Ο (ανοιχτός) κινηματογράφος Διοικήτρια Ραμόνα έχει χωρητικότητα 3.800 ατόμων. Στημένος μέσα
στην περιοχή των Ζαπατίστας, φιλοξενεί όσους έρχονται να δουν τις παραγωγές που
ανεβαίνουν στο “PuytaCuxlejaltic” (Παρατηρητήριο της ζωής μας),
το πρώτο φεστιβάλ κινηματογράφου του EZLN.
Ο ίδιος ο υποδιοικητής Γκαλεάνο (πρώην Μάρκος) άνοιξε την αυλαία
στην κινηματογραφική συνάντηση, ευχαριστώντας και βραβεύοντας όσους βοήθησαν να
διεξαχθεί η εκδήλωση. Ανάμεσα τους, ο ηθοποιός Γκαέλ Γκαρσία Μπερνάλ και ο διακεκριμένος
σκηνοθέτης Αλφόνσο Κουαρόν, ο οποίος παρουσίασε τη Ρόμα, την τελευταία παραγωγή του.
Ξεχωρίζουν οι ταινίες Γυναίκες
που αγωνίζονται, της κολεκτίβας Κομάν Ιλέλ, που εστιάζει στην ιστορίες της διοικήτριας
Ραμόνα, της Μαριτσούι και της Άντζελα Ντέιβις. Επίσης ξεχωρίσει η Ινδιάνικη Πρόκληση: η ζαπατίστικη πορεία,
του Ίντι Κορντέρα, που θυμίζει την «πορεία του χρώματος της γης», η οποία το
2001 διέτρεξε 6.000 χιλιόμετρα σε 37 ημέρες, πριν φτάσει στην Πόλη του Μεξικού
για να απαιτήσει από το Κοινοβούλιο της Ένωσης την εφαρμογή των Συμφωνιών του
Σαν Αντρές.
Την έναρξη του φεστιβάλ θα σημάνει η πανελλήνια πρεμιέρα της ισπανικής ταινίας «Το Μυστικό της Πεταλούδας» από τον μαέστρο των θρίλερ, Ντάνιελ Καλπαρσόρο (Ποιος Κλέβει Ποιόν;) με πρωταγωνιστή τον Ραούλ Αρέβαλο (Το Μικρό Νησί) και θα ρίξει αυλαία με την νέα αργεντίνικη ταινία δράσης «Μαύρο Χιόνι»,
στην οποία ο Ρικάρντο Νταρίν (Το Μυστικό στα Μάτια της) θα έρθει
αντιμέτωπος με τον Λεονάρντο Σμπαράλια (Ιστορίες για Αγρίους).
Αμέσως μετά την προβολή της
εναρκτήριας ταινίας «Το Μυστικό της Πεταλούδας», θα ακολουθήσει cocktail
party με Sol Beer και Havana Club στον κινηματογράφο.
Επίσημος καλεσμένος του Φεστιβάλ είναι ο βραβευμένος με Goya σκηνοθέτης Φέλιξ Βισκαρέτ, ο οποίος θα παρουσιάσει την ταινία «Οι Μάσκες της Αβάνας», βασισμένη στα best-seller με τον Επιθεωρητή Κόντε του Κουβανού συγγραφέα Λεονάρδο Παδούρα από τις Εκδόσεις Καστανιώτη.
Φέτος υποδεχόμαστε το καλοκαίρι παρέα με την μούσα του Αλμοδοβάρ, Ρόσι ντε Πάλμα, την αγαπημένη του ελληνικού κοινού Ναταλία Ορέιρο, τον Ρον Πέρλμαν (Hellboy, Η Πεντάμορφη και το Τέρας) και την Σεσίλια Ροθ (Όλα για τη Μητέρα μου) σε ταινίες πρώτης προβολής στην Αθήνα και την Ελλάδα.
Ακόμη θα έχουμε την ευκαιρία να απολαύσουμε το νέο θρίλερ «Απαγωγή», το σενάριο του οποίου υπογράφει ο Όριολ Πάουλο (Ο Αόρατος Επισκέπτης).
