Στη Χιλή που καίγεται, του Χάιμε Σβαρτ

ΣΤΗ ΧΙΛΗ ΠΟΥ ΚΑΙΓΕΤΑΙ

Χτες φλεγόταν το λιμάνι μας του Βαλπαραΐσο … 2014
Σήμερα ολόκληρη η Χιλή καίγεται και πάλι …2017

Δύσκολη ύπαρξη είναι αυτή του να είσαι ποιητής
περπάτησα σε ερημικά μονοπάτια…
ταξίδεψα σε ηπείρους φτερωτές…
ονειρεύτηκα τα χείλη σου κόκκινα κρεμεζί… ή καλύτερα πορφυρά…

Έζησα και πέθανα…
μόνος και με τη σκέψη μου σε σένα και στη μοναξιά μου…
Πιστεύω πως ήρθε πια η ώρα να πεθάνω…

Τα πράγματα που είναι παντοτινά
όπως είναι η πονεμένη αγάπη μας…
τα πράγματα που είναι περαστικά… που έρχονται και φεύγουν…
είναι σαν το γλυκό μας ξύπνημα…
μόνοι και ενωμένοι σ’ αυτή την πικρή μοναξιά…
σ’ αυτή τη φωτεινή ύπαρξη…
σ’ αυτή τη χαμένη τούντρα που λέγεται Χιλή
και είναι η ύπαρξή μας…

«Καταραμένο επάγγελμα αυτό του να είσαι ποιητής»
σ’ αυτό το λιμάνι των δακρύων που λέγεται Βαλπαραΐσο…
αυτή η μακρινή πατρίδα μου που φλέγεται και πάλι απ’ όλες τις μεριές
είναι δυνατόν, χέρια ανενδοίαστα οδηγημένα μόνο από την απληστία
να προκαλούν τέτοια καταστροφή στη Μάνα Γη και στους συμπατριώτες μου;

Η φτώχια και οι κοινωνικές αδικίες ξεσκεπάστηκαν άλλη μια φορά…
Οι λόφοι του λιμανιού
τα νοτιότερα δάση του κόσμου
καίγονται ολοσχερώς...
οι φλόγες καταστρέφουν αυτή τη μιζέρια που λέγεται ζωή
οι χωματερές της ύπαρξης κείτονται ανοιχτές

«Ένα δάκρυ βρέχει το πληγωμένο στήθος μου…
Αχ μάνα μου τι ντροπή
αχ μάνα μου τι θλίψη τόσο μεγάλη και απέραντη
αχ μάνα…»
πως καταστρέφουν την πατρίδα μου…

Η νοσταλγία που με κυκλώνει… ένα συννεφιασμένο απόγευμα της Κυριακής…
αργά…
και η αγαπημένη μου που είναι;…
μέχρι πού να έχει πάει;… θα φτάσει σε σίγουρο λιμάνι;…

Ο νοτιάς πλένει το κεφάλι μου, γυμνό από ελπίδες…
να σκορπιστεί η ελευθερία
σε κάθε γωνιά
του σύμπαντος!

Η κοινωνική δικαιοσύνη
να βασιλέψει οριστικά!
Αλλιώς θα είναι πια πολύ αργά…
σ’ αυτό τον σκοτεινό πλανήτη
που λέγεται ζωή…
οι λαοί του κόσμου έχουν ήδη υποφέρει υπερβολικά
χωρίς ψωμί και χωρίς ελευθερία…

Χάιμε Σβαρτ, Αθήνα, Γενάρης 2017

Μετάφραση: Άννα Καράπα

A CHILE EN LLAMAS

Ayer ardía nuestro puerto de Valparaiso...2014
Hoy todo Chile se quema nuevamente...2017

Dificil existencia ésta la de ser Poeta
he caminado por caminos desiertos...
he viajado por continentes alados...
he soñado con tus labios rojos carmesí...más bien púrpura...

He vivido y he muerto..
solo y pensando en tí y mi soledad...
creo que yá llegó la hora de morir...

