Βρέθηκε ο εγγονός της προέδρου των "Γιαγιάδων της πλατείας του Μάη" στην Αργεντινή μετα από 36 χρόνια

 

Προ ολίγων ημερών, η πρόεδρος των "Γιαγιάδων της πλατείας του Μάη" (Abuelas de la Plaza de Mayo), η 83χρονη Εστέλα ντε Καρλότο, βρήκε τον αγνοούμενο εγγονό της. Η κόρη της είχε δολοφονηθεί λίγο μετά τον τοκετό από τη χούντα του Βιντέλα, όπως και ο πατέρας του παιδιού.

Ο 36χρονος σήμερα μουσικός Ιγνάσιο Ουρμπάν αμφέβαλε για την ταυτότητά του. Πληροφορίες από τον οικογενειακό του κύκλο τον έκαναν να υποπτευθεί ότι ίσως είναι παιδί εξαφανισμένων. Γι' αυτό προσέγγισε εθελοντικά τις "γιαγιάδες", κι εμείνες τον παρέπεμψαν στην Εθνική Επιτροπή για το Δικαίωμα στην Ταυτότητα (Comisión Nacional por el Derecho a la Identidad - CONADI), που σήμερα διευθύνει η Κλαούντια Καρλότο, η θεία του, όπως προέκυψε τελικά. Το τεστ DNA έδειξε ότι  ο Ουρμπάν είναι φυσικός γιός της Λάουρα Καρλότο, η οποία απήχθη το Νοέμβριο του 1977 ενώ ήταν έγγυος, και του αγωνιστή της αριστεράς Όσκαρ Μοντόγια. 

Η Λάουρα γέννησε τον Γκουίντο Καρλότο -η πραγματική ταυτότητα του πατέρα του δεν ήταν τότε γνωστή λόγω των συνθηκών παρανομίας- τον Ιούνιο του 1978, και δολοφονήθηκε λίγες ώρες μετά. Ο πατέρας του συνελήφθη και δολοφονήθηκε επίσης από το στρατιωτικό καθεστώς. Το βρέφος δόθηκε σε αγροτική οικογένεια για να το μεγαλώσει με άλλο όνομα. Παρ' όλα αυτά, η Εστέλα Καρλότο παραδέχτηκε ότι οι άνθρωποι που μεγάλωσαν τον εγγονό της "το έκαναν καλά".

Η χούντα της Αργεντινής (1976-1983), συνέλαβε, βασάνισε και δολοφόνησε 30.000 πολίτες, κύρια πολιτικούς ακτιβιστές. Μεταξύ άλλων εγκλημάτων, συνήθιζε να απαγάγει τα παιδιά των φυλακισθέντων και δολοφονηθέντων αγωνιστών και να τα δίνει για "υιοθεσία" σε φιλικές προς το καθεστώς οικογένειες, ως "λάφυρο πολέμου". Πάνω από 500 τέτοιες περιπτώσεις έχουν καταγγελθεί.

Το 1977 ιδρύθηκε μια γυναικεία οργάνωση, με επικεφαλής 12 γυναίκες 50-60 ετών, που κάθε Πέμπτη διαδήλωναν ντυμένες στα λευκά στην Πλατεία του Μάη, στο κέντρο του Μπουένος Άιρες. Διαμαρτύρονταν σιωπηλά για τα εξαφανισμένα παιδιά και εγγόνια τους. Αρχικά αποκαλούνταν Μητέρες της πλατείας του Μάη. Αργότερα, προέκυψαν σαν υπο-οργάνωση οι "γιαγιάδες", με στόχο να επικεντρωθούν στις έρευνες για τα εξαφανισμένα βρέφη. 

