Δευτέρα 7 Ιουλίου 2014

1ο Patision Cinemart: «Πολιτισμός και Kοινωνικά Επιτεύγματα στην Ελλάδα και τη Βενεζουέλα» 9-11 Ιουλίου στην Αθήνα

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Η Πρεσβεία της Μπολιβαριανής Δημοκρατίας της Βενεζουέλας στην Ελληνική Δημοκρατία και το Αθηναϊκό Καλλιτεχνικό Δίκτυο, διοργανώνουν το 1ο Patision Cinemart «Πολιτισμός και Κοινωνικά Επιτεύγματα», που θα πραγματοποιηθεί από την Τετάρτη 09 ως την Παρασκευή 11 Ιουλίου 2014, στον Κινηματογράφο Τριανόν, στην οδό Κοδριγκτώνος 21, στην Κυψέλη.

Στο πλαίσιο αυτό, οι φίλοι του κινηματογράφου θα έχουν την ευκαιρία να απολαύσουν την προβολή ταινιών και ντοκιμαντέρ που έχουν διακριθεί τόσο στη Βενεζουέλα όσο και στην Ελλάδα, παραγωγές του Φόρουμ «Πολιτισμός και Κοινωνικά Επιτεύγματα» και την αντίστοιχη ανοιχτή συζήτηση.
 

Το Patision Cinemart, αυτή τη χρονιά επικεντρωμένο στη Βενεζουέλα και στην Ελλάδα, θα ανοίξει τις πόρτες του στις 9 Ιουλίου, στις 19:30 το βράδυ, με την πραγματοποίηση του Φόρουμ «Πολιτισμός και Κοινωνικά Επιτεύγματα», όπου ο Πρέσβης της Μπολιβαριανής Δημοκρατίας της Βενεζουέλας, Φαρίντ Φερνάντες και ο Ιδρυτής και Διευθυντής του Αθηναϊκού Καλλιτεχνικού Δικτύου, Μάριος Στρόφαλης, θα παραθέσουν τις εμπειρίες από την κάθε χώρα σε σχέση με τις πολιτιστικές παρεμβάσεις ως έναν μηχανισμό επίλυσης των κοινωνικών προβλημάτων του κόσμου.


Την ίδια μέρα, στις 21:00, το κοινό θα απολαύσει την πρεμιέρα στην Ελλάδα του ντοκιμαντέρ “Dudamel, αφήστε τα παιδιά να παίξουν μουσική”, που χαρακτηρίζεται από τον σκηνοθέτη του ως ένα ντοκιμαντέρ ελπίδας, όπου καταγράφεται η κοινωνική και πολιτιστική εμβέλεια που έχει το Εθνικό Σύστημα Ορχηστρών Νέων και Παίδων της Βενεζουέλας, έξω από τη χώρα. Ο σκηνοθέτης Αλμπέρτο Αρβέλο, μας μεταφέρει τον αντίκτυπο που έχει «Το Σύστημα» (El Sistema), στη Βολιβία, την Κορέα, τις Ηνωμένες Πολιτείες, τη Γερμανία, τη Σκοτία, το Λονδίνο, την Κολομβία και τη Βενεζουέλα, το οποίο ιδρύθηκε από τον Mαέστρο Χοσέ Αντόνιο Αμπρέου το 1975.
 

Στις 22:30 θα πραγματοποιηθεί ανοιχτή συζήτηση, όπου το κοινό θα έχει την ευκαιρία να κάνει ερωτήσεις και να μοιραστεί εμπειρίες και απόψεις σχετικά με τον «Πολιτισμό και τα Κοινωνικά Επιτεύγματα», μαζί με τους ομιλητές.
 

Την Πέμπτη 10 Ιουλίου 2014 θα προβληθεί στις 21:00 η ελληνική ταινία της Σοφίας Παπαχρήστου «Μπιλόμπα», μια παραγωγή που κέρδισε το Βραβείο Κοινού του Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης. Η ταινία αφηγείται την ιστορία του Πέτερ, μηχανικού σε μια πολυεθνική εταιρεία με αμφίβολες περιβαλλοντικές ευαισθησίες ο οποίος αναλαμβάνει την επίβλεψη της κατασκευής ενός έργου για την παραγωγή ηλεκτρικού ρεύματος στην Πέρα Κάσσιρο, μια ασήμαντη κουκίδα στο χάρτη, χαμένη κάπου στο Αιγαίο. Πολύ σύντομα, ο Πέτερ συνειδητοποιεί ότι οι συνθήκες στο νησί απέχουν πολύ από αυτά που υπολόγιζε. Ενώ ο καιρός περνάει, γνωρίζει και εντυπωσιάζεται από την μυστηριώδη Αρετή, αλλά παρά τις προσπάθειές του το έργο πάει απ΄το κακό στο χειρότερο και αναγκάζεται να εγκαταλείψει το νησί.

Στις 23:00 θα προβληθεί η βενεζουελάνικη ταινία “Μακούρο”, του σκηνοθέτη Ερνάν Χάμπες, και

αφηγείται την ιστορία του Μακούρο που διαδραματίζεται σε ένα χωριό όπου οι κάτοικοι του έρχονται αντιμέτωποι με την εξουσία, προκειμένου να υπερασπιστούν τα δικαιώματα τους. Δεν το βάζουν κάτω μπροστά στην επίθεση που δέχονται από τους κεντρικούς κρατικούς μηχανισμούς, ούτε υποκύπτουν μπροστά στους εκβιασμούς των πιο ισχυρών. Η ταινία αυτή βασίζεται σε πραγματικά γεγονότα που έλαβαν χώρα στο Μακούρο το 1988 (τόπος όπου για πρώτη φορά πάτησε στην αμερικανική ήπειρο ο Χριστόφορος Κολόμβος).
 

Την τρίτη μέρα του Φεστιβάλ Patision Cinemart το κοινό θα απολαύσει στις 21:00 το βενεζουελάνικο ντοκιμαντέρ “Να Παίζεις και να Αγωνίζεσαι” του Αλμπέρτο Αρβέλο, αφιερωμένο στο Σύστημα Ορχηστρών Νέων και Παίδων στη Βενεζουέλα. Το ντοκιμαντέρ περιγράφει ένα εγχείρημα όπου συμμετέχουν περισσότερα από 240 χιλιάδες παιδιά από τη Βενεζουέλα αλλά και την υπόλοιπη Λατινική Αμερική.


Το Φεστιβάλ Patision Cinemart θα ολοκληρωθεί με την προβολή της ταινίας «Η Χορωδία του Χαρίτωνα», του σκηνοθέτη Γρηγόρη Καραντινάκη όπου παρατίθεται η ιστορία του Χαρίτωνα Ουλιάνοφ, ο οποίος έχει ένα μεγάλο πάθος: τη ζωή! Για κείνον κάθε γυναίκα είναι όμορφη, κάθε κρασί είναι υπέροχο, ειδικά όταν το μοιράζεσαι με καλή παρέα, ενώ κάθε κατάσταση είναι μια ευκαιρία για διασκέδαση. Από τη θέση του Γυμνασιάρχη σε μια μικρή επαρχιακή πόλη, διασπείρει τη μοναδική του φιλοσοφία, ειδικά στους μαθητές που συμμετέχουν στο άλλο του μεγάλο πάθος: τις χορωδίες. Η άλλοτε ευαίσθητη και άλλοτε παιχνιδιάρικη άποψη του για τη ζωή, αποτελεί γι' αυτούς έμπνευση και ερέθισμα, ανάμεσα στις προκλήσεις της εφηβείας, σε μια Ελλάδα αντιμέτωπη με τα δεινά της δικτατορίας.
 

Στο Φεστιβάλ Πατησίων Σινεμάρτ θα παρευρεθούν μέλη της κοινότητα της Βενεζουέλας, της Λατινική Αμερικής και της Αθήνας, ξεχωριστοί έλληνες σκηνοθέτες, προσωπικότητες του κινηματογράφου, του θεάτρου και του πολιτιστικού κόσμου της Ελλάδας.

Είσοδος Ελεύθερη

Σάββατο 5 Ιουλίου 2014

Η Πρεσβεία της Βενεζουέλας στην Αθήνα θα γιορτάσει την 203η επέτειο από τη Διακήρυξη της Ανεξαρτησίας

Η Πρεσβεία της Μπολιβαριανής Δημοκρατίας της Βενεζουέλας στην Ελλάδα θα γιορτάσει, τη Δευτέρα 7 Ιουλίου, στις 11:00 πμ στην Πλατεία Μπολίβαρ στην Γλυφάδα στην Αθήνα, τα 203 χρόνια από τη Διακήρυξη της Ανεξαρτησίας της Μπολιβαριανής Δημοκρατίας της Βενεζουέλας.

Η ανεξαρτησία της Βενεζουέλας ήταν η διαδικασία απελευθέρωσης από το 1810 εως το 1823 με σκοπό να σπάσουν οι αποικιακοί δεσμοί που υπήρχαν μεταξύ του Γενικού Καπετανάτου της Βενεζουέλας και της Ισπανικής Αυτοκρατορίας. Αυτή η διαδικασία εντάχθηκε και επεκτάθηκε και σε άλλες χώρες της Αμερικής, που ξεκίνησαν τη διαδικασία ανεξαρτησίας τους.

Η Πράξη της Διακήρυξης της Ανεξαρτησίας της Βενεζουέλας είναι ένα έγγραφο στο οποίο επτά ισπανικές επαρχίες που εντάσσοταν στην Γενική Αρχηγία της Βενεζουέλας στη Νότια Αμερική, διακήρυξαν την ανεξαρτησία τους από το Βασίλειο της Ισπανίας και εξήγησαν τους λόγους της πράξης τους. Αρχικά συντάχθηκε από τον Χουάν Χερμάν Ρόσιο και υπογράφτηκε στις 5 Ιουλίου του 1811 στο Μοναστήρι της Σάντα Ρόσα στο Καράκας.

Με την υπογραφή της Διακήρυξης της Ανεξαρτησίας, με τη Βενεζουέλα να είναι η πρώτη χώρα στη Λατινική Αμερική που τη δηλώνει, και με τις εκστρατείες των Ρεπουμπλικάνων, ξεκίνησε ο «Πόλεμος της Ανεξαρτησίας».

Το Αυθεντικό βιβλίο των πράξεων της πρώτης Βουλής της Βενεζουέλας βρίσκεται στο Ομοσπονδιακό Νομοθετικό Μέγαρο στο Καράκας.

Πέμπτη 26 Ιουνίου 2014

Μήνυμα του Φιντέλ στο Μαραντόνα

Πηγή: Cubadebate

Στις 24 Ιουνίου ο Φιντέλ Κάστρο έστειλε το παρακάτω μήνυμα στο φίλο του Ντιέγκο Μαραντόνα, με αφορμή τις πετυχημένες εκπομπές του για το μουντιάλ στο Telesur.

