Πέθανε στην Αβάνα ο Ιρλανδός φωτογράφος Ντέσμοντ Μπόιλαν

Πέθανε αιφνίδια λίγο πριν την έλευση του νέου έτους (30/12) ο σπουδαίος φωτογράφος Desmond Boylan, που κάλυψε για το Associated Press τις πολεμικές συρράξεις στο Ιράκ και τη Γιουγκοσλαβία και τα τελευταία χρόνια είχε αφιερωθεί στη φωτογράφιση της χαράς στην καθημερινή ζωή των Κουβανών.

Ενώ ετοιμαζόταν να καλύψει φωτογραφικά τους εορτασμούς για το νέο έτος, αισθάνθηκε δυσφορία και ζήτησε να ξαπλώσει στον καναπέ φιλικού σπιτιού, όπου και πέθανε. Ήταν μόλις 54 ετών.

Ο Μπόιλαν γεννήθηκε στην Ιρλανδία το 1964 αλλά μεγάλωσε στην Ισπανία όπου άρχισε να εργάζεται ως φωτογράφος το 1989 για το ΑΡ. Αργότερα συνεργάστηκε με το πρακτορείο Reuters και κάλυψε τις συγκρούσεις κατά τα τελευταία χρόνια του απαρτχάιντ στη Νότια Αφρική, καθώς και την επέμβαση των ΗΠΑ στο Ιράκ και τον πόλεμο στη Γιουγκοσλαβία.

Αφού γνώρισε τον Φιντέλ Κάστρο κατά την ορκωμοσία του Νέλσον Μαντέλα το 1994, όταν δάνεισε την φωτογραφική του μηχανή στον Κουβανό ηγέτη για να απαθανατίσει τους φωτορεπόρτερ που τον περιστοίχιζαν, ο Μπόιλαν ταξίδεψε στην Κούβα, όπου γνώρισε την σύζυγό του Γκλόρια Γκονσάλες. Το ζευγάρι έζησε στη Μαδρίτη πριν μετακομίσει στην Ινδία το 2004.

Κάλυψε εκ νέου πολεμικές συρράξεις στην νοτιοανατολική Ασία και στο Αφγανιστάν πριν επιστρέψουν με την σύζυγο και το γιό του Μάικλ στην Κούβα το 2009.

Στο λογαριασμό του στο Instagram, ο Μπόιλαν περιέγραψε την Κούβα ως «την πιο όμορφη γη που έχουν αντικρίσει ποτέ ανθρώπινα μάτια» - δανειζόμενος την περίφημη φράση του Χριστόφορου Κολόμβου κατά την πρώτη του επίσκεψη – και η δουλειά του φανέρωνε μια βαθιά αγάπη για το νησί και το λαό του. Πολλές από τις φωτογραφίες του δείχνουν Κουβανούς να χαμογελούν σε στιγμές ευτυχίας σε μια χώρα όπου η ζωή μπορεί να είναι μια σκληρή μάχη.

«Μου έκανε μεγάλη εντύπωση πώς ο Κουβανός αντιμετωπίζει τις δυσκολίες και λύνει τα προβλήματα», δήλωσε ο Μπόιλαν στην ισπανόφωνη έκδοση του τηλεοπτικού καναλιού Russia Today σε συνέντευξη το 2016. «Κι εγώ από τότε (την άφιξή του στο νησί) δεν κάνω άλλο παρά να μαθαίνω από τους Κουβανούς πώς να αντιμετωπίζω τα προβλήματα – είναι μια διαρκής μαθητεία – κι αυτό επίσης προσπαθώ να το εξηγήσω με φωτογραφίες».

Ο Μπόιλαν επέστρεψε στο ΑΡ το 2014 και κάλυψε μια σειρά σημαντικών ειδησεογραφικών γεγονότων στην Κούβα, όπως η αποκατάσταση των σχέσεων με τις ΗΠΑ επί Ομπάμα, η επίσκεψη του πάπα Φραγκίσκου και ο θάνατος του Φιντέλ Κάστρο.

«Αν κάποιος δεν ζούσε στην Κούβα, τότε θα γνώριζε την Κούβα από το φακό του Ντέσμοντ. Ήταν ένας δεξιοτέχνης στο να διηγείται την ιστορία του λαού της Κούβας», είπε ο Ντέιβιντ Έικ, διευθυντής φωτογραφίας του ΑΡ.