Επίσης, για πρώτη φορά φέτος εγκαινιάζεται η προ-φεστιβαλική δράση «cortoFeCHA», σε συνεργασία με το Hellenic American College, όπου θα παρουσιαστούν ισπανόφωνες ταινίες μικρού μήκους με ελεύθερη είσοδο στο θέατρο της Ελληνοαμερικανικής Ένωσης (Μασσαλίας 22, Αθήνα. Μετρό: Πανεπιστήμιο) στις 29 Μαΐου στις 19.00.
Ας ταξιδέψουμε και αυτή τη χρονιά παρέα με τον κινηματογράφο της Ισπανίας και της Λατινικής Αμερικής!
Πέθανε την Τετάρτη 27/12 στη Ρώμη της Ιταλίας ο Αργεντίνος κινηματογραφιστής και πατέρας του Νέου Λατινοαμερικάνικου Κινηματογράφου, Φερνάντο Μπίρι, σε ηλικία 92 ετών.
Ο Μπίρι γεννήθηκε το 1925 στη Σάντα Φε της Αργεντινής. Το 1956 ίδρυσε το Ινστιτούτο Εθνικού Παράκτιου Πανεπιστημίου στην Αργεντινή, και το 1986 τη Διεθνή Σχολή Κινηματογράφου και Τηλεόρασης του Σαν Αντόνιο ντε λος Μπάνιος στην Κούβα, στην παρέμεινε διευθυντής μέχρι το 1991. Στην ίδια σχολή δίδαξε επίσης ο Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες.
«Πέθανε ένας από τους πατέρας του σύγχρονου λατινοαμερικάνικου σινεμά, ο Φερνάντο Μπίρι. Με τον Μπίρι τελειώνει μια κομβική περίοδος στον κινηματογράφο μας. Ευχαριστούμε αγαπημένε δάσκαλε για τη αφοσίωση και την αγάπη σου για το Σινεμά και τη Δική μας Αμερική», δήλωσε ο καθηγητής Αρμάντο Ρούσι.
Ο Fernando Birri (δεξιά) μαζί με τον Φιντέλ Κάστρο και τον Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες στα εγκαίνια της Σχολής Κινηματογράφου του Σαν Αντόνιο ντε λος Μπάνιος (15.12.1986)
Ο Μπίρι τιμήθηκε το 1986 στο 8ο Φεστιβάλ Νέου Λατινοαμερικάνικου Σινεμά στην Αβάνα. Το 2010, έλαβε τον ασημένιο Κόνδωρα στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Μαρ ντε Πλάτα για το σύνολο του έργου του. Το 2015 τιμήθηκε από την πρώην πρόεδρο της Αργεντινής Κριστίνα Φερνάντες ντε Κίρσνερ στο προεδρικό μέγαρο και τον προηγούμενο Μάη δέχτηκε αναγνώριση στο σινέ Γκομόντ για την Ημέρα Ντοκιμαντερίστα.
Ανάμεσα στις δημιουργίες του ξεχωρίζουν: El Fausto Criollo (2011), El siglo del viento (1999), Che, ¿muerte de una utopía? (1997), Mi hijo el Che (1985), Los inundados (1962). Επίσης, συμμετείχε στις ταινίες Donde comienza el camino (2005), Paisajes devorados (2012), BirriLata, una vuelta en tren (2015) και Ata tu arado a una estrella (2017), μεταξύ άλλων.
Εκτός από τον κινηματογράφο, στα νεανικά του χρόνια είχε ασχοληθεί με την ποίηση και το θέατρο.
Η ταινία «Νερούδα», του χιλιανού κινηματογραφιστή
Πάμπλο Λαρέν, παρουσιάστηκε πριν λίγες μέρες στις αίθουσες του 69ου
Διεθνούς Φεστιβάλ Καννών. Η ταινία, που προβάλλεται στα πλαίσια του παράλληλου
διαγωνιστικού τμήματος του "Δεκαπενθημέρου Δημιουργών", διηγείται μέρος της ιστορίας
του χιλιανού ποιητή Πάμπλο Νερούδα, με πρωταγωνιστές τον Λουίς Γκνέκο και τον
Γκαέλ Γκαρσία Μπερνάλ.
Η ταινία, ένα αστυνομικό roadmovie, ασχολείται με την διαδρομή
στην παρανομία του διάσημου ποιητή όταν καταδιωκόταν από την κυβέρνηση του
Γκαμπριέλ Γκονσάλες Βιδέλα, ο οποίος το 1948 έθεσε στην παρανομία το
Κομμουνιστικό Κόμμα και έπαυσε τον Νερούδα από γερουσιαστή.
