Τιμούν τον Λουίς Μπουνιουέλ στο Μεξικό 30 χρόνια μετά το θάνατό του

Αρχική δημοσίευση: ispania.gr 

Μεξικάνοι ηθοποιοί και κινηματογραφιστές απέτισαν τη Δευτέρα φόρο τιμής στο Iσπανό σκηνοθέτη Λουίς Μπουνιουέλ (22.2.1900 – 29.7.1983), έναν από τους σημαντικότερους δημιουργούς στην ιστορία της έβδομης τέχνης και δασκάλους του σουρεαλισμού, με την ευκαιρία της συμπλήρωσης 30 χρόνων από το θάνατό του. Η εκδήλωση έλαβε χώρα στην κατοικία του Μπουνιουέλ στην Πόλη του Μεξικού, τόπο όπου φιλοξενήθηκε και πραγματοποίησε μεγάλο μέρος του έργου του.

Στην εκδήλωση παρέστη ο Ισπανός γραμματέας παιδείας, πολιτισμού και αθλητισμού, Χοσέ Μαρία Λασάγιε, ο οποίος τόνισε ότι η κατοικία του Μπουνιουέλ σε μεξικανικό έδαφος «ενσαρκώνει κατά κάποιο τρόπο την ανασκόπηση της ζωής και της ύπαρξης κάποιου που είναι θεμελιώδης για να κατανοήσουμε την ιβηροαμερικανή κουλτούρα». Πρόσθεσε ακόμα ότι «η μορφή του Μπουνιουέλ ενσαρκώνει τον τρόπο που αισθάνεται και ζει κάποιος που εγκατάλειψε τη χώρα του για να ξανασυναντηθεί με τον εαυτό του μακριά απ' αυτήν», θυμίζοντας ότι ο καλλιτέχνης αναγκάστηκε να εγκαταλείψει τη χώρα του εξαιτίας του ξεσπάσματος του Ισπανικού Εμφυλίου (1936-1939).

Η τιμητική εκδήλωση περιλάμβανε την ανάγνωση του αυτοβιογραφικού έργου του Μπουνιουέλ Mi último suspiro (Η τελευταία πνοή), από προσωπικότητες του μεξικανικού σινεμά όπως η ηθοποιός Σίλβια Πινάλ (πρωταγωνίστρια της "Βιριδιάνα"), ο σκηνοθέτης Αρτούρο Ριπστάιν και ο ζωγράφος Αλμπέρτο Χιρονέλα. Προβλήθηκε επίσης το ντοκυμανταίρ που γύρισε ο Ρομπέρ Βαλερί το 1964 με τίτλο «Λουίς Μπουνιουέλ: Ένας κινηματογραφιστής των καιρών μας», στο οποίο ο καλλιτέχνης εκθέτει τις ιδέες, τις αναμνήσεις και τις εμμονές του.

Η εκδήλωση είχε σκοπό να θυμίσει ότι ο Μπουνιουέλ εντάχθηκε οριστικά στη μεξικάνικη κινηματογραφική βιονηχανία το 1946, όταν προσκλήθηκε από τον παραγωγό Όσκαρ Ντανσίγερς για να γυρίσει την ταινία «Το μεγάλο καζίνο», η οποία, αν και εισπακτική αποτυχία, σημάδεψε την έναρξη μιας ιδιαίτερα παραγωγικής περιόδου του σκηνοθέτη.

Μεταξύ 30 Ιουλίου και 2 Αυγούστου θα προβληθούν, σε διάφορες αίθουσες της μεξικανικής πρωτεύουσας, οι ταινίες που γύρισε ο Μπουνιουέλ στη χώρα, από τις οποίες ξεχωρίζουν Los Olvidados (Ξεχασμένοι από την Κοινωνία - 1950), οποία προκάλεσε σφοδρές κριτικές επειδή πρόβαλε τις κοινωνικές αδικίες της εποχής, και Ensayo de un crimen (Η εγκληματική ζωή του Αρτσιμπάλντο Ντέ Λα Κρουθ - 1955).