Στις μέρες με λίγες ειδήσεις, ο Μπόιλαν ακούραστα έβγαινε στους δρόμους της Αβάνας και της κουβανικής υπαίθρου, αναζητώντας στιγμές που θα μπορούσαν να δείξουν στον κόσμο την ομορφιά και τις δυσκολίες του νησιού στο οποίο αποφάσισε να εγκατασταθεί.

«Θα ήθελα να είμαι αόρατος», είπε, «να είμαι στο δρόμο με τον κόσμο και να βγάζω φωτογραφίες».

Ήταν γνωστός επίσης για τη γενναιοδωρία του προς τους συναδέλφους του, την προθυμία του να μοιραστεί συμβουλές με άλλους φωτογράφους, ανεξάρτητα από το επίπεδο της εμπειρίας και των επιτευγμάτων τους.


Πηγή: diariodecuba.com
Φωτό: cubadebate.cu

 

 

Lula libre!

Ακτιβιστές των κινημάτων "Χωρίς Γη" και "Λαός χωρίς Φόβο" κατέλαβαν το συγκρότημα κτιρίων της Γκουαριζά, στη νοτιοανατολική ακτή της πολιτείας του Σάο Πάουλο, όπου φέρεται ότι παραχωρήθηκε στον πρώην πρόεδρο Λούλα ντα Σίλβα πολυτελές ακίνητο 215 τετραγωνικών μέτρων. Το δικαστήριο θεώρησε το ακίνητο προϊόν δωροδοκίας με αντάλλαγμα συμβόλαια με την πετρελαϊκή εταιρία Odebrecht, και καταδίκασε τον Λουλα σε 12 χρόνια και 1 μήνα φυλακή, παρόλο που ιδιοκτήτης εμφανίζεται η κατασκευαστική εταιρία OAS.

Παράλληλα, πυκνώνουν οι εκδηλώσεις αλληλεγγύης προς τον Λούλα στη Βραζιλία αλλά και σε άλλα μέρη του κόσμου, κάτω από το σύνθημα #LulaLivre (πορτογαλικά) ή #LulaLibre (ισπανικά), όπως δείχνουν οι πιο κάτω φωτογραφίες.

Μπραζίλια

Γήπεδο Φορταλέζα

Στο ματς μεταξύ Βάσκο και Ατλέτικο Μινέιρο στο Σαν Ζανουάριο

Κεντρική Συνομοσπονδία Εργατών, Αργεντινή

Σαντιάγο Χιλής

Γουνέα Μπισάου

Πηγές: Telesur, Mídia NINJA, Gleisi Lula Hoffmann

«Οι τρελές της πλατείας του Μάη»: Έκθεση Κουβανού φωτορεπόρτερ

Αυτές οι εκπληκτικές εικόνες, τόσο καλά κατασκευασμένες από την οπτική του κουβανού φωτορεπόρτερ Kaloian, δείχνουν για άλλη μια φορά τον ανυπότακτο αγώνα αυτών των ηρωίδων, την αρχοντιά τους, την αγάπη που τους εκδηλώνει ο κόσμος. Στις φωτογραφίες μπορούμε να παρατηρήσουμε και να νιώσουμε τη σταθερότητα στο βλέμμα αυτών των τεράστιων γυναικών, που μας μεταφέρουν και μας μεταδίδουν αυτή την επιμονή, και αυτή την όρεξη για αιώνια δικαιοσύνη, αλλά χωρίς ντροπή.

«Στην Αργεντινή οι τρελές της Πλατείας του Μάη θα είναι ένα παράδειγμα πνευματικής υγείας γιατί αυτές αρνήθηκαν να ξεχάσουν στους καιρούς της υποχρεωτικής αμνησίας», έγραψε ο Εντουάρντο Γκαλέανο. Από αυτή την αντίσταση και παράδειγμα αγώνα βγαίνουν «Οι Τρελές της Πλατείας του Μάη», μια σειρά φωτογραφιών που θα εκτεθούν κατά την 25^η διοργάνωση του μαγιάτικου πανηγυριού [Las Romerías de Mayo], στο Ολγκίν, και μετά στην Αβάνα.

Είναι ο φόρος τιμής στις Μητέρες και τις Γιαγιάδες της Πλατείας του Μάη από τον νεαρό κουβανό φωτορεπόρτερ Kaloian Santos Cabrera. Είναι στιγμιαίες πόζες (ενσταντανέ) τραβηγμένες κατά την τελευταία δεκαετία και στον ορυμαγδό πορειών και διαδηλώσεων όπου βρέθηκαν στην πρώτη γραμμή «οι τρελές της Πλατείας του Μάη», όπως τις βάφτισαν υποτιμητικά οι στρατιωτικοί και καταπιεστές που εξαφάνισαν 30.000 συναγωνιστές κατά τη διάρκεια της αστικής, εκκλησιαστικής και στρατιωτικής δικτατορίας από το 1976 έως το 1983.

