Η Αβάνα θα παραλάβει στις 7 Ιουνίου τον τίτλο της «Πόλης Θαύμα»

Στις 7 Ιουνίου θα απονεμηθεί επίσημα στην Αβάνα ο τίτλος της Πόλης Θαύμα του Κόσμου», όπως ανακοίνωσε η διευθύντρια επικοινωνίας του Υπουργείου Τουρισμού της Κούβας, Χανέτ Αγιάλα.

Η αγαπημένη πόλη θα παραλάβει από το ίδρυμα «Νέα Επτά Θαύματα», που δημιουργήθηκε το 1999 στην Ελβετία, την ιδιότητα ενός από τις Επτά Πόλεις Θαύματα του Κόσμου, που της είχε απονεμηθεί στις 7 Δεκεμβρίου 2014, κατά τη διάρκεια του 4^ου διαγωνισμού που οργάνωσε ο φορέας και που προηγουμένως είχε ανακηρύξει τα Επτά Θαύματα του Σύγχρονου Κόσμου και τα Επτά Θαύματα της Φύσης.

Η Αβάνα επιλέχθηκε γιατί «αντιπροσωπεύει την σφαιρική διαφορετικότητα της αστικής κοινωνίας». Σύμφωνα με τον Μπέρναρντ Βέμπερ, προέδρου του ιδρύματος. Γι’ αυτό τον τίτλο διαγωνίστηκαν 1.200 πόλεις από 220 χώρες. Η Αβάνα έχει ακόμα καταταχθεί ανάμεσα στις 25 περισσότερο φωτογραφημένες τοποθεσίες του πλανήτη και κατέλαβε τη θέση 21 της σχετικής κατάταξης σύμφωνα με το Shigstmap.

Το 2014 η πρωτοβουλία New7WondersCities ανακοίνωσε την επιλογή της Αβάνας ως μιας εκ των Πόλεων Θαυμάτων του Κόσμου, μαζί με ιστορικές πόλεις όπως η Λα Πας (Βολιβία), η Βηρυτός (Λίβανος), η Ντόχα (Κατάρ), το Ντέρμπαν (Ν. Αφρική), η Κουάλα Λουμπούρ (Μαλαισία) και η Βιγκάν (Φιλιππίνες). 

 

 

Πηγή: Cubadebate

Φωτό: Ismael Francisco

Η παιδική ηλικία στην Κούβα είναι μια μεγάλη γιορτή

Σήμερα, Παγκόσμια Ημέρα του Παιδιού, η UNICEF αναγνωρίζει ότι στην Κούβα να είσαι παιδί είναι ένα προνόμιο για την ανάπτυξη που αυτό το κράτος ευνοεί στα μικρά του μέλη.

Για το νησί, η προσοχή σ' αυτό το τμήμα του πληθυσμού είναι σημαντική και έτσι έχει καταγραφεί στο σύνταγμα της χώρας, μέσω νόμων σχετικών με την οικογένεια και την παιδική ηλικία.

Η UNICEF  αναγνωρίζει ότι οι πρόοδοι στο νησί, υπό αυτή την έννοια, είναι εντυπωσιακές όταν συγκρίνονται με τον υπόλοιπο κόσμο, όταν στοιχεία των διεθνών οργανισμών δείχνουν ότι σε παγκόσμιο επίπεδο, 600 εκατομμύρια ανήλικοι ζουν στη φτώχεια και περισσότερες από 27 χιλιάδες δεν φτάνουν τα πέντε χρόνια και πεθαίνουν κάθε μέρα από αιτίες που μπορούν να αποφευκτούν. Παράλληλα, 200 εκατομμύρια παιδιά, από 5 έως 14 ετών, εργάζονται σε εκτεταμένα και εξαντλητικά ωράρια.

Ταυτόχρονα, άλλα 130 εκατομμύρια δεν λαμβάνουν βασική εκπαίδευση και περίπου 6 εκατομμύρια μένουν ανάπηρα εξαιτίας των πολεμικών συρράξεων ή πεθαίνουν από τις συνέπειες αυτών. Καθώς στην Κούβα αυτή η πραγματικότητα είναι πολύ μακρινή, η UNICEF προωθεί και διαδίδει τις πολιτικές και εμπειρίες της χώρας σχετικά με την φροντίδα των παιδιών για να εξυπηρετήσουν ως μοντέλο για άλλες χώρες.

Στην Κούβα η Παγκόσμια Ημέρα του Παιδιού είναι μια μεγάλη γιορτή.