Αξέχαστε φίλε,

Κάθε μέρα έχω την ευχαρίστηση να παρακολουθώ την εκπομπή σου στο Telesur για το συναρπαστικό Παγκόσμιο Κύπελλο ποδοσφαίρου. Χάρη σ' αυτήν, μπορώ να διαπιστώσω το εξαιρετικό επίπεδο αυτού του οικουμενικού αθλήματος.
Δεν πιστεύω ότι είναι εφικτή μια εκπαίδευση κατάλληλη για νέους οποιασδήποτε χώρας χωρίς αθλητισμό, και ιδιαίτερα στην περίπτωση των αγοριών, χωρίς ποδόσφαιρο.
Εγώ είμαι πολιτικός, αλλά σαν παιδί, έφηβος και νέος, υπήρξα αθλητής και σ' αυτή την ευγενή ασχολία αφιέρωσα το μεγαλύτερο μέρος του ελεύθερου χρόνου μου.
Θαυμάζω τη διαδρομή σου για διάφορους λόγους: Είχα το προνόμιο να σε γνωρίσω όταν θριάμβευσαν οι λατινοαμερικάνοι. Έχεις υπερνικήσει τις πιο δύσκολες δοκιμασίες ως αθλητής και νέος ταπεινής καταγωγής.
Όμοια με σένα χαιρετώ και τον Μέσι, καταπληκτικό αθλητή που δοξάζει τον τιμημένο λαό της Αργεντινής, τίποτα δεν μπορεί να χωρίσει αυτό που μοιράζεστε οι δυο σας σε δόξα και φήμη, παρόλες τις μικροπρεπείς προσπάθειες των ραδιούργων.
Συγχαίρω επίσης το Telesur, που έχει εμπλουτίσει αυτό το θερμό καλοκαίρι και χαιρετώ αδερφικά όπως εσένα, τους εξαιρετικούς και φημισμένους ποδοσφαιριστές της Αμερικής Μας, χωρίς να ξεχάσω φυσικά, τον μέγιστο και οραματιστή Βίκτορ Ούγκο Μοράλες, που ανακάλυψε το ταλέντο σου και έχει διαδόσει τόσο την ευγενή αξία του αθλήματος στο λαό της Αργεντινής που εσείς αντιπροσωπεύετε με τιμή.
Ασφαλώς, Ντιέγκο, δεν θα ξεχάσω ποτέ τη φιλία και την υποστήριξη που πρόσφερες πάντα στον μπολιβαριανό ηγέτη Ούγκο Τσάβες, άνθρωπο που προώθησε το άθλημα και την Επανάσταση στη Λατινική Αμερική και στους καταπιεσμένους λαούς του κόσμου.



Σημείωση:
Αργότερα την ίδια μέρα, ο Φιντέλ έκανε ένα σχόλιο με αφορμή τον αντίκτυπο του προηγούμενου μηνύματός του στα διεθνή μέσα ενημέρωσης. Ανέφερε ότι η αρχική του πρόθεση ήταν το μήνυμα να έχει αποκλειστικό παραλήπτη τον Ντιέγκο Μαραντόνα, αν και μέλη του κόμματος του πρότειναν να δημοσιοποιηθεί. Τελικά του έκανε εντύπωση η δημοσιότητα που έλαβε, κατά κύριο λόγο προκαλώντας αρνητικές αντιδράσεις σε μέσα εχθρικά απέναντι στην Κούβα. Την ίδια στιγμή που δεν αφιερώνεται χώρος για σημαντικότερες - κατά τη γνώμη του - ειδήσεις, όπως για παράδειγμα μια νέα θεωρία επιστημόνων του King´s  College του Λονδίνου για το Big Bang.

Τετάρτη 11 Ιουνίου 2014

Αφιέρωμα στον Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες στο φεστιβάλ ΛΕΑ: Μαγικό Χιούμορ


‘Έκθεση γελοιογραφίας
Αφιέρωμα στον Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες: Μαγικό Χιούμορ
10/6 -15/6/2014

Επίσημα εγκαίνια: Τρίτη 10 Ιουνίου στις 21.30 στο Polis Art Café,
Πεσμαζόγλου 5 (αίθριο Στοάς του Βιβλίου).
Ωράριο: Δευτέρα-Κυριακή: 9.00 – 23.00. Είσοδος ελεύθερη.

“Πολλά χρόνια αργότερα, απέναντι στο απόσπασμα των γελοιογράφων, ο συνταγματάρχης των γραμμάτων Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες θα αναθυμόταν εκείνη τη μακρινή βραδιά που ο πατέρας του τον πήγε να του δείξει τον πάγο.

Εκεί, στον τοίχο, τον περίμεναν δεκάδες σκίτσα που επιχειρούσαν να ερμηνεύσουν τον άνθρωπο και το έργο του. Να υποκλιθούν ταπεινά σε μια μεγαλοφυΐα.

Δεν έγινε κανένας μεγάλος ντόρος, με νταούλια και βιολιά να αναγγέλλουν τα νέα του έργα, μονάχα σιωπή, γιατί ο μάγος της πραγματικότητας δεν βρισκόταν πια ανάμεσά μας.

Ωστόσο, χωρίς καμιά συστολή, ξέρουμε ότι όπου κι αν είναι θα δει την έκθεση και θα μονολογήσει: Τόσο γέρος τους φαίνομαι;

Αυτό είναι ένα μόνο μικρό δείγμα του θαυμασμού που ξυπνά ο Κολομβιανός Νομπελίστας σε τομείς άρρηκτα ενωμένους από τη φαντασία, όπως είναι η γελοιογραφία και τα γράμματα”.

Νάνι και Τούρσιος, Κολομβιανοί καρικατουρίστες

Διοργανωτές της έκθεσης για το Φεστιβάλ ΛΕΑ
Σε συνεργασία με την Πρεσβεία της Κολομβίας.

Καλλιτέχνες
• Argentina: Adrián Palmas, David Pugiese, Ed Carosia, Gusi Bejer, Matías Tolsa, Roger Mariano Luna,
• Brasil: J. Bosco, Fred Ozanan, Glen Batoca, Thiago Bertoni, Tiago Santos, Amorim, Junior López, Silvano Mello, Ulises José de Araujo
• Bulgaria: Valentin Georgiev
• Cuba: Ángel Boligán, Francisco Blanco, Joseph Rosado, Miriam Alonso, Raul de la Nuez, René de la Nuez
• Colombia: Nani Mosquera, Omar Figueroa Turcios, Αlfin, Chocolo, Jairo Guarnizo, Camilo Triana, Carlos Cardona, Cristian Sánchez, Diego Fernando Agudelo, Elena Ospina, Estela Peralta, Fernando Zuleta, Arnold Álvarez, Jaime Poveda, Jairo Peláez, Javier Castro, John Jairo Gómez, Jorge Restrepo, Juan Camilo Lopera, Lino Wchima, Oscar Javier Castro Riveros, Raúl Grisales, Restrepo, Salvador Heras, Triana, Betto y Jairo Linares
• Costa Rica: Ferreol Murillo
• Ecuador: Bogar Chancay, Vilma, Paco Pincay
• España: Arturo Molero, El tren amarillo, Eulogia
Merle, Joaquín Aldeguer, Jaume Cap de Vila, Matias,
• Francia: René Bouschet
• Irán: Navid Sharifi
• México: Chubasco, Darío Castillejos, Rafael Ruiz, Cintia Bolio, Jimena Mosqueda, Maricruz Gallut
• Panamá: Silvio Τroya, Benjamín Zamudio,
• Perú: Omar Zeballos, Valois Inga González
• Portugal: Antonio Antunes,
• Serbia: Nikola Ojdania
• Uruguay: Luis Haro, Raquel Orzuj Litvan
• Venezuela: Eduardo Sanabria

Πέμπτη 5 Ιουνίου 2014

Η επιστροφή ενός καλού φίλου: Ο Alí Rodríguez Araque νέος πρέσβης της Βενεζουέλας στην Κούβα

Η Εθνοσυνέλευση της Βενεζουέλας ενέκρινε την Τρίτη το διορισμό του Αλί Ροντρίγκες Αράκε ως νέου πρέσβη της Βενεζουέλας στην Κούβα. 

Προηγήθηκε συζήτηση στην Διαρκή Επιτροπή Εξωτερικής Πολιτικής, Εθνικής Κυριαρχίας και Ολοκλήρωσης, υπό την προεδρία του βουλευτή Γιούλ Χαμπούρ, του ΚΚ Βενεζουέλας. Ο Χαμπούρ αναγνώρισε το έργο του Ροντρίγκες Αράκε ως Γενικού Γραμματέα της Ένωσης Κρατών Νοτίου Αμερικής (UNASUR), και τις εκτενείς γνώσεις του στην παγκόσμια γεωπολιτική.

Ο βετεράνος πολιτικός (γεν. 1937) έχει πρωταγωνιστήσει στην πολιτική σκηνή της Βενεζουέλας τις τελευταίες δεκαετίες, καταλαμβάνοντας διάφορα αξιώματα. Σπούδασε νομικά και οικονομικά, και τις δεκαετίες του '60 και του '70 συμμετείχε στο μαρξιστικής επιρροής αντάρτικο της Βενεζουέλας. Αργότερα στις κυβερνήσεις του Ούγκο Τσάβες υπηρέτησε διαδοχικά ως Υπουργός Ενέργειας, Εξωτερικών και Οικονομικών. Χρημάτισε επίσης γεν. γραμματέας του OPEC (2001-2002) και πρόεδρος της κρατικής εταιρίας πετρελαίου PDVSA (2002-2004). To 2006 ήταν και πάλι επικεφαλής της διπλωματικής αποστολής της Βενεζουέλας στην Κούβα.

Πηγή: Juventud Rebelde
Συμπληρωματικές πληροφορίες: Wikipedia

Σάββατο 31 Μαΐου 2014

6o Φεστιβάλ ΛΕΑ: Η μαγεία των γραμμάτων, απάντηση στο ρεαλισμό του σήμερα

6o ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΛΕΑ – 2-14 Ιουνίου 2014

6o Φεστιβάλ ΛΕΑ:
Η μαγεία των γραμμάτων, απάντηση στο ρεαλισμό του σήμερα

Το Φεστιβάλ Λογοτεχνία εν Αθήναις (Φεστιβάλ ΛΕΑ), δίνει ραντεβού, για 6η συνεχή χρονιά, με τον ισπανόφωνο πολιτισμό σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη. Το Ιβηροαμερικανικό Φεστιβάλ ΛΕΑ, που δε θα μπορούσε να λείπει από την πολιτιστική ζωή της Ελλάδας αποτελεί πόλο αναφοράς για την ελληνο-ιβηροαμερικανική λογοτεχνία στην Ευρώπη. Εδώ “συναντώνται” οι δύο όχθες του Ατλαντικού, 14 έθνη ή αλλιώς πεντακόσια εκατομμύρια ισπανόφωνοι από ολόκληρο τον κόσμο, μέσω της λογοτεχνίας αλλά και του πολιτισμού.

