Ο άνδρας με τα σκούρα γυαλιά που κοιτάει ψηλά: Τον λένε Ντομίνγκο και τον λένε Ραούλ

Ο Ντίας Αργουέγιες ήταν στην Αφρική, στη Γουινέα. Αλλά γύρω από το πρόσωπό του κυκλοφορεί επίσης ένας θρύλος. Λέγεται ότι ήταν στη Μέση Ανατολή κατά τη διάρκεια του πολέμου των Έξι Ημερών, στα Υψίπεδα του Γκολάν, διοικώντας μια μικρή κουβανική μονάδα που δεν έχει υπάρξει ποτέ επίσημα, στο πλευρό του στρατού της Συρίας, και ότι αυτός και οι αόρατοι «τεθωρακισμένοι» του που είχαν αποβιβαστεί λίγες μέρες πριν στη Λαττάκεια, σταμάτησαν τα υποτίθεται ανίκητα ισραηλινά τανκς.   

Πάκο Ιγνάσιο Τάιμπο ΙΙ, Αρχάγγελοι  

Ραούλ Ντίας Αργουέγιες

Ο Ραούλ Ντίας Αργουέγιες Γκαρσία γεννήθηκε το 1936 στην Αβάνα από εύπορη οικογένεια, κάτι που του επιτρέψει να σπουδάσει στη στρατιωτική ακαδημία Riverside στο Τεννεσί των Ηνωμένων Πολιτειών. Θα επιστρέψει στην Κούβα για να συνεχίσει με σπουδές Πολιτικού Μηχανικού στο Πανεπιστήμιο της Αβάνας. Είναι τα σκληρά χρόνια της δικτατορίας του Μπατίστα. Έχει προηγηθεί η επίθεση του Φιντέλ και των συντρόφων του Κινήματος 26^ης Ιούλη στο στρατώνα Μονκάδα του Σαντιάγο, ενώ σημαντική αντιδικτατορική δράση έχει και το Επαναστατικό Διευθυντήριο (DR), στο οποίο εντάσσεται ο νεαρός Ραούλ. Στις 13 Μάρτη 1957 αποτυγχάνει επίθεση του DR κατά του προεδρικού μεγάρου του Μπατίστα και σκοτώνονται οι γνωστοί ηγέτες του, όπως ο Χοσέ Αντόνιο Ετσεβερία και ο Φρουκτουόσο Ροντρίγκες.

Η οργάνωση διώκεται και πολλά στελέχη της αναγκάζονται να διαφύγουν στο εξωτερικό ή να ενσωματωθούν στα αντάρτικα της Σιέρα Μαέστρα και του Εσκαμπράι. Ο Ραούλ Ντίας Αργουέγιες, μετά από κάποιους μήνες εξορίας στις Ηνωμένες Πολιτείες, επιστρέφει και ανεβαίνει στο Εσκαμπράι, όπου στις 10 Δεκέμβρη 1958 η ομάδα του τίθεται υπό τις διαταγές του κομαντάντε Τσε Γκεβάρα της 8^ης Φάλαγγας του Επαναστατικού Στρατού. Συμμετέχει στις μάχες που οδηγούν στη Σάντα Κλάρα και μπαίνει νικητής στην Αβάνα στις  2 Γενάρη 1959, με το βαθμό του λοχαγού.

Τιμούν στην Αγκόλα τους πολεμιστές της μάχης στο Κούιτο Κουαναβάλε

Τιμητική εκδήλωση για τους πολεμιστές της μάχης στο Κούιτο Κουαναβάλε έλαβε χώρα την προηγούμενη Τρίτη στο Μνημείο για τη νίκη που αφιερώθηκε σε εκείνη την στρατιωτική εκστρατεία.

Σε μια έκταση 3,5 εκταρίων, το έργο έχει μορφή πυραμίδας που συμβολίζει την αντίσταση των μαχητών κατά των στρατευμάτων της Νότιας Αφρικής και της UNITA που προσπάθησαν να ανατρέψουν την κυβέρνηση ή έστω να ακρωτηριάσουν την χώρα με τη βοήθεια του καθεστώτος της Πρετόρια.

Το συγκρότημα περιλαμβάνει ακόμα ένα άγαλμα με δύο στρατιώτες – έναν αγκολέζο και έναν κουβανό – που υψώνουν την εθνική σημαία, και δύο καθρέφτες από νερό που συμβολίζουν τους ποταμούς Κούιτο και Κουαναβάλε. Στο κομμάτι από γυαλί μπορούν να κατατεθούν λουλούδια προς τιμήν των πεσόντων.

Σε μεταγενέστερο χρόνο θα χτιστούν ένα συνεδριακό κέντρο, μια βιβλιοθήκη και ένα μουσείο, στο οποίο θα εκτίθεται στρατιωτικός εξοπλισμός των πρωταγωνιστών των μαχών που διήρκεσαν από τις 15 Νοέμβρη 1987 έως τις 23 Μάρτη 1988.

Στη συνέχεια θα κατασκευαστεί τουριστικός ξενώνας με 120 διαμερίσματα, μια πισίνα, δύο εστιατόρια και εμπορικά κέντρα. Επίσης θα ανεγερθούν 12 κατοικίες πρωτοκόλλου.

Η εξέλιξη της μάχης υποχρέωσε το τότε καθεστώς της Νοτίου Αφρικής να υπογράψει τις συμφωνίες ειρήνης της Νέας Υόρκης το 1988 με τέσσερα μέρη: Αγκόλα, Κούβα, Νότια Αφρική και Ηνωμένες Πολιτείες. Με αυτή την αλλαγή άλλαξε η ιστορία στο νότιο τμήμα της ηπείρου καθώς επιτεύχθηκε η ανεξαρτησία της Ναμίμπια και ξεκίνησε η αποσύνθεση του απαρτχάιντ.

Στα εγκαίνια στο δήμο του Κούιτο Κουαναβάλε, περισσότερα από χίλια χιλιόμετρα από τη Λουάντα, ήταν παρών ο απερχόμενος πρόεδρος Ζοζέ Εντουάρντο ντος Σάντος, ο οποίος σε μια εβδομάδα θα παραδώσει το αξίωμα μετά από 38 χρόνια άσκησης.

Πηγή: Cubadebate.cu