Είναι ένας φόρος τιμής επίσης στην αντίσταση, τη μνήμη και τον αγώνα γιατί παρά τα χρόνια και τα γκλομπ, οι Τρελές συνεχίζουν όρθιες.

Πηγή: Cubadebate
Άρθρο των: Victor Hugo Morales, Kaloian Santos Cabrera
Φωτό: Kaloian Santos Cabrera

Η Ίρμα "εξαφάνισε το Μαλεκόν της Αβάνας

Η περιοχή του Malecon (παραλιακής) της Αβάνας ήταν από τα πρώτα θύματα του τυφώνα Ίρμα στην Κούβα. Τα κύματα ξεπέρασαν τα 10 μέτρα και το νερό διείσδυσε σχεδόν 500 μέτρα κατά τόπους στις βόρειες συνοικίες της πρωτεύουσας.

Πηγή: Cubadebate.cu

Foto: Ismael Francisco

 

"Αυτό το απόγευμα βγήκα να αναζητήσω τον Φιντέλ"

Κείμενο και φωτό: Ismael Francisco (1)

Δεν ήθελα ούτε να σκύψω έξω από το παράθυρο για να δω την θλιβερή πραγματικότητα: Είναι η πρώτη μέρα της ζωής μου που αυτός δεν υπάρχει. Τον Φιντέλ τον γνωρίζω από τότε που ήμουν μικρός. Είχα την τύχη να τον δω προσωπικά σε διάφορες περιστάσεις κατά την παιδική μου ηλικία, και στο πλευρό του μεγάλωσα ως επαγγελματίας της φωτογραφίας και ως άνθρωπος.

Το απόγευμα αποφάσισα να βγω στο δρόμο για να τον αναζητήσω, ξεκινώντας από το αγαπημένο μου μέρος, εκεί που πάω κάθε φορά που έχω ανάγκη να ανακουφίσω την ψυχή: τη θάλασσα. Φόρτωσα τη φωτογραφική μου μηχανή για να μη χάσω την ευκαιρία να τον έχω άλλη μια φορά στο αρχείο μου, τον έψαξα και πάτησα το διάφραγμα όπου το ένιωσα στην καρδιά και περίμενα αυτή την τελευταία αχτίδα ηλίου σαν προσωπικό αποχαιρετισμό. Για πάντα, Φιντέλ.

(1) Φωτορεπόρτερ της διαδικτυακής ενημερωτικής σελίδας Cubadebate. Έχει εργαστεί στη Granma, την Prensa Latina και το AIN και έχει κερδίσει διάφορα βραβεία και διακρίσεις.

Πηγή: Cubadebate

Ο Σπάικ Λι στην Αβάνα

Ο καταξιωμένος αμερικανός κινηματογραφιστής Spike Lee πραγματοποίησε το προηγούμενο σαββατοκύριακο ιδιωτική επίσκεψη στην Κούβα που περιλάμβανε συνάντηση με προσωπικότητες του κουβανικού σινεμά και στελέχη του Κουβανικού Ινστιτούτου Κινηματογραφικής Τέχνης και Βιομηχανίας (ICAIC), στην έδρα του στο Ίδρυμα Λουντβιχ.

Ο Σπάικ Λι ομολόγησε το ενδιαφέρον του για την κουβανική κουλτούρα και εκδήλωσε επιπλέον την πρόθεσή του να συνεργαστεί με το ICAIC στο μέλλον. Επίσης στο περιθώριο της συνάντησης του δώρισαν κουβανικές ταινίες και ντοκυμανταίρ.

Ο σκηνοθέτης τόνισε τη σημασία της διατήρησης της κουβανικής κουλτούρας απέναντι στην ομογενοποίηση που φέρνει μαζί της η παγκοσμιοποίηση.

Ο Σπάικ Λι είναι σκηνοθέτης με μεγάλη φιλμογραφία που περιλαμβάνει τίτλους ταινιών όπως Malcolm X, Do the Right Thing, She´s gotta have it και When the levees broke. Φέτος έλαβε τιμητικό Όσκαρ για το σύνολο του έργου από την αμερικανική ακαδημία κινηματογράφου.