Το 6ο Ιβηροαμερικανικό Φεστιβάλ “Λογοτεχνία εν Αθήναις”, διοργανώνεται από την αστική μη κερδοσκοπική εταιρεία ΛΕΑ Φεστιβάλ – διαπολιτισμική ανάπτυξη, το πολιτιστικό περιοδικό Sol Latino, και το Ίδρυμα “Μαρία Τσάκος” σε συνεργασία με το Ινστιτούτο Θερβάντες της Αθήνας και για 10 μέρες, από τις 2 έως τις 14 Ιουνίου, παρουσιάζει σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη μία μεγάλη πολιτιστική γιορτή που συμπεριλαμβάνει:
  • έκθεση ζωγραφικής και φωτογραφίας ιβηροαμερικανών γυναικών που ζουν στην Ελλάδα
  • έκθεση γελοιογραφίαςαφιέρωμα στον Γκαμπριέλ Γκαρσία Μαρκές με 75 σκιτσογράφους από την Ιβηρική Χερσόνησο και τη Λατινική Αμερική
  • πρεμιέρα της ταινίας “Α”των Στάθη Αθανασίου και Πέδρο Ολάγια, της πρώτης ελληνικής “συμμετοχικής”(crowdfunding) ταινίας,
  • εργαστήρι γαστρονομίας Ισπανικής κουζίνας από τη Μάργκα Μπάρρος
  • προβολή ποδοσφαιρικών αγώνων Mundial
  • εκδηλώσεις – αφιερώματα στους Ελ Γκρέκο και Καζαντζάκη και
  • ημέρες αφιερωμένες αποκλειστικά στον έντεχνο λόγο, με συναντήσεις, στρογγυλές τράπεζες, ποιητικές βραδιές, κουκλοθέατρο, χορό και συναυλίες.

Για πρώτη φορά, το Φεστιβάλ ΛΕΑ, φέτος, “προσγειώνεται” σε επιλεγμένα σημεία της Αθήνας με έντονη πολιτιστική ζωή όπως: Το Ινστιτούτο Θερβάντες, η Στοά του Βιβλίου, το Πόλις art cafe, το Abanico, το Art Bar Poems & Crimes, την Ταινιοθήκη της Ελλάδος και το επίσημο Βιβλιοπωλείο του Φεστιβάλ ΛΕΑ, το Λεξικοπωλείο.

Επίσης, από τις 10 έως τις 14 Ιουνίου στο Polis Art Cafe θα έχουμε κάθε βράδυ ζωντανή μουσική και θα προβάλλουμε τους αγώνες του Mundial del Brazil. Στις 14 Ιουνίου θα κλείσουμε το Φεστιβάλ ΛΕΑ με τον αγώνα Ελλάδα-Κολομβία και με ένα εξαιρετικό λάτιν πάρτυ.
Επιπλέον, στη φετινή διοργάνωση, σημείο παρουσίασης και συνάντησης της ισπανόφωνης και της πορτογαλόφωνης γραμματείας (Πορτογαλία και Βραζιλία), θα παραστούν πολυαναμενόμενες και δημοφιλείς προσωπικότητες του πολιτισμού απ’ όλο τον κόσμο όπως οι: Πέτρος Μάρκαρης, Στάθης Αθανασίου, Γιάννης Σμαραγδής, Δημήτρης Στεφανάκης, Νίκος Μαθιουδάκης από την Ελλάδα, William Ospina από την Κολομβία, Myriam Moscona από το Mεξικό, Federico Natham Quintet, Graciela Rodríguez από την Ουρουγουάη, Βασιλική Κωνσταντινίδου από την Βραζιλία, Pedro Olalla, Alfonso Mateo Sagasta, Juan Vicente Piqueras, Οlga Merino, Chantal Maillard και Flavia Company από την Ισπανία.

Είσοδος ελεύθερη. Οι περισσότερες εκδηλώσεις θα γίνουν στα ελληνικά ή/και με μετάφραση στα ελληνικά.

Αναλυτικά το πρόγραμμα του φεστιβάλ

Σημεία Συνάντησης:
Ινστιτούτο Θερβάντες της Αθήνας, Μητροπόλεως 23, Σύνταγμα
Ίδρυμα «Μαρία Τσάκος», Μέγαρο Μακεδονία, Λ. Συγγρού 367, Παλαιό Φάληρο
Στοα του Βιβλίου και Polis Art Cafe , Πεσμαζόγλου 5, Αθήνα
Ταινιοθήκη της Ελλάδος, Ιερά Οδός 48, Κεραμεικός.
Το Λεξικοπωλειο, Στασίνου 13, Παγκράτι Επίσημο βιβλιοπωλείο του Φεστιβάλ
Poems & Crimes Art bar, Αγ. Ειρήνης 17, Μοναστηράκι
Abanico, Κολοκοτρώνη 12, Σύνταγμα

Περισσότερες πληροφορίες:

Αγγελική Πελέκη
Υπεύθυνη Δημοσίων Σχέσεων Φεστιβάλ ΛΕΑ
leafestival.pr@gmail.com
 
Ανδριάνα Μαρτίνεζ
Διευθύντρια Φεστιβάλ ΛΕΑ

Πηγή: solatino.gr

Πέμπτη 15 Μαΐου 2014

«Ο θάνατος είναι η μοίρα των ανθρακωρύχων»

Ο τίτλος προέρχεται από παλιότερη κυνική δήλωση του πρωθυπουργού της Τουρκίας Ταγίπ Ερντογάν, με αφορμή παλιότερο εργατικό ατύχημα. Παρόμοιες δηλώσεις έκανε και χθες («Αυτά συμβαίνουν») μετά την πολύνεκρη τραγωδία στην πόλη Σόμα της δυτικής Τουρκίας, πολύ κοντά στα παράλια του Αιγαίου. Ο Ερντογάν φυγαδεύτηκε από τους σωματοφύλακές του ενώ είχε διατάξει τις δυνάμεις ασφαλείας να επιτεθούν κατά των συγγενών των νεκρών που είχαν βγει στους δρόμους να διαμαρτυρηθούν για το μεγαλύτερο εργοδοτικό έγκλημα των τελευταίων ετών.

Η κυβέρνηση αναγνωρίζει ήδη 238 νεκρούς, πληροφορίες όμως μιλάνε για τουλάχιστον 300 καθώς άλλοι 100 τουλάχιστον εργάτες από τους περίπου 800 συνολικά έχουν παραμείνει παγιδευμένοι στις στοές του ορυχείου. Ανάμεσα στους νεκρούς και τους τραυματίες βρίσκονται και παιδιά 15 ετών.

Δεν πρόκειται για το μοναδικό πολύνεκρο δυστύχημα στην βιομηχανική περιοχή της Σόμα. Δεκάδες είναι τα θύματα εργατικών ατυχημάτων μέσα στην τελευταία δεκαετία, από τότε δηλαδή που τα ορυχεία πέρασαν από το κράτος σε ιδιώτες.

«Όσο τα ορυχεία ανήκαν στο κράτος σχεδόν κανένα ατύχημα δεν είχε συμβεί. Από τη στιγμή που ιδιωτικοποιήθηκαν και δόθηκαν τα έργα σε εργολάβους, στόχος ήταν η μείωση των εξόδων, ενώ οι κανόνες ασφαλείας τέθηκαν σε δεύτερη μοίρα», δήλωσε χαρακτηριστικά ο συνδικαλιστής Ταϊφούν Γκιοργκούν.

Την τελευταία δεκαετία, μετά την βαθιά κρίση του 2002 και τη «βελούδινη» παρέμβαση του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, η οικονομία της Τουρκίας βιώνει μια αλματώδη μεγέθυνση, η οποία εκτός από το μεγάλο κεφάλαιο έχει ευνοήσει και μια σημαντική σε μέγεθος αναδυόμενη μεσαία τάξη, σε μια αγορά άνω των 70 εκατομμυρίων. Ωστόσο, οι δείκτες ανάπτυξης και ο παραγόμενος πλούτος – όπως συμβαίνει γενικά σε κάθε καπιταλιστική οικονομία – τροφοδοτούνται από τον ιδρώτα και συχνά και το αίμα των εργατών που μοχθούν σε σκληρές και επικίνδυνες εργασιακές συνθήκες, όπως στα ορυχεία.


Επίκαιρο όσο ποτέ, μετά από σχεδόν 100 χρόνια που γράφηκε, το ποίημα του κομμουνιστή τούρκου – γεννημένου στη Θεσσαλονίκη - ποιητή Ναζίμ Χικμέτ:

Στοὺς δεκαπέντε συντρόφους
Δὲ χύνουν δάκρυ
     μάτια ποὺ συνηθίσαν νὰ βλέπουνε φωτιὲς
δὲ σκύβουν τὸ κεφάλι οἱ μαχητὲς
              κρατᾶν ψηλὰ τ᾿ ἀστέρι
                             μὲ περηφάνεια
δὲν ἔχουμε καιρὸ νὰ κλαῖμε τοὺς συντρόφους
              τὸ τρομερό σας ὅμως κάλεσμα
                            μὲς στὴ ψυχή μας
              κι οἱ δεκαπέντε σας καρδιὲς
                  θὲ νὰ χτυπᾶνε
                          μαζί μας
              τὸ σιγανό σας βόγγισμα
                            σὰν προσκλητήρι
χτυπᾶ στ᾿ ἀφτιά μας
                 σὰν τὸν ἀντίλαλο βροντῆς.
      Στάχτη θὰ γίνεις κόσμε γερασμένε
             σοῦ ῾ναι γραφτὸς ὁ δρόμος
                            τῆς συντριβῆς
      καὶ δὲ μπορεῖς νὰ μᾶς λυγίσεις
                σκοτώνοντας τ᾿ ἀδέρφια μας τῆς μάχης
καὶ νὰ τὸ ξέρεις
       θὰ βγοῦμε νικητὲς
                κι ἂς εἶναι βαριές μας
                             οἱ θυσίες.
Μαύρη ἐσὺ θάλασσα γαλήνεψε
                         τὰ κύματά σου
καὶ θά ῾ρθει ἡ μέρα ἡ ποθητὴ
            ἡ μέρα της ειρήνης
                         τῆς λευτεριᾶς σου
                                  ὦ ναὶ θά ῾ρθει      
            ἡ μέρα ποὺ θ᾿ ἁρπάξουμε τὶς λόγχες
             ποὺ μὲς στὸ αἷμα τὸ δικό μας
                                 ἔχουνε βαφτεῖ.

Ναζίμ Χικμέτ (1921)
  
Πηγές:
users.uoa.gr (ποίημα)

(αναδημοσίευση από roupou.blogspot.gr)

Τρίτη 13 Μαΐου 2014

Η έκθεση με τις ακουαρέλες του Αντόνιο Γκερέρο στην Αυστραλία


Μια διπλή έκθεση, με θέματα τα έργα του κουβανού αντιτρομοκράτη Αντόνιο Γκερέρο και τη μέθοδο αλφαβητισμού Yo, sí puedo εγκαινιάστηκε το Σάββατο στο Σύνδεϋ, ως μια νέα εκδήλωση αλληλεγγύης του Αυστραλιανού Συνδέσμου Φιλίας με την Κούβα.

Η γκαλερί Stirrup παρουσίασε με τον τίτλο Yo me muero como viví [1] 15 ακουαρέλες του Γκερέρο, ο οποίος μαζί με τον Χεράρδο Ερνάντες και τον Ραμόν Λαμπανίνο παραμένει φυλακισμένος στις ΗΠΑ εκτίοντας άδικη ποινή.

Η Chela Wietzel, πρόεδρος της συλλογικότητας αλληλεγγύης, και ο κουβανός πρέσβης Pedro Monzón, είπαν ότι ο σκοπός της εικαστικής έκθεσης είναι να ενημερώσει και να ευαισθητοποιήσει το κοινό της Αυστραλίας σχετικά με την καμπάνια για την απελευθέρωση των τριών κουβανών αγωνιστών κατά της τρομοκρατίας.