«Σ’ αυτή την ταινία υπάρχει ένα όραμα μιας εποχής
στη Χιλή όπου υπήρχαν όνειρα πολύ μεγάλα. Αυτό το όνειρο έφτασε με τον Σαλβαδόρ
Αλιέντε στη Χιλή, αλλά καταπνίγηκε με όλη τη φρίκη που γνωρίζουμε», εξήγησε ο
Λαρέν.
Ο μεξικάνος Γκαέλ Γκαρσία Μπερνάλ ενσαρκώνει τον
Όσκαρ Πελουσονό, τον αντιήρωα, ο οποίος με διαταγή του χιλιανού προέδρου ξεκινά
ένα πραγματικό ανθρωποκυνηγητό για να εντοπίσει και να συλλάβει τον φυγά λογοτέχνη.
Ο ποιητής ξεκίνησε τότε μια φυγή που, μετά από αρκετές άκαρπες προσπάθειες, τον έφερε να διασχίσει την κορδιλιέρα τον Άνδεων έφιππος και αργότερα με τη βοήθεια του Πάμπλο Πικάσο να ταξιδέψει στο Παρίσι.
Αυτό το επεισόδιο, που τον σημάδεψε για πάντα, τον
μετέτρεψε σε παγκόσμιο σύμβολο ελευθερίας και σε λογοτεχνικό μύθο με την
δημοσίευση λίγο μετά του CantoGeneral, ενός από τα
πρωτεύοντα έργα του.
Το φιλμ διαγωνίζεται για το βραβείο καλύτερης
ταινίας της 47ης διοργάνωσης του «δεκαπενθημέρου» με άλλες 17
συμμετοχές απ’ όλο τον κόσμο.
Ο Πάμπλο Λαρέν είναι ένας από τους περισσότερο
βραβευμένους σκηνοθέτες στη Χιλή και όλη τη Λατινική Αμερική. Στα φεστιβάλ της Αβάνας,
ο Λαρέν κατέχει το ρεκόρ των τριών βραβείων Coralγια
τις ταινίες TonyManero (2008),No (2012) καιClub (2015).
Ο Έρνεστ
Χέμινγουεϊ έφυγε από την Κούβα λίγο μετά το θρίαμβο της Επανάστασης και στην
αρχή του οικονομικού αποκλεισμού των ΗΠΑ στο νησί. Σχεδόν 60 χρόνια μετά,
ο συγγραφέας του Ο γέρος και η Θάλασσα
επιστρέφει στο νησί χάρη στη μαγεία του σινεμά, με το πρώτη χολιγουντιανή
ταινία μεγάλου μήκους που γυρίζεται στην Κούβα μετά το 1959.
Πρόκειται
για την ταινία: Πάπα, ο Χέμινγουεϊ στην
Κούβα, η οποία γυρίστηκε με την άδεια των κυβερνήσεων ΗΠΑ και Κούβας πριν
την αποκατάσταση των διπλωματικών σχέσεων ανάμεσα στις δύο χώρες.
«Ο Χέμινγουεϊ έφυγε όταν οι πόρτες έκλειναν και άφησε το αγαπημένο σπίτι του
όπου έμεινε για πολλά, πολλά χρόνια για να επιστρέψει στις Ηνωμένες Πολιτείες
και να πεθάνει 18 μήνες μετά. Σήμερα, ο Χέμινγουεϊ έχει επιστρέψει για να
βοηθήσει να ανοίξουν οι πόρτες εκ νέου», είπε ο πρωταγωνιστής του έργου,
Άντριαν Σπαρκς, σε μια πρόσφατη συνέντευξη.
Ο «Πάπα», όπως αποκαλούσαν με αγάπη τον Χέμινγουεϊ, έζησε στην Κούβα από το
1939 μέχρι το 1960. Έδωσε τέλος στη ζωή του στο Άινταχο το 1961, λίγα χρόνια
αφού κέρδισε το Νόμπελ Λογοτεχνίας για κλασικά έργα όπως Αποχαιρετισμός στα Όπλα, Για ποιον χτυπά η καμπάνα και Ο Γέρος και η Θάλασσα. Κέρδισε επίσης το
βραβείο Πούλιτζερ για το τελευταίο έργο, το οποίο έγραψε στην Κούβα.