Το 1997, 20 χρόνια μετά την ίδρυση της οργάνωσης και καθώς τα περισσότερα αγνοούμενα παιδιά είχαν ενηλικιωθεί, άλλαξαν στρατηγική. Με την εκστρατεία ¿Vos sabés quién sos? ("Εσύ ξέρεις ποιος είσαι;"), οι "γιαγιάδες" δεν αναζητούσαν πλέον ανθρωπους  που θα έδιναν πληροφορίες για υποθέσεις απαγωγής παιδιών κατά την περίοδο της δικτατορίας, αλλά νεαρούς που είχαν αμφιβολίες για την πραγματική τους ταυτότητα.

Ο Ιγνάσιο Ουρμπάν ήταν μια τέτοια περίπτωση. Ζούσε στην πόλη Ολαβαρία, στην επαρχία του Μπουένος Άιρες, μαζί με τη σύζυγό του, τη σχεδιάστρια μόδας Σελέστε Μαδουένια. Η τελευταία μάλιστα λέγεται ότι τον προέτρεψε να ερευνήσει την ταυτότητά του λόγω της φυσιογνωμικής ομοιότητας του με την Εστέλα Καρλότο.  Ο Ουρμπάν είναι γνωστός πιανίστας, συνθέτης αλλά και διευθυντής τοπικού ωδείου. Μάλιστα ως μουσικός έχει συνεργαστεί με οργανώσεις ανθρώπινων δικαιωμάτων υπέρ της μνήμης για τα θύματα της δικτατορίας. Είναι το 114ο παιδί θυμάτων της στρατιωτικού καθεστώτος που βρίσκει την πραγματική του ταυτότητα. Εκκρεμούν άλλες 400 περίπου παρόμοιες υποθέσεις.

Την Πέμπτη ο Γκουίντο (πλέον) Μοντόγια Καρλότο ανέβασε στο λογαριασμό του στο Twitter την πρώτη φωτογραφία μαζί με τη γιαγιά του. "Ευχαριστώ, ευχαριστώ πολύ" γράφει ως υπότιτλο.

Πανευτυχής και η Εστέλα Καρλότο που μετά από 36 χρόνια μπόρεσε να βρει και να αγκαλιάσει τον εγγονό της. "Θέλω να μοιραστώ αυτή την τεράστια χαρά που μας προσφέρει σήμερα η ζωή, να βρω αυτό που έψαχνα και ψάχναμε τόσα χρόνια. Η Λάουρα θα χαμογελάει από τον ουρανό".

 

Πηγές: Página 12, Cubadebate, Wikipedia

Η έκθεση με τις ακουαρέλες του Αντόνιο Γκερέρο στο Μαϊάμι

Δεκαπέντε ακουαρέλες και ποιήματα θα σημαδέψουν στο Μαϊάμι της Φλόριδας τα δεκαπέντε χρόνια εγκλεισμού των Πέντε Κουβανών σε φυλακές των ΗΠΑ. Τα έργα είναι του Αντόνιο Γκερέρο, ενός εκ των "Πέντε", καταδικασμένων για τη διείσδυση και συγκέντρωση πληροφοριών από κουβανικές αντικυβερνητικές τρομοκρατικές οργανώσεις που δρουν από την πολιτεία της Φλόριδας κατά της Κούβας.

Πρόκειται για τη γνωστή έκθεση "Θα πεθάνω όπως έχω ζήσει" (Yo me muero como viví), η οποία βρίσκεται σε περιοδεία στη χώρα μας από το Μάιο (βλ. και redgriega.blogspot.gr), και έχει ήδη παρουσιαστεί ή προγραμματίζεται να γίνει σε πολλές χώρες. Ο τίτλος προέρχεται από ένα στίχο του τραγουδιού El necio (ο Ηλίθιος) του Σίλβιο Ροντρίγκες και περιλαμβάνει τους 17 μήνες απομόνωσης στην "Τρύπα" του Ομοσπονδιακού Κέντρου Κράτησης της Φλόριδας, που εμπόδισαν τους Πέντε να έχουν πρόσβαση σε μια δίκαιη δίκη.