Οι τρεις προαναφερθέντες συνελλήφθησαν ενώ παρακολουθούσαν τη δραστηριότητα τρομοκρατικών ομάδων που δρούσαν εναντίον της Κούβας με έδρα το Μαϊάμι της Φλόριδας και καταδικάστηκαν μαζί με το Ρενέ Γκονσάλες και το Φερνάντο Γκονσάλες, οι οποίοι επέστρεψαν στην Κούβα αφού εξέτισαν τις ποινές τους. 

Επιπρόσθετα στην γκαλερί δημοπρατήθηκαν αυθεντικά έργα τέχνης αυτοχθόνων αυστραλών (αβορίγηνων), για να συγκεντρωθούν χρήματα με προορισμό το νοσοκομείο Τσε Γκεβάρα στην επαρχία Λας Τούνας της Κούβας, για τη θεραπεία του διαβήτη.

Σχετικά με αυτό το κομμάτι της εκδήλωσης, ο επικεφαλής και δημιουργός του Ιδρύματος Αλφαβητισμού για τη Ζωή, Jack Beetson, αναφέρθηκε ευρέως στην επιτυχία της κουβανικής επινόησης εκστρατείας αλφαβητισμού σε κοινότητες ιθαγενών πληθυσμών στη χώρα του, καθώς και στις κοινωνικές συνέπειες αυτής της δράσης, και έκφρασε για μια ακόμα φορά τις ευχαριστίες του προς την Κούβα. 

Ο Μπίτσον είπε συγκεκριμένα ότι χάρη σε αυτή τη μορφή αλληλεγγύης μπόρεσε να ξεκινήσει η μάχη κατά του αναλφαβητισμού σε μη προνομιούχους πληθυσμούς και σε ανταπόδωση κάλεσε τους συμπατριώτες του να υποστηρίξουν μια χώρα που της έχουν επιβάλει για περισσότερο από μισό αιώνα ένα εγκληματικό αποκλεισμό και να συνοδεύσουν τους κουβανούς στον αγώνα για την απελευθέρωση των τριών αδερφών τους, άδικα φυλακισμένων στις Ηνωμένες Πολιτείες.

Πηγή: Cubadebate

[1] Η αντίστοιχη σειρά εκθέσεων στην Ελλάδα φέρει τον τίτλο "Θα πεθάνω όπως έχω ζήσει"

Σάββατο 3 Μαΐου 2014

Oι ακουαρέλες του Antonio Guerrero στην Ελλάδα (πρώτη εμφάνιση 7/5/2014, Ernesto Art Cafe)


15 ακουαρέλες του Antonio Guerrero, ενός από τους 5 Κουβανούς επαναστάτες που φυλακίστηκαν στις ΗΠΑ εδώ και 15 χρόνια.


Διοργάνωση: Πολιτιστικός Σύλλογος "Χοσέ Μαρτί", Hasta la Victoria Siempre με την υποστήριξη: Ελληνικó Δíκτυο Αλληλεγγύης (La Red Solid@ria Griega) , Διεθνές Βήμα, Κουβανικός Πολιτιστικός Σύλλογος "Asosiación Soy Cubano"


Με τη συνεργασία της Πρεσβείας της Δημοκρατίας της Κούβας στην Ελλάδα


Πηγή: redgriega.blogspot.gr

Σάββατο 19 Απριλίου 2014

Εντουάρντο Γκαλεάνο: Πώς πονάει ο θάνατος του Γκάμπο


Ο Ουρουγουανός συγγραφέας Εντουάρντο Γκαλεάνο, εξέφρασε τη θλίψη του για το θάνατο του φίλου του Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες, την Πέμπτη σε ηλικία 87 ετών, και κάλεσε να τον θυμόμαστε μέσα από το έργο του.

"Υπάρχουν πόνοι που λέγονται σιωπηλά. Λέγονται σιωπηλά, αλλά πονάνε το ίδιο. Όπως μας πονάει ο θάνατος του "Γκάμπο" Γκαρσία Μάρκες", είπε ο Γκαλεάνο σε ραδιοφωνική συνέντευξη από το Ρίο ντε Ζανέιρο για το πρόγραμμα Telenoche του Canal 13 της Αργεντινής το βράδυ της Πέμπτης.

"Αυτό που πονάει πιο πολύ βρίσκεται στα όμορφα λόγια που ο θάνατος μας πήρε από το χέρι και μας έκλεψε. Πιστεύω ότι αυτά, τα κλεμμένα λόγια, δραπετεύουν με τη μικρότερη αφηρημάδα, φεύγουν από τις σελίδες των βιβλίων του Γκάμπο και κάθονται δίπλα μας σε κάποιo καφέ της Καρταχένα ή του Μπουένος Άιρες ή του Μοντεβιδέο. Ή εδώ, στο Ρίο ντε Ζανέιρο".

Περίλυπος από την είδηση του θανάτου του κολομβιανού φίλου του, προτίμησε να μην πλατιάσει σχετικά με τη βαθιά σχέση που τους ένωνε. "Είμαι κατά του "λεκτικού πληθωρισμού", προτιμώ να τα λέω με λίγα λόγια. Αυτό που πρέπει να πω γι' αυτόν και τη φιλία που μας ένωνε έχει ειπωθεί σε αυτές τις λίγες λέξεις", δικαιολογήθηκε.

Ο συγγραφέας του βιβλίου "Ανοιχτές Φλέβες της Λατινικής Αμερικής" ζήτησε να τιμήσουμε το έργο του Γκαρσία Μάρκες και να τον θυμόμαστε μέσα από τη μαγεία των χαρακτήρων του. "Μαζί ας πιούμε περισσότερο από ένα ποτήρι στην υγεία του υγιέστατου Γκάμπο για να γελάμε μαζί, γιατί ζωντανός θα παραμείνει όσο τα λόγια του ζουν, γελάνε και μιλάνε". 

Πηγή: Cubadebate  
Σκίτσο: Forges (λογοπαίγνιο με τις λέξεις Macondo και dolor, δηλ. πόνος)

Παρασκευή 18 Απριλίου 2014

Ο Γκάμπο μας αποχαιρετά

Πέθανε χθες (Πέμπτη) ο νομπελίστας κολομβιανός συγγραφέας Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες, σε ηλικία 87 ετών στην Πόλη του Μεξικού. Ο Γκάμπο, όπως τον αποκαλούσαν οι φίλοι του, είχε νοσηλευτεί για 9 ημέρες (31 Μαρτίου - 8 Απριλίου) στο πανεπιστημιακό νοσοκομείο Σαλβαρόρ Σουμπιράν. Προηγουμένως του είχε διαγνωστεί καρκίνος στους λεμφαδένες (1999), ενώ κυκλοφορούσαν μη επιβεβαιωμένες φήμες ότι τα τελευταία χρόνια έπασχε από νόσο Αλτσάιμερ και γεροντική άνοια.

Εκπρόσωπος της γενιάς του "μπουμ" της λατινοαμερικάνικης λογοτεχνίας και της συγγραφικής έκφρασης του "μαγικού ρεαλισμού", με το βραβείο Νόμπελ που κέρδισε το 1982 αλλά και τη συνολική στάση του, συνέβαλε τα μέγιστα στην ανάδειξη της υποηπείρου στο προσκήνιο της διεθνούς κουλτούρας και πολιτικής. Το εμβληματικό έργο του "Εκατό Χρόνια Μοναξιά", η ιστορία της "δυναστείας" των Μπουενδία, είναι από τα πιο πολυδιαβασμένα και αγαπημένα βιβλία στη γλώσσα του Θερβάντες. Ο Γκαρσία Μάρκες μεταφέρει στα βιβλία του χρώμα και άρωμα Καραϊβικής, προσωπικά βιώματα και εμμονές, ιστορικά και ηθογραφικά στοιχεία.

Γεννήθηκε το 1927 στην Αρακατάκα της Κολομβίας, κωμόπολη κοντά στις ακτές της Καραϊβικής, που αργότερα  - τα χρόνια του Μεσοπολέμου στην Ευρώπη - έγινε το σκηνικό του "πυρετού της μπανάνας". Το περίφημο Μακόντο άλλωστε, το σκηνικό των "Εκατό Χρόνων", ήταν το όνομα μιας φυτείας της περιοχής. Ο Γκαμπριέλ Χοσέ ήταν ο μεγαλύτερος από 11 συνολικά παιδιά του περιπλανόμενου τηλεγραφητή Γκαμπριέλ Ελίχιο Γκαρσία και της "ωραίας του χωριού" Λουίσα Σαντιάγα Μάρκες. Το ειδύλλιο των δύο νέων συνάντησε την αντίσταση της οικογένειας της κοπέλας (του απόστρατου συνταγματάρχη Νικολάς Μάρκες και της Τρανκιλίνα Ιγουαράν), που υπολόγιζαν σε μια καλύτερη τύχη για την κόρη τους. Παρόλα αυτά, το τέλος ήταν αίσιο και ενέπνευσε τον Γκάμπο να γράψει το μυθιστόρημα "Έρωτας στα Χρόνια της Χολέρας". 

Ο μικρός Γκαμπριέλ έζησε τα παιδικά χρόνια του στο σπίτι του παππούδων του, γιατί ο πατέρας του άλλαζε συχνά τόπο διαμονής για επαγγελματικούς λόγους. Μέσα σε ένα γυναικοκρατούμενο σπίτι έγινε ευαίσθητος και ονειροπόλος και από μικρός αγάπησε το διάβασμα. Σε αντιστάθμισμα, πατρικό πρότυπο αποτέλεσε ο παππούς του, βετεράνος του Πολέμου των Χιλίων Ημερών (1899-1902). Ο Νικολάς Μάρκες ήταν η έμπνευση για τον συνταγματάρχη Αουρελιάνο Μπουενδία στα "Εκατό Χρόνια Μοναξιά" αλλά και για τον "Συνταγματάρχη (που) δεν έχει κανέναν να του γράψει".

Η οικογένεια του Γκαρσία Μάρκες τον έστειλε να σπουδάσει νομικά στο φημισμένο πανεπιστήμιο της Μπογκοτά, όπου θα γίνει μάρτυρας της δολοφονίας του προοδευτικού πολιτικού Χόρχε Ελιέσερ Γκαϊτάν και του "Μπογκοτάσο" (1948). Θα εγκαταλείψει τελικά τις νομικές σπουδές για να ασχοληθεί με τη δημοσιογραφία και τη λογοτεχνία. Με αφορμή μια κερδισμένη υποτροφία θα ταξιδέψει στην Ευρώπη. Θα ζήσει στην Ισπανία και στη Γαλλία, όπου θα γνωρίσει άλλους νέους συγγραφείς που θα γίνουν εκπρόσωποι της γενιάς του boom (έκρηξης) της λατινοαμερικάνικης λογοτεχνίας, όπως τον Μάριο Βάργκας Γιόσα (Περού), τον Κάρλος Φουέντες (Μεξικό) και τον Χούλιο Κορτάσαρ (Αεργεντινή).

