Σαντίνο: Στρατηγός Ελεύθερων Ανθρώπων

 του Atilio Boron

Σ' αυτή τη νέα επέτειο της γέννησης του Αουγκούστο Σέσαρ Σαντίνο (18 Μαϊου 1895) μοιράζομαι μαζί σας την επιστολή που ο μεγάλος πατριώτης της Δικής μας Αμερικής έστειλε στον Froylan Turcios, ποιητή, δοκιμιογράφο και διπλωμάτη από την Ονδούρα, διευθυντή του περιοδικού Ariel και μόνιμου συνεργάτη του "στρατηγού των ελεύθερων ανθρώπων" στην εκστρατεία του κατά της βορειοαμερικανικής κατοχής της Νικαράγουας.

Η επιστολή χαρακτηρίζει με ακρίβεια τη στάση της Ουάσινγκτον απέναντι στις χώρες μας, υποδαυλίζοντας τις εδαφικές διαμάχες και υποθάλποντας την διχόνοια και το διχασμό ώστε, μ' αυτό τον τρόπο, να πέσουν χωρίς άμυνα μπρος στην ιμπεριαλιστική λαίλαπα. Το κατήγγειλε ο Σαντίνο το 1928 και η κριτική του συνεχίζει να είναι τόσο έγκυρη σήμερα όπως ήταν χθες, όταν επαληθεύονται οι ελιγμοί των ΗΠΑ για να σαμποτάρουν την UNASUR, την CELAC και για να οξύνουν την αντιπαλότητα ανάμεσα στους λαούς μας.

Η μορφή αυτού του μεγάλου επαναστάτη και επιφανούς στρατιωτικού ηγέτη που δολοφονήθηκε από τον δικτάτορα Αναστάσιο Σομόσα το 1934 είχε υποβαθμιστεί στην προφορική μνήμη του λαού της Νικαράγουας. Οφείλουμε στον αργεντινό δημοσιογράφο και δοκιμιογράφο Gregorio Selser την τεράστια τιμή της διάσωσης του παραδείγματος του και της προβολής της μορφής του σ' όλη τη Λατινική Αμερική και Καραϊβική, όταν το 1955 εξέδωσε στο Μπουένος Άιρες το "Σαντίνο, Στρατηγός Ελεύθερων Ανθρώπων" [Sandino, General de Hombres Libres], επισπεύδοντας από εκείνη τη στιγμή την επανεκτίμηση της αντιϊμπεριαλιστικής κληρονομιάς του νικαραγουανού ηγέτη και την γονιμότητα της στρατιωτικής στρατηγικής του, επιτυχημένα δοκιμασμένης στην πράξη χρόνια μετά από το Εθνικοαπελευθερωτικό Μέτωπο των Σαντινίστας (FSLN).

Η επιστολή λέει:

El Chipotón, 10 Ιουνίου 1928.

Μεγάλε αγαπητέ δάσκαλε και φίλε,

Με μεγάλη έκπληξη διάβασα στο Άριελ της 1ης Μαϊου, τα λόγια στο άρθρο του αρχισυντάκτη, σχετικά με τον κίνδυνο στον οποίο βρίσκεται η εδαφική ακεραιότητα της Ονδούρας, όσο αφορά το ζήτημα των συνόρων με τη Γουατεμάλα. Τόσο τα λόγια σου, όσο και το άρθρο σύνταξης της El Cronista αυτής της πόλης, με έκαναν να νιώσω να παγώνει το αίμα μου. Γρήγορα κατάλαβα ότι προσωπικότητες της ιμπεριαλιστικής γιάνκικης πολιτικής, είναι οι υποκινητές αυτής της ανάφλεξης της Κεντρικής Αμερικής.

Αυτές τις στιγμές με απασχολούν περισσότερο οι μεγάλες δυσκολίες ανάμεσα σε σας, τους ηγέτες της Κεντρικής Αμερικής, ή αλλιώς της Μεγάλης Πατρίδας, από το σκοπό που εγώ ο ίδιος υπερασπίζομαι με λίγες εκατοντάδες γενναίων. Γιατί είμαι πεπεισμένος ότι με τη δύναμη του ηθικού μας και τον τρόμο που έχουμε καταφέρει να σπείρουμε στον καρδιά των πειρατών, το τέλος μας θα είναι προφανές, ενώ εσείς είστε περικυκλωμένοι από πατριδοκτόνους που πάντα σπεύδουν στην όσφρηση των μεγάλων σκοπών, για να αφήσουν σ' αυτούς το σπόρο της προδοσίας.