 

Η οικεία Μπουνιουέλ, στον αριθμό 27 της οδού Φέλιξ Κουέβας, έχει υποστεί μια σειρά από ανακατασκευές από τότε που αγοράστηκε από το ισπανικό κράτος. Από τότε έχει φιλοξενήσει πολιτιστικές εκδηλώσεις σποραδικά.

Ο Ισπανός αξιωματούχος έκφρασε την επιθυμία του αυτός ο χώρος να γίνει «οίκος δημουργών, κέντρο πολιτισμού και έρευνας», γιατί εκεί ήταν που ο Μπουνιουέλ αξιοποίησε τον σουρεαλισμό, «βγάζοντας από το συνηθισμένο αυτό που είχε μέσα». Αν και δεν υπάρχει ακόμα χρονοδιάγραμμα γι’ αυτό το έργο, ο Λασάγιε τόνισε ότι θα προχωρήσει ανάλογα με τα περιθώρια του προϋπολογισμού. «Αυτή η κρίση, αργά ή γρήγορα θα τελειώσει», πρόσθεσε.

Πηγή: Telesur

60 χρόνια πριν, του Σίλβιο Ροντρίγκες

Ο διάσημος κουβανός τραγουδοποιός Σίλβιο Ροντρίγκες, περιγράφει στο προσωπικό του blog [Segunda Cita] τις αναμνήσεις του από τα γεγονότα της 26ης Ιουλίου 1953. Ήταν μόλις 7 ετών και ζούσε σε μια λαϊκή γειτονία της Αβάνας, όταν τυχαία βρήκε ένα κρυμμένο περιοδικό που είχε το θάρρος να αναφερθεί στα γεγονότα να δημοσιεύσει φωτογραφίες.

Πρίν 60 χρόνια ζούσα στον αριθμό 456 της οδού Σαν Μιγέλ, στο διαμέρισμα #2 του πρώτου ορόφου [...]. Τον προηγούμενο Νοέμβριο είχα συμπληρώσει τα επτά χρόνια. Όταν δεν ήμουν στο σχολείο μου - τότε η ακαδημία Μπράβο, στη συμβολή των οδών Λουσένα και Νεπτούνο -, ζούσα καταδικασμένος σε εκείνο το διαμέρισμα με τα ψηλά υποστηλώματα, ένα από τα σπίτια που αφθονούν στο πολυπληθές κέντρο της Αβάνας, όπου τα δωμάτια είναι σε σειρά, βλέποντας όλα σε ένα διάδρομο που πηγαίνει από το σαλονάκι υποδοχής μέχρι τη μακρινή τραπεζαρία.

[...] Ήταν η Αβάνα του 1953, μια πολή εστεμμένη με φωτεινές επιγραφές, γεμάτη απατηλές βιτρίνες που η μητέρα μου και πολλές άλλες νοικοκυρές συνήθιζαν να χαζεύουν [...].

Εξήντα χρόνια πριν, ίσως μια δυο βδομάδες μετά από την ημέρα σαν σήμερα [26 Ιουλίου], στο καλάθι του μπάνιου εκείνου του διαμερίσματος της οδού Σαν Μιγέλ, βρήκα, κάτω από ένα σωρό με άπλυτα ρούχα, ένα περιοδικό Bohemia [1] που έλεγε: "Χωρίς λογοκρισία". Αρχικά με παραξένεψε να βρω εκεί ένα περιοδικό, αλλά όταν το άνοιξα κατάλαβα ότι το είχαν κρύψει από τα μάτια μου, γιατί οι σελίδες του ήταν γεμάτες από φωτογραφίες άψυχων σωμάτων, μη αναγνωρίσιμων κάτω από τόσο αίμα, κάτω από έναν τίτλο που ανακοίνωνε: "Τα γεγονότα του Σαντιάγο της Κούβας".

Δεν τόλμησα να συνεχίσω να κοιτάζω ή να διαβάσω περισσότερο, σε σύγχυση από το εύρημα και από τις τύψεις για την παραβίαση της θέλησης των μεγαλύτερών μου, αλλά περισσότερο απ' όλα από την βαθιά εντύπωση που μου προκάλεσαν εκείνες οι εικόνες που ακόμα με συγκλονίζουν.