Θα επιστρέψει στην Κολομβία αλλά θα επιλέξει ως μόνιμο τόπο διαμονής το Μεξικό. Το 1967, σε ηλικία 40 ετών, θα ολοκληρώσει και θα δει να εκδίδονται τα "Εκατό Χρόνια Μοναξιά". Θα ακολουθήσουν το "Φθινόπωρο του Πατριάρχη" (1975), ένα αλληγορικό έργο για τη ζωή ενός λατινοαμερικάνου δικτάτορα, το "Χρονικό ενός Προαναγγελθέντος Θανάτου" (1981), "Έρωτας στα Χρόνια της Χολέρας" (1985), "Στρατηγός στο Λαβύρινθο του" (1989), αναφερόμενο στο άδοξο τέλος του Σιμόν Μπολίβαρ, "Του Έρωτα και άλλων δαιμονίων" (1994) και "Θλιμμένες Πουτάνες της Ζωής μου" (2004). Έγραψε ακόμα κριτικές, θεατρικά έργα και πολλά δημοσιογραφικά άρθρα.

Το 2002 εκδόθηκε το "Ζω για να τη διηγούμαι", με σκοπό να αποτελέσει τον πρώτο τόμο μιας τρίτομης αυτοβιογραφίας που ποτέ δεν ολοκληρώθηκε. Το 2008 βγήκε και η πρώτη πλήρης βιογραφία στα αγγλικά από τον βρετανό Gerald Martin. Πρόσφατα μεταφράστηκε στα ελληνικά με τίτλο Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες: Η Βιογραφία του από τις εκδόσεις Μικρή Άρκτος.  

Αν και δεν αναμίχθηκε ενεργά στην πολιτική, από νέος συνδέθηκε με το χώρο της αριστεράς. Γνωρίστηκε με τον Φιντέλ Κάστρο και έγινε στενός φίλος του, γεγονός για το οποίο δέχτηκε σφοδρή κριτική από συναδέλφους του όπως ο Μάριο Βάργκας Γιόσα. Με τα άρθρα και τις παρεμβάσεις του ήταν πάντα αλληλέγγυος απέναντι στους επαναστάτες και τους αδικημένους. Ιδιαίτερα ο λόγος του στη σουηδική ακαδημία κατά την παραλαβή του Νόμπελ το 1982 θεωρείται από τους πιο πολιτικοποιημένους που έχουν εκφωνήθηκαν από αυτό το βήμα, αναφερόμενος στη χούντα του Πινοτσέτ στη Χιλή και στον εμφύλιο στο Ελ Σαλβαδόρ, μεταξύ άλλων. 

Στην Κούβα συμμετείχε στην ίδρυση του πρακτορείου  ειδήσεων Prensa Latina, μαζί με τον Τσε Γκεβάρα και τον Χόρχε Μασέτι. Επίσης στην Αβάνα ίδρυσε το 1986 τη Διεθνή Σχολή Κινηματογράφου και Τηλεόρασης, όπου δίδαξε για πολλά χρόνια.  

Το Μάρτιο του 2007, με την ευκαιρία των 80ων γενεθλίων του, καθώς και των 40 από την πρώτη έκδοση των "Εκατό Χρόνων" και των 25 από το Νόμπελ, του έγινε μια ξεχωριστή τιμή στο 4ο Διεθνές Συνέδριο Ισπανικής Γλώσσας στην Καρταχένα της Κολομβίας. Η Βασιλική Ισπανική Ακαδημία (RAE), επιμελήθηκε μια ειδική έκδοση για τα "Εκατό Χρόνια Μοναξιά" σε 1.000.000 αντίτυπα. Για να αναλογιστούμε τη σημασία της διάκρισης, αρκεί να πούμε ότι κάτι αντίστοιχο είχε γίνει 4 χρόνια πριν για τον Δον Κιχώτη του Θερβάντες.

Σαν ύστατο φόρο τιμής στον αγαπημένο μας Γκάμπο, παραθέτουμε ένα απόσπασμα του λόγου που εκφώνησε στην πιο πάνω εκδήλωση. Περιέχεται στο βιβλίο Yo no vengo a decir un discurso (2010), μια επιλογή των σημαντικότερων ομιλιών που έχει κάνει από τα 17 έως τα 80 του χρόνια.

Ούτε στα πιο τολμηρά μου όνειρα τις μέρες που έγραφα τα Εκατό χρόνια μοναξιά δε θα έφτανα να φανταστώ ότι θα μπορούσα να δω μια έκδοση ενός εκατομμυρίου αντιτύπων. Να σκεφτώ ότι ένα εκατομμύριο άνθρωποι μπορούσαν να αποφασίσουν να διαβάσουν κάτι γραμμένο στη μοναξιά ενός δωματίου, με είκοσι οκτώ γράμματα του αλφαβήτου και δύο δάχτυλα σαν μοναδικό μου οπλοστάσιο, θα φαινόταν όπως και να το δεις μια τρέλα. Σήμερα, οι Γλωσσικές Ακαδημίες το κάνουν σαν μια χειρονομία προς ένα μυθιστόρημα που έχει περάσει μπροστά από τα μάτια πενήντα φορές ενός εκατομμυρίου αναγνωστών, και προς έναν άυπνο τεχνίτη όπως εγώ, ο οποίος δεν μπορεί να συνέλθει από την έκπληξή του για όλα όσα έχουν συμβεί.

Αλλά δεν πρόκειται ούτε θα μπορούσε να θεωρηθεί ως αναγνώριση προς έναν συγγραφέα. Αυτό το θαύμα είναι η αδιάσειστη απόδειξη ότι υπάρχει ένα τεράστιο πλήθος ανθρώπων διατεθειμένων να διαβάσει ιστορίες στην ισπανική γλώσσα, και γι’ αυτό ένα εκατομμύριο αντίτυπα του Εκατό χρόνια μοναξιά δεν είναι ένα εκατομμύριο ύμνοι στον συγγραφέα που σήμερα παραλαμβάνει ντροπαλός το πρώτο βιβλίο αυτής της τεράστιας έκδοσης. Είναι η απόδειξη ότι υπάρχουν εκατομμύρια αναγνώστες κειμένων στα ισπανικά που περιμένουν αυτή την τροφή.

Στην καθημερινή μου ζωή ως συγγραφέα τίποτα δεν έχει αλλάξει από τότε. Ποτέ δεν έχω δει τίποτα διαφορετικό από τους δύο δείκτες των δαχτύλων μου να χτυπάνε ένα ένα ρυθμικά τα είκοσι οκτώ γράμματα του ίδιου αλφαβήτου που έχω μπροστά στα μάτια μου εδώ και ογδόντα χρόνια. Σήμερα μπόρεσα να σηκώσω το κεφάλι για να παραβρεθώ σε αυτό το φόρο τιμής που με χαροποιεί και δεν μπορώ να κάνω αλλιώς παρά να υποχρεωθώ να σκεφτώ τι είναι αυτό που έχει συμβεί. Αυτό που βλέπω είναι ότι ο αναγνώστης που δεν υπάρχει στη λευκή σελίδα μου είναι σήμερα ένα τεράστιο πλήθος πεινασμένο για αναγνώσματα στην ισπανική γλώσσα.

Οι αναγνώστες του Εκατό χρόνια μοναξιά είναι μια κοινωνία η οποία, αν ζούσε στο ίδιο κομμάτι γης, θα ήταν μια από τις είκοσι πιο πολυπληθείς χώρες του κόσμου. Δεν πρόκειται για δήλωση καυχησιάς. Το αντίθετο. Θέλω μόνο να δείξω ότι εκεί υπάρχει ένα πλήθος ανθρώπων οι οποίοι έχουν δείξει με τις αναγνωστικές τους συνήθειες ότι έχουν την ψυχή τους ανοιχτή για να γεμίσει με μηνύματα στα ισπανικά. Η πρόκληση είναι για όλους τους συγγραφείς, όλους τους ποιητές, αφηγητές και εκπαιδευτές αυτής της γλώσσας, για να τροφοδοτήσουν αυτή τη δίψα και να πολλαπλασιάσουν αυτό το πλήθος, ο πραγματικός λόγος για να είμαστε στη θέση μας και φυσικά ο καθένας ο εαυτός του.

Στα τριάντα οκτώ μου χρόνια και ήδη με τέσσερα βιβλία να έχουν εκδοθεί από τα είκοσι μου χρόνια, κάθισα στη γραφομηχανή και έγραψα: “Πολλά χρόνια αργότερα, μπροστά στο εκτελεστικό απόσπασμα ο συνταγματάρχης Αουρελιάνο Μπουενδία θα θυμόταν εκείνο το μακρινό απόγευμα, που ο πατέρας του τον είχε πάει να γνωρίσει τον πάγο.” Δεν είχα την παραμικρή ιδέα της σημασίας ή της προέλευσης αυτής της φράσης ούτε προς τα που θα με οδηγούσε. Αυτό που σήμερα γνωρίζω είναι ότι δεν σταμάτησα να γράφω ούτε μια μέρα για δεκαοχτώ μήνες, μέχρι να τελειώσει το βιβλίο.



Πηγές: La Jornada, Κελαηδίσματα, Wikipedia

Τετάρτη 9 Απριλίου 2014

Ο Γκάμπο βγαίνει από το νοσοκομείο με ασθενοφόρο


Ο Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες βγήκε από το Εθνικό Ινστιτούτο Ιατρικών Επιστημών και Διατροφής "Σαλβαδόρ Σουμπιράν" την Τρίτη στις 3.50 μ.μ. (τοπική ώρα) με ασθενοφόρο εντατικής φροντίδας και με τη συνοδεία του γιού του Γκονσάλο.

Η Ζακλίν Πινέδα, εργαζόμενη στο νοσοκομείο, είπε αυτά τα σύντομα λόγια στους ρεπόρτερ που περίμεναν στο δρόμο: "Η κατάσταση της υγείας του είναι ευαίσθητη εξαιτίας της ηλικίας του και θα αναρρώσει στο σπίτι του".

Η διάγνωση που δόθηκε στη δημοσιότητα την προηγούμενη Πέμπτη μιλούσε για αφυδάτωση, πνευμονικό οίδημα και ουρολογικά προβλήματα.

Με τη σειρήνα ανοιχτή, το ιατρικό κλιμάκιο κατευθύνθηκε στην οικεία του συγγραφέα, όπου λίγα λεπτά αργότερα έφτασε και όχημα της αστυνομίας για να διευκολύνει την πρόσβαση ανάμεσα στην πολυάριθμη ομάδα δημοσιογράφων που ήταν ήδη παραταγμένοι.

Το ασθενοφόρο έφτασε στο σπίτι του Γκάμπο στις 4.08 μ.μ.

Πηγή: La Jornada
Φωτό: Jesús Villaseca

Σάββατο 5 Απριλίου 2014

Αισιόδοξοι οι συγγενείς του Γκάμπο για την πορεία της υγείας του

Ο διάσημος κολομβιανός συγγραφέας Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες νοσηλεύεται από την προηγούμενη Δευτέρα σε νοσοκομείο της Πόλης του Μεξικού λόγω "αφυδάτωσης, πνευμονικού οιδήματος και ουρολογικών προβλημάτων", σύμφωνα με ανακοίνωση του υπουργείου υγείας του Μεξικού. Ο 87χρονος συγγραφέας και δημοσιογράφος δέχεται θεραπεία με αντιβιωτικά και σύμφωνα με τις υπάρχουσες πληροφορίες η κατάσταση της υγείας του είναι γενικά καλή. Στο πλευρό του συγγραφέα είναι η σύζυγός του, Μερσέντες Μπάρτσα, και τα παιδιά του.

