"Μπαμπά, πέθανε ο Φιντέλ"

Του Joel García (1)

"Μπαμπά, πέθανε ο Φιντέλ", ήταν η μοναδική φράση που πέταξε η κόρη μου από το τηλέφωνο για να με ξυπνήσει τη νύχτα της 25ης Νοεμβρίου του 2016. Και θυμήθηκα τον Τσε αμέσως και το αποχαιρετιστήριο γράμμα του: "Σε μια Επανάσταση θριαμβεύουμε ή πεθαίνουμε αν είναι αληθινή".

Η Επανάσταση είναι αληθινή. Ο θάνατος επίσης. Και ο Φιντέλ, ο πρώτος κομαντάντε, αυτός που πριν 3 μήνες και 12 ημέρες γιόρτασε τα ενενηκοστά του γενέθλια δεν θα ανασάνει ξανά ανάμεσα μας ως θνητός. Είναι η είδηση για την οποία ποτέ δεν είχαμε προετοιμαστεί γιατί η απώλεια ενός πατέρα, ενός αγαπημένου συγγενή, ενός ιδρυτή λαού, πάντα είναι τόσο σκληρή που ξεσκίζει την καρδιά και γεμίζει δάκρυα την ψυχή.

Θα έρθουν τώρα οι μεταθανάτιες τιμές και οι αναμνήσεις όλων, για κάθε χτυπηματάκι στον ώμο, για κάθε συνταρακτική ομιλία, για κάθε ανιδιοτελή χειρονομία για να κάνει την Κούβα πιο ελεύθερη, ανεξάρτητη, κυρίαρχη, σοσιαλιστική και επαναστατική. Θα ξανάρθουν το χαμόγελο του, η γενναιότητα του, η ανεπιφύλακτη φιλία του, το όραμα του για το μέλλον, το πιο αυστηρό του παράδειγμα, η ακεραιότητα του ως άνδρα, η φυσική του ηγεσία, κερδισμένη με τη δύναμη της πειθούς και με μια βαθιά αγάπη για μια δίκαιη ιδέα.

Για το Φιντέλ τα χρονικά, οι μαρτυρίες και ο φόρος τιμής θα είναι λίγα σήμερα. Τόσοι λόγοι υπάρχουν για να πεταχτείς από τον ύπνο σου με την είδηση όσοι για να αναλάβεις το μέλλον της Κούβας από τη νίκη, την αισιοδοξία και τη σταθερότητα που ποτέ δεν εγκατέλειψε μέχρι τις 25 Νοέμβρη του 2016, στις 10:29 το βράδυ.

¨Μπαμπά, πέθανε ο Φιντέλ". Η είδηση από το τηλέφωνο με σήκωσε από το κρεβάτι όπως κάθε αξιοπρεπή κουβανό. Κανείς δε μου ζήτησε αυτές τις γραμμές τις τόσο δύσκολες να τις γράψω. Ο πόνος και η τιμή, ο Φιντέλ που γνώρισα και γνωρίζω, ο αήττητος και ατελής κομαντάντε, των αιώνιων φράσεων και των πολλαπλάσιων συμβουλών, ο μεγαλύτερος επαναστάτης αυτού του Νησιού στον 20ο αιώνα αξίζει πολύ περισσότερο από ένα φυσικό θάνατο. Αξίζει τη δόξα.

Πηγή: Cubadebate.cu
(1) Ο Joel García είναι κουβανός δημοσιογράφος, αρχισυντάκτης των αθλητικών της εφημερίδας  Trabajadores από το 2007.
Η φωτό είναι του Roberto Chile.

Παρουσίαση του βιβλίου «Φιντέλ Κάστρο, ήρωας των απόκληρων» στην UNESCO

Ο γάλλος διανοούμενος Σαλίμ Λαμρανί παρουσίασε τη Δευτέρα στην UNESCO το τελευταίο του βιβλίο, με τίτλο «Φιντέλ Κάστρο, Ήρωας των απόκληρων», στο οποίο εκθειάζει τη διεθνή ακτινοβολία του ιστορικού ηγέτη της Κουβανικής Επανάστασης.

Στην έδρα του Οργανισμού των Ηνωμένων Εθνών για την Εκπαίδευση, την Επιστήμη και τον Πολιτισμό (UNESCO) στο Παρίσι, ο συγγραφέας υπογράμμισε το σεβασμό και θαυμασμό που αισθάνονται οι λαοί Λατινικής Αμερικής, Αφρικής και Ασίας για τον Φιντέλ Κάστρο, ο οποίος στάθηκε ως υπερασπιστής των δικαιωμάτων των μεγάλων πλειοψηφιών, παραδοσιακά αποκλεισμένων.

Ο Λαμρανί υποστήριξε ότι ο επαναστάτης ηγέτης έχει καθολικά μια τεράστια ιστορική νομιμοποίηση, καθώς εγκατέλειψε όλα τα προνόμια της τάξης του, τα οποία κατείχε εκ γενετής στους κόλπους μιας ευκατάστατης οικογένειας, για να γίνει ένας υπερασπιστής της δικαιοσύνης στη χώρα του και στον κόσμο.  

Ο πανεπιστημιακός καθηγητής θύμισε πώς ο ένοπλος αγώνας υπό την καθοδήγηση του Φιντέλ επέτρεψε την οριστική ανεξαρτησία του έθνους της Καραϊβικής και το τέλος μιας βίαιης και αιμοσταγούς δικτατορίας υπό τον Φουλχένσιο Μπατίστα.

Από την άλλη πλευρά, ο Λαμρανί ξεχώρισε την νομιμοποίηση του Φιντέλ απέναντι σε έναν λαό: «Είναι πολύ δύσκολο να βρίσκεσαι τόσο καιρό στο τιμόνι μιας χώρας, μέσα σε ένα πλαίσιο οξυμένων εντάσεων εξαιτίας της εχθρότητας των Ηνωμένων Πολιτειών, αν δεν βασίζεσαι σε μια ευρεία στήριξη εκ μέρους των πολιτών», τόνισε.

Ο γάλλος διανοούμενος, συγγραφέας αρκετών βιβλίων σχετικών με την Κούβα, παρουσίασε τον Φιντέλ Κάστρο από τρεις οπτικές: τον αρχιτέκτονα της εθνικής κυριαρχίας, το μεγάλο κοινωνικό μεταρρυθμιστή και τον διεθνιστή που πάντοτε έτεινε γενναιόδωρο χέρι στους λαούς του πλανήτη που είχαν ανάγκη.

Κάτω από την τελευταία αυτή οπτική, θύμισε τους χιλιάδες γιατρούς που έχει στείλει η Κούβα σε δεκάδες χώρες για να συνεισφέρει στη βελτίωση της κατάστασης υγείας των πληθυσμών, καθώς και στον αγώνα κατά του απαρτχάιντ στην Αφρική.

Από την πλευρά της η πρέσβης της Κούβας στην UNESCO, Ντούλσε Μπουέργκο, δήλωσε ότι η παρουσίαση του βιβλίου αποτελεί μια γιορτή στην έδρα της UNESCO για τα ενενηκοστά γενέθλια του Φιντέλ Κάστρο, ένα γεγονός που τιμήθηκε και γιορτάστηκε σε παρά πολλά μέρη του κόσμου.