Las cosas que son eternas
como lo es nuestro doloroso amor..
las cosas transitorias que llegan y se van...
son como nuestro dulce despertar..
sólos y unidos en esta soledad amarga...
en esta luminosa existencia…
en este páramo perdido ...llamado Chile
que es nuestro existir...

“Maldita profesión ésta la de ser Poeta”...
en este puerto de lágrimas llamado Valparaiso...
este lejano país mío que arde por todos lados nuevamente…
Será posible que manos inescrupulosas...guiados solo por la codicia
estén provocando tanto daño a la Madre tierra y a mis compatriotas?

La pobreza y las injusticias sociales
se han desenmascarados una vez más...
lo cerros del puerto
los bosques mas australes del cosmos
se queman totalmente...
las llamas destruyen esta miseria llamada vida...
los basurales del existir quedan al descubierto...
 
“Una lágrima humedece mi pecho herido...
“ay madre mía que verguenza
ay madre mía que tristeza más grande e inmensa...
ay madre..”
como destruyen la patria mía ...

La nostalgia que me rodea...en una tarde nublada de domingo..
por la tarde...
y mi amada donde está?...
hacia dónde se habrá ido...llegará a puerto seguro..?

El viento Sur me lava la cara desnuda de esperanzas...
!que la Libertad se despierte
en todos los rincones
del universo...!

Que la justicia social
impere definitivamente...
sino será demasiado tarde yá...
en este oscuro planeta
llamado vida...
los pueblos del cosmos han sufrido yá demasiado
sin pan y sin libertad...

ATENA GRECIA JAIME SVART ENERO 2017

85 χρόνια από τη γέννηση του Καμίλο

 

Τα 85 χρόνια του θα συμπλήρωνε σήμερα (6 Φλεβάρη) ο Ηγέτης της Εμπροσθοφυλακής (Señor de la Vanguardia), ο ήρωας του Γιαγουαχάι, όπως τον γνωρίζει επίσης ο κουβανικός λαός, ο Καμίλο Σιενφουέγος.

Στη συνοικία του Λόουτον, στην Αβάνα, γεννήθηκε αυτός ο άνδρας που θυμόμαστε με το πλατύγυρο καπέλο του, τη θρυλική γενειάδα, το μεγάλο χαμόγελο και τη μεγάλη καρδιά.

Από μικρός ξεχώρισε για την αφοσίωσή του στις σπουδές και τη συμμετοχή του στις αθλητικές δραστηριότητες. Ξεκίνησε μαθήματα στην Εθνική Ακαδημία Καλών Τεχνών Σαν Αλεχάνδρο, αλλά η ανάγκη να βοηθήσει οικονομικά την οικογένειά του τον ανάγκασε να αρχίσει τον εργασιακό του βίο στο ραφείο El Arte, όπου δούλεψε ως εργάτης, καθαριστής και τελικά έγινε πωλητής, καθώς ήταν συμπαθής και πειστικός προς τους πελάτες. Όσοι τον γνώρισαν τον περιγράφουν, επιπλέον, ως μεγάλο αστεϊστή.

Ήταν το 82ο μέλος της εκστρατευτικής αποστολής του πλοιαρίου Γκράνμα, ο τελευταίος που έγινε δεκτός, ωστόσο για τη γενναιότητα που έδειξε, έγινε ο πρώτος στη μάχη.

Κομαντάντε στη Σιέρα Μαέστρα, φίλος, κέρδισε την αγάπη και το σεβασμό των συγχρόνων του, και το θαυμασμό όσων των γνώρισαν εξ αναφοράς, μελετώντας την ιστορία και τους άθλους του. Όπως θα έλεγε ο Χεσούς Όρτα Ρουίς, ο Ίντιο Ναμπορί, η ηλικία των ηρώων και των μεγαλοφυϊών δεν μετρώνται σε ημέρες, αλλά σε μακρούς αιώνες και χιλιετίες. 