Η ταινία που γυρίστηκε από τον Μπομπ Γιάρι έκανε ντεμπούτο στις αίθουσες την
προηγούμενη Παρασκευή. Πρόκειται για αμερικανική, κουβανική και καναδική
συμπαραγωγή βασισμένη στο αυτοβιογραφικό σενάριο του Ντεν Μπαρτ Πετιτκλέρκ, ο
οποίος πέθανε το 2006. Παρουσιάζει τον Πετιτκλέρκ ως το νεαρό δημοσιογράφο Εντ
Μάιερς, ενσαρκωμένο από τον Τζιοβάνι Ρίμπισι, ο οποίος γνωρίζει τον Χέμινγουεϊ
στα τέλη της δεκαετίας του ’50 και γίνονται φίλοι. Παίζουν ακόμα οι Τζοέλι
Ρίτσαρντσον, Μίνκα Κέλι και Τζέιμς Ρέμαρ.
Μετά από πολλές επισκέψεις στο σπίτι του, ο Μάιερς γνωρίζει το μεγαλείο του
ήρωα του, την αμοιβαία αγάπη για την Κούβα και το λαό της, και τα προβλήματα
που τον βασανίζουν.
«Έχουν γίνει πολλές ταινίες για τον Χέμινγουεϊ. Αυτή είναι η πρώτη που
προσεγγίζει αυτή την περίοδο της ζωής του», είπε ο Σπαρκς, ο οποίος μοιάζει φυσιογνωμικά
καταπληκτικά με τον Χέμινγουεϊ.
Η ταινία εστιάζει στο σπίτι του συγγραφέα, τη FincaVigía,
αλλά δείχνει και άλλες τοποθεσίες της Κούβας, όπως το μπαρ Φλοριδίτα, όπου ο Χέμινγουεϊ
έπινε νταϊκιρί σε μεγάλες ποσότητες, και το ξενοδοχείο AmbosMundos
(Δύο Κόσμοι), όπου έζησε προσωρινά.
Το γύρισμα έγινε μέσα σε 9 ημέρες το 2013 και μεταξύ Απριλίου και Μαΐου
2014, σύμφωνα με τον Γιάρι. Το Δεκέμβριο του 2014, ο πρόεδρος Μπάρακ Ομπάμα
ανήγγειλε ότι Κούβα και Ηνωμένες Πολιτείες θα άρχιζαν τη διαπραγμάτευση της αποκατάστασης
των διπλωματικών τους σχέσεων.
Είναι η πρώτη ταινία μεγάλου μήκους που γυρίζεται στο νησί με σκηνοθέτη και
ηθοποιούς από τις Ηνωμένες Πολιτείες, αν και προηγουμένως άλλες παραγωγές από
τη Βόρεια Αμερική είχαν γυριστεί στην Κούβα, όπως το ντοκιμαντέρ του 1999 BuenaVistaSocialClub, σε σκηνοθεσία του γερμανού
Βιμ Βέντερς.
Ο Γιάρι, παραγωγός του τιμημένου με ΌσκαρCrash, είπε ότι το πιο δύσκολο
στην υλοποίηση της ταινίας δεν ήταν η χρηματοδότηση (κόστισε λιγότερο από 3 εκατομμύρια
δολάρια) ούτε οι ελλείψεις σε τεχνικά κλιμάκια, αλλά η παραχώρηση αδειών από τις
Ηνωμένες Πολιτείες. Τελικά ο «Πάπα» κατάφερε να πάρει τις απαιτούμενες άδειες
ως δραματική ταινία βασισμένη σε πραγματικά περιστατικά. Βοήθησαν επίσης οι δημοκρατικές
γερουσιάστριες της Καλιφόρνιας Ντάιαν Φάινσταϊν και Μπάρμπαρα Μπόξερ. Η ταινία
έγινε χωρίς κάποια εταιρία ως εγγυητή, όπως απαιτείται σε ανεξάρτητες
παραγωγές, καθώς καμία εταιρία δεν είχε εμπειρία με την Κούβα.
