Το Σάββατο 27 Οκτώβρη, στον πολυχώρο Πύλη 82 (Κεραμεικού 82, στάση μετρό Κεραμεικού) , οι εκδόσεις Διεθνές Βήμα παρουσιάζουν μια συγκλονιστική,
ανέκδοτη μέχρι χθες μαρτυρία από την εποχή του Αντάρτικου και της Κατοχής: αυτή
του Ελληνοεβραίου Σαμουήλ Μιζάν (1925-2011).
Το βιβλίο
θα παρουσιάσουν η Λουίζα Μιζάν, κόρη του συγγραφέα, η Νατάσα Τερλεξή, από την
εκδοτική ομάδα του Διεθνούς Βήματος και ο δημοσιογράφος Μωϋσής Λίτσης, ο οποίος
θα διαβάσει αποσπάσματα.
Ο γνωστός δάσκαλος της καποέιρα και μουσικοσυνθέτης, Ρομουάλντο Ροσάριο ντα Κόστα, 63 ετών, δολοφονήθηκε με 12 μαχαιριές την Κυριακή 7 Οκτώβρη στο Σαλβαδόρ ντε Μπαΐα της Βραζιλίας, αφού προηγήθηκε πολιτική διαφωνία με φανατικό οπαδό του Ζαΐρ Μπολσονάρο.
Το θύμα, γνωστό και ως Mestre Moa do Katendê, δολοφονήθηκε την ημέρα του πρώτου γύρου των προεδρικών εκλογών της Βραζιλίας, αφού παραδέχτηκε ότι ψήφισε τον ηγέτη του Κόμματος Εργατών (ΡΤ), Φερνάντο Χαντάντ.
Η Γραμματεία Δημόσιας Ασφάλειας της Μπαΐα ανακοίνωσε ότι ο δράστης του εγκλήματος ήταν ο Πάουλο Σέρζιο Φερέιρα ντε Σαντάνα, 36 ετών, ο οποίος ομολόγησε το έγκλημα στην αστυνομία τις πρώτες πρωινές ώρες της επόμενης.
Ο δράστης, μαύρος επίσης κατά τραγική ειρωνεία, κατέθεσε ακόμα ότι ένας από τους αδελφούς του θύματος, 51 ετών, ξυλοκοπήθηκε επίσης κατά τη διάρκεια του καυγά, που προκλήθηκε μετά την ψηφοφορία της 7ης Οκτώβρη στη Βραζιλία.
Φίλοι, συγγενείς και θαυμαστές του Μόα κατήγγειλαν τη βάρβαρη δολοφονία μέσω των κοινωνικών δικτύων, με hashtag #MestreMoa. Μεταξύ άλλων, ο γνωστός βρετανός μουσικός της ροκ Ρότζερ Γουότερς τίμησε τη μνήμη του αφροβραζιλιάνου καλλιτέχνη και ακτιβιστή κατά τη διάρκεια συναυλίας του στο Σαλβαδόρ.
Ο Mestre (δάσκαλος) Moa do Katendê γεννήθηκε στο Σαλβαδόρ και ήταν καλλιτέχνης με δεσμούς στις αφροβραζιλιάνικες παραδόσεις. Συνήθιζε να μιλά για την «επαναφρικανοποίηση» της νεολαίας της Μπαΐα και να αποδίδει αυτή τη διαδικασία στην ίδια την εσωτερική δυναμική της ζωής της Μπαΐα.
Το 1977 έγραψε το τραγούδι Badauê, που μετά από 40 χρόνια παραμένει ένα από τα πιο δημοφιλή της μουσικής Candomblé στη Βραζιλία.
Το «Ντακότα» ήταν κάποτε το πιο επιβλητικό κτίριο της Νέας Υόρκης. Ανεγερμένο το 1884 σε μια λωρίδα στο δυτικό άκρο του Σέντραλ Παρκ, η ιδιαίτερη αρχιτεκτονική του αναγεννησιακού στυλ και η επίδειξη πολυτέλειας χωρίς προηγούμενο, το έκαναν γρήγορα ένα από τα πιο γνωστά κτίρια κατοικιών στην πόλη.
Εδώ, στις 5:30 το απόγευμα της Πέμπτης, ο πρόεδρος Μιγέλ Ντίας Κανέλ συνάντησε είκοσι περίπου καλλιτέχνες, φιλάνθρωπους και καλλιτεχνικούς χορηγούς των Ηνωμένων Πολιτειών, με τον Ρόμπερτ ντε Νίρο και την Τζέιν Ρόζενταλ ως οικοδεσπότες.
«Οι καλοί γείτονες δε σηκώνουν τοίχους, η τέχνη εξυπηρετεί για να φτιάχνουμε γέφυρες», δήλωσε ο Ρόμπερτ ντε Νίρο υποδεχόμενος τον κουβανό πρόεδρο. «Έχω πάει δύο φορές στην Κούβα, το πιο σημαντικό είναι ο λαός της», και πρόσθεσε ότι τίποτα δεν έχει μεγαλύτερη αξία από την τέχνη για να προωθεί προσεγγίσεις, γιατί «μένει πάντα».
Ο Ντίας Κανέλ ευχαρίστησε τους καλλιτέχνες και θύμισε το πρόσφατο Φεστιβάλ Τέχνες της Κούβας που γιορτάστηκε στο Κέντρο Κένεντι. Υπογράμμισε τη σημασία της προώθησης νέων καλλιτεχνικών δραστηριοτήτων και συναντήσεων που φέρνουν κοντά και τους δύο λαούς. Προσκάλεσε τους καλλιτέχνες να φέρουν το καλύτερο από την δημιουργία των Ηνωμένων Πολιτειών στην Κούβα, να δείξουν τις παραγωγές τους και να συνεισφέρουν στη σύσφιξη των δεσμών ανάμεσα στους λαούς πάνω από τις πολιτικές και ιδεολογικές διαφορές.
Ο πρόεδρος εξήγησε τα χαρακτηριστικά του συστήματος καλλιτεχνικής διδασκαλίας, το οποίο παρά τις ελλείψεις που έχει υποστεί εξαιτίας του αποκλεισμού που έχουν επιβάλει οι ΗΠΑ, διατηρεί την ποιότητα, καθολική και δωρεάν πρόσβαση και ποιότητα που εκφράζεται στην εκπαίδευση και την επαγγελματική σταδιοδρομία των κουβανών αποφοίτων.
Ο Τζον Λένον και η Γιόκο Όνο έξω από το κτίριο Ντακότα.
Έξω από αυτό δολοφονήθηκε ο Λένον το 1980.