Πηγή: RadioRebelde.cu

(της Rosmerys Bernal Piña)

55 χρόνια από την Δεύτερη Διακήρυξη της Αβάνας

Στις 4 Φλεβάρη του 1962 ο ηγέτης της Κουβανικής Επανάστασης, Φιντέλ Κάστρο, εκφώνησε μπροστά σε χιλιάδες κουβανούς την Δεύτερη Διακήρυξη της Αβάνας, η οποία έθεσε τις βάσεις για τον αγώνα και την ενότητα των λαών της Λατινικής Αμερικής κατά του ιμπεριαλισμού των ΗΠΑ. Γι’ αυτό και έχει χαρακτηριστεί ως ένα έγγραφο εξαιρετικά σημαντικό για τους λαούς της Λατινικής Αμερικής.

Η αποβολή της Κούβας από τον Οργανισμό Αμερικανικών Κρατών κατά την 8^η Συμβουλευτική Συνάντηση των Υπουργών Εξωτερικών, τον Ιανουάριο του 1962 στην Πούντα ντελ Έστε της Ουρουγουάης, ήταν το γεγονός που προκάλεσε την 2^η Διακήρυξη της Αβάνας.

Η Διακήρυξη εγκρίθηκε με επευφημίες στη Γενική Συνέλευση του συγκεντρωμένου λαού στην Πλατεία της Επανάστασης Χοσέ Μαρτί. Στο κείμενο επισημοποιήθηκε η απόφαση του κουβανικού λαού να συνεχίσει να αντιστέκεται και να οικοδομεί τον σοσιαλισμό, παρά τις δυσκολίες και τις πιέσεις που δεχόταν από την πλευρά της κυβέρνησης των Ηνωμένων Πολιτειών.

Με το πέρασμα των χρόνων η Διακήρυξη έγινε μια αληθινή διατύπωση αρχών, υπέρ της προβολής και του καλέσματος προς τη Λατινική Αμερική της Κουβανικής Επανάστασης, με ένα βαθύ σεβασμό στον σοσιαλιστικό και διεθνιστικό χαρακτήρα της κουβανικής πολιτικής διαδικασίας.  

Το ιστορικό κείμενο αρχίζει θυμίζοντας τις προβλέψεις που έκανε το 1895 ο απόστολος της ανεξαρτησίας της Κούβας, Χοσέ Μαρτί, πεπεισμένος για τον κίνδυνο που συμβόλιζαν οι Ηνωμένες Πολιτείες για τους λαούς της Αμερικής και ιδιαίτερα για το νησί.

Στην παρέμβασή του ο κομαντάντε Φιντέλ Κάστρο κατήγγειλε τον παρεμβατισμό των Ηνωμένων Πολιτειών στην εσωτερική πολιτική των χωρών της Λατινικής Αμερικής, που εκδηλωνόταν κάθε φορά με πιο ανοιχτό τρόπο. Στη Διακήρυξη επαναδιατυπώθηκε η εθνική αξιοπρέπεια, η αυτοδιάθεση και η κυριαρχία του κουβανικού έθνους απέναντι στις επιθέσεις και τα αποσταθεροποιητικά σχέδια που οργάνωνε και προωθούσε η Ουάσινγκτον.

Πηγή: Telesur

Πλατεία της Μόσχας θα φέρει το όνομα του Φιντέλ Κάστρο

Η Μόσχα θα έχει μια πλατεία προς τιμήν του ηγέτη της Κουβανικής Επανάστασης, Φιντέλ Κάστρο, όπως επιβεβαίωσε πηγή του δημαρχείου της ρωσικής πρωτεύουσας στο πρακτορείο TASS.

Η πλατεία βρίσκεται στη συμβολή των οδών Πεστσνάγια και Νοβοπεστσνάγια, στο διαμέρισμα του Σόκολ. Εκεί κοντά βρίσκονται δρόμοι αφιερωμένοι στον Σαλβαδόρ Αλιέντε - πρώην πρόεδρο της Χιλής και φίλο του Φιντέλ - και στον πρώην πρόεδρο της Βενεζουέλας, Ούγκο Τσάβες.

Ο Φιντέλ Κάστρο άφησε την τελευταία του πνοή στις 25 Νοέμβρη 2016 στην Αβάνα.

