του Εντουάρντο Γκαλεάνο
Η Σολεδάδ, εγγονή του Ραφαέλ Μπαρέτ, θυμόταν μια φράση του παππού της:
Η Σολεδάδ, εγγονή του Ραφαέλ Μπαρέτ, θυμόταν μια φράση του παππού της:
- Αν το Καλό δεν υπάρχει, πρέπει να το εφεύρουμε.
Ο Ραφαέλ, Παραγουανός από επιλογή, επαναστάτης από κλίση, πέρασε περισσότερο χρόνο στη φυλακή απ' ότι στο σπίτι του, και πέθανε στην εξορία.
Η εγγονή του κομματιάστηκε από σφαίρες στη Βραζιλία, μια μέρα σαν σήμερα του 1973. Ο δεκανέας Ανσελμο, ναυτικός εξεγερμένος, επαναστάτης ηγέτης, ήταν αυτός που την παρέδωσε.
Κουρασμένος να είναι ηττημένος, μετανοημένος για όλα όσα πίστευε και ήθελε, κατέδωσε, έναν προς έναν, τους συντρόφους του στον αγώνα ενάντια στη στρατιωτική δικτατορία της Βραζιλίας, και τους έστειλε στο μαρτύριο ή στο σφαγείο.
Τη Σολεδάδ, που ήταν η γυναίκα του, την άφησε για το τέλος. Ο δεκανέας Ανσέλμο έδειξε το μέρος όπου αυτή κρυβόταν, και απομακρύνθηκε. Ήταν ήδη στο αεροδρόμιο όταν ακούστηκαν οι πρώτοι πυροβολισμοί.
Από το καινούριο βιβλίο του Eduardo Galeano, Los Hijos de los Días (Τα παιδία των Ημερών)
Η Σολεδάδ Μπαρέτ Βιέντμα δολοφονήθηκε στις 8 Ιανουαρίου 1973 στο Ρεσίφε της Βραζιλίας. Ήταν 28 ετών. Είχε γεννηθεί στην Παραγουάη και ήταν εγγονή του Ισπανοπαραγουανού συγγραφέα Ραφαέλ Μπαρέτ. Η βάναυση δολοφονία της, μετά από βασανιστήρια, στα χέρια της βραζιλιάνικης αστυνομίας προκάλεσε βαθιά εντύπωση στους ανθρώπους που την γνώριζαν. Ο Μάριο Μπενεντέτι έγραψε στη μνήμη της το ποίημα Muerte de Soledad Barrett (Θάνατος της Σολεδάδ Μπαρέτ). Ο Ντανιέλ Βιλιέτι σύνθεσε γι'αυτήν το τραγούδι Soledad. Το όνομά της, που σημαίνει και μοναξιά.
Ντανιέλ Βιλιέτι - Μάριο Μπενεντέτι, με δύο φωνές για τη Σολεδάδ Μπαρέτ
