Ο Μπιλ Κλίντον επισκέπτεται τον Γκάμπο στην Καρταχένα

"Δεν είναι πια νέος όπως παλιά, αλλά τα μάτια του λάμπουν". Αυτό δήλωσε ο  Μπιλ Κλίντον μετά τη σύντομη συνάντησή του με τον Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες, την προηγούμενη Τετάρτη στην Καρταχένα της Κολομβίας.

Ο πρώην πρόεδρος των ΗΠΑ (1993 - 2001) βρέθηκε τις προηγούμενες μέρες στην πόλη της Καραϊβικής για να παραστεί σε εκδηλώσεις κοινωνικού χαρακτήρα, και με την ευκαιρία συναντήθηκε με το νομπελίστα συγγραφέα (1982), τον οποίο χαρακτήρισε παλιό φίλο και είπε ότι αγαπάει, σε δηλώσεις που έκανε στην εφημερίδα El Tiempo της Μποκοτά, η οποία δημοσίευσε και φωτογραφίες από τη συνάντηση.

Σύμφωνα με την εφημερίδα, στον Κλίντον "δεν χωρούσε το χαμόγελο στο πρόσωπο" όταν βγήκε από το σπίτι του Γκάμπο, που υποδέχτηκε τον πρώην πρόεδρο ντυμένος στα λευκά μαζί με τη σύζυγό του, Μερσέντες Μπάρτσα, με την οποία μένει μόνιμα στην Πόλη του Μεξικού και περνά μερικές μέρες ξεκούρασης στην παλιά αποικιακή πόλη της Καρταχένα των Ινδιών.

Το Ελ Σαλβαδορ τιμά τον ποιητή Ρόκε Ντάλτον

Την προηγούμενη Παρασκευή το κοινοβούλιο του Ελ Σαλβαδόρ κήρυξε την 14η του Μάη Εθνική Ημέρα Ποίησης, για να τιμήσει τη μνήμη του σπουδαίου ποιητή και πολιτικού αγωνιστή Ρόκε Ντάλτον.

Σύμφωνα με την ανακοίνωση του κυβερνώντος Μετώπου Φαραμπούντο Μαρτί (FMLN) - πρώην αντάρτικη οργάνωση που εξελίχθηκε σε πολιτικό κόμμα μετά τη λήξη του εμφυλίου - η απόφαση αυτή πάρθηκε με την ευκαιρία της 38ης επετείου της δολοφονίας του ποιητή. Υπερψηφίστηκε από 47 από τα 84 μέλη του κοινοβουλίου. Μόνο το αντιπολιτευόμενο δεξιό κόμμα ARENA δεν στήριξε την πρόταση.

Σύμφωνα με το βουλευτή του FMLN Γιοάλμο Καμπρέρα, "Η 14η Μαΐου, από σήμερα, αποτίει φόρο τιμής σε όλους τους σαλβαδοριανούς ποιητές, αλλά βασικά στον αείμνηστο, τον αθάνατο Ρόκε Ντάλτον".

Τσάκας και ουρανός

Ugo de Censi

Πρωτοδημοσιεύτηκε στο ispania.gr

Ο διάσημος Ισπανοπερουβιανός συγγραφέας Μάριο Βάργκας Γιόσα (βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας 2010), δημοσίευσε πρόσφατα στην δεκαπενθήμερη στήλη του Piedra de Toque [Λυδία Λίθος] στην ισπανική El País ένα ενδιαφέρον άρθρο με τίτλο Chacas y el cielo (Τσάκας και ουρανός). Σ’ αυτό, περιγράφει το θαυμαστό έργο του Ιταλού ιερέα Ούγκο ντε Τσένσι, ο οποίος εδώ και τέσσερις σχεδόν δεκαετίες έχει πετύχει ένα πραγματικό θαύμα σε μια από τις πιο φτωχές και απομονωμένες περιοχές των Άνδεων.

Αναρχικός, οραματιστής και άνθρωπος της δράσης, ο Ιταλός ιερέας Ούγκο ντε Τσένσι έχει φέρει σε πέρας σ’ αυτή την περιοχή, μια από τις πιο φτωχές του Περού, μια πραγματική οικονομική και κοινωνική επανάσταση.

Η Τσάκας είναι πιο κοντά στον ουρανό από οποιοδήποτε άλλον τόπο στον πλανήτη. Για να φτάσεις εκεί πρέπει να σκαρφαλώσεις τις χιονοσκεπείς κορφές της κορδιλιέρας των Άνδεων, να διασχίσεις ιλιγγιώδεις αβύσσους, υψόμετρα που αγγίζουν τα 5.000 μέτρα και μετά να κατέβεις, από απόκρημνες πλαγιές πάνω από τις οποίες πετάνε οι κόνδορες, στο στενό Κοντσούκος, στο διαμέρισμα Ανκάς. Εκεί, ανάμεσα σε χαράδρες, ρυάκια, λίμνες, καλλιεργημένα χωράφια, βοσκοτόπια και ένα περίγραμμα όπου διακρίνονται όλοι οι τόνοι του πράσινου βρίσκεται το χωριό, χιλίων πεντακοσίων κατοίκων και πρωτεύουσα μιας επαρχίας που φιλοξενεί περισσότερες από είκοσι χιλιάδες.

Η εξαιρετική ομορφιά αυτού του τόπου δεν είναι μόνο φυσική, αλλά επίσης κοινωνική και πνευματική, χάρη στον πατέρα Ούγκο ντε Τσένσι, έναν Ιταλό ιερέα που έφτασε στην Τσάκας ως παπάς της ενορίας το 1976. Ψηλός, εύγλωττος, συμπαθής, ρωμαλέος, ευκίνητος παρά τα σχεδόν 90 χρόνια του, διαθέτει μια μεταδοτική ενέργεια και μια θέληση ικανή να κινήσει βουνά. Μέσα στα 37 χρόνια που έχει εδώ έχει μετατρέψει την περιοχή, μια από τις πιο φτωχές του Περού, σε έναν κόσμο ειρήνης και δουλειάς, ανθρώπινης αλληλεγγύης και καλλιτεχνικής δημιουργίας.