Η διπλωμάτης αντιπρόσωπος ανέδειξε την αξία των ιδεών του ιστορικού κουβανού ηγέτη για να αντιμετωπίσει τις σύγχρονες προκλήσεις της ανθρωπότητας, και θύμισε τα προειδοποιητικά λόγια που είπε αυτός πριν περισσότερο από 20 χρόνια: «Ή όλοι σωζόμαστε, ή όλοι βουλιάζουμε, πλούσιοι και φτωχοί».

Σύμφωνα με την Μπουέργκο, «αυτό το μήνυμα οφείλουμε να το θυμόμαστε κάθε μέρα σε κάθε δράση, γιατί δεν μπορούμε να ξεπεράσουμε όλες τις προκλήσεις του σήμερα χωρίς πολιτική βούληση, αλληλεγγύη, καλή πίστη και δέσμευση με την ανάπτυξη», τόνισε.

Στην παρουσίαση έδωσαν το παρών εκπρόσωποι πολλών χώρων στην UNESCO, καθώς και μέλη της γενικής γραμματείας του οργανισμού. 

Πηγή: cubadebate.cu

Ωδή του Πάμπλο Νερούδα στον Φιντέλ Κάστρο

A Fidel Castro	Στον Φιντέλ Κάστρο
Por: Pablo Neruda	Του Πάμπλο Νερούδα
Fidel, Fidel, los pueblos te agradecen palabras en acción y hechos que cantan, por eso desde lejos te he traído una copa del vino de mi patria: es la sangre de un pueblo subterráneo que llega de la sombra a tu garganta, son mineros que viven hace siglos sacando fuego de la tierra helada.	Φιντέλ, Φιντέλ, οι λαοί σ’ ευγνωμονούν λόγια δραστικά και έργα τραγουδιστά, γι’ αυτό από μακριά σου ‘χω φέρει της πατρίδας μου ένα ποτήρι κρασί· το αίμα είναι ενός λαού υπόγειου στο λαρύγγι σου που φτάνει απ’ τη σκιά, μεταλλωρύχοι είναι που ζουν αιώνες απ’ την παγωμένη γη βγάζοντας φωτιά.
Van debajo del mar por los carbones y cuando vuelven son como fantasmas: se acostumbraron a la noche eterna, les robaron la luz de la jornada y sin embargo aquí tienes la copa de tantos sufrimientos y distancias: la alegría del hombre encarcelado, poblado por tinieblas y esperanzas que adentro de la mina sabe cuando llegó la primavera y su fragancia porque sabe que el hombre está luchando hasta alcanzar la claridad más ancha.	Για κάρβουνο κάτω απ’ τη θάλασσα πάν και είναι σαν φαντάσματα όταν γυρνάν· τη νύχτα την αιώνια συνηθίσαν, της μέρας το φως τους το κλέψαν αλλά να, εδώ έχεις το ποτήρι, τόσων πικρών και χωρισμών· η χαρά ανθρώπου φυλακισμένου, από σκοτάδια και ελπίδες στοιχειωμένου, που μέσα απ’ το ορυχείο ξέρει πότε η άνοιξη ήρθε και το άρωμά της γιατί ξέρει ότι ο άνθρωπος δίνει μάχη το λαμπρό μεγαλείο μέχρι να φτάσει.
Y a Cuba ven los mineros australes, los hijos solitarios de la pampa, los pastores del frío en Patagonia, los padres del estaño y de la plata, los que casándose con la cordillera sacan el cobre de Chuquicamata, los hombres de autobuses escondidos en poblaciones puras de nostalgia, las mujeres de campos y talleres, los niños que lloraron sus infancias: esta es la copa, tómala, Fidel.	Και στην Κούβα πάνε του νότου οι μεταλλωρύχοι, της πάμπας οι γιοί οι μοναχικοί, του κρύου της Παταγονίας οι ποιμένες, του τσίγκου και του ασημιού οι πατέρες, αυτοί που έχοντας παντρευτεί την κορδιλιέρα το χαλκό της Κουτσικαμάτα βγάζουν, των λεωφορείων οι κρυμμένοι άντρες σε οικισμούς αγνούς της νοσταλγίας, των κάμπων και των ραφείων οι γυναίκες, τα παιδιά που την παιδική τους ηλικία κλάψαν· αυτό είναι το ποτήρι, πάρ’ το, Φιντέλ.
Está llena de tantas esperanzas que al beberla sabrás que tu victoria es como el viejo vino de mi patria: no lo hace un hombre sino muchos hombres y no una uva sino muchas plantas: no es una gota sino muchos ríos: no un capitán sino muchas batallas.	Γεμάτο είναι τόσες ελπίδες που πίνοντάς το θα ξέρεις ότι η νίκη σου είναι σαν της πατρίδας μου το παλιό κρασί· ένας άντρας δεν το κάνει αλλά πολλοί άντρες ούτε ένα σταφύλι αλλά πολλά αμπέλια· μια σταγόνα δεν είναι αλλά πολλά ποτάμια· ούτε ένας πολέμαρχος αλλά πολλές μάχες.
Y están contigo porque representas todo el honor de nuestra lucha larga y si cayera Cuba caeríamos, y vendríamos para levantarla, y si florece con todas sus flores florecerá con nuestra propia savia.	Και μαζί σου είναι γιατί μέσα σου έχεις την τιμή όλη του μεγάλου μας αγώνα και αν η Κούβα έπεφτε κι εμείς θα πέφταμε, και για να τη σηκώσουμε θα γυρνάγαμε, και αν με όλα τα άνθη της ανθίσει με τον ίδιο μας το χυμό θ’ ανθίσει.
Y si se atreven a tocar la frente de Cuba por tus manos libertada encontrarán los puños de los pueblos, sacaremos las armas enterradas: la sangre y el orgullo acudirán a defender a Cuba bienamada.	Κι αν το μέτωπο τολμήσουν ν’ αγγίξουν της Κούβας απ’ τα χέρια σου λευτερωμένης τις γροθιές των λαών θα συναντήσουν, τα θαμμένα όπλα θ’ απαντήσουν· το αίμα κι η περηφάνια θα κινήσουν την πολυαγαπημένη Κούβα να υπερασπίσουν.

Το 1960 o μεγάλος χιλιανός κομμουνιστής ποιητής Πάμπλο Νερούδα εξέδωσε το βιβλίο Canción de Gesta, σε ελεύθερη απόδοση "επικό άσμα" ή "ηρωικό άσμα". Πρόκειται για μια συλλογή αποτελούμενη από 42 ποιήματα, αφιερωμένη κατά κύριο λόγο στην Κούβα αλλά με αναφορές και σε άλλες χώρες της Λατινικής Αμερικής. Ο Νερούδα ξεκίνησε το βιβλίο έχοντας υπόψη γενικότερα τα προβλήματα των χωρών της Καραϊβικής κατά τη δεκαετία του '50: οικονομική υπανάπτυξη και εξάρτηση, διεφθαρμένες και ξενόδουλες κυβερνήσεις, στρατιωτικές επεμβάσεις, άπειρα κοινωνικά προβλήματα. Στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος ήταν αρχικά το νεοαποικιακό καθεστώς στο Πουέρτο Ρίκο, στο οποίο αφιερώνονται αρκετά ποιήματα, ενώ γίνονται ακόμα αναφορές στη Γουατεμάλα, το Ελ Σαλβαδόρ, τη Βενεζουέλα και τον Παναμά.

