Ο Φιντέλ έκανε πράξη τον αλφαβητισμό του κουβανικού λαού (επέτειος 55 χρόνων)

Ο Φιντέλ στη γνωστή απολογία του «Η ιστορία θα με δικαιώσει», δεν περιορίστηκε να καταγγείλει τα εγκλήματα που διαπράχθηκαν κατά των επιτιθέμενων στους στρατώνες Μονκάδα και Κάρλος Μανουέλ ντε Σέσπεσες και την ανομία του καθεστώτος Μπατίστα, αλλά και δικαιολόγησε την ένοπλη δράση για να το ανατρέψει και παρουσίασε το επαναστατικό πολιτικό του πρόγραμμα.

Σ’ αυτό το πρόγραμμα ανέλυσε τα έξι βασικά προβλήματα του καταπιεσμένου λαού: το πρόβλημα της γης, το πρόβλημα της εκβιομηχάνισης, το πρόβλημα της στέγασης, το πρόβλημα της ανεργίας, το πρόβλημα της εκπαίδευσης και το πρόβλημα της υγείας του λαού, τα οποία λύθηκαν από την θριαμβευτική Επανάσταση.

Στην περίπτωση της εξάλειψης του αναλφαβητισμού, που επιτεύχθηκε σε ένα μόλις έτος, ήταν χάρη στην ευφυή ικανότητα του Φιντέλ να προωθήσει και να κινητοποιήσει νέους απ’ όλη τη χώρα για να εκπληρώσουν ένα τέτοιο μεγαλειώδες έργο, ακόμα και σε δυσπρόσιτες περιοχές βάζοντας σε κίνδυνο τις ζωές τους.

Αυτή η εκπληκτική αποστολή που επέτρεψε να ανακηρυχθεί η Κούβα έδαφος ελεύθερο από αναλφαβητισμό, στις 22 Δεκέμβρη του 1961, είχε ιστορική σημασία για τον κουβανικό λαό, δείχνοντας στον κόσμο τι είναι δυνατό να κάνει ένας λαός ενωμένος και σε επανάσταση.

Αυτό δείχνουν τα αποσπάσματα της ομιλίας του Φιντέλ στη συγκέντρωση στην Πλατεία της Επανάστασης Χοσέ Μαρτί, για να ανακηρύξει την Κούβα Έδαφος Ελεύθερο από Αναλφαβητισμό, στις 22 Δεκέμβρη του 1961:

Καμιά στιγμή περισσότερο σοβαρή και συγκινητική, καμιά περίσταση μεγαλύτερης χαράς, κανένα λεπτό δίκαιης περηφάνιας και δόξας, σαν αυτό στο οποίο τέσσερις και μισός αιώνες άγνοιας κατεδαφίστηκαν.

Όταν είπαμε ότι η Κούβα θα εξαφάνιζε τον αναλφαβητισμό μέσα σε διάστημα ενός μόλις έτους, κάτι τέτοιο φαινόταν μια τρομακτική δήλωση, φαινόταν αδύνατο. Οι εχθροί μας πιθανά χλεύασαν εκείνη την υπόσχεση, πιθανά γέλασαν μ’ εκείνο το στόχο που χάραξε ο λαός μας. Φαινόταν αδύνατο, γιατί ήταν πραγματικά δύσκολο να ολοκληρωθεί σε τόσο σύντομο διάστημα ένα παρόμοιο εγχείρημα. Και είναι αλήθεια! Ένα τέτοιο έργο ήταν αδύνατο, αλλά ήταν ένα έργο αδύνατο για ένα λαό που ζούσε υπό καταπίεση, θα ήταν ένα έργο αδύνατο για οποιονδήποτε λαού του κόσμου, εκτός αν αυτό το έργο το είχε βάλει στόχο ένας λαός σε επανάσταση. Μόνο ένας λαός σε επανάσταση θα ήταν ικανός να ξεδιπλώσει την προσπάθεια και την ενέργεια που απαιτούνταν για να φέρει σε πέρας τέτοιο γιγαντιαίο σκοπό.

