Σάββατο 15 Απριλίου 2017

Νέα έδρα για τη μελέτη της σκέψης του Φιντέλ Κάστρο στο Πανεπιστήμιο της Αβάνας


Η κληρονομιά του ιστορικού ηγέτη της Κουβανικής Επανάστασης, Φιντέλ Κάστρο, θα γίνει αντικείμενο συστηματικής έρευνας στο Πανεπιστήμιο της Αβάνας, κατόπιν της σύστασης την προηγούμενη Τετάρτη της Τιμητικής Έδρας για τη μελέτη της σκέψης και του έργου του.

Ειδικοί του πανεπιστημίου με επικεφαλής την καθηγήτρια τιμής ένεκεν Φρανσίσκα Λόπες θα προσεγγίζουν τις διάφορες όψεις της ιδεολογίας του «κομαντάντε εν χέφε», που πέθανε τον περασμένο Νοέμβρη.

Στα πλαίσια της εκδήλωσης των εγκαινίων, διεξήχθη πάνελ αποτελούμενο από καθηγητές μέλη της έδρας, στο οποίο τοποθετήθηκαν σχετικά με τη σημασία της μελέτης της σκέψης του Φιντέλ Κάστρο για κοινωνικές, οικονομικές, φυσικές και θετικές επιστήμες.

Παρόντες στην εκδήλωση ήταν ο πρύτανης του Πανεπιστημίου της Αβάνας, Γουστάβο Κομπρέιρο, ο σύμβουλος του προέδρου της Κούβας, Χοσέ Ραμόν Φερνάντες, ο πρόεδρος του Κουβανικού Ινστιτούτου Φιλίας των Λαών, Φερνάντο Γκονσάλες, καθώς και φοιτητές και διδάσκοντες του πανεπιστημίου. 

Πηγή: Cubadebate.cu

Τρίτη 11 Απριλίου 2017

15 χρόνια από το «τηλεοπτικό» πραξικόπημα στη Βενεζουέλα

Στις 11 Απρίλη συμπληρώνονται 15 χρόνια από την απόπειρα πραξικοπήματος κατά του εκλεγμένου προέδρου της Βενεζουέλας, Ούγκο Τσάβες Φρίας. Ενός πραξικοπήματος που χαρακτηρίστηκε και «τηλεοπτικό», εξαιτίας της καθοριστικής συμβολής των –ιδιωτικών– ΜΜΕ στη δημιουργία κλίματος αναταραχής και αντίδρασης. Το παραδέχτηκε και ο στρατιωτικός επικεφαλής του κινήματος, ναύαρχος Έκτορ Ραμίρες Πέρες: «Όπως είδατε, ο στρατός και οι ειδικές δυνάμεις δε χρειάσθηκε να πυροβολήσουν ούτε μία φορά. Το μεγάλο μας όπλο ήταν τα μέσα ενημέρωσης».

Πραγματικά, με την κρατική τηλεόραση να έχει καταληφθεί από τους στασιαστές, τα πέντε μεγάλα ιδιωτικά κανάλια έχουν εξαπολύσει αντικαθεστωτική προπαγάνδα προσπαθώντας να σχηματίσουν ρεύμα κατά του Τσάβες, ο οποίος τελικά συλλαμβάνεται και απομακρύνεται σε μυστική φυλακή.

Παρόλα αυτά, γνωρίζουμε ότι το «τηλεοπτικό πραξικόπημα» απέτυχε και η κυβέρνηση-μαριονέτα του επιχειρηματία Πέδρο Καρμόνα δεν έμεινε ούτε 48 ώρες. Ο λαός κινητοποιήθηκε μαζικά και άμεσα, και μαζί με πιστούς στρατιωτικούς, επανέφερε τον Τσάβες πανηγυρικά στο προεδρικό μέγαρο Μιραφλόρες στις 13 Απρίλη.