Ωστόσο, κι ενώ ο Νερούδα είχε αρχίσει να γράφει τα πρώτα ποιήματα, ο επαναστατικός θρίαμβος στο μεγαλύτερο νησί της Καραϊβικής διεύρυνε τη θεματολογία του, και του "επέβαλε" να υμνήσει την Κουβανική Επανάσταση με ασύγκριτο ενθουσιασμό. Όπως είπε ο ίδιος ο ποιητής σε συνέντευξή του:

Έγραφα κάποια ποιήματα για τη μοίρα των νησιών της Καραϊβικής όταν επήλθε η κουβανική επανάσταση [...] Η ηχηρή επιτυχία [...] άλλαξε εν μέρει την πορεία του βιβλίου.

Φιντέλ Κάστρο και Πάμπλο Νερούδα,
Βενεζουέλα 1959

Στο βιβλίο περιέχεται η παραπάνω ωδή στον Φιντέλ Κάστρο, τον ηγέτη της νικηφόρας επανάστασης. Στο όνομα του χιλιανού λαού, εκφράζεται η ευγνωμοσύνη και η διάθεση υπεράσπισης για την κουβανική επανάσταση. Το ποτήρι κρασί, ως ευχαριστήρια προσφορά, συμβολίζει το αίμα του λαού του Νότου που για αιώνες ήταν υπόδουλος στα ορυχεία -αναφέρονται χαρακτηριστικά τα ορυχεία χαλκού της Κουτσικαμάτα- και έχει υποστεί απάνθρωπη μεταχείριση από τους πιστωτές του. Στις τελευταίες στροφές τονίζεται ότι, οι μεταλλωρύχοι και οι υπόλοιπες εργατικές ομάδες της Χιλής, ελπίζουν μέσω του κουβανικού δρόμου στη θεραπεία των δεινών της τάξης τους, με συλλογικό αγώνα και αλληλεγγύη μεταξύ των λαών.


Παραθέτω στην αρχή της ανάρτησης ολόκληρο το ποίημα στα ισπανικά, μαζί με μια δική μου μεταφραστική απόπειρα στα ελληνικά, καθώς δεν το βρήκα κάπου μεταφρασμένο.

Πηγή: Cubadebate
Συμπληρωματική πηγή: Isla en el canto de un poeta (Vladimir Ferro)
Μεταφραστική απόπειρα ποιήματος: Yannis Tsal

Ένα 10χρονο παιδί τιμά τον Φιντέλ για τα 90α του γενέθλια

Ο Μάρλον Μέντες είναι 10 ετών. Είναι ένα παιδί άτακτο, ανήσυχο, αλλά ξεχωρίζει από τα συνομίλικά του γιατί έχει έναν ηπερήρωα με σάρκα και οστά, χωρίς μανδύες και υπερδυνάμεις. Από τα τρία χρόνια του, όταν πρωτοείδε το Φιντέλ στην τηλεόραση, νιώθει έναν βαθύ θαυμασμό για τον ηγέτη της Επανάστασης, ο οποίος, όπως του εξήγησε η γιαγιά του Μαρία Ελβίρα από τότε, έδωσε στα παιδιά της Κούβας σχολεία και νηπιαγωγία.

Από τότε ο Μάρλον άρχισε μια εργασία που φαίνεται ότι δεν θα εγκαταλείψει: μαζεύει με πολλή φροντίδα και αφοσίωση όποια φωτογραφία ή βιβλίο βρίσκει με το Φιντέλ, και όχι μόνο τα συγκεντρώνει, αλλά και τα εκθέτει στο δωμάτιο του και σε άλλα σημεία ενός σπιτιού όπου μοιάζει να κατοικεί επίσης ο κομαντάντε.

Η Μαρία Ελβίρα έμεινε έκπληκτη βλέποντας τον Μάρλον τόσο μικρό να κρεμάει φωτογραφίες για να φτιάξει "μια γωνιά για το Φιντέλ". Του είπε: "Θα σε βοηθήσω", και τον βοήθησε με φωτογραφίες, αποκόμματα εφημερίδων και διαβάζοντάς του κείμενα που παρουσίαζαν τον Φιντέλ παιδί και την εξέλιξή του μέχρι τον επαναστάτη. Ομολογεί ότι αυτό που του άρεσε περισσότερο στην αρχή ήταν τα ανέκδοτα για τις σκανδαλιές του Φιντέλ στα παιδικά του χρόνια.

Μόλις έμαθε να διαβάζει ξεκίνησε να ανακαλύπτει και τα κείμενα του, και είναι ήδη αρκετά που έχει διαβάσει από μια ολόκληρη συλλογή που, χάρη στη δημοσιογράφο και συγγραφέα Μάρτα Ρόχας, μεγάλωνε σημαντικά.

"Η Στρατηγική Νίκη" (La victoria estratégica) έχει ιδιαίτερη σημασία, γιατί ήταν το πρώτο που του διάβασε η γιαγιά του και κατέχει ένα αντίτυπο υπογραμμένο από τον Φιντέλ.

Ναι, γιατί ο Μάρλον στα οκτώ του χρόνια τον γνώρισε προσωπικά. Από εκείνη την περίσταση τα θυμάται όλα:

"Μέρες πριν είχαν έρθει δημοσιογράφοι της Cubavisión Internacional για να μου πάρουν συνέντευξη και ο Φιντέλ είδε τη δουλειά. Είπε ότι σε λιγότερο από 72 ώρες ήθελε να με δει και έτσι έγινε. Έφτασα ντυμένος στα χακί γιατί έτσι κυκλοφορούσε πάντα αυτός· με αγκάλιασε, μου έδωσε ένα φιλί, και μιλήσαμε λίγο για όλα. Έτσι πραγματοποίησε αυτός το όνειρο που είχα εγώ από τότε που τον είδα".

 

Για την εκπλήρωση αυτού του ονείρου, μικρός σε ηλικία αλλά με μεγάλη καρδιά, αποφάσισε να κάνει δώρο στον κομαντάντε και στο λαό της Κούβας για τα 90α γενέθλια κάτι ιδιαίτερο. Το σπίτι του άνοιξε τις πόρτες ώστε όλοι να απολαύσουν μια έκθεση που οργάνωσε με πολλή αγάπη, στην οποία εμφανίζεται το ίνδαλμα του σε 400 εικόνες.

Η περίσταση ήταν κατάλληλη, επιπλέον, ώστε η κοινότητα να απολαύσει ένα όμορφο καλλιτεχνικό θέαμα στο οποίο ο Μάρλον αναγνώρισε όσους τον έχουν βοηθήσει σ' αυτή τη δουλειά της συλλογής της φωτογραφικής μνήμης του Φιντέλ. Και η πιο ειδική αναγνωριση ήταν για τον ιστορικό ηγέτη της Επανάστασης.

Αν και δεν υπήρχαν τυπωμένα διπλώματα γι' αυτούς, αυτός ο μικρός φυλάει στο στήθος του την ευγνωμοσύνη προς την οικογένεια: τη γιαγιά του Ελβίρα, τους γονείς του Γουέντι και Γιουσντέλ, και τον αδερφούλη του Αλεχάνδρο, οι οποίοι με τον έναν ή τον άλλον τρόπο τον βοηθούσαν πάντα.

Στο τέλος, η τοπική θεατρική ομάδα Los Cuenteros πρόσφερε μια παράσταση για όλους.