Πολλά χρόνια αργότερα κατάλαβα ότι εκείνα τα πτώματα ήταν οι μάρτυρες της Μονκάδα.

Πηγή: Segunda Cita

[1] Το αρχαιότερο - εκδίδεται από το 1908 - και με το μεγαλύτερο πρεστίζ περιοδικό στην Κούβα. Εκτός από την ποιότητα της ύλης του, με ειδίκευση σε θέματα κουλτούρας, διακρίθηκε και για την θαρραλέα αντιπολιτευτική στάση του κατά των δικτατόρων Ματσάδο και Μπατίστα. 

Νέος διευθυντής της Διεθνούς Σχολής Κινηματογράφου (EICTV) ο Χερόνιμο Λαμπράδα

Νέος διευθυντής της Διεθνούς Σχολής Κινηματογράφου και Τηλεόρασης (EICTV), με έδρα την Αβάνα, διορίστηκε ο κουβανός Χερόνιμο Λαμπράδα, μετά την παραίτηση του προκατόχου του, του Ραφαέλ Ροσάλ από τη Γουατεμάλα.

Σύμφωνα με ανακοίνωση που αναρτήθηκε στην ιστοσελίδα της σχολης, ο Ροσάλ, διευθυντής από το 2011, παραιτήθηκε για να διευκολύνει την καλύτερη λειτουργία του ιδρύματος. Για το σκοπό αυτό στη θέση του τοποθετήθηκε ο Λαμπράδα, μέχρι πρότινος ακαδημαϊκός αντιπρύτανης της EICTV.

Ο Λαμπράδα θα γίνει ο ένατος διευθυντής μέσα στα 27 χρόνια που λειτουργεί η EICTV, μια σχολή με μεγάλο κύρος στη Λατινική Αμερική και τον αναπτυσσόμενο κόσμο. Είναι πολύ γνωστός στην Κούβα ως μηχανικός ήχου και μέλος της ιδρυτικής ομάδας καθηγητών του ιδρύματος. Αναλαμβάνει να φέρει σε πέρας τη συνέχεια του προγράμματος αναφοράς της σχολής σε διεθνές επίπεδο.

Jerónimo Lambrada

Με έδρα το Σαν Αντόνιο ντε λος Μπάνιος, 26 χλμ έξω από την Αβάνα, η  Διεθνής Σχολή Κινηματογράφου και Τηλεόρασης θεωρείται ένα από τα σημαντικότερα εκπαιδευτικά κέντρα στο είδος του στον κόσμο. Ιδρύθηκε στις 15 Δεκεμβρίου του 1986 ως παράρτημα του Ιδρύματος Νέου Λατινοαμερικάνικου Κινηματογράφου (FNCL), από τον διάσημο κολομβιανό συγγραφέα και δημοσιογράφο Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες, τον αργεντινό ποιητή και κινηματογραφιστή Φερνάντο Μπίρι και τον κουβανό δημιουργό και θεωρητικό Χούλιο Γκαρσία Εσπινόσα. Ο στόχος ήταν μια σχολή των "Τριών Κόσμων" για φοιτητές από τη Λατινική Αμερική, την Αφρική και την Ασία.

Η σχολή ξεκίνησε τη λειτουργία της με την ενθουσιώδη υποστήριξη της κουβανικής κυβέρνησης και με πρώτο διευθυντή τον Μπίρι, σημαντικό δημιουργό και πρόδρομο του ρεύματος του νέου λατινοαμερικάνικου σινεμά. Ως σχολή εκπαίδευσης καλλιτεχνών, η EICTV είχε μια ιδιαίτερη φιλοσοφία: Να διδάσκουν όχι επαγγελματίες δάσκαλοι, αλλά εν ενεργεία κινηματογραφιστές, ικανοί να μεταδώσουν πρακτικές γνώσεις, "ζωντανή" εμπειρία και διαρκή επικαιροποίηση των γνωστικών αντικειμένων του σινεμά και της τηλεόρασης.