Στο όνομα της Νικαράγουας, της Ονδούρας, της Γουατεμάλας και στο όνομα του Θεού, αγαπητέ μου φίλε, ικετεύω εσένα και όλους τους άνδρες με αντίληψη και καθαρό πατριωτισμό στην Κεντρική Αμερική, προσπαθείστε να αποφύγετε με κάθε δυνατό μέσο, την όξυνση των πνευμάτων και τη ρήξη ανάμεσα μας. Εσείς έχετε την υποχρέωση να δώσετε να καταλάβει ο λαός της Λατινικής Αμερικής, ότι ανάμεσα μας δεν πρέπει να υπάρχουν σύνορα και όλοι έχουμε το χρέος να ανησυχούμε για την τύχη καθενός λαού της ισπανόφωνης Αμερικής, γιατί όλοι αντμετωπίζουμε την ίδια τύχη απέναντι στην αποικιοκρατική και προσαρτιστική πολιτική των ιμπεριαλιστών γιάνκιδων. Τα ξανθά κτήνη βρίσκονται στο ένα άκρο της Λατινικής Αμερικής και απο κει παρατηρούν άπληστα τα πολιτικά και οικονομικά μας κινήματα: γνωρίζουν την επιπολαιότητα του χαρακτήρα μας και προσπαθούν να κρατήσουν ζωντανά στη μια ή την άλλη χώρα τα σοβαρά μας άλυτα προβλήματα. Για παράδειγμα, το ζήτημα των συνόρων μεταξύ Γουατεμάλας και Ονδούρας, μεταξύ Ονδούρας και Νικαράγουας· το ζήτημα του καναλιού μεταξύ Νικαράγουας και Κόστα Ρίκας, το ζήτημα του κόλπου Φονσέκα ανάμεσα σε Ελ Σαλβαδόρ, Ονδούρα και Νικαράγουα· το ζήτημα των Τάκνα και Αρίκα μεταξύ Περού και Χιλής. Και έτσι μ' αυτό τον τρόπο, υπάρχει μια αλληλουχία σημαντικών ζητημάτων προς επίλυση ανάμεσα μας. Οι γιάνκιδες μας έχουν μελετήσει καλά και εκμεταλλεύονται το μορφωτικό μας επίπεδο και την επιπολαιότητα των χαρακτήρων μας για να μας κάνουν να διακινδυνεύουμε κάθε φορά που εξυπηρετεί τα συμφέροντά τους.

Εκλαμβάνοντας όπως θα έπρεπε, σύμφωνα με τα προλεγόμενα, οι γιάνκιδες μπορούν μόνο να έρθουν στη Λατινική Αμερική μας ως φιλοξενούμενοι· αλλά ποτέ ως αφεντικά και ιδιοκτήτες, όπως προσπαθούν να γίνουν. Δε θα είναι περίεργο για μένα και το στρατό μου να βρεθούμε σε οποιαδήποτε χώρα της Λατινικής Αμερικής, όπου ο δολοφόνος εισβολέας στήνει τις βάσεις του με κατακτητικούς σκοπούς.

Ο Σαντίνο είναι ινδοϊσπανός και δεν έχει σύνορα στη Λατινική Αμερική. Χωρίς να έχω να προτείνω κάτι άλλο για την ώρα, αγαπητέ δάσκαλε, σου στέλνω την καρδιά μου, με την οποία σου μιλώ σ' αυτό το γράμμα.

Πατρίδα και ελευθερία.

Augusto C. Sandino

Πηγή: atilioboron.com.ar

120 χρόνια από το θάνατο του Χοσέ Μαρτί

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ 

ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ

«ΧΟΣΕ ΜΑΡΤΙ»

josemartigr.blogspot.gr, josemartigr@gmail.gr

Στις 19 Μάη εορτάζεται η 120η επέτειος από τον θάνατο σε μάχη του Χοσέ Μαρτί, Εθνικού Ήρωα της Κούβας. Με την ευκαιρία αυτής της τόσο σημαντικής ημερομηνίας, η πρεσβεία της Δημοκρατίας της Κούβας καλεί σε εκδήλωση μνήμης και τιμής στο πάρκο που βρίσκεται στη συμβολή των οδών Μιχαλακοπούλου και Αλκμάνος, μπροστά στον ανδριάντα του Μαρτί, την Κυριακή 24 Μάη 2015 στις 11.00 (χάρτης).