Τις πρώτες ώρες μετά το πραξικόπημα, τα πιστά στη ντόπια ολιγαρχία ΜΜΕ, αλλά και τα μεγάλα διεθνή μέσα, μετέδιδαν μια πλαστή εικόνα, μεγάλων δήθεν κινητοποιήσεων κατά της εκλεγμένης κυβέρνησης και βιαιοπραγιών από πλευράς των υποστηρικτών του Τσάβες. Η αλήθεια ήταν ακριβώς αντεστραμμένη: Οι διαδηλώσεις υπέρ του προέδρου ήταν ασύγκριτα μαζικότερες, ενώ τα πλάνα των ιδιωτικών καναλιών είχαν μονταριστεί να δείχνουν ότι «τσαβίστας» πυροβολούν τους διαδηλωτές· στην πραγματικότητα ελεύθεροι σκοπευτές ακροβολούσαν αδιακρίτως.

Καθοριστική ήταν η συμβολή του νεαρού (τότε) σκηνοθέτη Άνχελ Παλάσιος, ο οποίος μαζί με ομάδα δημοσιογράφων και τεχνικών ανέλυσε τα τηλεοπτικά πλάνα και αποκάλυψε την αλήθεια. Επιπλέον, πολλοί ανώνυμοι υποστηρικτές του νόμιμου προέδρου συνέβαλαν στο στήσιμο ενός εναλλακτικού δικτύου ενημέρωσης, και τελικά πέτυχαν να θέσουν ξανά σε λειτουργία το κρατικό κανάλι VTV.

Η ιστορία  αυτή έχει καταγραφεί, μεταξύ άλλων, και από το ιρλανδικής παραγωγής ντοκιμαντέρ Chávez: Inside the Coup, γνωστού και με τον τίτλο The Revolution Will Not Be Televised, εμπνευσμένο από το ομώνυμο τραγούδι του Gil Scott-Heron.


15 χρόνια μετά, το τηλεοπτικό τοπίο στη Βενεζουέλα είναι πιο ισορροπημένο, μετά την ψήφιση νόμων για την εύρυθμη λειτουργία των μέσων ενημέρωσης και την παραχώρηση αδειών σε πολλά δημοτικά και κοινοτικά τηλεοπτικά κανάλια και ραδιόφωνα, σπάζοντας έτσι το ολιγοπώλιο των ιδιωτικών μέσων.

Αντίθετα στο εξωτερικό, τα διεθνή ΜΜΕ παραμένουν ευθυγραμμισμένα με τις πολιτικές των ιμπεριαλιστικών κυβερνήσεων και συνεχίζουν να τοποθετούν τη Βενεζουέλα και τον νυν πρόεδρο Μαδούρο στον «άξονα του κακού». Τον τελευταίο χρόνο δε – με αφορμή κάποιες υπαρκτές ελλείψεις τροφίμων που παρατηρήθηκαν ως αποτέλεσμα κυρίως της πολιτικής του καρτέλ των εισαγωγέων και της δράσης των κερδοσκόπων – επαναλαμβάνουν μονότονα περί δήθεν «ανθρωπιστικής κρίσης», προλειαίνοντας το έδαφος για ανατρεπτικές απόπειρες είτε εκ των έσω είτε εκ των έξω.

Αλλά και στα ελληνικά μέσα ενημέρωσης, διαβάζουμε αρκετά συχνά δημοσιεύματα από «ειδήμονες» δημοσιογράφους, τα οποία εργολαβικά απαξιώνουν την κυβέρνηση και το λαό της Βενεζουέλας, αναπαράγοντας την προπαγάνδα από αμερικανικά και βρετανικά κυρίως μέσα που μεγεθύνουν τα όποια προβλήματα και παρουσιάζουν τον πρόεδρο Μαδούρο ως «γραφικό λαϊκιστή» στην καλύτερη περίπτωση, και ως «δικτάτορα» στη χειρότερη. Ελάχιστες εφημερίδες, περιοδικά και ηλεκτρονικά μέσα προσπαθούν να ισορροπήσουν τις εντυπώσεις και να δείξουν στο ελληνικό κοινό μια πιο αντικειμενική εικόνα.

Ως Ελληνικό Δίκτυο Αλληλεγγύης (μπλόγκερς), συμμετέχουμε σε αυτή την έντιμη προσπάθεια, μεταφράζοντας άρθρα ξενόγλωσσης (κυρίως ισπανόφωνης) αρθρογραφίας, γράφοντας κείμενα γνώμης και συμμετέχοντας σε εκδηλώσεις, σε συνεργασία με την πρεσβεία της Μπολιβαριανής Δημοκρατίας της Βενεζουέλας και άλλους φορείς και κινήματα.