Η εκδήλωση των εγκαινίων της έκθεσης θα γίνει στην αίθουσα Sweet Records, το Σάββατο 9 Αυγούστου 6:30 - 9:30 μμ. Στην παρουσίαση θα συμμετέχει ο Ρίτσαρντ Κλουγκ, ένας εκ των δικηγόρων των Πέντε.

Ο συμβολισμός αυτής της έκθεσης είναι μεγάλος, καθώς γίνεται στην πόλη όπου έγινε η σύλληψη των Χεράρδο Ερνάντες, Ραμόν Λαμπανίνο, Αντόνιο Γκερέρο, Φερνάντο Γκονσάλες και Ρενέ Γκονσάλες το Σεπτέμβριο του 1998, και είναι επίσης η βάση των αντικαθεστωτικών κουβανοαμερικανών από την εποχή της φυγής των οπαδών του Μπατίστα.

Πηγή: Cubadebate

Μήνυμα του Αντόνιο Γκερέρο για την 26η Ιούλιου

Εκ μέρους των Πέντε Κουβανών Ηρώων, ο Αντόνιο Γκερέρο έστειλε τον παρακάτω χαιρετισμό στον κουβανικό λαό για την Ημέρα Εθνικής Εξέγερσης της 26ης Ιουλίου, επέτειο που γιορτάστηκε φέτος στην επαρχία Αρτεμίσα (δυτική Κούβα). Η επιστολή δημοσιεύτηκε σε διάφορα έντυπα κουβανικά μέσα.

Στον αγαπημένο λαό μας:

Με πλήρη σιγουρία ότι υπερασπιζόμαστε πάντα τα αξιοπρεπή και πατριωτικά ιδανικά των επαναστατών που επιτέθηκαν ηρωικά στους στρατώνες Μονκάδα και Μπαγιάμο, υπό την ηγεσία του κομαντάντε μας Φιντέλ.
Με πλήρη σιγουριά ότι θα συνεχίσουμε να οικοδομούμε το σοσιαλισμό και θα συνεχίσουμε να είμαστε αλληλέγγυοι με τους λαούς του κόσμου.
Με πλήρη σιγουριά ότι η μάχη για την απελευθέρωσή μας δε θα σταματήσει μέχρι να επιστρέψουμε στην αγαπημένη πατρίδα.
Μαζί με όλους εσάς, σε μια φυλακή των Ηνωμένων Πολιτειών, θα γιορτάσουμε αυτή την 26η Ιουλίου, γεμάτοι χαρά, αγωνιστικό πνεύμα και αισιοδοξία.
Ξέρουμε ότι τα καθήκοντα είναι περίπλοκα και οι στόχοι δύσκολοι, αλλά κάθε κουβανός και κάθε κουβανή που αγαπά την Επανάσταση ξέρει να εκτιμά όλο το αίμα που χύθηκε για την πλήρη ανεξαρτησία μας και ποτέ δε θα επιτρέψει να χαθεί αυτή η μεγαλειώδης κατάκτηση.
Να δουλεύεις σκληρά, να δουλεύεις καλά είναι το σύνθημα και η Αρτεμίσα είναι το παράδειγμα αυτού που μπορεί να γίνει.

Θα νικήσουμε!
Πέντε σφιχτές αγκαλιές
Αντόνιο Γκερέρο Ροντρίγκες
25 Ιουλίου 2014
Ομοσπονδιακή Φυλακή Μαριάνα

Πηγή: Cubadebate

Κέρινο ομοίωμα του Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες σε μουσείο της Κούβας

Ένα κέρινο ομοίωμα του πρόσφατα εκλιπόντα νομπελίστα συγγραφέα Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες θα αποκαλυφθεί στην έκθεση του Μουσείο Κέρινων Ομοιωμάτων της Κούβας, που θα κάνει εγκαίνια στις 13 Αυγούστου, ημερομηνία που συμπίπτει με τα 88α γενέθλια του ηγέτη της Επανάστασης Φιντέλ Κάστρο. 