Πηγή: Juventud Rebelde

Φωτογραφική έκθεση: "Ο Φιντέλ και οι ισπανικές ρίζες του"

Miguel Angel Alvelo

Στις 12 Αυγούστου, στο Μέγαρο της Επανάστασης, θα λάβει χώρα η φωτογραφική έκθεση "Ο Φιντέλ και οι ισπανικές ρίζες του", του κουβανού ερευνητή Μιγέλ Άνχελ Αλβέλο Σέσπεδες, με την ευκαιρία των 90ως γενεθλίων του ηγέτη της Κουβανικής Επανάστασης.

"Πολλοί διπλωμάτες και πρόεδροι αυτόνομων περιοχών της Ισπανίας μου έκαναν δώρο φωτογραφίες του Φιντέλ κατά τη διάρκεια επίσημων επισκέψεων και μαζί με προσωπικότητες αυτής της χώρας. Αυτή η έκθεση γεννιέται από κει, για να δείξει τη φιλία των δύο λαών και να αναδείξει τις ρίζες του Φιντέλ", σχολίασε στο Cubadebate ο εμπνευστής της έκθεσης.

Το 2013, ο Αλβέλο εξέδωσε βιβλίο με τίτλο "Μανουέλ Φράγα, ένας κουβανός γαλικιανός. Φιντέλ Κάστρο, ένας γαλικιανός κουβανός", όπου ξεχωρίζει, πέρα από τις πολιτικές διαφορές των δύο ηγετών, τη σχέση ιστορικής φιλίας μεταξύ Κούβας και Ισπανίας. Πρόσθεσε ακόμα ότιι σκέφτεται να εκδόσει ένα δεύτερο βιβλίο, με θέμα τις διπλωματικές σχέσεις Κούβας και Ισπανίας, στο οποίο θα περιλαμβάνονται όλες σχεδόν οι φωτογραφίες της έκθεσης.

Οι επισκέπτες της έκθεσης θα απολαύσουν μια επιλογή 30 φωτογραφιών (μεγέθους 30×45) και εικόνες σε βίντεο, που αποκαλύπτουν την επίσκεψη του Φιντέλ στην Εξτρεμαδούρα, τη Σεβίλλη, τα Κανάρια, τη Γαλικία, μεταξύ άλλων τόπων, καθώς και τις συναντήσεις του κουβανού ηγέτη με προσωπικότητες της Ισπανίας. 

Σχετικά με τη σχέση Κούβας και Ισπανίας, ο Αλβέλο σχολίασε ότι ποτέ δεν υπήρξε άλλος κουβανός πρόεδρος τόσο συνδεδεμένος με την Ισπανία, που να διατήρησε τόσο τις καλές σχέσεις ανάμεσα στις δύο χώρες. Κατά τη διάρκεια της θητείας του Χοσέ Λουίς Θαπατέρο οι σχέσεις των δύο χωρών δοκίμασαν μια χαλάρωση. Ωστόσο επί των ημερών του προκατόχου του Αθνάρ οι σχέσεις αυτές βγήκαν ζημιωμένες.

"Πολλές επαρχίες έχουν ζητήσει την έκθεση. Πινάρ ντελ Ρίο, Ματάνσας, Σιενφουέγος. Θα δούμε αν μπορεί να γίνει τουλάχιστον στις πρωτεύουσες των επαρχιών. Σε κάθε περίπτωση, θα μου άρεσε να τελειώσει στο Μπιράν, τη γενέτειρα του Φιντέλ και της οικογένειας του".

Ο Αλβελο είναι καθηγητής φυσικής αγωγής, ήταν διευθυντής της Ομοσπονδίας Κολύμβησης Καναρίων, ίδρυσε τον πρώτο όμιλο κολύμβησης Ροσαλία ντε Κάστρο της Αβάνας και έχει συνεργαστεί με διάφορα μέσα ενημέρωσης.

Πηγή: Cubadebate

Σχετική ανάρτηση:
Νέο βιβλίο για το Μανουέλ Φράγα και το Φιντέλ Κάστρο

58 χρόνια από την πρώτη παρέμβαση του Φιντέλ στο Radio Rebelde

Στις 14 Απρίλη συμπληρώθηκαν 58 χρόνια από την πρώτη παρέμβαση του κομαντάντε Φιντέλ Κάστρο Ρους, μέσω του ραδιοφωνικού σταθμού Radio Rebelde.

Ο ιστορικός Άλδο Ντανιέλ Ναράνχο ανέφερε σε επετειακή εκπομπή στο ιστορικό ραδιόφωνο της Κούβας την προηγούμενη Πέμπτη, ότι ο Φιντέλ τον Απρίλη του 1958 κινούνταν προς την περιοχή Altos de Conrado (υψίπεδα του Κονράδο), όπου θα ιδρυόταν ο ραδιοφωνικός σταθμός από τον Ερνέστο Τσε Γκεβάρα.

Τόνισε επίσης ότι το πρώτο μέρος της παρέμβασης του ηγέτη της Κουβανικής Επανάστασης ήταν αφιερωμένο ολοκληρωτικά στην ανάλυση των γεγονότων της 9ης Απρίλη 1958. Συγκεκριμένα, μετά την αποτυχία της Απεργίας του Απρίλη, ο Φιντέλ υποστήριξε την αναγκαιότητα να συνεχιστεί ο αγώνας και να επιτευχθεί η ενότητα μεταξύ Βουνού και Κάμπου (Sierra y Llano).

Σύμφωνα με τον ιστορικό, το δεύτερο ζήτημα που προσέγγισε ο κομαντάντε στην πρώτη του παρέμβαση από τα μικρόφωνα του Radio Rebelde ήταν να σημάνει συναγερμό για τη συνενοχή της κυβέρνησης των Ηνωμένων Πολιτειών σε επίπεδο πολιτικής στήριξης και στρατιωτικής επιμελητείας στην τυραννία του Φουλχένσιο Μπατίστα.

Στη ομιλία του, ο Φιντέλ εξηγεί πώς οι ΗΠΑ αντιμετώπιζαν την εκστρατεία με σκοπό να αποτρέψουν την αλληλεγγύη των λαών της Λατινικής Αμερικής και Καραϊβικής ως προς τη δίκαιη υπόθεση της απελευθέρωσης του κουβανικού λαού.

Πηγή: Radiorebelde.cu

Aφιερωμένη στον Φιντέλ Κάστρο η “Ημέρα του Τύπου” στην Κούβα

Πηγή: Radiorebelde.cu

Όπως ανακοίνωσε η Ένωση Δημοσιογράφων και Συγγραφέων της Κούβας (UPEC) η φετινή “Ημέρα Κουβανικού Τύπου” θα είναι αφιερωμένη στον ηγέτη της κουβανικής Επανάστασης Φιντέλ Κάστρο και στα 90α του γενέθλια.

Η Αϊξα Έβια, πρώτη αντιπρόεδρος της UPEC, δήλωσε ότι ο εορτασμός της ημέρας του τύπου, θα επικεντρωθεί επίσης στα θέματα που έθεσε για τη δουλειά των μέσων ενημέρωσης η 1η Εθνική Συνδιάσκεψη του Κομμουνιστικού Κόμματος της Κούβας. Θα επιχειρηθεί να αναδειχτούν οι νέοι δημοσιογράφοι και διαπρεπείς προσωπικότητες του χώρου, όπως κινηματογραφιστές,σκηνοθέτες, διορθωτές, ηχολήπτες και άλλα πρόσωπα που παρεμβαίνουν στην δημιουργία του επικοινωνιακού προιόντος.