Γιατί ο Χοσέ Μαρτί σήμερα;

Όταν μετά την επίθεση στο στρατόπεδο Μονκάδα, το 1953, συνέλαβαν τον Φιντέλ Κάστρο και τον οδήγησαν στο δικαστήριο, οι δικαστές του δικτάτορα Μπατίστα τον ρώτησαν ποιος ήταν ο δημιουργός αυτού του κινήματος. Ο  Φιντέλ τους απάντησε ότι ο πνευματικός αυτουργός αυτής της ηρωικής πράξης, ο άνθρωπος οι ιδέες και η σκέψη του οποίου ενέπνευσαν τον ίδιο και τους νεαρούς μαχητές του να είναι πρόθυμοι να θυσιάσουν και τη ζωή τους για την ανεξαρτησία της πατρίδας τους ήταν ο Χοσέ Μαρτί.

Ο στοχαστής, πολιτικός, συγγραφέας, εκπαιδευτικός, δημοσιογράφος και ποιητής, ο Κουβανός επαναστάτης Χοσέ Μαρτί γεννήθηκε στις 28 Γενάρη του 1853. Ο εθνικός ήρωας της Κούβας, ο Απόστολος της Κουβανικής Ανεξαρτησίας όπως τον αποκαλούν οι Κουβανοί, αφιέρωσε τη ζωή του στην πάλη για την ανεξαρτησία και την ενότητα όλων των λαών της Λατινικής Αμερικής κατά της ισπανικής αποικιοκρατίας. και πέθανε ένδοξα στον πόλεμο κατά της ισπανικής αποικιοκρατίας στις 19 Μάη του 1895. Είχε προειδοποιήσει για τον ρόλο που έμελλε να παίξει η ανερχόμενη ιμπεριαλιστική τάξη της Βόρειας Αμερικής, επιδιώκοντας να κυριαρχήσει πάνω στις πρώην ισπανικές αποικίες την επομένη της απελευθέρωσής τους. Διακήρυττε ότι μόνο με τη δράση των ίδιων των καταπιεσμένων θα απελευθερωθεί η ήπειρος: των χωρικών, των εργατών, των ιθαγενών της πληθυσμών, των απελεύθερων δούλων.

Διάβασε και έγραψε ακούραστα για κάθε τι το ανθρώπινο απασχόλησε την εποχή του. Όπως έγραψε ο Αρμάντο Χαρτ, ο Χοσέ Μαρτί «ήταν ο Κουβανός που στάθηκε ικανός να περιγράψει και να αναλύσει, με τα καλύτερα μέσα που διαθέτει η ισπανόφωνη λογοτεχνία, από τα γεγονότα [της Πρωτομαγιάς] του Σικάγου μέχρι τις πιο αξιοσημείωτες επιστημονικές ανακαλύψεις του κόσμου που γνώρισε».

Ο Μαρτί θεωρούσε την ενότητα ως θεμελιώδη προϋπόθεση στην πάλη για την απελευθέρωση της Κούβας. Ιδρύοντας το Κουβανικό Επαναστατικό Κόμμα κατάφερε να ενώσει σε μια γροθιά όλες τις δυνάμεις που μάχονταν για την ανεξαρτησία· από τους παλιούς μπαρουτοκαπνισμένους ηγέτες, όπως ο Αντόνιο Μασέο και ο Μάξιμο Γκόμεζ, μέχρι τον άπειρο νεαρό χωρικό που μέσα του έκαιγε η ίδια φλόγα.

Ο Χοσέ Μαρτί στη ζωή του  περπάτησε το δρόμο της ανθρωπιάς, της δικαιοσύνης, της τιμής, της αξιοπρέπειας, της φιλίας και της αλληλεγγύης, το δρόμο της επανάστασης. Με την ομορφιά της σκέψης του και την αποφασιστικότητα της δράσης του ξεπέρασε την εποχή του και πρόσθεσε στην ιστορία της ανθρωπότητας το δικό του ανεξίτηλο σημάδι, σ’ αυτά που οι μελλοντικές γενιές πάντα θα αναζητούν ως πηγή έμπνευσης για να μπορέσουν να πετύχουν τους μεγάλους τους στόχους.

Οι αρχές της ιδεολογίας του Μαρτί συνοδεύουν την Κουβανική Επανάσταση σε όλη  τη διαδρομή της, από το ξεκίνημά της μέχρι και σήμερα.  Ο Φιντέλ, ο Τσε, ο Καμίλο, ο Ραούλ αναφέρονται στον  Χοσέ Μαρτί ως πηγή έμπνευσης και φάρο φωτεινό της πορείας που οδήγησε την Κούβα στο δρόμο της πλήρους και οριστικής ανεξαρτησίας της.