Πηγή: actualidad.rt.com
 Φωτό: Ενσταντανέ του Αλμπέρτο Κόρντα με προφίλ του Αλμπέρτο Φιντέλ από την επίσκεψη στη Μόσχα το 1963. Στο βάθος διακρίνεται πορτρέτο του Λένιν (pinteresc.com)

Παρουσίαση νέου βιβλίου για τον Φιντέλ στη Βενεζουέλα

Ο Υπουργός Πολιτισμού της Βενεζουέλας, Αντάν Τσάβες, παρουσίασε το Σάββατο το ψηφιακό βιβλίο Una página para Fidel (Μια σελίδα για τον Φιντέλ), στο Μουσείο του Κάμπου της πολιτείας Μπαρίνας, σαν φόρο τιμής στον ηγέτη της Κουβανικής Επανάστασης.

Το κείμενο, που εκδόθηκε από τον εκδοτικό οίκο El perro y la rana, συλλέγει τις εντυπώσεις διάφορων ισπανοαμερικάνων και βενεζολάνων συγγραφέων για την κληρονομιά του εκλιπόντος πρώην προέδρου της Κούβας, μετά το θάνατό του στις 26 Νοέμβρη 2016.

Το βιβλίο αποτελείται από 58 κείμενα, τιμώντας τα 58 χρόνια της Κουβανικής Επανάστασης, συνεργατών από την Βενεζουέλα, την Αργεντινή, την Χιλή, την Κολομβία, το Ελ Σαλβαδόρ, την Ισπανία, το Μεξικό, τον Παναμά και το Περού.

Στην παρουσίαση, που διοργάνωσε η Πολιτιστική Αποστολή, συμμετείχαν καλλιτέχνες, εκπρόσωποι κοινοτικών συμβουλίων και αρχών, για να εξυμνήσουν την αντιιμπεριαλιστική, ανθρωπιστική και επαναστατική σκέψη του Φιντέλ.

Το βιβλίο είναι διαθέσιμο στο διαδίκτυο στην ιστοσελίδα του εκδοτικού οίκου, για δωρεάν ανάγνωση ή κατέβασμα:

http://www.elperroylarana.gob.ve/una-pagina-para-fidel/

Πηγή: cubadebate.cu

Εκδήλωση: 58 χρόνια ζωντανής επανάστασης 29/1/2017

Αγαπητοί φίλοι και φίλες,

Το 2017 μπήκε χωρίς τη φυσική παρουσία του ιστορικού ηγέτη Φιντέλ Κάστρο, αλλά με το πνεύμα της σοσιαλιστικής επανάστασης της Κούβας ζωντανό και μάχιμο.

Την Κυριακή 29 Γενάρη θα τιμήσουμε και θα γιορτάσουμε μαζί τα 58 χρόνια της κουβανικής επανάστασης, και τη 2η επέτειο από την απελευθέρωση των Πέντε Κουβανών αγωνιστών από τις φυλακές των ΗΠΑ.

Δύο χρόνια μετά την έναρξη της διαδικασίας ομαλοποίησης των σχέσεων Κούβας-ΗΠΑ, ο κουβανικός λαός εξακολουθεί να αγωνίζεται για την άρση του εγκληματικού αποκλεισμού και για την επιστροφή του εδάφους της ναυτικής βάσης του Γκουαντάναμο που παράνομα κατέχουν οι ΗΠΑ.

Η αλληλεγγύη και η γνωριμία με τη σοσιαλιστική Κούβα είναι σήμερα πιο επίκαιρα από ποτέ. Σας περιμένουμε!

Κυριακή, 29 Γενάρη, 6.00 μμ

Στην αίθουσα της ASCLAYE

Φαλήρου 42^α, Κουκάκι (μετρό Συγγρού-Φιξ)

Πολιτιστικός Σύλλογος «Χοσέ Μαρτί»

ΜΕ ΤΗΝ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗ ΤΗΣ ΠΡΕΣΒΕΙΑΣ ΤΗΣ ΚΟΥΒΑΣ

Facebook event

Μουσείο βιβλίων σε μικρογραφία στο Αζερμπαϊτζάν εκθέτει έργα του Φιντέλ

Το Μουσείο Βιβλίων σε Μικρογραφία στο Μπακού, την πωτεύουσα του Αζερμπαϊτζάν, αφιερώνει την εξαμηνιαία του έκθεση στον ιστορικό ηγέτη της Κουβανικής Επανάστασης, Φιντέλ Κάστρο Ρους.

