Ο θάνατος του πολεμιστή

Σ' αυτούς που μου εύχονται το θάνατο εγώ τους εύχομαι μακρά ζωή, για να δουν πώς συνεχίζει να προχωρά η επανάσταση, από μάχη σε μάχη κα από νίκη σε νίκη.

Ούγκο Ραφαέλ Τσάβες Φρίας (1954 - 2013)

Στο τέλος της μάχης,

και με νεκρό το συμπολεμιστή, ήρθε πλάι του ένας άνδρας 

και του είπε: "Μην πεθάνεις, σε αγαπώ τόσο!"
Αλλά το νεκρό σώμα, αλίμονο, συνέχισε να πεθαίνει.
Το πλησίασαν δύο και του επανέλαβαν:
"Μη μας αφήνεις! Κουράγιο! Ξαναγύρνα στη ζωή!"

Αλλά το νεκρό σώμα, αλίμονο, συνέχισε να πεθαίνει.

Προστρέξαν σ'αυτό είκοσι, εκατό, χίλιοι, πεντακόσιες χιλιάδες,

Κραυγάζοντας: "Τόση αγάπη, και δεν μπορεί τίποτα απέναντι στο θάνατο!"

Αλλά το νεκρό σώμα, αλίμονο, συνέχισε να πεθαίνει.

Το περικύκλωσαν εκατομμύρια άτομα,

Με κοινό παρακάλιο: "Μείνε, αδελφέ!"

Αλλά το νεκρό σώμα, αλίμονο, συνέχισε να πεθαίνει.

Τότε, όλοι οι άνθρωποι της γης,

Το περιτριγύρισαν· τους είδε το νεκρό σώμα θλιμμένο, συγκινημένο·

Ανασηκώθηκε αργά

Αγκάλιασε τον πρώτο άνδρα· ξεκίνησε να περπατά...

Σέσαρ Βαγιέχο, Μάζα

Al fin de la batalla,

y muerto el combatiente, vino hacia él un hombre

y le dijo: “No mueras, te amo tanto!”

Pero el cadáver ¡ay! siguió muriendo.
Se le acercaron dos y repitiéronle:

“No nos dejes! ¡Valor! ¡Vuelve a la vida!”

Pero el cadáver ¡ay! siguió muriendo.
Acudieron a él veinte, cien, mil, quinientos mil,

clamando: “Tanto amor, y no poder nada contra la muerte!”

Pero el cadáver ¡ay! siguió muriendo.
Le rodearon millones de individuos,

con un ruego común: “¡Quédate, hermano!”

Pero el cadáver ¡ay! siguió muriendo.
Entonces, todos los hombres de la tierra

le rodearon; les vio el cadáver triste, emocionado;

incorporase lentamente

abrazó al primer hombre; echóse a andar... 

César Vallejo, Masa