Σύμφωνα με τον βοηθό του, Χενοβέβο Κιρός, ο "Γκάμπο" είναι πολύ καλά στην υγεία του, διαβάζει εφημερίδες και κυκλοφορεί εντός του πανεπιστημιακού νοσοκομείου Σαλβαδόρ Σουμπιράν, όπου νοσηλεύεται. Μάλιστα φέρεται να απορεί για τις επισκέψεις των δημοσιογράφων, με το χαρακτηριστικό σαρκαστικό του χιούμορ: "Τι κάνουν εδώ, να πάνε να δουλέψουν!". 

Η βελτίωση της υγείας του Μάρκες δείχνει να έχει εντυπωσιάσει την οικογένειά του, σύμφωνα με την αδελφή του, Αϊδα Γκαρσία Μάρκες. Η τελευταία είπε ότι περιμένουν να βγει από το νοσοκομείο μόλις ολοκληρωθεί η θεραπεία αντιβιωτικών, εντός δύο ή τριών ημερών. Πρόσθεσε ακόμα ότι ο αδελφός της έχει καλή υγεία, με εξαίρεση κάποια προβλήματα μνήμης τα τελευταία χρόνια. Επίσης, ο γιός του συγγραφέα, Γκονσάλο Γκαρσία Μπάρτσα, δήλωσε την Πέμπτη ότι ο πατέρας του "πάει πολύ καλά" και αναμένεται να πάρει εξιτήριο τη Δευτέρα ή την Τρίτη.

Η Αϊδα θυμήθηκε ότι ο Γκάμπο την είχε συγχαρεί ένα χρόνο πριν στην Έκθεση Βιβλίου της Μπογκοτά για το βιβλίο της, Gabito, el niño que soñó a Macondo (Γκαμπίτο, το παιδί που ονειρεύτηκε το Μακόντο), το οποίο αφηγείται οικογενειακές ιστορίες από τη ζωή του συγγραφέα των "Εκατό Χρόνων Μοναξιά", του πιο εμπορικού βιβλίου που έχει γραφεί ποτέ στα ισπανικά, μετά τη Βίβλο. 

Ανέφερε ακόμα ότι η οικογένεια βρίσκεται σε πένθος για το θάνατο του νεότερου αδελφού του Γκάμπο, Γουστάβο. Ο Γουστάβο Γκαρσία Μάρκες, πρώην διπλωμάτης, πέθανε στις 9 Μαρτίου στην Μπογκοτά σε ηλικία 77 ετών, 3 ημέρες αφού ο Γκάμπο γιόρτασε το 87α του γενέθλια.

Πηγή: La Jornada

Κυριακή 23 Μαρτίου 2014

Το ICAIC γιορτάζει τα 55 χρόνια του με νέο ντοκουμανταίρ για τους Πέντε


Το ντοκυμανταίρ του κουβανού δημιουργού Pablo Massip με τίτλο Me dicen Cuba (Με λένε Κούβα), θα είναι μια από τις ειδικές προβολές με τις οποίες το Κουβανικό Ινστιτούτο Κινηματογραφικής Τέχνης και Βιομηχανίας (ICAIC) θα γιορτάσει τα 55 χρόνια του, στις 24 Μαρτίου. Η αβάν πρεμιέ θα γίνει στο θέατρο Τσάρλι Τσάπλιν της Αβάνας στις 25 Μαρτίου, στις 8.30 το βράδυ.

Η αρχική ιδέα για το ντοκυμανταίρ ήταν μια ταινία μέσου μήκους "making of", ενός ακουστικού δίσκου που θα ηχογραφούσε η Εταιρία Μαγνητοφωνήσεων και Μουσικών Εκδόσεων (EGREM) για την υπόθεση των Πέντε Κουβανών Ηρώων. Γρήγορα όμως το πρότζεκτ μεγάλωσε, όπως εξήγησε σε συνέντευξη τύπου ο Μάσιπ, σεναριογράφος και σκηνοθέτης της ταινίας, ο οποίoς είπε ακόμα ότι για το ντοκυμανταίρ αυτό χρησιμοποιήθηκαν συνεντεύξεις με περισσότερους από 20 μουσικούς και τραγουδιστές που συμμετείχαν στο δίσκο.

Στο υλικό πρωταγωνιστούν κορυφαίοι σύγχρονοι κουβανοί καλλιτέχνες, όπως Sergio Vitier, Silvio Rodríguez, Frank Fernández, Vicente Feliú, Kiki Corona, Amaury Pérez, Juan Formell, Pablo FG, Baby Lores, Raúl Paz, Buena Fe, Lázaro García, Tammy, Vania, Havana D Primera, Yoruba Andabo, el Coro Diminuto y el Nacional, και άλλοι.

«Διαπίστωσα ότι μπορούσα να κάνω μια δουλειά πολύ πιο ενδιαφέρουσα αν χρησιμοποιούσα τα λόγια των συμμετεχόντων, μπορούσα να μεταφέρω τη σκέψη της καλλιτεχνικής πρωτοπορίας της Κούβας σχετικά με την πατρίδα, τον έρωτα, τη φιλία και τον ηρωισμό, αξίες οικουμενικές αλλά ταυτόχρονα πολύ κουβανικές», δήλωσε χαρακτηριστικά ο δημιουργός.

Ο Μάσιπ σχολιάσε ακόμα ότι οι μέρες δουλειάς ήταν εξαντλητικές, σχεδόν 2 μήνες εντατικής δουλειάς, κατά τις οποίες κατέγραψαν τη διαδικασία ηχογράφησης στα στούντιο της EGREM και πήραν συνεντεύξεις από τους καλλιτέχνες που δεν μπορούσαν να βιντεοσκοπήσουν κατά τη διάρκεια της ερμηνείας τους.

Όσο για τον τίτλο της ταινίας, αποκάλυψε ότι ήταν ιδέα των Alexander Abreu και Havana de Primera, από το όνομα της πιο πρόσφατης ομώνυμης επιτυχίας τους (βλ. βίντεο), η οποία περιλαμβάνεται τόσο στο μουσικό δίσκο όσο και στο ντοκυμανταίρ. Η ταινία Me dicen Cuba θα προβάλλεται στην Κούβα από τις 27 Μαρτίου έως της 4 Απριλίου και αποτελεί μέρος ενός φιλόδοξου σχεδίου που περιλαμβάνει ακόμα CD, βιβλίο και μια μεγάλη συναυλία, προγραμματισμένη για τις 24 Μαϊου στο θέατρο Καρλ Μαρξ, προς τιμήν των Πέντε.



Πηγή: ain.cu 
Υποτιτλισμός βίντεο: cubaniagriega.blogspot.gr

Σάββατο 22 Μαρτίου 2014

Η πρόεδρος της Βραζιλίας αναγνώρισε την πρόοδο του προγράμματος Más Médicos



Η πρόεδρος της Βραζιλίας Ντίλμα Ρούσεφ, επαίνεσε την Τετάρτη το έργο 571 επαγγελματιών της υγείας από ξένες χώρες, οι οποίοι έχουν ενσωματωθεί στο πρόγραμμα Más Médicos (ισπανικά) ή Mais Médicos (πορτογαλικά), δηλ. «Περισσότεροι Γιατροί», και προσφέρουν τις υπηρεσίες τους στην ΒΑ πολιτεία Σεαρά.

Από τους 743 ειδικούς στην πρωτοβάθμια περίθαλψη που έχει ζητήσει η κυβέρνηση της πολιτείας έχουν προσληφθεί ήδη 571, οι οποίοι εγγυώνται ιατρική κάλυψη σε 1,9 εκατ. κατοίκους, σύμφωνα με τις δηλώσεις της Ρούσεφ στο δήμο Σομπράλ. Η πρόεδρος δεσμεύτηκε επιπλέον ότι μέχρι το τέλος του μηνός θα έχουν φτάσει και οι υπόλοιποι γιατροί, έτσι ώστε να καλυφθεί όλος ο πληθυσμός της περιοχής.

Σύμφωνα με πηγές του Υπουργείου Υγείας, ο στόχος της κυβέρνησης είναι να ξεπεραστεί ο αριθμός των 13.000 γιατρών τον Απρίλιο, έτσι ώστε να έχουν άμεση πρόσβαση στην υγεία περισσότερα από 45 εκατ. κάτοικοι στην πολυπληθέστερη χώρα της Λατινικής Αμερικής. 

Από αυτούς τους γιατρούς σχεδόν 12.000 είναι κουβανοί, κατανεμημένοι στους 4.070 δήμους των 26 πολιτειών της χώρας, το ομοσπονδιακό διαμέρισμα της πρωτεύουσας Μπραζίλια και σε 32 ειδικά διαμερίσματα ιθαγενών. 

Κατά τη διάρκεια της επίσκεψής της στο Σομπράλ, η πρόεδρος ανήγγειλε επίσης την έγκριση κονδυλίου 244 εκατ. ρεάλ (103 εκατ. δολάρια) για έργα παροχής νερού στην περιοχή, η οποία αντιμετωπίζει έντονο πρόβλημα ξηρασίας.

Πηγή: Cubadebate

Κυριακή 9 Μαρτίου 2014

Ο Γκάμπο γιόρτασε τα 87α του γενέθλια

 

Ο νομπελίστας κολομβιανός συγγραφέας Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες γιόρτασε την Πέμπτη (6/3) τα 87α του γενέθλια στο σπίτι του στην Πόλη του Μεξικού, όπου είχε συνάντηση με ρεπόρτερ οι οποίοι του πρόσφεραν λουλούδια και γλυκά και του ευχήθηκαν ευτυχισμένα γενέθλια.

Προς το μεσημέρι, ο συγγραφέας του βιβλίου "Εκατό Χρόνια Μοναξιά" βγήκε από τον ξύλινη πόρτα του σπιτιού του άψογα ντυμένος, με γκρι κοστούμι και κίτρινο τριαντάφυλλο στο πέτο.

Ο γεννημένος το 1927 στην Αρακατάκα λογοτέχνης χαιρέτισε εγκάρδια κάθε έναν από τους δημοσιογράφους που περίμεναν από νωρίς το πρωί έξω από το σπίτι του. Αυτοί τραγούδισαν Las Mañanitas μπροστά στον Γκάμπο, ο οποίος τους χειροκρότησε, έβγαλε φωτογραφίες με ορισμένους και επέστρεψε στην κατοικία του, στο Ελ Πεδρεγάλ του Σαν Άνχελ, όπου διαμένει εδώ και πάνω από 30 χρόνια.

Πηγή: Cubadebate

Παρασκευή 7 Μαρτίου 2014

Τσάβες: Μια ζωή αφιερωμένη στην Επανάσταση

Στις 5 Μαρτίου συμπληρώθηκε ένας χρόνος από την φυσική απώλεια του κομαντάντε Ούγκο Τσάβες, του ανθρώπου που αφιέρωσε τη ζωή του για την επανάσταση στη Βενεζουέλα και τη Λατινική Αμερική. Η κουβανική εφημερίδα Granma, σαν αφιέρωμα, ξεχώρισε κάποιες φωτογραφίες που τον δείχνουν σε σημαδιακές στιγμές της ζωής του.