Το πολιτιστικό ίδρυμα, μοναδικό στο είδος του στον κόσμο, ξεχωρίζει στην κεντρική προθήκη του αντίτυπα της βιογραφίας του Φιντέλ και του έργου του «Η ιστορία θα με δικαιώσει», στο οποίο παρουσιάζει το πρόγραμμα της επαναστατικής του ανάπτυξης.

Στην εκδήλωση φόρου τιμής, η διευθύντρια του μουσείου, Ζαρίφα Σαλάχοβα, υπογράμμισε την ηγετική ικανότητα του Φιντέλ για τη Λατινική Αμερική και Καραϊβική και την Κούβα, και την αναφορά του για τους επαναστάτες του κόσμου.

Η Σαλάχοβα πρόσθεσε επίσης ότι το μουσείο αποδίδει τιμές στην 58η επέτειο του θριάμβου της Κουβανικής Επανάστασης, «γεγονός που άλλαξε την τύχη του νησιού της Καραϊβικής».

Ο πρέσβης της Κούβας στο Αζερμπαϊτζάν, Αλφρέδο Νιέβες Πορτουόντο, τόνισε ότι ο Πρώτος Κομαντάντε θα είναι αείμνηστος σ’ αυτή τη χώρα για την επαναστατική κληρονομιά του και την αλληλεγγύη του με τους λαούς του κόσμου.

Ο Νιέβες Πορτουόντο ευχαρίστησε για τη χειρονομία του πολιτιστικού ιδρύματος να εκθειάσει τη μορφή του Φιντέλ Κάστρο και τις σημαντικές στιγμές της ιστορίας του κουβανικού λαού.

Το μουσείο, τοποθετημένο στο ιστορικό κέντρο του Μπακού και που επισκέπτονται εκατοντάδες τουρίστες, διαθέτει περισσότερο απ΄6.500 βιβλία από 70 χώρες.

Πηγή: Cubadebate

Το Εθνικό Βραβείο Κοινωνικών Επιστημών της Κούβας στον Εουσέμπιο Λεάλ

Eusebio Leal Spengler

Το Εθνικό Βραβείο Κοινωνικών Επιστημών αυτού του έτους παραχωρήθηκε στον δρ. Εουσέμπιο Λεάλ Σπένγκλερ, Ιστορικό της Πόλης της Αβάνας.

Μια κριτική επιτροπή υπό την προεδρία της Άνα Αντρέα Κάιρο Μπαγεστέρ και αποτελούμενη ακόμα από τους Αϊσνάρα Παρέρα Ντίας, Χουάν Χεσούς Γκουάντσε Πέρες, Μαρία Ισαμπέλ Ντομίνγκες Γκαρσία και Λίδια Τέρνερ Μαρτί, παρέδωσαν το βραβείο στον Εουσέμπιο Λεάλ για την «αντίληψη των Κοινωνικών και Ανθρωπιστικών Επιστημών με έναν ολοκληρωμένο χαρακτήρα, στον οποίο αρθρώνονται οι κοινωνικές, πολιτιστικές και οικονομικές επιπτώσεις και η συνεισφορά τους στον ανθρώπινο μετασχηματισμό και την θεμελίωση της εθνικής ταυτότητας».

Η επιτροπή ομοίως έλαβε υπόψη τη σχολαστική εργασία του Ιστορικού «στη διατήρηση και κοινωνική αναζωογόνηση της Αβάνας ως πόλης, μαζί με τον πολλαπλασιασμό της στις υπόλοιπες πόλεις της χώρας», καθώς και το «παιδαγωγικό έργο, όχι μόνο μέσω μιας ευρείας διδασκαλίας, αλλά και για τη διάδοσή του μέσω του ραδιοφώνου και της τηλεόρασης και τις προσωπικές ανταλλαγές».