 

Πηγή: Cubadebate.cu

Φωτό: Ο Φιντέλ χαιρετά τους αλφαβητιστές στη συγκέντρωση στην Πλατεία της Επανάστασης Χοσέ Μαρτί, για να διακηρύξει την Κούβα Έδαφος Ελεύθερο από Αναλφαβητισμό, στις 22 Δεκέμβρη 1961. Τον συνεδεύει νεαρή αλφαβητίστρια. Πηγή: Εφημερίδα Escambray, ιστοσελίδα Fidel Soldado de las Ideas.

60 χρόνια από τη συνάντηση στο Cinco Palmas: "Με 7 τουφέκια θα κερδίσουμε τον πόλεμο!"

16 μόλις ημέρες μετά την απόβαση του πλοιαρίου Γκράνμα και 13 μετά την πανωλεθρία στο Αλεγρία ντε Πίο, η ιστορία ενώνει πάλι δύο μεγάλους: τον Πρώτο Κομαντάντε, Φιντέλ Κάστρο Ρους, και τον Ραούλ Κάστρο Ρους, κάτω από συνεχή πολιορκία του Φουλχένσιο Μπατίστα στις επαναστατικές δυνάμεις. Εκείνη η συνάντηση (18/12/1956) σημάδεψε τη συνέχιση του αγώνα για την εθνική απελευθέρωση της Κούβας.

"Στη ζωή μου είχα περπατήσει τόσο από τα ξημερώματα όταν ακόμα δεν ήμασταν αρκετά δυνατοί, γιατί  η πείνα μας είχε συντροφεύσει για αρκετές εβδομάδες και φτάσαμε ακριβώς εκεί στο Σίνκο Πάλμας."

Ήταν τα λόγια του Φιντέλ φτάνοντας στην ιδιοκτησία του Μόνγκο Πέρες.

Στο Σίνκο Πάλμας ξεκίνησε ένα από τα μεγαλύτερα οράματα της ιστορίας της Κούβας:

"Τελικά, τα μεσάνυχτα, καταλαβαίνουν να πλησιάζουν κάποιοι άνδρες. Κάτω από τους φοίνικες της φυτείας ζαχαροκάλαμου του Μόνγκο Πέρες, τα δύο αδέλφια αγκαλιάζονται με συγκίνηση, και προκύπτει ο ιστορικός διάλογος:

— Πόσα τουφέκια φέρνεις; — ρωτά ο Φιντέλ τον Ραούλ.

— Πέντε.

— Και δύο που έχω εγώ, επτά! Τώρα μάλιστα θα κερδίσουμε τον πόλεμο!"

(Pedro Álvarez Tabío: Ημερολόγιο Πολέμου I, Γραφείο Εκδόσεων Συμβουλίου του Κράτους, 2010).



19 χρόνια μετά, στην κεντρική εισήγησή του στο Πρώτο Συνέδριο του Κομμουνιστικού Κόμματος Κούβας, στις 17 Δεκέμβρη 1975, ο Φιντέλ θυμάται εκεινη τη συνάντηση:

"Με επτά όπλα ξανάρχισε η αντιπαράθεση στη Σιέρα Μαέστρα και μετά από δύο χρόνια ο στρατός της τυραννίας, υποθετικά ανίκητος, είχε εξουδετερωθεί και ο νικητής λαός κράδαινε τις 80 χιλιάδες όπλα που κάποτε είχαν βγει κατά του έθνους."

Πηγές κειμένου & φωτό: Cubadebate, Granma  
(Η φωτό από την εκδήλωση των 30 χρόνων από τη συνάντηση στο Cinco Palmas)

Ο φίλος μου ο Φιντέλ

Του Frei Betto (1)

Έχω χάσει ένα μεγάλο φίλο. Η τελευταία μας συνάντηση ήταν στις 13 Αυγούστου, όταν συμπλήρωσε τα 90 χρόνια. Με δέχτηκε στο σπίτι του, στην Αβάνα, και το απόγευμα πήγαμε στο θέατρο Καρλ Μαρξ, όπου τιμήθηκε με μια μουσική εκδήλωση. Παρόλο που είχε τον οργανισμό του εξασθενημένο, περπάτησε χωρίς βοήθεια από την είσοδο του θεάτρου μέχρι τη θέση του.