Το έργο θα αποτελέσει μέρος της μόνιμης έκθεσης του Museo de Cera - μοναδικού στο είδος του στην Κούβα - στην ανατολική πόλη του Μπαγιάμο και κατασκευάστηκε από τους αδερφούς Ραφαέλ και Λεάντερ Μπάριος, οι οποίοι έχουν φτιάξει επίσης το κέρινο ομοίωμα του αμερικανού συγγραφέα Έρνεστ Χέμινγουεϊ (βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας 1954).

Ο Γκαρσία Μάρκες (Νόμπελ Λογοτεχνίας 1982) έμεινε στην Κούβα για πολλά χρόνια, κατά τη διάρκεια των οποίων συνδέθηκε με στενή φιλία με τον Φιντέλ Κάστρο, που αποσύρθηκε από την εξουσία το 2006 για λόγους υγείας. Ο κολομβιανός συγγραφέας, που μεσολάβησε ως μυστικός απεσταλμένος ανάμεσα στον Φιντέλ Κάστρο και τον βορειοαμερικανό πρόεδρο Μπιλ Κλίντον, ήταν πρόεδρος του Ιδρύματος Νέου Λατινοαμερικάνικου Κινηματογράφου και εκ των εμπνευστών του Διεθνούς Φεστιβάλ Νέου Λατινοαμερικάνικου Κινηματογράφου, που διαξάγεται κάθε χρόνο στην Αβάνα.

Το Μουσείο Κέρινων Ομοιωμάτων της Κούβας περιλαμβάνει μορφές αστεριών της κουβανικής μουσικής όπως ο Μπένι Μορέ (ο "Βάρβαρος του Ρυθμού"), ο Φρανσίσκο Ρεπιλάδο (πιο γνωστός ως Κομπάι Σεγούντο), ο Ιγνάσιο Βίγια (Μπόλα ντε Νιέβε), ο Πόλο Μοντανιές, καθώς επίσης ο λαϊκός τραγουδιστής Κάρλος Πουέμπλα και ο Σίντο Γκαράι, ένας από τους μεγάλους τους παραδοσιακού τραγουδιού. Φυσικά δε λείπουν ιστορικές μορφές όπως ο Χοσέ Μαρτί και ο Κάρλος Μανουέλ ντε Σέσπεδες.

Το μουσείο εγκαινιάστηκε το 2004 και από το 2007 βρίσκεται στις σημερινές εγκαταστάσεις. Χωρίζεται σε τέσσερις θεματικές ενότητες: Αίθουσα Εθνικής Κληρονομίας, Πολιτιστικής Διαφορετικότητας, Προσωπικοτήτων και Θυμάτων Τρομοκρατίας. Στην τελευταία ξεχωρίζει ο Φάμπιο ντι Τσέλμο, ο νεαρός ιταλός τουρίστας που σκοτώθηκε σε βομβιστική επίθεση στο ξενοδοχείο Κόπακαμπάνα το 1997. Το κέρινο ομοίωμα του προστέθηκε στην έκθεση μετά από πρωτοβουλία του πατέρα του, Τζουστίνο ντι Τσέλμο.

Bola de Nieve (μουσικός)

Ernest Hemmingway (συγγραφέας)

José Martí (διανοούμενος/επαναστάτης)

Carlos Manuel de Céspedes (πολιτικός/επαναστάτης)

Fabio di Celmo (θύμα τρομοκρατίας)

Πηγή: Telesur 

Συμπληρωματικές πληροφορίες: ecured
Φωτό κέρινων ομοιωμάτων: Ismail Francisco

1ο Patision Cinemart: «Πολιτισμός και Kοινωνικά Επιτεύγματα στην Ελλάδα και τη Βενεζουέλα» 9-11 Ιουλίου στην Αθήνα

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Η Πρεσβεία της Μπολιβαριανής Δημοκρατίας της Βενεζουέλας στην Ελληνική Δημοκρατία και το Αθηναϊκό Καλλιτεχνικό Δίκτυο, διοργανώνουν το 1ο Patision Cinemart «Πολιτισμός και Κοινωνικά Επιτεύγματα», που θα πραγματοποιηθεί από την Τετάρτη 09 ως την Παρασκευή 11 Ιουλίου 2014, στον Κινηματογράφο Τριανόν, στην οδό Κοδριγκτώνος 21, στην Κυψέλη.