Πηγή: Radiorebelde.cu

Οι στάχτες του Γκάμπο μεταφέρθηκαν στην Καρταχένα της Κολομβίας, ανάμεσα σε κίτρινες πεταλούδες

 

Στα πλαίσια μιας σεμνής τελετής, οι στάχτες του νομπελίστα κολομβιανού συγγραφέα Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες αποτέθηκαν την προηγούμενη Κυριακή (22/5) για αιώνια ανάπαυση στην καρδιά της σκήτης Λα Μερσέδ, στο Πανεπιστήμιο της Καρταχένα. Πάνω από το δοχείο με τις στάχτες τοποθετήθηκε μπρούτζινη προτομή - έργο της βρετανής γλύπτριας Κέιτι Μάρεϊ - που απεικονίζει έναν Γκάμπο σε ώριμη ηλικία, με ευρύ μέτωπο και ένα λεπτό χαμόγελο κρυμμένο κάτω από το μουστάκι. Το μακρινό βλέμμα του ατενίζει την Καραϊβική και τα τείχη της πόλης.

Περίπου 500 άτομα, τοπικές αρχές, οικογένεια, φίλοι και δημοσιογράφοι συναντήθηκαν το απόγευμα της Κυριακής για να «δώσουν το καλοσώρισμα» στον Γκάμπο, όπως είπε χαρακτηριστικά ο Χουάν Γκοσέν, συγγραφέας και στενός φίλος. Η τελετή άνοιξε με δήλωση του πρύτανη του πανεπιστημίου, Έντγκαρ Πάρα και ακολούθησε ο θερμός επικήδιος του Γκοσέν. Στη συνέχεια έγιναν τα αποκαλυπτήρια της προτομής και διαβάστηκε απόσπασμα από το αυτοβιογραφικό βιβλίο «Ζω για να τη διηγούμαι» από τον εγγονό του Γκάμπο, Ματέο Γκαρσία. Στο μουσικό μέρος της εκδήλωσης, παίχτηκε παραδοσιακή μουσική βαγιενάτα από τον Αντόλφο Πατσέκο, εκ των τελευταίων βιρτουόζων του είδους. Στο τέλος, αφέθηκαν ελεύθερες χιλιάδες κίτρινες πεταλούδες, σήμα κατατεθέν του συμβολισμού του κόσμου του Μακόντο από τον μαέστρο του μαγικού ρεαλισμού.

Η επιλογή του συγκεκριμένου μοναστηριού, με θέα στη θάλασσα και τα τείχη της Κάρταχένα, ήταν της συζύγου του συγγραφέα, Μερσέδες Μπάρτσα, και των δύο γιών του, Ροντρίγκο και Γκονσάλο, από την άνοιξη του 2015. Έτσι οι στάχτες μεταφέρθηκαν από την βιβλιοθήκη του οικογενειακού σπιτιού στην Πόλη του Μεξικού στο τεσσάρων αιώνων αποικιακό κτίσμα. Το συγκρότημα ανήκει στο Πανεπιστήμιο της Καρταχένα, το οποίο ανακαινιζόταν επί ένα χρόνο για να υποδεχτεί τον αγαπημένο συγγραφέα και να γίνει ένα νέο μνημείο μαγικού ρεαλισμού, κλείνοντας την ιστορία του Γκαπριέλ Γκαρσία Μάρκες με την πόλη της Καρταχένα.

Ο Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες, γεννημένος στην Αρακατάκα το 1927, ξεκίνησε τη σχέση του με την Καρταχένα "των Ινδιών" το 1948, όταν ο τότε φοιτητής νομικής έπρεπε να εγκαταλείψει τη Μπογκοτά μετά τη δολοφονία του ριζοσπάστη ηγέτη Χόρχε Ελιέσερ Γαϊτάν και τις ταραχές του ακολούθησαν. Τότε ο πατέρας του τον μετέφερε στο πανεπιστήμιο της παραλιακής πόλης για να συνεχίσει τις σπουδές του. Ο νεαρός τότε Γκαρσία Μάρκες αγάπησε τον τόπο και ξεκίνησε να εργάζεται ως δημοσιογράφος στην εφημερίδα El Universal. Πολλά χρόνια αργότερα, μένοντας μόνιμα πια στο Μεξικό, επέλεξε να αγοράσει σπίτι στην Καρταχένα για να μένει προσωρινά και ίδρυσε το τοπικό φεστιβάλ κινηματογράφου.

Πηγές: eltiempo.com, elpais.com, cubadebate.cu
Φωτό: Yomaira Grandett, Ricardo Maldonado, Cesar Alandete

"Κάτω τα χέρια από τη Βενεζουέλα!" - ΕΚΔΗΛΩΣΗ-ΣΥΖΗΤΗΣΗ - 27 Μάη, 7μ.μ. - ASCLAYE

Μπροστά στην κλιμάκωση της ιμπεριαλιστικής επιθετικότητας

λέμε: «Κάτω τα χέρια από τη Βενεζουέλα!»

