La Guerra - Ο Πόλεμος, του Jaime Svart

LA GUERRA

Una despedida...
¿un separarse para siempre?
ir lejos...muy lejos de tu tierra
dejar la patria en medio de la destruccion y los bombardeos asesinos...
¡es la guerra!...¡ES LA GUERRA!

Niños desnudos corriendo entre los campos minados...
hombres y mujeres totalmente desnudos ante el horror de la Guerra...
es el Napalm...
en medio de los campos arroceros ya floridos de Vietnam...
son las bombas asesinas...
son las bombas incendiarias que lanzan de los cielos

demonios con alas americanos y franceses...

Es la Guerra...es el horrror de la Guerra...
es el dolor ante tanta impunidad...
es el grito desgarrado de una madre que pierde a su hijo en esa injusta guerra...
es el terror sembrado por un militar desconocido llamado Franco

contra un pueblo llamado Esperanzas...
es Guernica que nos grita sobre nuestras conciencias...
la Guerra es una dura realidad a lo largo de toda la vida humana...?

Nosotros buscaremos a esa esquiva doncella llamada Irini ...PAZ
tanto que la amamos...esquiva doncella...
ay nosotros que tanto luchamos por la PAZ...
sea en Colombia...como en el medio Oriente...
ay que nosotros que tanto que la buscamos...solo Paz..y mas Paz...
No al horror de la Guerra...

Nosotros que tanto luchamos por la PAZ

y solo vimos caballos destrozados por las bombas...
edificios destruidos completamente en Damasco...
nosotros que tanto la buscamos esquiva doncella de la PAZ...

Nosotros que cada dia vemos morir ahogados en el MAR Egeo

y en el Mediterraneo a miles de niños indefensos,

madres que buscan a sus hijos en medio de las olas del mar...
oh Thalassa...oh sempiterno pielago herido devuelvenos con vida

a tantos sirios ahogados en estas costas desgarradas de Grecia...

LESBOS...patria de poetas y hermosa poesia...
isla de la solidariedad entre los pobres y los que sufren...
nosotros que amamos a esta bienamada Irini...Paz...
al alba y con las estrellas en su diario despertar...

no cesaremos de luchar por la PAZ...
siempre luchar por la vida siempre por la Paz contra la Guerra.

 

Atenas Grecia, JAIME SVART POETA CHILENO RESIDENTE EN GRECIA

Ο ΠΟΛΕΜΟΣ

Ένας αποχαιρετισμός…
ένας αποχωρισμός για πάντα;
Να πηγαίνεις μακριά…

Πολύ μακριά από τη γη σου…
να αφήνεις την πατρίδα σου

Μέσα στην καταστροφή και τους φονικούς βομβαρδισμούς…
είναι ο Πόλεμος!... είναι ο Πόλεμος!...

Παιδιά γυμνά να τρέχουν μέσα στα ναρκοπέδια…
άντρες και γυναίκες ολόγυμνοι μπροστά στον τρόμο του Πολέμου…
είναι τα Ναπάλμ…
μέσα στους ορυζώνες του Βιετνάμ που έχουν ήδη ανθίσει…
είναι οι εύφλεκτες βόμβες…
είναι οι βόμβες εμπρησμού που εκτοξεύουν απ’ τους ουρανούς
δαίμονες με φτερά αμερικάνοι και γάλλοι…

Είναι ο Πόλεμος… είναι ο τρόμος του πολέμου…
είναι ο πόνος μπροστά σε τόση  ατιμωρησία…
είναι η σπαρακτική κραυγή μιας μάνας

που χάνει το παιδί της σ’ αυτό τον άδικο Πόλεμο…

Είναι ο τρόμος που σπέρνει ένας άγνωστος στρατιωτικός,

που λέγεται Φράνκο ενάντια σ’ ένα λαό που λέγεται Ελπίδα…
Είναι η Γκέρνικα που μας φωνάζει πάνω απ’ τις συνειδήσεις μας…

ο Πόλεμος είναι μια σκληρή πραγματικότητα

στη διάρκεια όλης της ανθρώπινης ζωής;…

Εμείς θα ψάξουμε γι αυτή την ακατάδεκτη κόρη που λέγεται Ειρήνη…
πόσο την αγαπούμε … απόμακρη κόρη…
αχ εμείς που τόσο παλεύουμε για την Ειρήνη…
τόσο στην Κολομβία… όσο στη Μέση Ανατολή…
αχ εμείς που τόσο την ψάχνουμε…
μόνο Ειρήνη και πάλι Ειρήνη…
Όχι στον τρόμο του Πολέμου…

Εμείς που τόσο αγωνιζόμαστε για την Ειρήνη

και είδαμε μόνο άλογα κομματιασμένα από τις βόμβες…
κτίρια τελείως κατεστραμμένα στη Δαμασκό…
εμείς που τόσο ψάχνουμε την απόμακρη κόρη της Ειρήνης…

Εμείς που κάθε μέρα βλέπουμε να πεθαίνουν πνιγμένα στο Αιγαίο
και στη Μεσόγειο χιλιάδες ανυπεράσπιστα παιδιά,

μανάδες που ψάχνουν τα παιδιά τους μέσα στα κύματα της θάλασσας…
αχ θάλασσα… αχ αιώνιο πέλαγος πληγωμένο

επίστρεψε μας ζωντανούς τόσους σύριους πνιγμένους

σ ’αυτές τις κατεστραμμένες ακτές της Ελλάδας.

Λέσβος πατρίδα ποιητών και ωραίας ποίησης…
νησί της αλληλεγγύης ανάμεσα στους φτωχούς και σ’ αυτούς που υποφέρουν…
εμείς που αγαπούμε αυτή την πολυπόθητη Ειρήνη…
Την αυγή και με τ’ αστέρια στο καθημερινό τους ξύπνημα…

δε θα σταματήσουμε να αγωνιζόμαστε για την Ειρήνη…
Πάντα για τη Ζωή πάντα για την Ειρήνη ενάντια στον Πόλεμο.

Χάιμε Σβαρτ, Αθήνα, 24 Φλεβάρη 2016 

Χιλιανός ποιητής κάτοικος Αθηνών

Μετάφραση Άννα Καράπα