Σήμερα, 120 χρόνια από τον θάνατό του, και περισσότερο από μισόν αιώνα μετά την ηρωική επιχείρηση στο στρατόπεδο Μονκάδα η πατριωτική και αντιιμπεριαλιστική σκέψη του Χοσέ Μαρτί εξακολουθεί να αποτελεί βασικό συστατικό της κουβανικής επαναστατικής ιδεολογίας ενάντια στις επιθετικές πολιτικές του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού και στις πολιτικές αποκλεισμού, που για πάνω από πενήντα χρόνια ασκούνται ενάντια στη σοσιαλιστική Κούβα. Σήμερα που το αποκρουστικό πρόσωπο του ιμπεριαλισμού προσπαθεί να κρυφτεί πίσω από μάσκες «φιλίας», η μνήμη του Χοσέ Μαρτί αποτελεί, ίσως περισσότερο από ποτέ, πηγή διαρκούς έμπνευσης στην συνεχιζόμενη ηρωική αντίσταση του κουβανικού λαού και στην υπεράσπιση της Επανάστασής του.

Patria es humanidad

[Πατρίδα είναι η ανθρωπότητα]

— Χοσέ Μαρτί

Το μνημείο για τον Χοσέ Μαρτί στο Ντος Ρίος

Στις 19 Μαΐου 1895, σε θαμνώδη περιοχή ανάμεσα στα ποτάμια Cauto και Contramaestre, στο Dos Rios [Δύο Ποτάμια] της επαρχίας Γκράνμα, ο Χοσέ Μαρτί χτυπήθηκε από τα πυρά μιας ισπανικής φάλαγγας. Πέθανε έτσι η κεντρική μορφή, κινητήριος δύναμη και καθοδηγητής ενός αγώνα ανεξαρτησίας που θα τελείωνε με το θρίαμβο απέναντι στην μητρόπολη. Αυτές οι φωτογραφίες τραβήχτηκαν στα πέριξ αυτού του οδυνηρά ιστορικού τόπου.

Πηγή: Cubadebate 
Φωτογραφίες του Oscar Alfonso Sosa (ΑΙΝ)

Ο Ραφαέλ Κορέα προσκαλεί τον Μπραντ Πιτ για να μάθει την αλήθεια γύρω από την Chevron

Ο πρόεδρος του Εκουαδόρ, Ραφαέλ Κορέα, προσκάλεσε τον αμερικανό ηθοποιό και παραγωγό Μπραντ Πιτ να επισκεφτεί τη χώρα του για να μάθει από πρώτο χέρι την αλήθεια για τη δικαστική διαμάχη ιθαγενών και περιβαλλοντολόγων κατά της πετρελαϊκής Chevron  και των ζημιών που έχει προκαλέσει η εταιρία στην Αμαζονία.

Ο πρόεδρος υποστήριξε την προηγούμενη Τετάρτη καμπάνια πολιτών που ζητά από τον Μπραντ Πιτ να μη γυρίσει μια ταινία με θέμα την υπόθεση Chevron η οποία πλαστογραφεί την αλήθεια. 

"Είμαι σίγουρος ότι όταν μάθει την αλήθεια θα αρνηθεί να συμμετάσχει σ' αυτή τη φάρσα, όπου η Chevron είναι το θύμα και τα θύματα είναι θύτες", πρόσθεσε ο Κορέα σε συνέντευξη τύπου σε ξένους ανταποκριτές. 

Η εταιρία παραγωγής του Μπραντ Πιτ απέκτησε τα δικαιώματα ενός βιβλίου που έγραψε δημοσιογράφος το 2014, με τίτλο "Ο νόμος της ζούγκλας", που περιγράφει την ιστορία πίσω από τη δικαστική διαμάχη ιθαγενών κοινοτήτων του Εκουαδόρ κατά της πετρελαϊκής, με την κατηγορία της μόλυνσης των περιοχών τους όταν λειτουργούσε στη χώρα μεταξύ 1964 και 1992.

Διάφοροι φορείς στο Εκουαδόρ υποστηρίζουν ότι το βιβλίο υιοθετεί αποκλειστικά την εκδοχή της Chevron στη δίκη, η οποία έχει αμφισβητηθεί από την αμερικανική πετρελαϊκή ως "απάτη". 

"Με δεδομένη την κατηγορηματικότητα της αλήθειας, οποιοσδήποτε άνθρωπος, εταιρία, κλπ, που συνεργάζεται με την Chevron, θα είναι συνένοχος της διαφθοράς αυτής της επιχείρησης", πρόσθεσε ο Κορέα.