Ο Πολιτιστικός Σύλλογος «Χοσέ Μαρτί» διοργανώνει εκδήλωση-συζήτηση

με κεντρικό ομιλητή

τον Πρέσβη της Μπολιβαριανής Δημοκρατίας της Βενεζουέλας στην Ελλάδα

Φαρίντ Φερνάντες

Παρασκευή, 27 Μαίου 2016, 7.00 μ.μ.

στον Σύνδεσμο Λατινοαμερικανών στην Ελλάδα (ASCLAYE)

Φαλήρου 47^Α Κουκάκι, 2^ος όροφος

Στ. Μετρό Συγγρού-Φιξ

Σήμερα η Ουάσιγκτον αποκαλεί την κυβέρνηση της Βενεζουέλας «απειλή για την εθνική ασφάλεια των ΗΠΑ» και επιχειρεί να απομονώσει και να ανατρέψει την κυβέρνηση Μαδούρο καθώς και τα λαϊκά κινήματα που έχουν αναπτυχθεί στη χώρα αυτή τα τελευταία 20 χρόνια. Οποιαδήποτε κυβέρνηση στη Λατινική Αμερική έχει χαράξει στο ελάχιστο μια ανεξάρτητη πορεία από τον ιμπεριαλισμό των ΗΠΑ και επιδιώκει να βελτιώσει της συνθήκες ζωής των φτωχών της ηπείρου βρίσκεται στο στόχαστρο. Στο στόχαστρο βρίσκεται επίσης η σοσιαλιστική Κούβα, που δίνει έμπρακτη διεθνιστική αλληλεγγύη με αποστολές χιλιάδων εθελοντών δασκάλων και γιατρών σε μια σειρά χώρες, και ιδιαίτερα στη Βενεζουέλα.

Νέα ταινία για τον Πάμπλο Νερούδα στο φεστιβάλ Καννών

Η ταινία «Νερούδα», του χιλιανού κινηματογραφιστή Πάμπλο Λαρέν, παρουσιάστηκε πριν λίγες μέρες στις αίθουσες του 69^ου Διεθνούς Φεστιβάλ Καννών. Η ταινία, που προβάλλεται στα πλαίσια του παράλληλου διαγωνιστικού τμήματος του "Δεκαπενθημέρου Δημιουργών", διηγείται μέρος της ιστορίας του χιλιανού ποιητή Πάμπλο Νερούδα, με πρωταγωνιστές τον Λουίς Γκνέκο και τον Γκαέλ Γκαρσία Μπερνάλ.

Η ταινία, ένα αστυνομικό road movie, ασχολείται με την διαδρομή στην παρανομία του διάσημου ποιητή όταν καταδιωκόταν από την κυβέρνηση του Γκαμπριέλ Γκονσάλες Βιδέλα, ο οποίος το 1948 έθεσε στην παρανομία το Κομμουνιστικό Κόμμα και έπαυσε τον Νερούδα από γερουσιαστή.

«Σ’ αυτή την ταινία υπάρχει ένα όραμα μιας εποχής στη Χιλή όπου υπήρχαν όνειρα πολύ μεγάλα. Αυτό το όνειρο έφτασε με τον Σαλβαδόρ Αλιέντε στη Χιλή, αλλά καταπνίγηκε με όλη τη φρίκη που γνωρίζουμε», εξήγησε ο Λαρέν.

Ο μεξικάνος Γκαέλ Γκαρσία Μπερνάλ ενσαρκώνει τον Όσκαρ Πελουσονό, τον αντιήρωα, ο οποίος με διαταγή του χιλιανού προέδρου ξεκινά ένα πραγματικό ανθρωποκυνηγητό για να εντοπίσει και να συλλάβει τον φυγά λογοτέχνη.

Ο ποιητής ξεκίνησε τότε μια φυγή που, μετά από αρκετές άκαρπες προσπάθειες, τον έφερε να διασχίσει την κορδιλιέρα τον Άνδεων έφιππος και αργότερα με τη βοήθεια του Πάμπλο Πικάσο να ταξιδέψει στο Παρίσι.

Αυτό το επεισόδιο, που τον σημάδεψε για πάντα, τον μετέτρεψε σε παγκόσμιο σύμβολο ελευθερίας και σε λογοτεχνικό μύθο με την δημοσίευση λίγο μετά του Canto General, ενός από τα πρωτεύοντα έργα του.

Το φιλμ διαγωνίζεται για το βραβείο καλύτερης ταινίας της 47^ης διοργάνωσης του «δεκαπενθημέρου» με άλλες 17 συμμετοχές απ’ όλο τον κόσμο.

Ο Πάμπλο Λαρέν είναι ένας από τους περισσότερο βραβευμένους σκηνοθέτες στη Χιλή και όλη τη Λατινική Αμερική. Στα φεστιβάλ της Αβάνας, ο Λαρέν κατέχει το ρεκόρ των τριών βραβείων Coral για τις ταινίες Tony Manero (2008), No (2012) και  Club (2015).

Πηγή: Cubadebate