15 χρόνια μετά, η απειλή νέου πραξικοπήματος στην Βενεζουέλα συνεχίζει να επικρέμεται. Από τα «εκτελεστικά διατάγματα» του Ομπάμα περάσαμε σε πιο ευθείες απειλές στρατιωτικής επέμβασης εκ μέρους της νέας κυβέρνησης Τραμπ, ενώ τόσο ο Οργανισμός Αμερικανικών Κρατών – που έχει χαρακτηριστεί εύστοχα και «Υπουργείο Αποικιών» των ΗΠΑ – όσο και όργανα της Ευρωπαϊκής Ένωσης έχουν πρόσφατα εκδώσει ντροπιαστικές αποφάσεις κατά της Βενεζουέλας.

Με την ευκαιρία μιας ακόμα επετείου των γεγονότων της 11ης Απρίλη 2002, εκφράζουμε την ειλικρινή φιλία και αμέριστη συμπαράσταση μας στον αδερφό λαό της Βενεζουέλας και στην κυβέρνηση του Νικολάς  Μαδούρο Μόρος. Ο κομαντάντε Τσάβες ζει στις καρδιές μας και δείχνει το δρόμο αλλά και τον τρόπο για να παίρνει και να διατηρεί ο λαός την εξουσία: με τις ιδέες του Μπολίβαρ, τις αρχές του σοσιαλισμού και το προσωπικό του παράδειγμα αγώνα και αξιοπρέπειας.

Τρίτη 28 Μαρτίου 2017

Πως ο Ισημερινός νίκησε το ΔΝΤ

Επίκαιρο εν όψει β' γύρου εκλογών στο Εκουαδόρ στις 2/4:



Απόσπασμα από το ντοκιμαντέρ DEBTOCRACY
του Άρη Χατζηστεφάνου και της Κατερίνας Κιτίδη

Κυριακή 19 Μαρτίου 2017

400.000 πωλήσεις βιβλίων στην 26η Έκθεση Βιβλίου της Αβάνας

Ο πρόεδρος του Κουβανικού Ινστιτούτου Βιβλίου (ICL), Χουάν Ροντρίγκες, επιβεβαίωσε ότι στην 26η Έκθεση Βιβλίου (FIL), που εγκαινιάστηκε στις 9 Φλεβάρη στην Αβάνα, πωλήθηκαν πάνω από 400.000 αντίτυπα.

Το φρούριο του Σαν Κάρλος ντε λα Καμπάνια και οι άλλες έδρες της διοργάνωσης αθροιστικά πούλησαν 430.000 αντίτυπα και δέχτηκαν 415.000 επισκέπτες, 112.000 περισσότερους από το προηγούμενο έτος.

Σύμφωνα με τον Ροντρίγκες, ήταν μια αξιοσημείωτη βελτίωση, αν και το ICL συνεχίζει να εργάζεται για να βελτιώσει την ποιότητα των προϊόντων και να ικανοποιήσει τις προσδοκίες του κοινού με στόχο η ετήσια έκθεση να ανταποκρίνεται απολύτως στις απαιτήσεις του κόσμου.

Συγγραφείς, εκδότες, αντιπρόσωποι μικρών και μεγάλων βιομηχανιών βιβλίου σε περισσότερες από 45 χώρες ήρθαν στην Αβάνα για να συμμετάσχουν στο πολιτιστικό γεγονός που αυτές τις μέρες περιοδεύει σε διάφορες επαρχίες της χώρας, μέχρι το κλείσιμό του, στις 16 Απρίλη, στην ανατολική πόλη του Σαντιάγο της Κούβας.

Η Έκθεση Βιβλίου προσφέρει πολλαπλές λογοτεχνικές επιλογές: παλιές εκδόσεις, έργα σε μινιατούρα, ανάγλυφες εκδόσεις, ποιητικές συλλογές, μυθιστορήματα, δοκίμια και άλλα κείμενα.

Ο Καναδάς είναι η τιμώμενη φιλοξενούμενη χώρα αυτή τη χρονιά και θα πραγματοποιηθούν τιμητικές εκδηλώσεις στον κουβανό διανοούμενο Αρμάντο Χαρτ και στον ιστορικό ηγέτη της Κουβανικής Επανάστασης, Φιντέλ Κάστρο, που πέθανε στις 25 του προηγούμενου Νοέμβρη.