Το ιστορικό της υπόθεσης
- Η πετρελαϊκή Chevron, θεωρούμενη ως χειρότερος ρυπαντής του κόσμου, έχυσε 680.000 βαρέλια αργού σε ποτάμια, χλωρίδα και πανίδα της περιοχής και έκαψε 235 δισ. κυβικά μέτρα αερίου στον αέρα.
- Η δικαιοσύνη του Εκουαδόρ καταδίκασε το 2001 την Chevron να πληρώσει πρόστιμο 9,5 δισ. δολάρια, αλλά η πετρελαϊκή εταιρία αρνείται μέχρι σήμερα να συμμορφωθεί.
- Το Εκουαδόρ υπολογίζει ότι η αμερικανική εταιρία μόλυνε 5 εκατ. κυβικά μέτρα γης και άνοιξε περίπου 1000 νερόλακους και τάφρους όπου απόθεσε 64 εκατ. λίτρα αργού και 71 εκατ. λίτρα υπολειμμάτων χωρίς καμιά περιβαλλοντική επεξεργασία.

Σχετικές αναρτήσεις:
Aπόφαση του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης υπέρ του Εκουαδόρ και κατά της Chevron
Εκστρατεία του Εκουαδόρ ενάντια στην Chevron

Πηγή: Telesur

Φόρος τιμής στον Ρόκε Ντάλτον στην Αβάνα

Οδός J 164, Βεδάδο, Αβάνα: διαμέρισμα του Ρόκε Ντάλτον.

"Δύο πατρίδες έχω εγώ την Κούβα και τη δική μου". Αυτό μπορεί να διαβάσει κανείς από τις 11 το πρωί σήμερα [1] σε μια σεμνή πλακέτα και μας θυμίζει ότι εδώ έζησε ο ποιητής, επαναστάτης και σαλβαδορένιος: Roque Dalton.

Τα χέρια της Αϊδα Κάνιας, συντρόφισσάς του και μητέρας του Ροκίτο, του Χόρχε και του Χουάν Χοσέ, και του Ρομπέρτο Φερνάντες Ρεταμάρ [2] σηκώνουν ένα κίτρινο πανί, και συγκινημένος, ο Ρομπέρτο διάβασε το κείμενο και μας θύμισε ότι ο Ρόκε δεν είχε γίνει ακόμα 40 ετών [3] όταν δολοφονήθηκε από αυτούς που αποκαλούνtαν "συντρόφοι του" και πώς προσπάθησαν να σπιλώσουν με ατιμίες και ψέμματα την ψυχή του ολοκληρωμένου επαναστάτη.

Μένει ακόμα η μάχη για να διαλευκανθεί πλήρως η δολοφονία του.

Από το χέρι του Πάκο Ιγνάσιο Τάιμπο [4] έχουμε ταξιδέψει στα βήματα της ζωής του, της πλήρους από περιπέτειες και ποίηση, και τις κουβανικές διαδρομές του που μας έχουν διηγηθεί ο Βίκτορ Κασάους και ο Γκιγιέρμο Ροντρίγκες Ριβέρα σε μια κατάμεστη Casa de las Américas, μια ανάμνηση εκρηκτική, συναρπαστική, ζωντανή. Αλλά σήμερα, βλέποντάς μας να τον επευφημούμε, θα πρέπει να είναι ευτυχισμένος και γελαστός... γιατί ο Ρόκε Ντάλτον συμπληρώνει 80 χρόνια.

Ομιλία του Roque Dalton στην Casa de las Américas

[1] Το άρθρο γράφηκε 14 Μάη 

[2] Roberto Fernández Retamar (1930): Σπουδαίος κουβανός ποιητής και εν ενεργεία πρόεδρος του πολιτιστικού ιδρύματος Casa de las Américas, με μεγάλο κύρος και επιρροή στη Λατινική Αμερική.

[3] Ο Ντάλτον δολοφονήθηκε στις 10/5/1975, 4 ημέρες πριν γίνει 40 ετών. Σύμφωνα με την επικρατούσα εκδοχή από συντρόφους του στην επαναστατική οργάνωση ERP.  

[4] Εννοεί εκπομπή με θέμα τη ζωή του Ρόκε Ντάλτον στα πλαίσια της σειράς ντοκιμαντέρ Los Nuestros του Telesur, και παρουσιαστή το γνωστό μεξικανό συγγραφέα.

Πηγή: Cubadebate

Σχετική ανάρτηση:
Το Ελ Σαλβαδορ τιμά τον ποιητή Ρόκε Ντάλτον