Σύμφωνα με την Έβια, θα δοθεί ώθηση σε οργανισμούς που διακρίθηκαν στο έργο της διάδοσης και βελτίωσης του τύπου και σε εκείνα τα μέσα που αναπτύσσουν νέα μοντέλα διαχείρισης μέσα στο χώρο.

Το ευρύ σε διάρκεια πρόγραμμα δραστηριοτήτων σε όλη τη χώρα θα ξεκινήσει στις 5 Μάρτη με την παραδοσιακή μετάβαση στον τάφο του Χουάν Γκουαλμπέρτο Γκόμες (1854-1933), διακεκριμένου κουβανού δημοσιογράφου και πατριώτη που υπερασπίστηκε από το στρατό το επάγγελμα και την ανθρώπινη αξιοπρέπεια.

Στο ίδιο διάστημα θα πραγματοποιηθεί και η 2η Διεθνής Διάλεξη Δημόσιων Πολιτικών Επικοινωνίας, από τις 6 έως τις 9 του ίδιου μήνα στο Διεθνές Ινστιτούτο Δημοσιογραφίας Χοσέ Μαρτί.

Στα πλαίσια της Ημέρας του Τύπου θα απονεμηθούν το Εθνικό Βραβείο Δημοσιογραφίας Χοσέ Μαρτί, για το συνολικό έργο όλων των χρόνων , η διάκριση Χουάν Γκουαλμπέρτο Γκόμες για το έργο του 2015, όπως επίσης και το βραβείο Φελίξ Ελμούζα σε επαγγελματίες με πάνω από 15 χρόνια στον χώρο.

Διάφορες άλλες δραστηριότητες θα πραγματοποιηθούν σε όλη τη χώρα, όπως τιμητικά αφιερώματα για γυναίκες δημοσιογράφους, μουσικοχορευτικές εκδηλώσεις, επαγγελματικές συναντήσεις και εκδηλώσεις για φοιτητές του κλάδου.

Η Ημέρα Κουβανικού Τύπου θα εορταστεί στις 14 Μάρτη, προς τιμήν της έκδοσης του πρώτου φύλλου της εφημερίδας Patria την ίδια ημερομηνία το 1892, που ιδρύθηκε από τον Εθνικό ήρωα Χοσέ Μαρτί.

Έκθεση αφιερωμένη στο Φιντέλ στο Memorial José Martí

Συλλογική Έκθεση "Αντάρτης του Χρόνου"
(αφίσα του Ernesto Niebla)

Φωτορεαλισμός, σουρεαλισμός; Οι ειδικοί θα πουν γι' αυτά τα έργα αυτό που η γνώση της τέχνης μας προσφέρει και τότε θα δούμε πιο μακριά απ' αυτό που εκ πρώτης όψεως μας κάνουν να νιώθουμε.

Τώρα είναι μόνο οικογενειακές μορφές, συγκλονιστικές, αγαπημένες, ακόμα και αφαιρετικές, μιας εποχής της ζωής μοιρασμένης με το ανθρώπινο μοντέλο που βγήκε από την ευαίσθητη ματιά κουβανών φωτογράφων ή από το πιο απόκρυφο της φαντασίας, στα πινέλα 13 εικαστικών καλλιτεχνών.

Ο Φιντέλ που έχουν δει αυτοί, τόσο γνώριμος και τόσο διαφορετικός ο ένας απέναντι στον άλλο, αρκεί για ν' αποδείξει το αποκαλυπτικό θαύμα της καλλιτεχνικής δημιουργίας, μιας και ποικιλόμορφης, όπως αυτός που την εμπνέει. Μήπως ο ηγέτης δεν είναι ακριβώς αυτό: ουσία του ποικιλόμορφου που καθοδηγεί;

Αυτή είναι μια πρόσκληση να μοιραστούμε συναισθήματα. Αυτό που θα νιώσουμε βλέποντας το σύνολο, θα είναι τόσο διαφορετικό που θα φανεί ότι καθένας από τους επισκέπτες δημιουργούμε επίσης τη δική μας φαντασίωση του Φιντέλ. Μυστήριο της συλλογικής μνήμης όσων έχουμε διαβεί περισσότερες από μια φορά τα μονοπάτια που άνοιξε ο Αντάρτης του Χρόνου [Guerrillero del Tiempo, ο τίτλος της έκθεσης].

Συλλογική Έκθεση

Memorial “José Martí”
13 Αυγούστου - 13 Σεπτεμβρίου 2015

Πηγή: Cubadebate

Un rebelde en Rebelde: Έκθεση προς τιμήν του Φιντέλ

Υπάρχει μια φωτογραφία προφίλ του Φιντέλ που προηγείται από όλα τα προφίλ που του έχουν κάνει. Ίσως δεν είναι η πρώτη, αλλά προσωποποίησε για πάντα την αναγνωρίσιμη μορφή του ηγέτη της Κουβανικής Επανάστασης. Εκείνη την ημέρα του 1975, στα εγκαίνια της σχολής στελεχών της CTC [Κεντρικής Συνομοσπονδίας Εργατών Κούβας], ο φωτορεπόρτερ Ángel González Baldrich πέτυχε με το ασπρόμαυρο πορτρέτο του ένα από πιο διάσημα ενσταντανέ της εφημερίδας Juventud Rebelde.

Με αυτήν ακριβώς τη φωτογραφία ξεκινά η έκθεση "Un rebelde en Rebelde" [Ένας επαναστάτης στην Rebelde], που εγκαινιάστηκε το απόγευμα της 8ης Αυγούστου, ως φόρος τιμής στον Φιντέλ για τα επερχόμενα 89α του γενέθλια. Με τις ερμηνίες των David Álvarez Fernández και Yulaysi Miranda Ferrer de Sembrando, τραγούδι αφιερωμένο στο 10ο συνέδριο της UJC [Ένωση Νέων Κομμουνιστών], και τα λόγια του δημοσιογράφου Yoerky Sánchez Cuéllar - ο οποίας μετέφερε χαιρετισμό από τον πρόεδρο Ραούλ Κάστρο Ρους - άνοιξε η έκθεση, της οποίας την κορδέλα έκοψε ο Μιγέλ Ντίας Κανέλ, πρώτος αντιπρόεδρος των Συμβουλίων του Κράτους και των Υπουργών, και η Marina Menéndez Quintero, διευθύντρια της εφημερίδας.

Η έκθεση, που είναι μέρος των εορταστικών εκδηλώσεων για το μισό αιώνα της Juventud Rebelde, αποτελείται από 50 φωτογραφίες που δείχνουν την ακούραστη και πολύπλευρη δραστηριότητα του Φιντέλ, με έμφαση στην επαφή του με τους νέους και την επικοινωνία του με το λαό, αν και δε λείπουν εικόνες μαζί με διάφορες ξένες προσωπικότητες καθώς και με άτομα του πιο στενού κύκλου του. Η έκθεση προσφέρει επίσης την ευκαιρία της εκτίμησης της δουλειάς πειραματιζόμενων φωτογράφων όπως οι Baldrich, Francisco Matrascusa και Franklin Reyes, που πέτυχαν με τις οπτικές τους να αιχμαλωτίσουν τις ιδιότητες του κουβανού με τη μεγαλύτερη έλξη του 20ου αιώνα.