Το μνημείο για τον Χοσέ Μαρτί στο Ντος Ρίος

Στις 19 Μαΐου 1895, σε θαμνώδη περιοχή ανάμεσα στα ποτάμια Cauto και Contramaestre, στο Dos Rios [Δύο Ποτάμια] της επαρχίας Γκράνμα, ο Χοσέ Μαρτί χτυπήθηκε από τα πυρά μιας ισπανικής φάλαγγας. Πέθανε έτσι η κεντρική μορφή, κινητήριος δύναμη και καθοδηγητής ενός αγώνα ανεξαρτησίας που θα τελείωνε με το θρίαμβο απέναντι στην μητρόπολη. Αυτές οι φωτογραφίες τραβήχτηκαν στα πέριξ αυτού του οδυνηρά ιστορικού τόπου.

Πηγή: Cubadebate 
Φωτογραφίες του Oscar Alfonso Sosa (ΑΙΝ)

Μια θάλασσα από λουλούδια για τον Καμίλο

Στις 28 Οκτώβρη, χιλιάδες παιδιά στην Κούβα έριξαν λουλούδια στα ποτάμια και στη θάλασσα για να την τιμήσουν τον Καμίλο Σιενφουέγος. Η τελετή είναι ίδια από το1959, όταν ο επαναστάτης εξαφανίστηκε με ένα δικινητήριο Cessna 310 που ταξίδευε από την επαρχία Καμαγκουέι στην Αβάνα. Ποτέ δε βρέθηκε – ούτε το αεροσκάφος, ούτε οι άλλοι δύο επιβαίνοντες, ο πιλότος Λουσιάνο Φαρίνας και ο στρατιώτης Φέλιξ Ροντρίγκες.

Πηγή: Cubadebate

Οι φωτογραφίες είναι της Ladyrene Pérez

Πέθανε ο φωτογράφος του Τσε και του Πικάσο, Ρενέ Μπουρί

Πέθανε τη Δευτέρα σε ηλικία 81 ετών ο ελβετός φωτογράφος Ρενέ Μπουρί, χάνοντας τη μάχη από χρόνια ασθένεια, όπως ανακοίνωσε το πρακτορείο Magnum. Ο Μπουρί απαθανάτισε προσωπικότητες όπως ο ισπανός ζωγράφος Πάμπλο Πικάσο, ο ελβετός αρχιτέκτονας Λε Κορμπιζιέ, ο Τσε Γκεβάρα και ο Φιντέλ Κάστρο. Πιο διάσημο ίσως πορτρέτο του αυτό του Τσε που καπνίζει πούρο.

"Αφήνει πίσω μια σημαντική κληρονομία δουλειάς πάνω στη σύγχρονη ιστορία, που δημοσιεύτηκε σε αμέτρητες εφημερίδες, περιοδικά, εκθέσεις και βιβλία σε όλο τον κόσμο. Ανάμεσα στις πιο διάσημες φωτογραφίες του φιγουράρουν τα πορτρέτα του Τσε Γκεβάρα, του Πάμπλο Πικάσο και του Λε Κορμπιζιέ, μια εντυπωσιακή απεικόνιση των δρόμων του Σάο Πάουλο και οι ιστορίες του για την Κούβα και το Βιετνάμ", αναφέρει μεταξύ άλλων μήνυμα της οικογένειας του θανόντος.

Ο Μπουρί γεννήθηκε στη Ζυρίχη το 1933 και σπούδασε στη Σχολή Τεχνών και Επαγγελμάτων της Ζυρίχης. Μεταξύ 1953 και 1955 εργάστηκε ως ντοκυμανταιρίστας και ξεκίνησε να φωτογραφίζει με μια μηχανή Leica κατά τη διάρκεια της στρατιωτικής του θητείας. Το 1955 έγινε συνεργάτης του ευυπόληπτου φωτογραφικού πρακτορείου Magnum. Το 1956 ξεκίνησε περιοδείες ως συνεργάτης του ελβετικού περιοδικού Du στην Ευρώπη, τη Μέση Ανατολή και τη Λατινική Αμερική. Το 1959 έγινε πλήρες μέλος του Magnum. 