Με τον Φιντέλ φεύγει ο τελευταίος μεγάλος πολιτικός ηγέτης του 20^ου αιώνα, και ο μοναδικός που πέτυχε να επιβιώσει περισσότερα από 50 χρόνια το έργο του: η Κουβανική Επανάσταση. Χάρη σ’ αυτήν το μικρό νησί έπαψε να είναι ο οίκος ανοχής της Καραϊβικής, υπό την εκμετάλλευση της μαφίας, για να γίνει ένα έθνος αξιοσέβαστο, κυρίαρχο και αλληλέγγυο, το οποίο διατηρεί επαγγελματίες της υγείας και της εκπαίδευσης σε περισσότερες από εκατό χώρες, μεταξύ αυτών και της Βραζιλίας.

Γνώρισα τον Φιντέλ το 1980, στη Μανάγκουα. Αυτό που τραβούσε την προσοχή εκ πρώτης όψεως ήταν η μεγαλοπρέπειά του. Φαινόταν μεγαλύτερος απ’ όσο ήταν, και η στρατιωτική στολή τον επένδυε με έναν συμβολισμό που εξέπεμπε εξουσία και αποφασιστικότητα. Έδινε την εντύπωση ότι οποιαδήποτε θέση θα ήταν υπερβολικά στενή για την κορμάρα του. Όταν έμπαινε σε ένα χώρο ήταν λες και όλος ο χώρος ήταν κατειλημμένος από την αύρα του. Όλοι περίμεναν ότι αυτός θα έπαιρνε την πρωτοβουλία, θα διάλεγε το θέμα της συζήτησης, θα έκανε μια πρόταση ή θα έριχνε μια ιδέα, ενώ αυτός επέμενε στην ψευδαίσθηση ότι η παρουσία του ήταν μια ακόμα και να τον αντιμετώπιζαν χωρίς τελετές και ρεβεράντζες. Όπως στο τραγούδι του Κόουλ Πόρτερ, αυτός έπρεπε να ερωτηθεί αν τυχόν δεν ήταν περισσότερο ευτυχισμένος ως ένας απλός άνθρωπος του αγρού, χωρίς τη φήμη με την οποία ήταν επενδυμένος. Σε κάποια περίσταση ο κολομβιανός συγγραφέας Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες, του οποίου ήταν μεγάλος φίλος, τον ρώτησε αν αισθανόταν την έλλειψη από κάτι και ο Φιντέλ απάντησε: «Η εξουσία να με αφήσει ήσυχο, ανώνυμο, σε μια γωνία».

Άλλη λεπτομέρεια που εκπλήσσει στον Φιντέλ είναι η χροιά της φωνής του. Ο οξύς τόνος της έκανε αντίθεση με τη σωματική ευρωστία του. Μερικές φορές μιλούσε τόσο απαλά που οι συνομιλητές του έπρεπε να του δώσουν πολλή προσοχή. Και όταν μιλούσε δεν του άρεσε να τον διακόπτουν. Αλλά δε μονοπωλούσε το λόγο. Ποτέ δεν έχω γνωρίσει κανέναν που να μου άρεσε τόσο να συζητώ μαζί του. Με την προϋπόθεση να μην ήταν συναντήσεις πρωτοκόλλου, στις οποίες τα διπλωματικά ψέματα ηχούν σαν απόλυτες αλήθειες. Ο Φιντέλ δεν ήξερε να δεχτεί ένα άτομο για μόνο δέκα ή είκοσι λεπτά.

Μετά από πρόσκληση των επισκόπων της χώρας του και του ίδιου του Φιντέλ, μεσολάβησα στο ζήτημα της θρησκευτικής ελευθερίας στην Κούβα, που διευκολύνθηκε από τη συνέντευξη που περιέχεται στο βιβλίο «Ο Φιντέλ και η θρησκεία», στο οποίο ο κομμουνιστής ηγέτης εκτιμά θετικά το θρησκευτικό φαινόμενο.  