Μαζί με σύγχρνους και παλιούς φωτογράφους της εφημερίδας βρέθηκαν ο  Rolando Alfonso, επικεφαλής του Τμήματος Ιδεολογίας της Κεντρικής Επιτροπής, η Yinuasky Crespo, Πρώτη Γραμματεας της UJC, ο κομαντάντε Jorge Risquet, μέλος της Κεντρικής Επιτροπής, ο Eusebio Leal, επίσημος Ιστορικός της Αβάνας, ο Antonio Moltó, πρόεδρος της UPEC, συνεργάτες όπως η Graziella Pogolotti και ο Armando Hart, καθώς και φωτογράφοι, συνάδελφοι από άλλα μέσα και προσωπικότητες της κουβανικής κοινωνίας.

55 χρόνια από την επίθεση στο La Coubre και τη διάσημη φωτογραφία του Κόρντα

4 Μάρτη 1960. H Κουβανική Επανάσταση μετράει μόλις 14 μήνες. Ο πανίσχυρος ιμπεριαλιστής γείτονας έχει ήδη δώσει τα πρώτα δείγματα της εχθρότητάς του προς την κουβανική προσπάθεια για σοσιαλισμό. Λίγο μετά τις 3μμ από το γαλλικό πλοίο La Coubre έχουν αρχίσει να ξεφορτώνονται στο λιμάνι της Αβάνας βελγικά όπλα, αγορασμένα για την προστασία της Επανάστασης. Μια ισχυρή έκρηξη θα συγκλονίσει το λιμάνι και θα αφήσει πολλούς νεκρούς και τραυματίες. Όλοι σπεύδουν να βοηθήσουν. Ανάμεσα τους ο επικεφαλής Αγροτικής Μεταρρύθμισης και Πρόεδρος της Εθνικής Τράπεζας της Κούβας, Τσε Γκεβάρα, ο οποίος εγκαταλείπει σύσκεψη, για να προσφέρει τις υπηρεσίες του ως απλός γιατρός. Μισή ώρα αργότερα μια ισχυρότερη έκρηξη θα ολοκληρώσει το έργο της πρώτης. Ο τελικός απολογισμός θα είναι πάνω από 80 νεκροί – ανάμεσά τους 6 Γάλλοι ναυτικοί – και πάνω από 200 τραυματίες. Ανάμεσά τους και ο καθολικός ιερέας McKniff, ο οποίος παρόλο που τραυματίστηκε και ο ίδιος συνέχισε να περιθάλπει άλλους τραυματίες. Η καθολική εκκλησία εξετάζει την αγιοποίησή του. Οι υλικές ζημιές υπολογίστηκαν σε 17 εκατομμύρια δολάρια.

 

Την επόμενη ημέρα, 5 Μάρτη 1960, κατά την κηδεία των θυμάτων, ο Φιντέλ Κάστρο θα βγάλει ένα πύρινο λόγο, στον οποίο κατηγορεί ανοιχτά τις ΗΠΑ για τρομοκρατία και υπονόμευση της Επανάστασης, και καταλήγει με τη διάσημη φράση Patria o Muerte, Ελευθερία ή Θάνατος. Συμπτωματικά εκείνες τις μέρες περιόδευαν στην Κούβα Γάλλοι διανοούμενοι, για να δουν με τα μάτια τους το επαναστατικό φαινόμενο που είχε παθιάσει ολόκληρο τον κόσμο. Ανάμεσα τους ο Ζαν Πωλ Σαρτρ και η Σιμόν ντε Μποβουάρ. Επιστρέφοντας ο Σαρτρ θα γράψει μια σειρά άρθρων στη France-Soir, με τίτλο Θύελλα για τη Ζάχαρη. Θα καταλήξει με τη φράση «Η Κούβα θέλει να είναι η Κούβα, και τίποτε παραπάνω».

Δε θα είναι η μοναδική τρομοκρατική ενέργεια κατά την Κούβας. Τα επόμενα 50 χρόνια θα γίνουν δεκάδες ακόμα, με εκατοντάδες θύματα, οι περισσότερες υποκινούμενες και χρηματοδοτούμενες από τις μυστικές υπηρεσίες των ΗΠΑ με εκτελεστές στρατολογημένα μέλη της εξόριστης κουβανικής κοινότητας των Μαϊάμι. Τα τελευταία 25 περίπου χρόνια, μετά το τέλος δηλαδή του Ψυχρού Πολέμου, ο πόλεμος που διεξάγεται εναντίον της Κούβας είναι κυρίως επικοινωνιακός. Δισεκατομμύρια δολάρια διατίθενται για δυσφημιστικά για το καθεστώς της Κούβας άρθρα σε εφημερίδες των ΗΠΑ και άλλων χωρών, τηλεοπτικές και ραδιοφωνικές εκπομπές και γενναιόδωρες "χορηγείες" για χρηματοδότηση και παροχή τεχνικού εξοπλισμού στους λεγόμενους "διαφωνούντες" εντός της Κούβας.

Alberto Korda (1928 - 2001)

Γυρίζοντας και πάλι 55 χρόνια πίσω, ο επίσημος φωτογράφος της Επανάστασης, Alberto Díaz Gutiérrez, πιο γνωστός ως Alberto Korda, θα πάρει πολλές φωτογραφίες από την εκδήλωση για τον ύστατο αποχαιρετισμό των θυμάτων της έκρηξης του La Coubre. Με τον Φιντέλ, τον Τσε και άλλους επώνυμους και ανώνυμους. Ανάμεσα σε αυτές και μια φωτογραφία του Τσε που έμεινε ιστορική.

Αντανακλαστικά, έκανα δύο λήψεις: μια οριζόντια και μια κάθετη. Δεν είχα χρόνο να τραβήξω για τρίτη φορά – ο Τσε αποσύρθηκε διακριτικά στη δεύτερη σειρά. Όταν επέστρεψα στο εργαστήριό μου, εμφάνισα το φιλμ και τύπωσα μερικές φωτογραφίες για τη Revolución. Τύπωσα την οριζόντια λήψη του Τσε με νέο κάδρο και δεν επέλεξα την κάθετη εκδοχή, γιατί πάνω από τον ώμο του διακρινόταν ένα κεφάλι.. Παρ’ όλα αυτά, η φωτογραφία δεν επιλέχθηκε εκείνο το βράδυ από τη σύνταξη. Κρέμασα την εκτύπωση σ’ έναν τοίχο του εργαστηρίου μου…

Guerrillero Heroico (Alberto Korda)

Αυτή το πορτρέτο του Τσε έμελλε να γίνει το πιο πολυανατυπωμένο στην ιστορία της φωτογραφίας. Ωστόσο έμεινε στην αφάνεια για πάνω από επτά χρόνια. Τον Ιούνη του 1967, ένας Ιταλός εκδότης, ο Τζιαντζιάκομο Φελτρινέλι, ζητάει από τον Κόρντα κάποιο καλό πορτρέτο του Τσε για κάποια μελλοντική του έκδοση. Εκείνη την εποχή ο Τσε μάχεται στο αντάρτικο της Βολιβίας. Θα συλληφθεί και θα εκτελεστεί από τον βολιβιανό στρατό και πράκτορες της CIA τον Οκτώβρη του ίδιου έτους. Μερικούς μήνες μετά ο Φιντέλ Κάστρο παραδίδει προς έκδοση στον Φελτρινέλι το ημερολόγιο του Τσε από το αντάρτικο της Βολιβίας. Μαζί με αυτό ο Ιταλός εκδότης θα τυπώσει τις πρώτες χιλιάδες αντίγραφα του περίφημου πορτρέτου, που θα γίνει σύμβολο λαϊκής αντίστασης και πάλης και θα ανατυπωθεί σε εκατομμύρια ακόμα. Η μορφή του Τσε Θα εμπνεύσει σκλαβωμένους και αδικημένους λαούς, αγωνιζόμενους εργάτες, φοιτητές, περιθωριοποιημένους πολίτες, και φυσικά καλλιτέχνες.