Στο πλαίσιο αυτό, οι φίλοι του κινηματογράφου θα έχουν την ευκαιρία να απολαύσουν την προβολή ταινιών και ντοκιμαντέρ που έχουν διακριθεί τόσο στη Βενεζουέλα όσο και στην Ελλάδα, παραγωγές του Φόρουμ «Πολιτισμός και Κοινωνικά Επιτεύγματα» και την αντίστοιχη ανοιχτή συζήτηση.
 
Το Patision Cinemart, αυτή τη χρονιά επικεντρωμένο στη Βενεζουέλα και στην Ελλάδα, θα ανοίξει τις πόρτες του στις 9 Ιουλίου, στις 19:30 το βράδυ, με την πραγματοποίηση του Φόρουμ «Πολιτισμός και Κοινωνικά Επιτεύγματα», όπου ο Πρέσβης της Μπολιβαριανής Δημοκρατίας της Βενεζουέλας, Φαρίντ Φερνάντες και ο Ιδρυτής και Διευθυντής του Αθηναϊκού Καλλιτεχνικού Δικτύου, Μάριος Στρόφαλης, θα παραθέσουν τις εμπειρίες από την κάθε χώρα σε σχέση με τις πολιτιστικές παρεμβάσεις ως έναν μηχανισμό επίλυσης των κοινωνικών προβλημάτων του κόσμου.

Την ίδια μέρα, στις 21:00, το κοινό θα απολαύσει την πρεμιέρα στην Ελλάδα του ντοκιμαντέρ “Dudamel, αφήστε τα παιδιά να παίξουν μουσική”, που χαρακτηρίζεται από τον σκηνοθέτη του ως ένα ντοκιμαντέρ ελπίδας, όπου καταγράφεται η κοινωνική και πολιτιστική εμβέλεια που έχει το Εθνικό Σύστημα Ορχηστρών Νέων και Παίδων της Βενεζουέλας, έξω από τη χώρα. Ο σκηνοθέτης Αλμπέρτο Αρβέλο, μας μεταφέρει τον αντίκτυπο που έχει «Το Σύστημα» (El Sistema), στη Βολιβία, την Κορέα, τις Ηνωμένες Πολιτείες, τη Γερμανία, τη Σκοτία, το Λονδίνο, την Κολομβία και τη Βενεζουέλα, το οποίο ιδρύθηκε από τον Mαέστρο Χοσέ Αντόνιο Αμπρέου το 1975.
 
Στις 22:30 θα πραγματοποιηθεί ανοιχτή συζήτηση, όπου το κοινό θα έχει την ευκαιρία να κάνει ερωτήσεις και να μοιραστεί εμπειρίες και απόψεις σχετικά με τον «Πολιτισμό και τα Κοινωνικά Επιτεύγματα», μαζί με τους ομιλητές.
 

Την Πέμπτη 10 Ιουλίου 2014 θα προβληθεί στις 21:00 η ελληνική ταινία της Σοφίας Παπαχρήστου «Μπιλόμπα», μια παραγωγή που κέρδισε το Βραβείο Κοινού του Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης. Η ταινία αφηγείται την ιστορία του Πέτερ, μηχανικού σε μια πολυεθνική εταιρεία με αμφίβολες περιβαλλοντικές ευαισθησίες ο οποίος αναλαμβάνει την επίβλεψη της κατασκευής ενός έργου για την παραγωγή ηλεκτρικού ρεύματος στην Πέρα Κάσσιρο, μια ασήμαντη κουκίδα στο χάρτη, χαμένη κάπου στο Αιγαίο. Πολύ σύντομα, ο Πέτερ συνειδητοποιεί ότι οι συνθήκες στο νησί απέχουν πολύ από αυτά που υπολόγιζε. Ενώ ο καιρός περνάει, γνωρίζει και εντυπωσιάζεται από την μυστηριώδη Αρετή, αλλά παρά τις προσπάθειές του το έργο πάει απ΄το κακό στο χειρότερο και αναγκάζεται να εγκαταλείψει το νησί.