Ο Ούγκο Ραφαέλ Τσάβες Φρίας (στο κέντρο) γεννήθηκε στη Μπαρίνας στις 28 Ιουλίου 1954. Γόνος ταπεινής οικογένειας, ονειρευόταν να γίνει παίκτης του μπέιζμπολ ή ζωγράφος. Πολύ μικρός για να βγάλει τα προς το ζην πουλούσε παραδοσιακά γλυκά arañas, εξ ου και το προσωνύμιο arañero.

Ο Ούγκο Τσάβες σπουδαστής στρατιωτικής σχολής. Κατά τη διάρκεια της στρατιωτικής του εκπαίδευσης απέκτησε τις αξίες της πατριωτικής παράδοσης του βενεζολάνικου στρατού, σύμφωνα με το παράδειγμα του Σιμόν Μπολίβαρ.


4 Φλεβάρη 1992: Ο τότε συνταγματάρχης των αλεξιπτωτιστών επικεφαλής του αποτυχημένου κινήματος κατά της νεοφιλελεύθερης λαίλαπας της κυβέρνησης του Κάρλος Αντρές Πέρες. Το κίνημα απέτυχε "για την ώρα", όπως είπε χαρακτηριστικά ο Τσάβες σε τηλεοπτικό του μήνυμα, κάνοντας ουσιαστικά την είσοδό του στην πολιτική σκηνή.
Δεκέμβρης 1994: Πρώτη επίσκεψη στην Κούβα και συνάντηση με το Φιντέλ Κάστρο. Η αρχή μιας μεγάλης φιλίας.


2 Φλεβάρη 1999: Ο Τσάβες ορκίζεται πρώτη φορά πρόεδρος,
έχοντας κερδίσει τις προεδρικές εκλογές του Δεκεμβρίου του προηγούμενου έτους.


Στις 11 Απρίλη 2002 η (πρώην) άρχουσα τάξη και τα μεγάλα μέσα ενημέρωσης της Βενεζουέλας
επιχειρούν πραξικόπημα και απομακρύνουν προσωρινά τον εκλεγμένο πρόεδρο. Δύο μόλις 24ωρα
μετά ο Τσάβες επιστρέφει θριαμβευτής στο προεδρικό μεγάρο Μιραφλόρες.


Με το Ραούλ Κάστρο στο Σαντιάγο της Κούβας, 2007
3 Δεκέμβρη 2011, ιδρυτική σύνοδος της CELAC στο Καράκας. Ο Τσάβες άφησε τη σφραγίδα του σ' αυτό τον οργανισμό περιφερειακής ολοκλήρωσης της Λατινικής Αμερικής, όπως επίσης στην ALBA, την UNASUR και την PetroCaribe.
Στις 7 Οκτώβρη 2012, αν και πάσχει από καρκίνο, ο Τσάβες επανεκλέγεται
με πειστική διαφορά πρόεδρος της Βενεζουέλας.
8 Δεκέμβρη 2012. Το τελευταίο πολιτικό διάγγελμα του Τσάβες, ανάμεσα στον πρόεδρο της βουλής
Ντιοσντάνο Καμπέγιο και τον Υπουργό Εξωτερικών (και μετέπειτα πρόεδρο) Νικολάς Μαδούρο
Η τελευταία γνωστή φωτογραφία του Ούγκο Τσάβες στην Αβάνα,
ανάμεσα στις κόρες του Ρόσα Βιρχίνια και Μαρία Γκαμπριέλα.
Χιλιάδες βενεζολάνοι συνοδεύουν τον ηγέτη τους στην τελευταία του κατοικία.

Πηγή: Granma

Τρίτη 25 Φεβρουαρίου 2014

Ο Ν. Μαδούρο καταγγέλει τη δολοφονία του πυγμάχου Αντόνιο Σερμένιο

Antonio Cermeño (1969-2014)
Ο πρόεδρος της Βενεζουέλας, Νικολάς Μαδούρο, έκφρασε τη λύπη του σήμερα για τη δολοφονία του παγκόσμιου πρωταθλητή πυγμαχίας Αντόνιο Σερμένιο, του οποίου το πτώμα βρέθηκε τα ξημερώματα σε ερημική περιοχή στα δυτικά της επαρχίας Μιράντα. Ο Μαδούρο έγραψε στο λογαριασμό του στο Twitter: "Σήμερα απήχθη και δολοφονήθηκε από μαφιόζους ο Παγκόσμιος Πρωταθλητής μας Αντόνιο Σερμένιο, ιδρυτής του Κινήματος για την Ειρήνη".

Ο αρχηγός του κράτους διέκρινε τη συμμετοχή του μποξέρ στην ίδρυση και λειτουργία του Κινήματος Ειρήνη και Ζωή, στο οποίο είχε αφιερωθεί ιδιαίτερα. Ο Μαδούρο τόνισε ότι η ιδέα της ένταξης της νεολαίας της Βενεζουέλας στον αθλητισμό, και με αυτό τον τρόπο της απομάκρυνσής της από την εγκληματικότητα, ήταν ιδέα του Σερμένιο, ο οποίος συμμετείχε τακτικά στις συναντήσεις για την ειρήνη και τη ζωή που οργανώνει με διάφορους κοινωνικούς φορείς ο πρόεδρος της χώρας.

Ο Σερμένιο απήχθη από αγνώστους μαζί με την οικογενειά του στα ανατολικά του Καράκας και 24 ώρες αργότερα βρέθηκε νεκρός από τις αρχές. Ήταν 45 ετών και τελευταία εργαζόταν ως προπονητής.

Ο Αντόνιο Σερμένιο υπήρξε παγκόσμιος πρωταθλητής ελαφρών βαρών στις κατηγορίες πετεινού και φτερού. Κέρδισε πρώτη φορά τον παγκόσμιο τίτλο το 1995 και τον υπερασπίστηκε επιτυχώς 9 φορές, έως το 2008. Είχε ρεκόρ 45 νίκες σε 52 αγώνες, από αυτές τις 31 με νοκ άουτ.

Πηγή: Telesur
Συμπληρωματικές πληροφορίες: Wikipedia


Τρίτη 18 Φεβρουαρίου 2014

Το Εθνικό Βραβείο Λογοτεχνίας της Κούβας για το 2013 στη Ρέινα Μαρία Ροντρίγκες

Το πιο σημαντικό βραβείο των κουβανικών γραμμάτων, το Εθνικό Βραβείο Λογοτεχνίας, δόθηκε για το 2013 στην ποιήτρια Ρέινα Μαρία Ροντρίγκες, από τα χέρια του Υπουργού Πολιτισμού, Ραφαέλ Μπερνάλ, ως μέρος του προγράμματος της 23ης Διεθνούς Έκθεσης Βιβλίου της Αβάνας.

Στην αίθουσα Νικολάς Γκιγιέν του φρουρίου Σαν Κάρλος ντε λα Καμπάνια, συναντήθηκαν οι αρχές του πολιτισμού και σημαντικοί διανοούμενοι για να γιορτάσουν την αναγνώριση σε μια από τις πιο σημαντικές φωνές της σύγχρονης κουβανικής λογοτεχνίας.

Η Μάρτα Λέσμες, μέρος της κριτικής επιτροπής, επαίνεσε το έργο της Ροντρίγκες, το οποίο χαρακτήρισε ευρύ και αποδεδειγμένης ωριμότητας. "Σε ένα περιβάλλον όπου τόσες γυναίκες υποψήφιες έχουν δεχτεί αυτή τη σημαντική τιμή, έρχεται κάτα κάποιο τρόπο να βραβεύσει επίσης όλες εκείνες τις συγγραφείς που το αξίζουν και δεν το έχουν λάβει", είπε χαρακτηριστικά.

Η τιμώμενη ευχαρίστησε για το βραβείο, το οποίο αφιέρωσε στην οικογένειά της και ζήτησε περισσότερο από μια προσωπική τιμή, να είναι μια τιμή μοιρασμένη στους συναδέλφους που κατά τη δεκαερτία του 1980 συζητούσαν, δημιουργούσαν και ανέλυαν μαζί την πραγματικότητα και τη λογοτεχνία της εποχής.

Η Ροντρίγκες (Αβάνα, 1952), μια από τις περισσότερο μελετημένες συγγραφείς σε διάφορα ακαδημαϊκά μέσα στο δεύτερο μισό του 20ου αιώνα, χαρακτηρίζεται από μια νεωτερική ποίηση και από διαρκή αναζήτηση.

Έχει δημοσιεύσει σε διάφορες ανθολογίες και περιοδικά σε Λατινική Αμερική, Βόρεια Αμερική και Ευρώπη, και έχει μεταφραστεί σε γλώσσες όπως τα ρώσικα, τα βιετναμέζικα, τα αραβικά και τα γερμανικά. Έχει να επιδείξει τη Διάκριση Εθνικού Πολιτισμού, δύο βραβεία Casa de las Américas, το Τάγμα των Τεχνών και των Γραμμάτων της Γαλλίας, με το βαθμό του ιππότη, και το μετάλλιο Αλέχο Καρπεντιέρ.

Πηγή: Cubadebate/AIN

Τρίτη 4 Φεβρουαρίου 2014

Παγκόσμια Κινητοποίηση "Ο Τσάβες πέρασε απο εδώ"


ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Παγκόσμια Κινητοποίηση "Ο Τσάβες πέρασε απο εδώ"

Αθήνα, 04 Φεβρουαρίου 2014. Με αφορμή την πρώτη επέτειο του θανάτου του Κομαντάντε Ούγκο Τσάβες, η Μπολιβαριανή Κυβέρνηση της Βενεζουέλας που ηγείται ο Πρόεδρος Νικολάς Μαδούρο διοργανώνει μια σειρά εκδηλώσεων σε όλο τον κόσμο με τίτλο: "Ο Τσάβες πέρασε από εδώ", ως φόρο τιμής στον Ηγέτη της Μπολιβαριανής Επανάστασης, που αγωνίστηκε για την ανεξαρτησία και την χειραφέτηση των λαών.

Η Πρεσβεία της Μπολιβαριανής Δημοκρατίας της Βενεζουέλας στην Ελληνική Δημοκρατία καλεί τα κοινωνικά κινήματα, τα πολιτικά κόμματα, τις συνδικαλιστικές οργανώσεις, λογοτέχνες, καλλιτέχνες, αθλητές, ακτιβιστές και όλο το ελληνικό κοινό να συμμετάσχουν ενεργά σε αυτή την πρωτοβουλία, η οποία θα λάβει χώρα από τις 4 Φεβρουαρίου έως τις 5 Μαρτίου 2014, με απώτερο σκοπό την ανάδειξη της σημασίας της κληρονομιάς που άφησε ο Γίγαντας της Λατινικής Αμερικής καθώς και την έγκυρη ενημέρωση του ελληνικού κοινού για την συνεισφορά του Κομαντάντε Ούγκο Τσάβες στην οικοδόμηση ενός πιο δίκαιου και ανθρώπινου κόσμου.

Οι εκδηλώσεις της Παγκόμιας Κινητοποίησης ξεκινάνε με την Προκήρυξη του Διεθνούς Διαγωνισμού Διηγημάτων, Ποιημάτων, Τραγουδιών και Κόμικς, ο οποίος θα παραμείνει ανοιχτός για ένα μήνα, από τις 4 Φεβρουάριου έως και τις 5 Μαρτίου 2014. Ο Διαγωνισμός απευθύνεται σε όλους και το θέμα του είναι σχετικό με την εμβληματική φιγούρα του χαρισματικού πρώην Προέδρου της Μπολιβαριανής Δημοκρατίας της Βενεζουέλας.