Ο Εουσέμπιο Λεάλ (Αβάνα, 1942) έχει αφιερώσει το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του στη διάσωση των πατρογονικών αξιών της Αβάνας, στην επισκευή των αρχιτεκτονικών προπύργιων της πόλης και στην πραγματοποίηση μιας εργασίας αξιοσημείωτου αντίκτυπου υπέρ της διατήρησης και στήριξης της εθνικής ταυτότητας στις πιο ριζικές της εκφράσεις, ένα έργο που έχει εντυπωθεί στους κατοίκους διαφόρων περιοχών της κουβανικής πρωτεύουσας όπως το γνωστό Ιστορικό Κέντρο.

Το ευρύ πνευματικό του έργο περιλαμβάνει επιπλέον αρκετά βιβλία που έχουν εκδοθεί, διαλέξεις σε διάφορες χώρες και πανεπιστήμια του κόσμου και ιδιαίτερα την αποκατάσταση τόσο αρχιτεκτονικά όσο πολιτιστικά πολυάριθμων τοποθεσιών υψηλής αξίας της κουβανικής πρωτεύουσας και άλλων επαρχιών του νησιού.

Πηγή: cubadebate.cu

Παρουσίαση του βιβλίου «Ναυτική βάση του Γκουαντάναμο: ΗΠΑ εναντίον Κούβας»

Fernando González - Gerardo Hernández (Foto: Anabel Díaz)

Μια ιστορική, πολιτική και νομική ανάλυση, απαραίτητη για την κατανόηση της πολυπλοκότητας μιας διαμάχης περισσότερων από ενενήντα χρόνων, αποτελεί το βιβλίο «Ναυτική βάση του Γκουαντάναμο: Ηνωμένες Πολιτείες εναντίον Κούβας», του εκδοτικού οίκου Ocean Sur, που παρουσιάστηκε την προηγούμενη Παρασκευή στο Διεθνές Ινστιτούτο Διεθνών Σχέσεων (ISRI) στην Αβάνα.

Οι συνεισφορές τεσσάρων κουβανών συγγραφέων, υπεύθυνων για ισάριθμα δοκίμια, στην σύγχρονη αξιολόγηση ενός θέματος νευραλγικού για την κατανόηση των σχέσεων μεταξύ ΗΠΑ και Κούβας, συνθέτουν ένα έργο «υποχρεωτικής ανάγνωσης», σύμφωνα με τα λόγια του Χεράρδο Ερνάντες, αντιπροέδρου του ISRI, ο οποίος παρουσίασε το βιβλίο μαζί με τον Φερνάντο Γκονσάλες Γιορτ, αντιπρόεδρο του Κουβανικού Ινστιτούτου Φιλίας των Λαών (ICAP), αμφότεροι ήρωες της Δημοκρατίας της Κούβας.

Το βιβλίο, πρόσθεσε ο Ερνάντες, προσφέρει μια εξήγηση ως προς το γιατί δεν μπορούμε να μιλήσουμε για εξομάλυνση ανάμεσα στις δύο χώρες, ενόσω δεν επιστρέφεται το παράνομα κατεχόμενο έδαφος. Υπογράμμισε επίσης ότι αυτό δεν είναι ένα θέμα που έχει θέση στη δημόσια ατζέντα των ΗΠΑ, γι’ αυτό και κάλεσε να συστρατευτούν στον αγώνα οι φίλοι λαοί με την Κούβα. «Η μεγαλύτερη αξία του έργου είναι να είμαστε ικανοί να το μετατρέψουμε σε εργαλείο αγώνα».

