Ugo de Censi |
Πρωτοδημοσιεύτηκε στο ispania.gr
Ο διάσημος Ισπανοπερουβιανός συγγραφέας Μάριο Βάργκας Γιόσα (βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας 2010), δημοσίευσε πρόσφατα στην δεκαπενθήμερη στήλη του Piedra de Toque [Λυδία Λίθος] στην ισπανική El País ένα ενδιαφέρον άρθρο με τίτλο Chacas y el cielo (Τσάκας και ουρανός). Σ’ αυτό, περιγράφει το θαυμαστό έργο του Ιταλού ιερέα Ούγκο ντε Τσένσι, ο οποίος εδώ και τέσσερις σχεδόν δεκαετίες έχει πετύχει ένα πραγματικό θαύμα σε μια από τις πιο φτωχές και απομονωμένες περιοχές των Άνδεων.
Ο διάσημος Ισπανοπερουβιανός συγγραφέας Μάριο Βάργκας Γιόσα (βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας 2010), δημοσίευσε πρόσφατα στην δεκαπενθήμερη στήλη του Piedra de Toque [Λυδία Λίθος] στην ισπανική El País ένα ενδιαφέρον άρθρο με τίτλο Chacas y el cielo (Τσάκας και ουρανός). Σ’ αυτό, περιγράφει το θαυμαστό έργο του Ιταλού ιερέα Ούγκο ντε Τσένσι, ο οποίος εδώ και τέσσερις σχεδόν δεκαετίες έχει πετύχει ένα πραγματικό θαύμα σε μια από τις πιο φτωχές και απομονωμένες περιοχές των Άνδεων.
Αναρχικός, οραματιστής και άνθρωπος της δράσης, ο Ιταλός ιερέας Ούγκο ντε
Τσένσι έχει φέρει σε πέρας σ’ αυτή την περιοχή, μια από τις πιο φτωχές του
Περού, μια πραγματική οικονομική και κοινωνική επανάσταση.
Η Τσάκας είναι πιο κοντά στον ουρανό από οποιοδήποτε άλλον
τόπο στον πλανήτη. Για να φτάσεις εκεί πρέπει να σκαρφαλώσεις τις χιονοσκεπείς κορφές
της κορδιλιέρας των Άνδεων, να διασχίσεις ιλιγγιώδεις αβύσσους, υψόμετρα που
αγγίζουν τα 5.000 μέτρα και μετά να κατέβεις, από απόκρημνες πλαγιές πάνω από τις
οποίες πετάνε οι κόνδορες, στο στενό Κοντσούκος, στο διαμέρισμα Ανκάς. Εκεί,
ανάμεσα σε χαράδρες, ρυάκια, λίμνες, καλλιεργημένα χωράφια, βοσκοτόπια και ένα
περίγραμμα όπου διακρίνονται όλοι οι τόνοι του πράσινου βρίσκεται το χωριό,
χιλίων πεντακοσίων κατοίκων και πρωτεύουσα μιας επαρχίας που φιλοξενεί
περισσότερες από είκοσι χιλιάδες.
Η εξαιρετική ομορφιά αυτού του τόπου δεν είναι μόνο
φυσική, αλλά επίσης κοινωνική και πνευματική, χάρη στον πατέρα Ούγκο ντε
Τσένσι, έναν Ιταλό ιερέα που έφτασε στην Τσάκας ως παπάς της ενορίας το 1976.
Ψηλός, εύγλωττος, συμπαθής, ρωμαλέος, ευκίνητος παρά τα σχεδόν 90 χρόνια του,
διαθέτει μια μεταδοτική ενέργεια και μια θέληση ικανή να κινήσει βουνά. Μέσα
στα 37 χρόνια που έχει εδώ έχει μετατρέψει την περιοχή, μια από τις πιο φτωχές
του Περού, σε έναν κόσμο ειρήνης και δουλειάς, ανθρώπινης αλληλεγγύης και
καλλιτεχνικής δημιουργίας.