Επίσης, η Βενεζουελάνικη Πρεσβεία στην Ελλάδα, θα συστήσει στο ελληνικό κοινό την παραδοσιακή βενεζουελάνικη μουσική και θα προσφέρει την ευκαιρία στους συμμετέχοντες να δοκιμάσουν παραδοσιακές βενεζουελάνικες γεύσεις και τοπικά πιάτα.

Επιπλέον, μέσω της Φωτογραφικής Έκθεσης «Η πορεία του Ούγκο Τσάβες» οι παρευρισκόμενοι θα έχουν την ευκαιρία να γνωρίσουν τη ζωή και το πέρασμα του Κομαντάντε από κάθε χώρα και περιοχή του κόσμου, καθώς και την συμβολή της Μπολιβαριανής Επανάστασης στην ανάπτυξη ενός νέου διεθνούς γεωπολιτικού τοπίου.

Παράλληλα, στο πλαίσιο των εκδηλώσεων της Παγκόσμιας Κινητοποιήσης, θα διεξαχθεί Tουρνουά Ποδοσφαίρου, έτσι ώστε να γίνει ευρύτερα γνωστή η πρόοδος που έχει επιτευχθεί στην Βενεζουέλα και στον αθλητικό τομέα. κατα την διάρκεια της Προεδρίας του Τσάβες.

Επιπρόσθετα, ως αναγνώριση του αγώνα που έδωσε ο Κομαντάντε Τσάβες για την προστασία του περιβάλλοντος, θα πραγματοποιηθεί εκδήλωση «Φυτεύοντας ένα δέντρο για τον Τσάβες».

Επιπλέον, θα διοργανωθεί Συζήτηση με τίτλο: «Η Επανάσταση και η κληρονομιά του Ούγκο Τσάβες», προκειμένου να προβληθεί η πολιτική κληρονομιά που άφησε ο σπουδαίος Βενεζολάνος Ηγέτης.

Ομοίως, η Πρεσβεία της Βενεζουέλας θα καταθέσει στεφάνι στο άγαλμα του Φρανσίσκο ντε Μιράντα, στην Πλατεία Μιράντα στην Πάτρα, αποτίοντας φόρο τιμής και μνήμης στον Προδρόμο της Ανεξαρτησίας της Βενεζούελας, ο οποίος ήταν ο πρώτος πολίτης της Aμερικανικής ηπείρου που επισκέφθηκε την Ελλάδα, ενώ ήταν ακόμα υπό Oθωμανική κυριαρχία το 1786.

Ο κύκλος των εκδηλώσεων με αφορμή τον έναν χρόνο που συμπληρώνεται απο τον θάνατο του Προέδρου της Μπολιβαριανής Επανάστασης, θα κορυφωθεί με την διοργάνωση Ημερίδας: «Επέτειος του Ούγκο Τσάβες», που θα δώσει ιδιαίτερη έμφαση στην σημασία του έργου και ειδικότερα στην τεράστια κοινωνική πρόοδο που συντελέστηκε στην Βενεζουέλα τα δεκατέσσερα χρόνια που έμεινε στην εξουσία ο Ούγκο Τσάβες.

Οι δράσεις της Παγκόσμιας Κινητοποιήσης «Ο Τσάβες πέρασε από εδώ» στην Ελλάδα πραγματοποιούνται με την πολύτιμη υποστήριξη των Δήμων Κορυδαλλού, Νέας Ιωνίας, Καισαριανής και Σαρωνικού.

Η Πρεσβεία της Μπολιβαριανής Δημοκρατίας της Βενεζουέλας στην Ελληνική Δημοκρατία με ιδιαίτερη τιμή, σας προσκαλεί να συμμετάσχετε στις εκδηλώσεις της, με στόχο την διάδοση των πολιτικών, οικονομικών, κοινωνικών, πολιτιστικών και περιβαλλοντικών επιτευγμάτων της Μπολιβαριανής Επανάστασης που ξεκίνησε ο Κομαντάντε Ούγκο Τσάβες και συνεχίζει σήμερα ο Πρόεδρος της Βενεζουέλας Νικολάς Μαδούρο.

Η είσοδος στις εκδηλώσεις είναι δωρεάν.

Επισυνάπτεται το πρόγραμμα των εκδηλώσεων. 

Σάββατο 18 Ιανουαρίου 2014

Juan

 του Εντουάρντο Γκαλεάνο

Εδώ και λίγες μέρες, μιλώντας για τον χοντρό Σοριάνο και το μαύρο Φονταναρόσα, είπα, ή καλύτερα επαλήθευσα:

- Μερικές φορές, ο θάνατος ψεύδεται.

Και τώρα, το επαναλαμβάνω: Ψεύδεται ο θάνατος όταν λέει ότι ο Χουάν Χέλμαν δεν υπάρχει πια.

Συνεχίζει ζωντανός για όλους όσοι τον αγαπήσαμε, για όλους όσοι τον διαβάσαμε, για όλους όσοι στη φωνή του έχουμε ακούσει τα πιο βαθιά μας εσώψυχα.

Ποτέ δεν θα βρούμε λόγια που να εκφράζουν την ευγνωμοσύνη μας στον άνδρα που ήταν πολλοί, που ήταν εμείς κι εμείς θα συνεχίσει να είναι στα λόγια που μας άφησε.


Πηγή: Página 12

Πέμπτη 9 Ιανουαρίου 2014

Ο Φιντέλ παρών σε εγκαίνια καλλιτεχνικού στούντιο στην Αβάνα

Ο Φιντέλ στα εγκαίνια του στούντιο.
Δεξιά του ο γνωστός καλλιτέχνης Kcho.
Ο κομαντάντε Φιντέλ Κάστρο παρέστη το βράδυ της Τετάρτης στα εγκαίνια του εργαστηρίου τέχνης “Kcho estudio Romerillo”, ενός μη κερδοσκοπικού πυρήνα πολιτισμού του οποίου ο σκοπός είναι ο πειραματισμός, η ανάπτυξη, η διάδοση των τεχνών και η ανθρώπινη αντίληψη αυτών.

Λίγο μετά της 9 το βράδυ, κατά την 55η επέτειο της εισόδου στην Αβάνα του Φιντέλ επικεφαλής του Επαναστατικού Στρατού, ο ιστορικός ηγέτης της Επανάστασης κατέφθασε στο νέο εργαστήρι στη γωνία της 9ης και 120ης οδού στο προάστιο Ρομερίγιο ντε Πλάγια. Ο υψηλός επισκέπτης χαιρέτισε τους καλλιτέχνες και τους κατοίκους της περιοχής και δέχτηκε θερμό χειροκρότημα.

Ο ιστορικός της πόλης της Αβάνας Εουσέμπιο Λεάλ και το βραβευμένος ζωγράφος Αλέξις Λέιβα Ματσάδο, γνωστός και ως "Kcho", έκαναν τα αποκαλυπτήρια της επιγραφής με την οποία εγκαινιάστηκε το στούντιο Ρομερίγιο, παρουσία του Φιντέλ. Ο νέος χώρος τέχνης άνοιξε με την έκθεση “Lam, eres imprescindible” ["Λαμ, είσαι ανεκτίμητος"], που περιλαμβάνει πρωτότυπα έργα του κορυφαίου κουβανού ζωγράφου Βιλφρέδο Λαμ, και μια συλλογή έργων του ίδιου του Kcho, με τίτλο “El Pensador” ["Ο Στοχαστής"].

Το εργαστήριο τέχνης Kcho Estudio Romerillo περιλαμβάνει ακόμα, εκτός από την αίθουσα εκθέσεων "Μάρτα Ματσάδο", τη δημόσια βιβλιοθήκη "Χουάν Αλμέιδα" και το πειραματικό εργαστήρι γραφιστικής του Ρομερίγιο.

Πηγή: Cubadebate
Η φωτογραφία είναι του Alex Castro

Κυριακή 5 Ιανουαρίου 2014

Juan Delgado: Ένας κουβανός γιατρός ο άνθρωπος της χρονιάς στη Βραζιλία


Πηγή: Cubadebate

Ο Χουάν Ντελγκάδο είναι ο άνθρωπος της χρονιάς στη Βραζιλία σύμφωνα με την ψηφιακή πύλη Brasil247. Δεν είναι ούτε από το Ρίο ούτε το Σαν Πάολο ούτε τη Μπαϊα. Είναι κουβανός, μαύρος και γιατρός. Έφτασε στο γίγαντα της Νοτίου Αμερικής για να ενσωματωθεί στο πρόγραμμα “Más Médicos” ("περισσότεροι γιατροί") που προωθεί η πρόεδρος Ντίλμα Ρούσεφ.

Το "καλωσόρισμα" στη Βραζιλία ήταν ίσως η πιο δυσάρεστη στιγμή στη ζωή του. Στο ίδιο το αεροδρόμιο της Φορταλέζα προπηλακίστηκε και εξυβρίστηκε από μικρή ομάδα γιατρών και φοιτητών ιατρικής, με τις ευλογίες του ιδιωτικού και ταξικού Ιατρικού Κολεγίου της Βραζιλίας. Αλλά δεν το έβαλε κάτω. Διέσχισε περήφανος αυτή τη συμμορία ανθρώπινου παραλογισμού και κατευθύνθηκε προς το δυσπρόσιτο ιθαγένικο χωριουδάκι του Μαρανιάο όπου θα ασκούσε το αλτρουιστικό του έργο.

Σαν αυτόν, χιλιάδες άλλοι κουβανοί γιατροί διαμένουν στις πιο δυσπρόσιτες περιοχές της Βραζιλίας προσφέροντας ιατρική περίθαλψη και σεβασμό σε ανθρώπινα όντα. Λαμβάνουν σε αντάλλαγμα το σεβασμό δεκάδων χιλιάδων βραζιλιάνων, πολλοί εκ των οποίων ποτέ δεν ξαναείχαν πρόσβαση σε ιατρικές υπηρεσίες.

Ο Χουάν Ντελγκάδο είναι ήδη δημοφιλής στη Βραζιλία. Η προσβολή κατά την άφιξή του έχει σβηστεί από την αγάπη πολλών και τη διαφορά που αυτός έκανε έκφρασε σε δημόσια εκδήλωση η πρόεδρος Ντίλμα. Το πρόσωπό του εμφανίζεται τώρα στις εφημερίδες για να θυμίζει την αξιοπρέπεια και τις αξίες των ανδρών και γυναικών ενός μικρού αρχιπελάγους της Καραϊβικής, το οποίο, σε 55 χρόνια Επανάστασης, έχει πολλαπλασιάσει το φυσικό του χώρο ρίχοντας σπόρους αλληλεγγύης οπουδήποτε στον πλανήτη.

Αυτή τη στιγμή, περισσότεροι από 45 χιλιάδες κουβανοί εργαζόμενοι στην υγεία σώζουν ή βελτιώνουν την ποιότητα ζωής σε 65 χώρες του κόσμου. Πολλοί ακόμα εδώ (στη Βραζιλία), μας άφησαν τον πιο χαμηλό δείκτη βρεφικής θνησιμότητας στην ιστορία μας.