Ο ερευνητής Ερνέστο Λίμια, συγγραφέας ενός εκ των δοκιμίων, υπέδειξε ότι η μεγαλύτερη δύναμη του κειμένου βασίζεται στη νομική ανάλυση, με ευθύνη του Χάρολντ Μπέρτοτ Τριάνα, ο οποίος από την πλευρά του υποστήριξε ότι η κατανόηση ότι η ναυτική βάση είναι καρπός του ιμπεριαλισμού στην πιο βίαιη μορφή του, είναι επίσης κατανόηση της ανάγκης οικοδόμησης μιας από-αποικιακής σκέψης στην ανάλυση του Διεθνούς Δικαίου.

Ο δρ Ελιέρ Ραμίρες Κανιέδο, ο οποίος εμβαθύνει στο βιβλίο σχετικά με το Σύμφωνο Σχέσεων του 1934, εξήγησε ότι η επιστροφή του παράνομα κατεχόμενου εδάφους υπήρχε στην πολιτική βούληση των ανώτατων κουβανών ηγετών, από τις αρχές της Επανάστασης, ακόμα και σε άλλους αγωνιστές προ του 1959, ενώ παρακίνησε σε μια μεγαλύτερη κινητοποίηση της επαναστατικής κοινωνίας πολιτών και μια κατανόηση σε διεθνές επίπεδο γύρω από τον αγώνα για την επιστροφή του.

Τέλος, ο Ρενέ Γκονσάλες Μπάριος, πρόεδρος του Ινστιτούτου Ιστορίας της Κούβας, αναφέρθηκε στις οικολογικές επιπτώσεις του κόλπου του Γκουαντάναμο, καθώς και στις επιπτώσεις για τις ανθρώπινες ζωές στον οικισμό Καϊμανέρα, όπου έχουν καταγραφεί οι περισσότερες καρκινογόνες ασθένειες, ψυχολογικά τραύματα και γαστρεντερικές παθήσεις στην Κούβα, εξαιτίας της μόλυνσης που προκαλεί η βάση. Όπως τόνισε ο συγγραφέας του τελευταίου δοκιμίου του βιβλίου, ο ναυτικός σταθμός έγινε, από τη δημιουργία του, το κατ’ εξοχήν εργαστήριο των στρατιωτικών επιθέσεων των ΗΠΑ στην περιοχή.

Πηγή: Granma

Φιντέλ: Δεν σκεφτήκαμε να εγκαταλείψουμε τη Σιέρα Μαέστρα ούτε όταν έμεινα με τρεις άνδρες και δύο τουφέκια!

Ο Αντάρτικος Στρατός δε θα εγκαταλείψει ποτέ τις θέσεις του στη Σιέρα Μαέστρα εκτός κι αν είναι για να προχωρήσει επί της εθνικής επικράτειας. Ο θάνατος ή η νίκη είναι η μοναδική εναλλακτική που αποδεχόμαστε. Χωρίς ελευθερία και χωρίς πατρίδα κανείς από μας δε θέλει τη ζωή. Η ιδέα να εγκαταλείψουμε τη Σιέρα Μαέστρα δεν μας έβαλε σε πειρασμό ούτε καν όταν έμεινα με τρεις άνδρες και δύο τουφέκια. Με αυτό το πνεύμα έχει σφυρηλατηθεί η συνείδηση των μαχητών μας. Έχουμε μάθει να πολεμούμε ενάντια στο αδύνατο. Εδώ θα πέσουν ένδοξα αν είναι απαραίτητο από τον πρώτο μέχρι τον τελευταίο αντάρτη. Η πατρίδα δεν εγκαταλείπεται για να σωθεί η ζωή. Ένα παράδειγμα αξίζει πάντα περισσότερο από έναν άνθρωπο. 

Το παραπάνω είναι αποσπάσμα από συνέντευξη του Φιντέλ σε βενεζουελάνους δημοσιογράφους, στις αρχές Ιούλη του 1958, όταν διεξαγόταν στη Σιέρα Μαέστρα η πιο κρίσιμη φάση του αγώνα των ανταρτών κατά του στρατού της τυραννίας του Μπατίστα. Ή όπως το είπε με δικά του λόγια: "Όταν 300 άνδρες νίκησαν 10.000".

Πηγή: La victoria estratégica (pp362-363), Oficina de Publicaciones de Consejo de Estado, 2010.