Η κουβανική κυβέρνηση συνεργάστηκε στην παραγωγή και επέτρεψε τη χρήση της FincaVigía, του σπιτιού του Χέμινγουεϊ
που σήμερα είναι μουσείο και μπορεί να το δει κανείς μόνο από τα παράθυρα, 16 χιλιόμετρα
ΝΑ της Αβάνας. Η Κούβα δάνεισε επίσης μια από τις γραφομηχανές που
χρησιμοποίησε ο συγγραφέας και επέτρεψε τη συνεργασία του Κουβανικού
Ινστιτούτου Κινηματογραφικής Τέχνης και Βιομηχανίας (ICAIC), που βοήθησε με τα σκηνικά, τα
κοστούμια και ντόπιους ηθοποιούς.
Μετά τον «Πάπα», που παρουσιάστηκε τον προηγούμενο Δεκέμβριο στο Φεστιβάλ
Κινηματογράφου της Αβάνας, παραγωγές ταινιών όπως FastandFuriousκαι HouseofLies, έχουν ζητήσει άδεια για
να γυριστούν ή έχουν γυριστεί στην Κούβα.
«Κυανό και όχι τόσο ρόδινο» στο Ίδρυμα Κακογιάννης Τετάρτη 18 Μαρτίου 2015
Αθήνα, 3 Μαρτίου 2015. Η Πρεσβεία της Μπολιβαριανής
Δημοκρατίας της Βενεζουέλας στην Ελληνική Δημοκρατία, θα προβάλλει την
πρεμιέρα της βενεζουελάνικης ταινίας Κυανό και όχι τόσο ρόδινο, του διακεκριμένου βενεζουελάνου σκηνοθέτη Μιγκέλ Φεράρι, την Τετάρτη 18 Μαρτίου, στις 19:30, στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης, στην οδό Πειραιώς 206, στον Ταύρο. Αξίζει να σημειωθεί ότι η ταινία προβάλλεται με ελληνικούς υπότιτλους.
Η ταινία Κυανό και όχι τόσο ρόδινο, μια
συμπαραγωγή της Βενεζουέλας – Ισπανίας μας διηγείται την ιστορία του
Ντιέγο, ενός επιτυχημένου φωτογράφου που αποφασίζει να επισημοποιήσει τη
σχέση του με τον Φαμπρίσιο, πηγαίνοντας να ζήσει μαζί του, με
αναπάντεχο όμως τρόπο αναγκάζεται να αναλάβει το γιό του, Αρμάντο, που
ζει στην Ισπανία και τον οποίο δεν έχει δει εδώ και πολλά χρόνια. Ο γιος
του φτάνει με μια βαλίτσα γεμάτη παράπονα, κάνοντας ακόμα πιο δύσκολο
στο Ντιέγο να αποκαταστήσει τη μεταξύ τους στοργική σχέση. Στο μεταξύ,
μια ομάδα από ακραίους ομοφοβικούς επιτίθεται βίαια στον Φαμπρίσιο με
αποτέλεσμα αυτός να μείνει σε κώμα.
Η ταινία κέρδισε πολλά βραβεία, όπως το Βραβείο Γκόγια 2014 – Καλύτερης Λατινοαμερικάνικης Ταινίας, το Βραβείο Κοινού στο 11ο Διεθνές Φεστιβάλ D-Cinema 2014, Skip City – Ιαπωνία και το Βραβείο Max – Καλύτερης Θεματικής Ταινίας στο 11ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου El Lugar sin límites 2013 – Εκουαδόρ, ανάμεσα σε άλλα.
Μετά την προβολή της ταινίας, και με παρουσία του σκηνοθέτη Μιγκέλ Φερράρι, θα ακολουθήσει Κινηματογραφικό Φόρουμ με τίτλο «Η νέα εποχή στον Βενεζουελάνικο Κινηματογράφο»,
όπου θα παρουσιαστεί η μεγάλη πρόοδος που έχει σημειώσει ο
Κινηματογράφος στην Βενεζουέλα τα τελευταία χρόνια. Αξίζει να
υπενθυμιστεί, ότι η Μπολιβαριανή Κυβέρνηση έχει ενισχύσει τις κρατικές
κινηματογραφικές παραγωγές κι έχει συντελέσει μεγάλη πρόοδο σε αυτόν τον
τομέα, με αποτέλεσμα η εγχώρια παραγωγή της να έχει ξεπεράσει χώρες με
κινηματογραφική παράδοση όπως η Αργεντινή και η Χιλή. Κατά την διάρκεια
του Φόρουμ, οι παρευρισκόμενοι θα έχουν την ευκαιρία να υποβάλουν
ερωτήσεις στον σκηνοθέτη της ταινίας, Μιγκέλ Φερράρι, τον οποίο θα
συνοδεύει στο πάνελ και ο Πρέσβης της Βενεζουέλας στην Ελλάδα.