Κατά τη διάρκεια συνάντησης με μέσα ενημέρωσης, ο Ροντρίγκες επιβεβαίωσε ότι το 2017 έχουν πετύχει να προχωρήσουν με τη διανομή τίτλων σε εθνικό επίπεδο καθώς πολύ περισσότερα βιβλία φθάνουν στις επαρχίες, συγκριτικά με προηγούμενες διοργανώσεις.

Οι περιφερειακές εκθέσεις αυτή τη χρονιά θα έχουν 400 νέα έργα και, παρόμοια όπως και στην Αβάνα, παρουσιάζουν ένα ευρύ πολιτιστικό πρόγραμμα μαζί με το λογοτεχνικό.

Πηγή: Cubadebate.cu
Foto: José Raúl Concepción/ Cubadebate

Δευτέρα 13 Μαρτίου 2017

Φεστιβάλ Βενεζουελάνικου Κινηματογράφου 2017 (17-19 Μαρτίου)

Φεστιβάλ Βενεζουελάνικου Κινηματογράφου στην Αθήνα
17,18,19 Μαρτίου 2017

Facebook Event

Παρασκευή 17/3
19:00 Από μακριά/Desde allá
21:30 Χάλια Μαλλί

Σάββατο 18/3
21:00 Απελευθερωτής
23:15 Μπλέ και όχι τόσο ρόζ

Κυριακή 19/3
19:00 Η μπλε μηλιά
21:30 Βενέσια

Η Πρεσβεία της Μπολιβαριανής Δημοκρατίας της Βενεζουέλας στην Ελλάδα, έχει την τιμή να σας ΠΡΟΣΚΑΛΕΣΕΙ στο Φεστιβάλ Βενεζουελάνικου Κινηματογράφου,  που θα πραγματοποιηθεί από την Παρασκευή 17 έως την Κυριακή 19 Μαρτίου, στην αίθουσα κινηματογράφου του Ιδρύματος «Μιχάλης Κακογιάννης», στην οδό Πειραιώς 206 (κοντά στην οδό Χαμοστέρνας), στον Ταύρο.

Το Φεστιβάλ Βενεζουελάνικου Κινηματογράφου στην Αθήνα, έχει σκόπο να παρουσιάσει στο Ελληνικό κοινό την ανάπτυξη και την εδραίωση της κινηματογραφικής βιομηχανίας της Βενεζουέλας, η οποία αποδεικνύεται από την  αύξηση της παραγωγής ταινιών, καθώς περισσότερα από εκατό κινηματογραφικά έργα πραγματοποιούνται ετησίως, συμπεριλαμβανομένων των μεγάλων και μικρού μήκους ταινίες.

Με την ευκαιρία αυτή, το Φεστιβάλ Βενεζουελάνικου Κινηματογράφου στην Αθήνα, θα παρουσιάσει έξι κινηματογραφικές παραγωγές που αντιπροσωπεύουν το  πολιτιστικό υπόβαθρο της Βενεζουέλας, που αντλούν τη θεματική τους από την ιστορία, την περιπέτεια, τη σύγχρονη πραγματικότητα.  Αυτές οι ταινίες ήταν υποψήφιες για πολλά διεθνή βραβεία και κάποιες από αυτές απέσπασαν πολύ σημαντικά βραβεία όπως το Goya, το Χρυσό Κοχύλι στο Φεστιβάλ Σαν Σεμπαστιάν και το βραβείο Χρυσός Λέων στο Φεστιβάλ Βενετίας.


Το κοινό θα έχει τη μοναδική ευκαιρία να ανακαλύψει το Βενεζουελάνικο κινηματογράφο μέσα από επιλεγμένες ταινίες, όπως το διάσημο «Desde allá» (Από μακριά), που  κέρδισε το Χρυσό Λιοντάρι στο Φεστιβάλ Βενετίας το 2015 και ήταν υποψήφια στα Βραβεία Γκόγια το 2017, το «Azul no tan rosa» (Μπλε και όχι τόσο ρόδινο), βραβευμένο με το Βραβείο Γκόγια για την Καλύτερη Ταινία της Λατινικής Αμερικής του 2013, «Pelo Malo» (Άσχημη Μέρα), που νίκησε 12 διεθνή βραβεία, συμπεριλαμβανομένου και της Καλύτερης Ταινίας, το «Libertador», (Απελευθερωτής) επιλεγμένη ταινία από τη Βενεζουέλα για τα Βραβεία Όσκαρ, Ξενόγλωσσης Ταινίας, στην 87η  απονομή, «Venezzia»  (Βενέτσια), η οποία θεωρείται ως η καλύτερη ξενόγλωσση ταινία στις ΗΠΑ και το «El Manzano Azul» (Η Μπλε Μηλιά), που θεωρείται μία από τις καλύτερες ταινίες στη Βενεζουέλα.