Στις 15 Ιουλίου η EICTV πραγματοποίησε την 22η τελετή αποφοίτησης, κατά την οποία 34 νέοι κινηματογραφιστές ολοκλήρωσαν τις σπουδές τους. Συνολικά από το 1986 έχουν αποφοιτήσει 810 ειδικοί του κινηματογράφου και της τηλεόρασης από περισσότερες από 50 χώρες. Από αυτούς το 87% προέρχεται από τη Λατινική Αμερική και την Καραϊβική, την Αφρική και την Ασία, επιβεβαιώνοντας έτσι το σύνθημα "Σχολή όλων των κόσμων".

Πηγές: Telesur, eictv.org

Νέος δίσκος προς τιμήν του Κομπάι Σεγούντο ηχογραφήθηκε στην Κούβα

Ο δίσκος  "Guantanamera, The essential album" ηχογραφήθηκε στην Αβάνα, ως φόρος τιμής στον διάσημο κουβανό μουσικό Μάξιμο Φρανσίσκο Ρεπιλάδο Μουνιός, πιο γνωστό ως Κομπάι Σεγούντο, με την ευκαιρία της δέκατης επετείου από το θάνατό του (13 Ιουλίου 2003).

Πηγή της ετικέτας Rhino της Warner Music, που είναι υπεύθυνη της παραγωγής του δίσκου, αποκάλυψε ότι το νέο άλμπουμ συγκεντρώνει τα 20 καλύτερα τραγούδια του κουβανού μουσικού. Ανάμεσα στις επιτυχίες που θα περιλαμβάνει ο δίσκος ξεχωρίζουν κομμάτια όπως τα Τσαν Τσαν, Μακούσα και Γκουανταναμέρα.

Ο Κομπάι Σεγούντο κέρδιδε τη διεθνή αναγνώριση χάρη στο δίσκο Buena Vista Social Club, χάρη στον οποίο κέρδισε το βραβείο Grammy το 1997. Το άλμπουμ έχει πουλήσει μέχρι τώρα περισσότερα από 3 εκατομμύρια αντίτυπα σε όλο τον κόσμο και συγκεντρώνει προσωπικότητες της κουβανικής μουσικής όπως η Ομάρα Πορτουόντο, ο Ρούμπεν Γκονσάλες, ο Ιμπραϊμ Φερέρ και ο Ελίαδες Οτσόα.

Ο Κομπάι Σεγούντο γεννήθηκε στις 18 Νοεμβρίου του 1907 στο Σιμπονέι της επαρχίας του Σαντιάγο ντε Κούβα και ξεκίνησε τη μουσική καριέρα του από πολύ νεαρή ηλικία και ως αυτοδίδακτος, καθώς το ταλέντο του τον βοήθησε να εφεύρει το δικό του μουσικό όργανο (el armónico), ένα συνδυασμό της κλασικής ισπανικής κιθάρας και του κουβανικού τρες.

Με το χαρακτηριστικό του καπέλο και πάντα με ένα πούρο στο χέρι, ο Κομπάι Σεγούντο θεωρούνταν ζωντανή μνήμη της μουσικής σον, της πιο αντιπροσωπευτικής μουσικής της ανατολικής Κούβας με πάνω από έναν αιώνα μουσικής παράδοσης.

Στις 15 Νοεμβρίου 1997 το κουβανικό κράτους του απένειμε το παράσημο του τάγματος Φέλιξ Βαρέλα, την ύψιστη διάκριση στο χώρο των τεχνών. Πέθανε σε ηλικία 95 ετών, φτάνοντας σχεδόν τα χρόνια της γιαγιάς του που γεννήθηκε σκλάβα και κατάφερε να πεθάνει ελεύθερη σε ηλικία 106 ετών. 