(Το κείμενο βασίστηκε σε παλιά ανάρτηση στο blog Κελαηδίσματα)

Νέο βιβλίο για το Μανουέλ Φράγα και το Φιντέλ Κάστρο

Ένα νέο βιβλίο παρουσιάστηκε στη Σχολή Επικοινωνίας του Πανεπιστημίου της Αβάνας, με τίτλο  "Μανουέλ Φράγα, ένας γαλικιανός κουβανός - Φιντέλ Κάστρο, ένας κουβανός γαλικιανός", του Μιγέλ Άνχελ Αλβέλο Σέσπεδες. Η παρουσίαση έγινε στα πλαίσια της 24ης Έκθεσης Βιβλίου της Αβάνας (12-22 Φεβρουαρίου). 

Το βιβλίο περιγράφει την επίσκεψη του Φιντέλ Κάστρο στη γενετείρα του πατέρα του στο δήμο της Λάνκαρα, και του Μανουέλ Φράγα στο χωριό Μανατί, όπου έζησε τα παιδικά χρόνια του μαζί με τους γονείς και παπούδες του, μετανάστες από της Γαλικία (αυτόνομη περιοχή της ΒΔ Ισπανίας).

Μετά από εντατική έρευνα, ο Αλβέλο Σέσπεδες μας προσφέρει ένα ευανάγνωστο και ευχάριστο κείμενο της συνάντησης των δύο ανδρών με αποφασιστικό παραλληλισμό στη ζωή, ενωμένους από την αγάπη στις ρίζες τους, παρόλες τις μεγάλες ιδεολογικές διαφορές τους. Επιπλέον το κείμενο συνοδεύεται από πλούσιο φωτογραφικό υλικό, με πολλές ενέκδοτες φωτογραφίες και των δύο πρωταγωνιστών στους τόπους της οικογενειακής τους προέλευσης.

Ο Φιντέλ Κάστρο (1926) είναι πασίγνωστος κουβανός επαναστάτης και πολιτικός, ηγέτης της Κούβας από το 1959 μέχρι το 2006 όταν παραιτήθηκε από πρόεδρος για λόγους υγείας. Συνεχίζει να ασκεί επιρροή στην κουβανική και διεθνή πολιτική και έχει πλούσιο συγγραφικό έργο.

O Μανουέλ Φράγα Ιριμπάρνε (1922 - 2012) ήταν ισπανός πολιτικός με μεγάλη επιρροή, ιδιαίτερα στο στάδιο μετάβασης από το φρανκισμό στη δημοκρατία. Διετέλεσε υπουργός Πληροφορίας και Τουρισμού επί Φράνκο (1962 - 1969), αντιπρόεδρος και υπουργός Εσωτερικών επί της πρώτης μεταφρανικής κυβέρνησης (1975-1976), επικεφαλής του Λαϊκού Κόμματος (1989-1990), πρόεδρος του Συμβουλίου της Γαλικίας (1990-2005) και γερουσιαστής της Γαλικίας (2008-2012).

Ο συγγραφέας Μιγέλ Άνχελ Αλβέλο Σέσπεδες

Η δημοσιογράφος και συγγραφέας Κατιούσκα Μπλάνκο και ο πρόεδρος της Φοιτητικής Ομοσπονδίας Κούβας Ράντι Περντόμο.

Πηγή: Cubadebate.cu

Φωτό: Roberto Garaycoa
1η δημοσίευση: ispania.gr

Οι νέες φωτογραφίες του Φιντέλ κάνουν το γύρο του κόσμου

Το γύρο του κόσμου έχουν κάνει οι φωτογραφίες που δημοσίευσαν τη Δευτέρα η κουβανική εφημερίδα Granma και η ενημερωτική ιστοσελίδα Cubadebate,  και δείχνουν τον Φιντέλ Κάστρο σε συνάντηση με τον Ράντι Περντόμο Γκαρσία, ηγέτη της Φοιτητικής Ομοσπονδίας της Αβάνας στις 23 Ιανουαρίου. 

Οι αμέσως πιο πρόσφατες φωτογραφίες του κουβανού ηγέτη χρονολογούνται από τον Αύγουστο του 2014, όταν δέχτηκε τον πρόεδρο της Βενεζουέλας, Νικολάς Μαδούρο, ενώ η τελευταία του δημόσια εμφάνιση έγινε τον Ιανουάριο του 2014, σε καλλιτεχνική εκδήλωση. Πρόσφατα δε ανακοινώθηκαν συναντήσεις του Φιντέλ με τον Ντιέγκο Μαραντόνα και τον Βραζιλιάνο θεολόγο Φρέι Μπέτο, ωστόσο από αυτές τις συναντήσεις δε διέρρευσαν φωτογραφίες.

Στη σειρά φωτογραφιών από την επίσκεψη του φοιτητή ηγέτη, ο 88χρονος Φιντέλ δείχνει ζωηρός και εύθυμος. Η συνάντηση πραγματοποιήθηκε με αφορμή τα 70 χρόνια από την εισαγωγή του Φιντέλ στο πανεπιστήμιο της Αβάνας και σχετική σειρά εκδηλώσεων της Ομοσπονδίας Πανεπιστημιακών Φοιτητών (FEU). Σε κάποιες από τις φωτογραφίες φαίνεται και η σύζυγός του Ντάλια ντε Σότο.

Η συνάντηση διήρκεσε περί τις 3 ώρες και ο Φιντέλ συζήτησε με τον Ράντι για διάφορα θέματα, όπως επιστημονικά, εσωτερικά των πανεπιστημίων, για τους Πέντε Ήρωες και ζητήματα διεθνούς πολιτικής. Τα οπτικά ντοκουμέντα της συνάντησης αυτής καταρρίπτουν τις φήμες που ξεκίνησαν από μέσα ενημέρωσης του Μαϊάμι περί δήθεν θανάτου του ιστορικού ηγέτη της Κούβας τον προηγούμενο Δεκέμβριο, λίγο μετά την ανακοίνωση της επανέναρξης των διπλωματικών σχέσεων ΗΠΑ - Κούβας.

Ο Φιντέλ δέχτηκε τον Φρέι Μπέτο στην Αβάνα

Ο κουβανός πρώην πρόεδρος Φιντέλ Κάστρο υποδέχτηκε στο σπίτι του στην Αβάνα το βραζιλιάνο διανοούμενο Φρέι Μπέτο, σύμφωνα με δημοσίευμα της κουβανικής εφημερίδας Granma.

Η συνάντηση πραγματοποιήθηκε το απόγευμα της προηγούμενης Δευτέρας, σύμφωνα με το λιτό δημοσίευμα στην ηλεκτρονική πύλη της εφημερίδας. Μεταξύ άλλων, οι δύο άνδρες μίλησαν για τη συνάντηση που είχε ο βραζιλιάνος θεολόγος τον Απρίλη του 2014 με τον πάπα Φραγκίσκο.