Πρέπει να σημειωθεί ότι η Βενεζουέλα προσφέρει για πρώτη φορά μια συνολική εικόνα του κινηματογράφου της στην Ελλάδα, μέσα από τη διεξαγωγή ενός φεστιβάλ υψηλού κύρους, που θα φέρει το κοινό όχι σε επαφή όχι μόνο με την πραγματικότητα στη Βενεζουέλα, αλλά και την ιστορία, τις χαρές, τις επιθυμίες και τα όνειρα αυτής της κοινωνίας της Καραϊβικής, που ωστόσο μοιράζεται πολλά κοινά με την ελληνική κοινωνία.

Το Φεστιβάλ Βενεζουελάνικου Κινηματογράφου στην Αθήνα, έχει σκόπο να παρουσιάσει στο Ελληνικό κοινό την ανάπτυξη και την εδραίωση της κινηματογραφικής βιομηχανίας της Βενεζουέλας, η οποία αποδεικνύεται από την  αύξηση της παραγωγής ταινιών, καθώς περισσότερα από εκατό κινηματογραφικά έργα πραγματοποιούνται ετησίως, συμπεριλαμβανομένων των μεγάλων και μικρού μήκους ταινίες.

Με την ευκαιρία αυτή, το Φεστιβάλ Βενεζουελάνικου Κινηματογράφου στην Αθήνα, θα παρουσιάσει έξι κινηματογραφικές παραγωγές που αντιπροσωπεύουν το  πολιτιστικό υπόβαθρο της Βενεζουέλας, που αντλούν τη θεματική τους από την ιστορία, την περιπέτεια, τη σύγχρονη πραγματικότητα.  Αυτές οι ταινίες ήταν υποψήφιες για πολλά διεθνή βραβεία και κάποιες από αυτές απέσπασαν πολύ σημαντικά βραβεία όπως το Goya, το Χρυσό Κοχύλι στο Φεστιβάλ Σαν Σεμπαστιάν και το βραβείο Χρυσός Λέων στο Φεστιβάλ Βενετίας.


  Συνόψεις:

Από μακριά / Desde Allá 

Προβολή: Παρασκευή 17 Μαρτίου, στις 19:00
Χρονιά: 2015, Σκηνοθέτης: Lorenzo Vigas
Διάρκεια: 1.34 h/min
Απέσπασε 08 βραβεία και 15 υποψηφιότητες

Στην ταινία “Desde Allá” (Από Μακριά) ο σκηνοθέτης Λορέντζο Βίγκας, από τη Βενεζουέλα, διηγείται την ιστορία ενός μεσήλικα άνδρα που εμπλέκεται σεξουαλικά με έναν νεαρό άνδρα από μια συμμορία του δρόμου. Θα πρέπει να σημειωθεί ότι η ταινία, παρά το γεγονός ότι είναι η πρώτη μεγάλου μήκους ταινία από το σκηνοθέτη, απονεμήθηκε το Χρυσό Λιοντάρι για την καλύτερη ταινία στο 72ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Βενετίας το 2015.

Βραβεία
Βραβείο Χρυσός Λέων, Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Βενετίας 2015
Βραβείο Καλύτερης Ταινίας, Καλύτερης Σκηνοθεσίας και άλλα βραβεία στην 49η έκδοση του Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Vina del Mar (FICVIÑA) στη Χιλή, στις 10 Σεπτεμβρίου, το 2016.
Βραβείο "Καλύτερου Σεναρίου" στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Μαϊάμι το 2016.
Υποψήφια για βραβείο στα Βραβεία Γκόγια 2017.