Στις 23:00 θα προβληθεί η βενεζουελάνικη ταινία “Μακούρο”, του σκηνοθέτη Ερνάν Χάμπες, και

αφηγείται την ιστορία του Μακούρο που διαδραματίζεται σε ένα χωριό όπου οι κάτοικοι του έρχονται αντιμέτωποι με την εξουσία, προκειμένου να υπερασπιστούν τα δικαιώματα τους. Δεν το βάζουν κάτω μπροστά στην επίθεση που δέχονται από τους κεντρικούς κρατικούς μηχανισμούς, ούτε υποκύπτουν μπροστά στους εκβιασμούς των πιο ισχυρών. Η ταινία αυτή βασίζεται σε πραγματικά γεγονότα που έλαβαν χώρα στο Μακούρο το 1988 (τόπος όπου για πρώτη φορά πάτησε στην αμερικανική ήπειρο ο Χριστόφορος Κολόμβος).
 
Την τρίτη μέρα του Φεστιβάλ Patision Cinemart το κοινό θα απολαύσει στις 21:00 το βενεζουελάνικο ντοκιμαντέρ “Να Παίζεις και να Αγωνίζεσαι” του Αλμπέρτο Αρβέλο, αφιερωμένο στο Σύστημα Ορχηστρών Νέων και Παίδων στη Βενεζουέλα. Το ντοκιμαντέρ περιγράφει ένα εγχείρημα όπου συμμετέχουν περισσότερα από 240 χιλιάδες παιδιά από τη Βενεζουέλα αλλά και την υπόλοιπη Λατινική Αμερική.

Το Φεστιβάλ Patision Cinemart θα ολοκληρωθεί με την προβολή της ταινίας «Η Χορωδία του Χαρίτωνα», του σκηνοθέτη Γρηγόρη Καραντινάκη όπου παρατίθεται η ιστορία του Χαρίτωνα Ουλιάνοφ, ο οποίος έχει ένα μεγάλο πάθος: τη ζωή! Για κείνον κάθε γυναίκα είναι όμορφη, κάθε κρασί είναι υπέροχο, ειδικά όταν το μοιράζεσαι με καλή παρέα, ενώ κάθε κατάσταση είναι μια ευκαιρία για διασκέδαση. Από τη θέση του Γυμνασιάρχη σε μια μικρή επαρχιακή πόλη, διασπείρει τη μοναδική του φιλοσοφία, ειδικά στους μαθητές που συμμετέχουν στο άλλο του μεγάλο πάθος: τις χορωδίες. Η άλλοτε ευαίσθητη και άλλοτε παιχνιδιάρικη άποψη του για τη ζωή, αποτελεί γι' αυτούς έμπνευση και ερέθισμα, ανάμεσα στις προκλήσεις της εφηβείας, σε μια Ελλάδα αντιμέτωπη με τα δεινά της δικτατορίας.
 
Στο Φεστιβάλ Πατησίων Σινεμάρτ θα παρευρεθούν μέλη της κοινότητα της Βενεζουέλας, της Λατινική Αμερικής και της Αθήνας, ξεχωριστοί έλληνες σκηνοθέτες, προσωπικότητες του κινηματογράφου, του θεάτρου και του πολιτιστικού κόσμου της Ελλάδας.

Είσοδος Ελεύθερη

Πηγή: Πρεσβεία Βενεζουέλας - Εβδομαδιαίο Ενημερωτικό Δελτίο