Δεν θα ήξερα να πω πόσες ιδιωτικές συζητήσεις είχα με το Φιντέλ. Κάτι περίεργο είναι ότι αυτός ο άνδρας, ικανός να διασκεδάσει ένα πλήθος για τρεις ή τέσσερις ώρες, σιχαινόταν, όπως κι εγώ, να μιλά από το τηλέφωνο. Τις λίγες φορές που τον βρήκα στη συσκευή ήταν πολύ φειδωλός.

Τα συχνά ταξίδια μου στην Αβάνα έκαναν πιο στενούς τους δεσμούς της φιλίας μας. Στην εισαγωγή που γενναιόδωρα έγραψε για την βιογραφία μου, που βγαίνει αυτή τη βδομάδα από τις εκδόσεις Civilización Brasileña, ο Φιντέλ υπογραμμίζει ότι υπερασπίζομαι την Κούβα «χωρίς να παύω να υποστηρίζω απόψεις αντίθετες ή διαφορετικές από τις δικές μας». Κατά τη δεκαετία του 1980, όταν εξέφρασα κριτική στην Επανάσταση, ο κομαντάντε απάντησε: «Είναι δικαίωμά σου. Κάτι περισσότερο: Είναι καθήκον σου».

Όλες τις φορές που τον επισκεπτόμουν στο σπίτι του, αφού άφησε την κυβέρνηση, του έφερνα πικρές σοκολάτες, τις αγαπημένες του, κάστανα και βιβλία στα ισπανικά περί κοσμολογίας και αστροφυσικής. Συζητούσαμε γύρω από την παγκόσμια πολιτική συγκυρία, τον θαυμασμό του για τον πάπα Φραγκίσκο και, ιδιαίτερα, για την κοσμολογία. Του διηγήθηκα ότι όταν επισκέφτηκα τον Όσκαρ Νιμέγιερ, λίγο πριν το θάνατο του βραζιλιάνου αρχιτέκτονα, ήδη εκατονταετή, μου είπε αυτό, αστειευόμενος, ότι κάθε εβδομάδα συγκέντρωνε στο γραφείο του μια ομάδα φίλων για να του κάνουν μάθημα κοσμολογίας. Το γεγονός ότι δύο διαπρεπείς κομμουνιστές ενδιαφέρονται τόσο για το θέμα, σχολίασα με το Φιντέλ, με έκανε να θυμηθώ μια σκηνή από την ταινία «Η θεωρία των πάντων", στην οποία ο πρωταγωνιστής που υποδύεται τον διάσημο άγγλο φυσικό Στίβεν Χόκινγκ, τότε ακόμα φοιτητή στο Κέμπριτζ, ρωτάει μια κοπέλα με την οποία ξεκινά ένα ειδύλλιο: «Τι σπουδάζετε εσείς; Ιστορία, απαντά αυτή. Αυτός της λέει: Εγώ σπουδάζω κοσμολογία. Τι είναι αυτό;, ρωτάει αυτή. Και αυτός απαντά: Μια θρησκεία για έξυπνους άθεους».

Πιστεύω προσωπικά ότι ο Φιντέλ, εσωτερικός μαθητής σε εκκλησιαστικά σχολεία για δέκα χρόνια, εγκατέλειψε την χριστιανική πίστη όταν ασπάστηκε τον μαρξισμό. Εδώ και μερικά χρόνια μου έχει μείνει η καθαρή εντύπωση ότι έγινε αγνωστικός. Πολλές φορές μου ζήτησε, όταν αποχαιρετιόμασταν: «Προσευχήσου για μας». Έχω τη βεβαιότητα ότι ο Φιντέλ έζησε μέχρι το τέλος ευτυχισμένα με τη συνοχή της ζωής του.       

Πηγή: Cubadebate.cu 

(1) Το πιο πάνω κείμενο γράφηκε λίγο μετά το θάνατο του Φιντέλ, στις 25 Νοέμβρη 2016. Η φωτό είναι αρχείου από παλιότερη επίσκεψη του Μπέτο στην Αβάνα.