Στην πρεμιέρα της βενεζουελάνικης ταινίας θα παρευρεθούν μέλη
της κοινότητα της Βενεζουέλας, της Λατινική Αμερικής και της Αθήνας,
ξεχωριστοί έλληνες σκηνοθέτες, προσωπικότητες του κινηματογράφου, του
θεάτρου και του πολιτιστικού κόσμου της Ελλάδας.
Ηθοποιός, απόφοιτος του Ινστιτούτου Κατάρτισης Δραματικών
Τεχνών και Απόφοιτος με Έπαινο του Θεάτρου του Πανεπιστημιακού
Ινστιτούτου για το Θέατρο. Σπούδασε Κινηματογραφική Σκηνοθεσία στη σχολή
Séptima Ars, στην Ισπανία. Ανάμεσα στις κινηματογραφικές του ερμηνείες,
ξεχωρίζει ο ρόλος του ως τραβεστί στην προσωποποίηση του Έκτορα στο
Χρώμα της Δόξας (El tinte de la fama, 2008) για τον οποίο κέρδισε το
Βραβείο Β’ Ανδρικού Ρόλου στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Μέριντα
(2008), το Δημοτικό Βραβείο Κινηματογράφου (2008) και το Βραβείο
Καλύτερου Χαρακτήρα στο Φεστιβάλ Διαφορετικότητας FESTDIV (2011).
Ως σκηνοθέτης έχει βραβευθεί για το σενάριο της πρώτης του
ταινίας μικρού μήκους «Όσα ανεβαίνουν» (Todo lo que sube), για το οποίο
του απονεμήθηκε το Δημοτικό Βραβείο Κινηματογράφου Καλύτερου Σεναρίου
Ταινίας Μικρού Μήκους (2008) και το Βραβείο του Φεστιβάλ Εθνικού
Κινηματογράφου της Μαργκαρίτα 2008 (Ειδική Μνεία).
Η Κινηματοθήκη (Cinemateca) της Κούβας θα προβάλει ένα μεγάλο δείγμα ταινιών που έχουν σχέση με τον κολομβιανό συγγραφέα Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες (βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας 1982), όπως ανακοίνωσαν οι διοργανωτές.
Η έκθεση, από 23 έως 31 Οκτωβρίου, θα φιλοξενηθεί στην αίθουσα Τσάρλι Τσάπλιν της Αβάνας, όπου θα παρουσιαστεί σε δύο σειρές ένας κύκλων ταινιών βασισμένων στο έργο του του Γκαρσία Μάρκες. Ανάμεσα στις ταινίες του προγράμματος περιλαμβάνονται "Η χήρα του Μοντιέλ", "Χρονικό ενός προαναγγελθέντος θανάτου", "Ο συνταγματάρχης δεν έχει κανέναν να του γράψει", "Η κακιά ώρα", "Έρωτας στα χρόνια της χολέρας", "Σ' αυτό το χωριό δεν υπάρχουν απατεώνες", "Οι θλιμμένες πουτάνες της ζωής μου" και "Περί έρωτος και άλλων δαιμονίων"
Ο κύκλος των φιλμ θα κλείσει με την προβολή της ομιλίας του κολομβιανού συγγραφέα στο 4ο Διεθνές Συνέδριο της Ισπανικής Γλώσσας στην Καρταχένα των Ινδιών (Κολομβία, 2007).
Ο συγγραφέας των "Εκατό χρόνων μοναξιά" συμπλήρωσε τα 86 χρόνια το Μάρτη. Ένα από τα πιο γνωστά βιβλία του, "Ο έρωτας στα χρόνια της χολέρας", μεταφράστηκε στα μανδαρινικά έτσι ώστε να φτάσει για πρώτη φορά στην Κίνα μια επίσημη έκδοση του βιβλίου.