Αναλυτικά τα 20 κομμάτια του δίσκου

01.- Guantanamera
02.- El día que me quieras
03.- Enamorada
04.- Chan chan
05.-El camisón de Pepa
06.- La bella cubana
07.- Te doy la vida
08.- La Juma de ayer (con Pio Leyva)
09.-La negra Tomasa
10.- Sarandonga
11.- Al toro
12.- Chicharrones
13.- Desdichado
14.- Clara Bella
15.- La Cleptomana
16.- Te apartas de mi
17.- Y tú que has hecho ( Buena Vista S.C. )
18.- Macusa (Directo Teatro )
19.-Malagueña (Directo Teatro )
20.- Son de la loma (Directo Teatro )

Πηγές: Telesur, levykauppax.fi, Wikipedia

Νέο βραβείο δημοσιογραφίας "Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες" στο Μεντεγίν της Κολομβίας

Αρχική δημοσίευση: ispania.gr

Το Μεντεγίν της Κολομβίας, που έχει χαρακτηριστεί από τη Wall Street Journal ως η πιο πρωτοποριακή πόλη στον κόσμο, φιλοξένησε στις 8 Ιουλίου τα πρώτα βραβεία δημοσιογραφίας Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες για τις καλυτερες δουλειές δημοσιογράφων που δημοσιεύονται στην ισπανική και πορτογαλική γλώσσα, στις χώρες της αμερικανικής ηπείρου και στην ιβηρική χερσόνησο.

Το Ίδρυμα Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες για τη Νέα Ιβηροαμερικανική Δημοσιογραφία (FNPI) και ο δήμος του Μεντεγίν ηγούνται μιας συνεργασίας δημοσίου και ιδιωτικού τομέα μαζί με την τράπεζα Bancolombia και τον επιχειρηματικό όμιλο Grupo Sura στην πατρίδα του νομπελίστα κολομβιανού συγγραφέα, ο οποίος ήταν και σπουδαίος δημοσιογράφος. 

Το Μεντεγίν φιλοξενεί αυτό το βραβείο το οποίο εμπνέεται από τα ιδανικά του ιδρυτή του FNPI - οποίος σε μια από τις διάσημες φράσεις του είχα χαρακτηρίσει τη δημοσιογραφία "το καλύτερα επάγγελμα στον κόσμο" - και τη δυναμική της καινοτομίας και της ηγετικής θέσης της πόλης.

Στην τελετή της παρουσίασης της 8ης Ιουλίου στο Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης του Μεντεγίν, θα τεθούν οι βάσεις του διαγωνισμού. Στην εκδήλωση θα προεδρεύσει ο δήμαρχος του Μεντεγίν, Ανίμπαλ Γκαβίρια και ο γενικός διευθυντής του FNPI, Χάιμε Αμπέγιο Μπάνφι. Μαζί τους θα παρίστανται οι καθηγητές του ιδρύματος, Μαρία Τερέσα Ροντέρος, Χερμάν Ρέι και Έκτορ Άμπαντ Φασιολίνσε, οι οποίοι είναι και μέλη ης κριτικής επιτροπής του βραβείου.

Σύμφωνα με τον Αμπέγιο Μπάνφι, "η θέσπιση του βραβείου δημοσιογραφίας Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες αντιπροσωπεύει μια ουσιαστική αλλαγή στον τρόπο που παραδοσιακά καθορίζονται οι κατηγορίες αυτών των διακρίσεων, καθώς η κριτική επιτροπή και το FNPI έχουν αναλάβει το ρίσκο να δουλέψουν με τον υβριδισμό και τη σύγκλιση που χαρακτηρίζουν μια εποχή βαθιών μετασχηματισμών στο επάγγελμα".

Το Νοέμβρη, το Μεντεγίν θα γίνει το σκηνικό μιας γιορτής της δημοσιογραφίας, κατά το γεγονός της βράβευσης στο οποίο θα συμμετέχει όλη η πόλη, με εκδηλώσεις ανοιχτές στο κοινό, μεταξύ των οποίων θα υπάρχουν διαλέξεις, εργαστήρια και εκθέσεις με ό,τι καλύτερο από την ιβηροαμερικανική δημοσιογραφία. Αυτές οι εκδηλώσεις θα προβληθούν επίσης σε όλο τον κόσμο μέσω μεταδόσεων από το ίντερνετ.

Μετά την εναρκτήρια εκδήλωση στο Μεντεγίν στις 8 Ιουλίου, θα ακολουθήσουν αντίστοιχες εκδηλώσεις στο Σαντιάγο της Χιλής (9 Ιουλίου), στη Λίμα του Περού (11 Ιουλίου), και στην Πόλη του Μεξικού, στις 8 Αυγούστου.

 Πηγή: fnpi.org