O Frei Betto (1944) είναι Βραζιλιάνος συγγραφέας, πολιτικός ακτιβιστής και θεολόγος, εκπρόσωπος της λεγόμενης Θεολογίας της Απελευθέρωσης, ενός κοινωνικοθεολογικού ρεύματος κοντά στον απλό λαό και φιλικό προς την αριστερά στη Λατινική Αμερική από τη δεκαετία του '60. Φυλακίστηκε 4 χρόνια κατά τη διάρκεια της δικατορίας στη Βραζιλία. Ταξίδεψε στην Κούβα και πήρε πολλές συνεντεύξεις από τον Φιντέλ Κάστρο, καρπός των οποίων ήταν το βιβλίο "Φιντέλ και θρησκεία". Συνεργάστηκε με την κυβέρνηση του Λουίς Ινάσιο Λούλα ντα Σίλβα.

Στον Φιντέλ, ποίημα του Χάιμε Σβαρτ

ΣΤΟΝ ΦΙΝΤΕΛ

Ας είναι ο θάνατός σου μια πυγολαμπίδα

που προαναγγέλλει το ξημέρωμα… όπως έλεγε ο ποιητής…

ας είναι η ζωή σου σαν τη φωτεινή αχτίδα

σαν τ’ αστέρι του στερεώματος…
ας είναι το παράδειγμα και η ζωή σου
σαν ένας κεραυνός που μας φωτίζει…
σ’ αυτό το δύσκολο δρόμο προς τη Νίκη…

Μια πληγή μου άφησε η φυγή σου…
μια καινούρια μέρα συννεφιασμένη…
μια νύχτα σκοτεινή χωρίς εσένα…
έξω βρέχει και βρέχει…
αλλά μια μέρα θα ξανάρθεις…
θα ξανάρθεις για πάντα…
θα είναι πάλι μια νύχτα ξάστερη…
μια μέρα φωτεινή…
θα είναι σαν αυτή τη γλυκιά κούπα κρασί της χώρας μου, της Χιλής…
όχι πια άλλες σκούρες μέρες
ας είναι ο θάνατός σου μια πυγολαμπίδα
που προαναγγέλλει την αυγή… και το ξημέρωμα.
 

Ο ΦΙΝΤΕΛ ΚΑΣΤΡΟ ΖΕΙ
ΖΗΤΩ Ο ΦΙΝΤΕΛ
ΕΝΩΜΕΝΟΙ ΘΑ ΝΙΚΗΣΟΥΜΕ

* του Χάιμε Σβαρτ, χιλιανού ποιητή κατοίκου Αθηνών, Ελλάδα

A FIDEL

Sea tu muerte una luciérnaga
que anuncia al amanecer… como decía el poeta…
sea tu vida como el rayo luminoso
como la estrella del firmamento…
sea tu ejemplo y tu vida
como un trueno que nos ilumine…
en este difícil camino hacia la Victoria…

Una herida me dejó tu partida..
un nuevo día nublado..
una noche oscura sin ti…
afuera llueve y llueve…
pero algún día regresarás…
regresarás para siempre…
será nuevamente una noche estrellada…
un día luminoso..
será como este trago dulce del vino de mi país, Chile…
ya no más días oscuros
sea tu muerte una luciérnaga
que anuncie el alba… y el amanecer.

FIDEL CASTRO VIVE
VIVA FIDEL
UNIDOS VENCEREMOS

*Jaime Svart, poeta chileno residente en Atenas, Grecia.

ΠΡΟΒΟΛΕΣ-ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ ΤΙΜΗΣ ΣΤΟΝ ΦΙΔΕΛ ΚΑΣΤΡΟ ΣΤΟ ΑΛΚΥΟΝΙΣ New Star Art Cinema

«Ο λαός δημιούργησε πάντοτε τους ηγέτες του σε κάθε στάδιο των επαναστατικών αγώνων μας.

Οι ηγέτες δεν διαμορφώνουν τους λαούς, οι λαοί διαμορφώνουν τους ηγέτες τους...

Μερικές φορές οι δυσκολίες είναι απίστευτα μεγάλες και μπορεί να δοκιμάσεις πικρές αντιξοότητες.