Το 1962 εκδόθηκε το βιβλίο του Die Deutschen (Οι Γερμανοί), με εικόνες της μεταπολεμικής Γερμανίας. Το 1963, ενώ εργαζόταν στην Κούβα, φωτογράφισε τον Τσε Γκεβάρα κατά τη διάρκεια συνέντευξης σε αμερικανό δημοσιογράφο στο Υπουργείο Βιομηχανίας. Το πορτρέτο του Τσε με το πούρο στο στόμα έκανε το γύρο του κόσμου. Ο Μπουρί συμμετείχε στην ίδρυση της Magnum Films το 1965 και γύρισε το ντοκυμανταίρ "Τα δύο πρόσωπα της Κίνας".

Ο Μπουρί κέρδισε το 1998 το βραβείο Dr Erich Salomon από το Γερμανικό Σύνδεσμο Φωτογραφίας. Το 2004 και 2005 έγινε μεγάλη αναδρομική έκθεση του έργου του στο Παρίσι, που περιόδευσε σε πολλά μουσεία της Ευρώπης. Το 2011 παρέλαβε το βραβείο Reinhardt von Graffenried για το σύνολο του έργου του. Το 2013 όλα τα αρχεία του (περίπου 30.000 φωτογραφίες) μεταφέρθηκαν σε μουσείο της Λωζάνης.

Ο Μπουρί έζησε και εργάστηκε κυρίως στη Ζυρίχη και το Παρίσι. Εκτός από τη φωτογραφία και το ντοκυμανταίρ ασχολήθηκε ακόμα με κολάζ και σκίτσα.

Αν και κάλυψε πολεμικές συρράξεις, δεν υπάρχουν πτώματα στις φωτογραφίες του. Τόσο ως φωτογράφος όσο και ως σκηνοθέτης κινηματογράφου, ο Μπουρί πάντα δούλευε έχοντας κατά νου το σλόγκαν "όλοι οι άνθρωποι ζουν σε ένα μοναδικό κόσμο".

Ακολουθούν μερικές από τις πιο διάσημες φωτογραφίες του Ρενέ Μπουρί.

Ουίνστον Τσόρτσιλ, Ζυρίχη 1946
(πρώτη φωτογραφία του Μπουρί σε ηλικία 13 ετών)

Πάμπλο Πικάσο (1957)

Le Corbusier (Παρίσι 1959)

Oscar Niemeyer (Μπραζίλια 1960)

Αρχιεπίσκοπος Μακάριος, Κύπρος
(Εικόνα κατά τη θριαμβευτική επιστροφή του από την εξορία)

Στε Γκεβάρα, Υπουργείο Βιομηχανίας (1963)

Δυτικό Βερολίνο (1959)

Σάο Πάουλο (1960)

Βιετνάμ (1973)

Αμαζονία, Βραζιλία (1977)

Βυρητός (1991)

Θεραπευτήριο Ταραρά, Κούβα (1993)
Η Κούβα υποδέχτηκε και περιέθαλψε 11.000 παιδιά
από τη Σ. Ένωση μετά το πυρηνικό δυστύχημα του Τσέρνομπιλ

Πηγές: Cubadebate, La Nacion (Argentina), Magnumphotos.com

Μπιράν, το μέρος που σημάδεψε την τύχη ενός λαού

Το σπίτι όπου γεννήθηκε ο Φιντέλ

Το Μπιράν (*) είναι ένα μαγικό μέρος. Λένε οι επισκέπτες του ότι αφού γνωρίσουν τις γωνιές του εξοικειόνονται περισσότερο με την προσωπικότητα του Φιντέλ Κάστρο, που γεννήθηκε εκεί πριν 88 χρόνια (13.8.1926) και άλλαξε την ιστορία της Κούβας για πάντα.

Το αγρόκτημα κέρδισε μια θέση ανάμεσα στα εθνικά μνημεία ως το σπίτι όπου γεννήθηκαν δύο μεγάλοι της κουβανικής ιστορίας: Ο Φιντέλ και ο Ραούλ. Σήμερα, τα ανανεωμένα ξύλα του και η μυρωδιά φρέσκιας μπογιάς μετά από μια ανακαίνιση, υποδέχονται όλους τους κουβανούς και τους ξένους που θέλουν να προσεγγίσουν περισσότερο τους ιστορικούς θησαυρούς και τη μνήμη της χώρας.

 (*) Η γενέτειρα του Φιντέλ (1926) και του Ραούλ Κάστρο (1931) στη ΝΑ Κούβα, στην παλιά επαρχία του Οριέντε. Πλέον ανήκει στην επαρχία Ολγκίν. Εκεί ο πατέρας τους Άνχελ Κάστρο ήταν ιδιοκτήτης αγροκτήματος 93.000 στρεμμάτων.