Πρόκειται για τη δεύτερη είδηση που δημοσιεύουν τις τελευταίες μέρες τα επίσημα κουβανικά μέσα σχετικά με τον 88χρονο Φιντέλ Κάστρο. Η κουβανική τηλεόραση αποκάλυψε το βράδυ της Κυριακής επιστολή στην οποία ο πρώην ηγέτης της Κούβας τοποθετήθηκε για πρώτη φορά σχετικά με την ιστορική προσέγγιση ανάμεσα στην Κούβα και της Ηνωμένες Πολιτείες τον προηγούμενο Δεκέμβριο.

Στο κείμενο που απευθύνεται στην Ομοσπονδία Πανεπιστημιακών Φοιτητών (FEU), ο Κάστρο υπογραμμίζει ότι δεν εμπιστεύεται τον παλιό ιδεολογικό του αντίπαλο, αλλά υποστήριζε σιωπηρά τον επίκαιρο διάλογο για την αποκατάσταση των διπλωματικών σχέσεων. Ταυτόχρονα, ξεκαθάρισε ότι ο ίδιος δε συμμετείχε στις επαφές με την κυβέρνηση των ΗΠΑ.

"Δεν εμπιστεύομαι την πολιτική των Ηνωμνων Πολιτειών ούτε έχω ανταλλάξει λέξη μαζί τους, χωρίς αυτό να σημαίνει, ούτε πολύ ούτε λίγο, ότι απορρίπτω μια ειρηνική λύση στις πολεμικές συγκρούσεις και κινδύνους", γράφει χαρακτητιστικά στην επιστολή.

Το State Department χαρακτήρισε την Τρίτη "θετικό δείγμα" τα λόγια του ιστορικού ηγέτη της Κούβας και αναγνώρισε ότι ανάμεσα στις δύο πλευρές δεν υπήρχε εμπιστοσύνη.

"Πιστεύω ότι δικαιολογημένα μπορεί να λεχθεί ότι υπάρχει έλλειψη εμπιστοσύνης, αλλά εργαζόμαστε για να δημιουργήσουμε αυτή την εμπιστοσύνη", δήλωσε στην Ουάσινγκτον η εκπρόσωπος του Υπουργείου Εξωτερικών Jen Psaki.

Η απουσία του Φιντέλ Κάστρο τις τελευταίες εβδομάδες είχε γεννήσει εικασίες σχετικά με το ρόλο που θα μπορούσε να είχε παίξει στην ιστορική προσέγγιση ανάμεσα στην Ουάσινγκτον και την Αβάνα, μετά από 18 μήνες μυστικών συζητήσεων.

Ο αδερφός του Φιντέλ και νυν πρόεδρος, Ραούλ Κάστρο, και ο βορειοαμερικανός του ομόλογος, Μπάρακ Ομπάμα, ανακοίνωσαν στις 17 Δεκεμβρίου ότι οι δύο χώρες θα αποκαταστήσουν τις διπλωματικές τους σχέσεις. Αν και ο Φιντέλ έχει αποχωρίσει από την εξουσία από το 2006, η προσωπικότητά του συνεχίζει να έχει μεγάλη βαρύτητα στα πολιτικά πράγματα του νησιού.

Πηγή: La Jornada
(Η φωτό από προηγούμενη συνάντηση των δύο ανδρών, το Φλεβάρη του 2014)

Άρθρο του Φιντέλ: "Η ώρα του καθήκοντος"

Δεν καθυστέρησε η χώρα μας ούτε λεπτό για να ανταποκριθεί στην έκκληση των διεθνών οργανισμών για βοήθεια στη μάχη κατά της τρομερής επιδημίας που ξέσπασε στη Δυτική Αφρική.

Αυτό ήταν που πάντα έκανε η χώρα μας χωρίς να αποκλείσει κανέναν. Ήδη η κυβέρνηση είχε δώσει τις σχετικές οδηγίες για να κινητοποιήσει επειγόντως και να ενισχύσει το ιατρικό προσωπικό που πρόσφερε τις υπηρεσίες του σ' αυτή την περιοχή της αφρικανικής ηπείρου. Στο αίτημα των Ηνωμένων Εθνών δόθηκε ομοίως ταχύτατη απάντηση, όπως γίνεται πάντα όταν γίνεται έκκληση συνεργασίας.

Κάθε συνειδητοποιημένος άνθρωπος γνωρίζει ότι οι πολιτικές αποφάσεις που ενέχουν κινδύνους για το, με υψηλή εξειδίκευση, προσωπικό, συνεπάγονται ένα υψηλό επίπεδο ευθύνης εκ μέρους όσων τους καλούν να εκπληρώσουν ένα επικίνδυνο έργο. Είναι μεταξύ άλλων, ακόμα πιο δύσκολο από το να σταλούν στρατιώτες να πολεμήσουν, ακόμα και να πεθάνουν για ένα δίκαιο πολιτικό σκοπό, οι οποίοι το έκαναν επίσης πάντα ως καθήκον.

Το ιατρικό προσωπικό που αναχωρεί προς κάθε τόπο για να σώσει ζωές, ακόμα και με κίνδυνο να χάσει τη δική του, είναι το μεγαλύτερο παράδειγμα αλληλεγγύης που μπορεί να δώσει το ανθρώπινο είδος, πάνω απ' όλα όταν δεν έχει κανένα υλικό κίνητρο. Οι στενότεροι συγγενείς τους συνεισφέρουν επίσης σε μια τέτοια αποστολή ένα μέρος από το καλύτερο και πιο θαυμαστό που διαθέτουν. Μια χώρα δοκιμασμένη από πολλά χρόνια ηρωικού αγώνα μπορεί να καταλάβει καλά αυτό που εδώ εκφράζεται.

Όλοι καταλαβαίνουμε ότι αν εκπληρώσουμε αυτό το έργο με τη μέγιστη προετοιμασία και αποτελεσματικότητα, θα προστατεύσουμε το λαό μας και τους αδελφούς λαούς της Καραϊβικής και της Λατινικής Αμερικής, και θα αποτρέψουμε να επεκταθεί, καθώς έχει δυστυχώς εμφανιστεί και θα μπορούσε να επεκταθεί στις Ηνωμένες Πολιτείες, που έχουν τόσους προσωπικούς δεσμούς και διατηρούν συναλλαγές με τον υπόλοιπο κόσμο. Ευχαρίστως θα συνεργαστούμε με το προσωπικό από τις ΗΠΑ σ' αυτό το έργο, όχι αναζητώντας την ειρήνη ανάμεσα στα δύο κράτη που υπήρξαν αντίπαλοι εδώ και τόσα χρόνια, αλλά σε κάθε περίπτωση, για την Παγκόσμια Ειρήνη, έναν σκοπό που μπορεί και πρέπει να επιδιώξουμε.

Τη Δευτέρα 20 Οκτώβρη, με πρωτοβουλία διαφόρων χωρών της περιοχής, θα λάβει χώρα μια συνάντηση στην Αβάνα με τη συμμετοχή σημαντικών φορέων των ίδιων [χωρών] που έχουν εκφράσει την ανάγκη να γίνουν τα απαραίτητα βήματα για να εμποδιστεί η επέκταση της επιδημίας και να καταπολεμηθεί με τρόπο γρήγορο και αποτελεσματικό.

Οι λαοί της Καραϊβικής και της Λατινικής Αμερικής θα δώσουμε επίσης ένα μήνυμα ενθάρρυνσης και αγωνιστικότητας στους υπόλοιπους λαούς του κόσμου.

Έχει φτάσει η ώρα του καθήκοντος.

Φιντέλ Κάστρο Ρους
17 Οκτώβρη 2014

Πηγή: Cubadebate