Οι μορφές αγώνα μπορούν μάλιστα ν' αλλάξουν συχνά, αλλά υπάρχει μόνο ένας δρόμος:

αγώνας, αγώνας, αγώνας.»

ΦΙΔΕΛ ΚΑΣΤΡΟ

​Αξιότιμοι συνεργάτες

Η NEW STAR τιμώντας τον ΦΙΔΕΛ ΚΑΣΤΡΟ διοργανώνει από την Παρασκευή 2/12 έως την Τετάρτη 6/12 

προβολές και εκδηλώσεις για τον ιστορικό ηγέτη της Κούβας που ενέπνευσε εκατομμύρια ανθρώπους σε όλο τον κόσμο. 

Θα προβληθούν 33 ντοκιμαντέρ και ταινίες καθημερινά από τις 14.00 έως 19.30 με ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΕΙΣΟΔΟ.

Ξημερώνοντας Κυριακή στις 01.00 σε live σύνδεση με SANTIAGO της Κούβας θα παρακολουθήσουμε 

τις μαζικές εκδηλώσεις που έχουν προγραμματιστεί προς τιμήν του

​​

ΦΙΔΕΛ ΚΑΣΤΡΟ και στις 14.00 σε live σύνδεση με Κούβα την τελετή ταφής του. 

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΠΡΟΒΟΛΩΝ ΤΑΙΝΙΩΝ ΚΑΙ ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ ΓΙΑ ΦΙΔΕΛ ΚΑΣΤΡΟ ΚΑΙ ΚΟΥΒΑ στο ΑΛΚΥΟΝΙΣ new star art cinema από 2/12 έως 6/12.

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ  2/12

14.00 El merito es estar vivo/ Η τέχνη του να επιβιώνεις, Όττο Μιγκέλ Γκουσμάν Γκιερέρο

15.00 Ο ΚΟΣΜΟΣ ΤΟΥ ΣΑΝΤΙΑΓΚΟ ΑΛΒΑΡΕΖ  του  Santiago Alvarez,

18.00 Cuban story  του Victor Pahlen,

19.00 Εισβολή στην Πλάγια Χιρόν, Μανουέλ Χερέρα

ΣΑΒΒΑΤΟ  3/12

14.00 Arte y revolution/ Τέχνη και Επανάσταση, Ρεμπέκα Τσάβες

15.00 Antes del 59/ Πριν το ’59, Ρεμπέκα Τσάβες

16.00 Καταδικάστε με, η Ιστορία θα με Αθωώσει, Μιγκέλ Τόρρες

16.30 Φιδέλ: Μία Μέρα με τον Κομαντάντε, Τζιάννι Μίνα

17.30 ΕΙΜΑΙ Η ΚΟΥΒΑ του MIKHAIL KALATOZOV

01.00 Live σύνδεση με ΣΑΝΤΙΑΓΚΟ/ΚΟΥΒΑ

αναμετάδοση μαζικής εκδήλωσης προς τιμή του Φιντέλ.

ΚΥΡΙΑΚΗ  4/12

14.00  Live σύνδεση με ΣΑΝΤΙΑΓΚΟ/ΚΟΥΒΑ-τελετή ταφής ΦΙΔΕΛ ΚΑΣΤΡΟ

15.00 ΟΜΙΛΙΑ  Osvaldo Jesus Cobacho Martínez -Embajador de Cuba en Grecia χαιρετισμοί εκπροσώπων

ΕΛΛΗΝΟΚΟΥΒΑΝΙΚΟΥ-ΣΥΝΔΕΣΜΩΝ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ-ΣΥΛΛΟΓΩΝ -ΦΟΡΕΩΝ κλπ

16.00 ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ  μαζικής εκδήλωσης προς τιμή του Φιντέλ. στην ΑΒΑΝΑ