Χάλια μαλλί

Προβολή: Παρασκευή 17 Μαρτίου, στις 21:30
Χρονιά:2013,  Σκηνοθέτης: Mariana Rondón
Διάρκεια: 1.35 h/min
Απέσπασε δώδεκα βραβεία και 23 υποψηφιότητες

Αφηγείται την ιστορία του Τζούνιορ, ένα παιδί εννιά ετών με "pelo mal” (άσχημα μαλλιά), που θέλει να ισιώσει τα μαλλιά του για να βγάλει φωτογραφία στο σχολείο, προκαλώντας μια σύγκρουση με τη Marta, τη μητέρα του, μια χήρα 30 ετών.
Η γιαγιά τουΤζούνιορ, προτείνει στη Marta να κρατήσει το παιδί μόνιμα. Δεν τη νοιάζει που είναι θηλυπρεπής, απλά θέλει να αυτός να την προσέχει όταν γεράσει. Η Marta όμως δεν δέχεται και ξεκινά μια «μετεκπαίδευση» του Τζούνιορ, που θέλει να ζήσει με τη μητέρα του και αυτή να τον αποδεχτεί όπως  είναι.

Βραβεία
Βραβείο "Astor de Plata" Καλύτερου Σεναρίου, Φεστιβάλ Mar del Plata, 2013.
Βραβείο "Καλύτερου Σεναρίου -Φεστιβάλ του Τορίνο", Ιταλία, 2013.
Βραβείο "Best Performance" - Φεστιβάλ du Nouveau Cinema του Μόντρεαλ, Καναδάς, 2013
Βραβείο «Καλύτερη Διεθνής Ταινία", Φεστιβάλ Κινηματογράφου Jagram,   Ινδία, 2014.
Βραβείο "Αλέξανδρος" και FIPRESCI στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, Ελλάδα, 2013.
Βραβείο "Δημοτικό Βραβείο Μεγάλου Μήκους Ταινία - Καλύτερου Σεναρίου", Καράκας, 2015.
Βραβείο "Δημοτικό Βραβείο Μεγάλου Μήκους Ταινία - Καλύτερης Ηθοποιού" Καράκας, 2015



Ο Απελευθερωτής

Προβολή: Σάββατο 18 Μαρτίου, στις 21:00 
Χρονιά 2013, Σκηνοθέτης: Alberto Arvelo
Διάρκεια: 1.59 h/min
Απέσπασε ένα βραβείο και τρεις υποψηφιότητες

Πρωταγωνιστεί ο ηθοποιός του Χόλυγουντ, Edgar Ramirez, ενώ τη μουσική την έχει συνθέσει από τον Gustavo Dudamel. Είναι βασισμένο στη ζωή του “Liberador” (Απελευθερωτής), Σιμόν Μπολίβαρ, ο οποίος έδωσε πάνω από 100 μάχες εναντίον της ισπανικής αυτοκρατορίας στη Νότια Αμερική. Διέτρεξε πάνω από 70.000 μίλια με άλογο. Οι στρατιωτικές εκστρατείες του κάλυψαν δύο φορές το έδαφος του Μεγάλου Αλεξάνδρου, ενώ ο στρατός του ποτέ δεν «κατέκτησε –απελευθέρωσε».
Επιπλέον, αυτή η ταινία δείχνει την παιδική ηλικία του Μπολίβαρ και τις στιγμές που γέννησαν την αποφασιστικότητά του για να υπερασπιστεί τα δικαιώματα των αυτοχθόνων λαών και των σκλάβων. Επίσης, δείχνει το γάμο του με τη Μαρία Τερέζα Ροντρίγκεζ ντελ Τόρο και τα σημάδια που άφησε ο πρόωρος θάνατος της.

Βραβεία
Επίσημη επιλογή της Βενεζουέλας για τα ξενόγλωσσα βραβεία Όσκαρ, 87η  έκδοση.
Κυκλοφόρησε το 2013 στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Τορόντο. Νικητής του βραβείου Golden Reel.