ΔΕΥΤΕΡΑ 1/12

14.00 Τα Τέσσερα Χρόνια που Συγκλόνισαν τον Κόσμο, Ντανιέλ Ντιάζ Τόρρες

15.00 Ένα νησί κόντρα στο ρεύμα, Ντανιέλ Ντίας Τόρρες

16.00 Bloqueo/ Εμπάργκο, Ντανιέλ Ντεσαλόμς

17.00 Comandante, του Oliver Stone, 99’

ΤΡΙΤΗ  5/12

14.00 Εθελοντές για την Υγεία, Μιγκέλ Τόρρες

15.00 Η Κρίση των Πυραύλων Σαντιάγκο Αλβάρεζ

16.00 Θάνατος στον Εισβολέα, Αλφρέντο Γκεβάρα

17.00 638 Τρόποι να Σκοτώσετε τον Κάστρο, Ντόλλαν Κάννελ

ΤΕΤΑΡΤΗ   6/12

14.00 Εl Primer Delegado/ Ο Πρώτος Αντιπρόσωπος, Κολλεκτίβα Σκηνοθετών, Σ.Αλβάρεζ

15.00 Διεθνηστική Αλληλεγγύη -  Πατρίδα είναι η Ανθρωπότητα, Μανουέλ Πέρες Παρέδες

16.30 ΠΛΑΓΙΑ ΧΙΡΟΝ , ΘΑΝΑΤΟΣ ΣΤΟΝ ΕΙΣΒΟΛΕΑ  του Μανουέλ Χερέρα,

17.00 Η κουβανική ευλογία,  του Omelio Borroto Leiseca ,

17.30  Φιδέλ: Μία Μέρα με τον Κομαντάντε, Τζιάννι Μίνα

18.30 ΤΟ ΦΩΤΕΙΝΟ ΒΟΥΝΟ  του  Guillermo Centeno και  Alejandro Gil ​. ​

ΕΙΣΟΔΟΣ ΔΩΡΕΑΝ ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΠΡΟΒΟΛΕΣ ΓΙΑ ΦΙΔΕΛ ΚΑΣΤΡΟ/ΚΟΥΒΑ ΑΛΚΥΟΝΙΣ  new star art cinema ΙΟΥΛΙΑΝΟΥ 42-46, ΠΛΑΤΕΙΑ ΒΙΚΤΩΡΙΑΣ (ΜΕΤΡΟ Βικτώρια) Τηλ.210 8220008: 210 8220023 , Parking διαθέσιμο κάτω από τον κινηματογράφο

"Ο Φιντέλ είναι ο φίλος όλων", σύμφωνα με το νεαρό Ελιάν Γκονσάλες

Elián González

Ο νεαρός κουβανός Ελιάν Γκονσάλες θυμήθηκε τη μορφή του Φιντέλ Κάστρο και τον πρωταγωνιστικό ρόλο του ηγέτη στη μάχη για την επιστροφή του στο νησί όταν ήταν μικρός, σε μια συνέντευξη που έδωσε στην εθνική τηλεόραση.

Ο Ελιάν απήχθη το 1999, όταν ήταν μόλις 6 ετών, από αντεπαναστάτες στο Μαϊάμι με την υποστήριξη μακρινών συγγενών, και επέστρεψε στην Κούβα το 2000, μετά από 7 μήνες έντονης δικαστικής και πολιτικής μάχης, στην οποία ο Πρώτος Κομαντάντε Φιντέλ Κάστρο έπαιξε θεμελιώδη ρόλο.

Σε σχέση με την πρώτη συνάντησή του με τον Φιντέλ στις ηλικία των 6 ετών, ο νεαρός από το Ματάνσας δήλωσε ότι αισθάνθηκε κάποια ανασφάλεια για τη γνωριμία με το φίλο που, όπως του έλεγε ο πατέρας του, είχε κάνει δυνατό να είναι πάλι μαζί.

Σύμφωνα με τον Γκονσάλες, η συνάντηση έγινε όταν τελείωνε την πρώτη δημοτικού, και τότε ο Φιντέλ του έκανε δώρο ένα βιβλίο της Χρυσής Εποχής, ένα κουτί με καραμέλες, και έκανε ένα αστείο σχετικά, και με αυτό τον τρόπο κέρδισε την εμπιστοσύνη του.