  Μπλε και όχι τόσο ροζ

Προβολή: Σάββατο 18 Μαρτίου, στις 23:15
Χρονιά: 2012, Σκηνοθέτης: Miguel Ferrari
Διάρκεια: 1.54 h/min
Απέσπασε πέντε βραβεία και 4 υποψηφιότητες

Ο Ντίεγο, ένας επιτυχημένος φωτογράφος αποφασίζει να επισημοποιήσει τη σχέση του με τον Φαμπρίσιο, πηγαίνοντας να ζήσει μαζί του, με αναπάντεχο όμως τρόπο αναγκάζεται να αναλάβει το γιό του Αρμάντο, που ζει στην Ισπανία και τον οποίο δεν έχει δει εδώ και πολλά χρόνια. Ο γιός του φτάνει με μια βαλίτσα γεμάτη με παράπονα, κάνοντας ακόμα πιο δύσκολο στο Ντιέγο να αποκαταστήσει τη μεταξύ τους στοργική σχέση. Στο μεταξύ, μια ομάδα από ακραίους ομοφοβικούς επιτίθεται βίαια στον Φαμπρίσιο με αποτέλεσμα αυτός να μείνει σε κώμα. 

Βραβεία
Goya Καλύτερης Ιβηροαμερικανικής Ταινίας στην 28η Απονομή Βραβείων της Ακαδημίας Κινηματογραφικών Τεχνών και Επιστημών της Ισπανίας.
Βραβείο Globula για την Καλύτερη Ταινία στο Hamburg International Queer Film Festival, στη Γερμανία.
Βραβείο Max για την Καλύτερη Ταινία Φαντασίας Μεγάλου Μήκους στο LGBT Φεστιβάλ Κινηματογράφου «El Lugar Sin Límites» (Το Μέρος χωρίς Όρια), στο Εκουαδόρ.
Βραβείο Καλύτερης Ταινίας Μεγάλου Μήκους στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου LGBT Image Nation, στον Καναδά.

Η μπλε μηλιά 

Προβολή: Κυριακή 19 Μαρτίου, στις 19:00
Χρονιά: 2012, Σκηνοθέτης: Olegario Barrera
Διάρκεια: 1.35 h/min
Απέσπασε 02 βραβεία και 02 υποψηφιότητες

Η μπλε μηλιά είναι μια Βενεζουελάνικη ταινία με πρωταγωνιστή τον Ντιέγκο, έναν νεαρός 11 ετών  που χαρακτηρίζεται από σοβαρή συναισθηματική στέρηση, ο οποίος αναγκάζεται να περάσει τις διακοπές με τον παππού του Φρανσίσκο, ο οποίος γνωρίζει ελάχιστα, σε μια μικρή φάρμα στην τα βουνά της Βενεζουέλας.

Βραβεία
Βραβείο  καλύτερης ταινίας μεγάλου μήκους ντοκιμαντέρ και βραβείο Κοινού στο V Festival της Λατινικής Αμερικής και της Καραϊβικής Margarita - Βενεζουέλα το 2012.

Venezzia

Προβολή: Κυριακή 19 Mαρτίου στις 21:30 
Χρονιά: 2009, Σκηνοθέτης: Haik Gazarian
Διάρκεια: 1.46 h/min
Απέσπασε 1 βραβείο και 3 υποψηφιότητες

Υπήρξε η πιο κερδοφόρα ταινία του 2009 και βασίζεται σε μια αληθινή ιστορία που συνέβη στη Βενεζουέλα το 1942 κατά τη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, όπου ο κόσμος της κατασκοπίας αναμιγνύεται σε ένα ερωτικό τρίγωνο. Το 1942, οι Ναζί καταφέρνουν να διαφύγουν στην Καραϊβική μέσα σε δεξαμενόπλοια με τα οποία γινόταν η προμήθεια των καυσίμων προς τους Συμμάχους κατά τη διάρκεια του Β 'Παγκοσμίου Πολέμου. Για να διασφαλιστεί αυτή η προμήθεια ο Στρατός των ΗΠΑ στέλνει στη Βενεζουέλα τον Φρανκ, έναν τεχνικό επικοινωνίας που θα βρεθεί μπλεγμένος σε ένα ερωτικό τρίγωνο με τη Βενέτσια, τη σύζυγο ενός Βενεζουελάνου καπετάνιου.

Βραβεία:
Βραβείο καλύτερης Ξενόγλωσσης Ταινίας στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Sonoma στις ΗΠΑ.



Όλες οι ταινίες έχουν ελληνικούς υπότιτλους και η είσοδος είναι δωρεάν.