Σχετικά με το μεγαλείο της μορφής του ιστορικού ηγέτη της Κουβανικής Επανάστασης, ο νεαρός κουβανός σχολίασε ότι έμεινε πολύ εντυπωσιασμένος από το γιγαντιαίο του ανάστημα, τη λευκή γενειάδα του και την πράσινη στολή.

Επιπλέον ο Γκονσάλες ανέφερε ότι ο Φιντέλ άρχισε να γίνεται ένας πατέρας γι' αυτόν, μέχρι να καταλήξει ένας φίλος, στον οποίο έδειχνε όλες τις επιτυχίες του και ήθελε να τον κάνει να αισθάνεται υπερήφανος.

Είναι πολλά τα πράγματα που έμειναν να του δείξω, είπε εμφανώς συγκινημένος.

Ο Φιντέλ με το μικρό Ελιάν (2000)

Άλλη μια από τις στιγμές που ο Ελιάν θυμάται μαζί με τον κομαντάντε ήταν η αποφοίτησή του από την έκτη δημοτικού όταν ο Φιντέλ δηλώνει δημόσια ότι τον θεωρεί φίλο του, στιγμή που περιγράφει ως ξεχωριστή τιμή και πολύ μεγάλη δέσμευση.

Ο Φιντέλ είναι ο φίλος όλων, αυτός που ανησυχεί για τον πιο αδύνατο, τον απροστάτευτο, αυτόν με τις λιγότερες δυνατότητες, κατέληξε ο Γκονσάλες.

Ο ιστορικός ηγέτης της Κουβανικής Επανάστασης πέθανε την Παρασκευή 25 Νοεμβρίου και, όπως ανακοίνωσε η οργανωτική τελετή της Κεντρικής Επιτροπής του Κομμουνιστικού Κόμματος της Κούβας, το Κράτος και η Κυβέρνηση για τις μεταθανάτιες τιμές, η κηδεία θα λάβει χώρα στο κοιμητήριο Σάντα Ιφεχένια, στο Σαντιάγο της Κούβας, στις 4 Δεκεμβρίου.

Πηγή: Prensa Latina

Σχετικά με τον Ελιάν Γκονσάλες:
Elián González: "Θα προτιμούσα να περνάω απαρατήρητος"
Η αποφοίτηση του Ελιάν από το πανεπιστήμιο του Ματάνσας και το μήνυμα των αποφοίτων στον Φιντέλ

"Αυτό το απόγευμα βγήκα να αναζητήσω τον Φιντέλ"

Κείμενο και φωτό: Ismael Francisco (1)

Δεν ήθελα ούτε να σκύψω έξω από το παράθυρο για να δω την θλιβερή πραγματικότητα: Είναι η πρώτη μέρα της ζωής μου που αυτός δεν υπάρχει. Τον Φιντέλ τον γνωρίζω από τότε που ήμουν μικρός. Είχα την τύχη να τον δω προσωπικά σε διάφορες περιστάσεις κατά την παιδική μου ηλικία, και στο πλευρό του μεγάλωσα ως επαγγελματίας της φωτογραφίας και ως άνθρωπος.

Το απόγευμα αποφάσισα να βγω στο δρόμο για να τον αναζητήσω, ξεκινώντας από το αγαπημένο μου μέρος, εκεί που πάω κάθε φορά που έχω ανάγκη να ανακουφίσω την ψυχή: τη θάλασσα. Φόρτωσα τη φωτογραφική μου μηχανή για να μη χάσω την ευκαιρία να τον έχω άλλη μια φορά στο αρχείο μου, τον έψαξα και πάτησα το διάφραγμα όπου το ένιωσα στην καρδιά και περίμενα αυτή την τελευταία αχτίδα ηλίου σαν προσωπικό αποχαιρετισμό. Για πάντα, Φιντέλ.

(1) Φωτορεπόρτερ της διαδικτυακής ενημερωτικής σελίδας Cubadebate. Έχει εργαστεί στη Granma, την Prensa Latina και το AIN και έχει κερδίσει διάφορα βραβεία και διακρίσεις.

Πηγή: Cubadebate