Σάββατο 9 Αυγούστου 2014

Βρέθηκε ο εγγονός της προέδρου των "Γιαγιάδων της πλατείας του Μάη" στην Αργεντινή μετα από 36 χρόνια

 

Προ ολίγων ημερών, η πρόεδρος των "Γιαγιάδων της πλατείας του Μάη" (Abuelas de la Plaza de Mayo), η 83χρονη Εστέλα ντε Καρλότο, βρήκε τον αγνοούμενο εγγονό της. Η κόρη της είχε δολοφονηθεί λίγο μετά τον τοκετό από τη χούντα του Βιντέλα, όπως και ο πατέρας του παιδιού.

Ο 36χρονος σήμερα μουσικός Ιγνάσιο Ουρμπάν αμφέβαλε για την ταυτότητά του. Πληροφορίες από τον οικογενειακό του κύκλο τον έκαναν να υποπτευθεί ότι ίσως είναι παιδί εξαφανισμένων. Γι' αυτό προσέγγισε εθελοντικά τις "γιαγιάδες", κι εμείνες τον παρέπεμψαν στην Εθνική Επιτροπή για το Δικαίωμα στην Ταυτότητα (Comisión Nacional por el Derecho a la Identidad - CONADI), που σήμερα διευθύνει η Κλαούντια Καρλότο, η θεία του, όπως προέκυψε τελικά. Το τεστ DNA έδειξε ότι  ο Ουρμπάν είναι φυσικός γιός της Λάουρα Καρλότο, η οποία απήχθη το Νοέμβριο του 1977 ενώ ήταν έγγυος, και του αγωνιστή της αριστεράς Όσκαρ Μοντόγια. 

Η Λάουρα γέννησε τον Γκουίντο Καρλότο -η πραγματική ταυτότητα του πατέρα του δεν ήταν τότε γνωστή λόγω των συνθηκών παρανομίας- τον Ιούνιο του 1978, και δολοφονήθηκε λίγες ώρες μετά. Ο πατέρας του συνελήφθη και δολοφονήθηκε επίσης από το στρατιωτικό καθεστώς. Το βρέφος δόθηκε σε αγροτική οικογένεια για να το μεγαλώσει με άλλο όνομα. Παρ' όλα αυτά, η Εστέλα Καρλότο παραδέχτηκε ότι οι άνθρωποι που μεγάλωσαν τον εγγονό της "το έκαναν καλά".

Η χούντα της Αργεντινής (1976-1983), συνέλαβε, βασάνισε και δολοφόνησε 30.000 πολίτες, κύρια πολιτικούς ακτιβιστές. Μεταξύ άλλων εγκλημάτων, συνήθιζε να απαγάγει τα παιδιά των φυλακισθέντων και δολοφονηθέντων αγωνιστών και να τα δίνει για "υιοθεσία" σε φιλικές προς το καθεστώς οικογένειες, ως "λάφυρο πολέμου". Πάνω από 500 τέτοιες περιπτώσεις έχουν καταγγελθεί.

Το 1977 ιδρύθηκε μια γυναικεία οργάνωση, με επικεφαλής 12 γυναίκες 50-60 ετών, που κάθε Πέμπτη διαδήλωναν ντυμένες στα λευκά στην Πλατεία του Μάη, στο κέντρο του Μπουένος Άιρες. Διαμαρτύρονταν σιωπηλά για τα εξαφανισμένα παιδιά και εγγόνια τους. Αρχικά αποκαλούνταν Μητέρες της πλατείας του Μάη. Αργότερα, προέκυψαν σαν υπο-οργάνωση οι "γιαγιάδες", με στόχο να επικεντρωθούν στις έρευνες για τα εξαφανισμένα βρέφη. 

Το 1997, 20 χρόνια μετά την ίδρυση της οργάνωσης και καθώς τα περισσότερα αγνοούμενα παιδιά είχαν ενηλικιωθεί, άλλαξαν στρατηγική. Με την εκστρατεία ¿Vos sabés quién sos? ("Εσύ ξέρεις ποιος είσαι;"), οι "γιαγιάδες" δεν αναζητούσαν πλέον ανθρωπους  που θα έδιναν πληροφορίες για υποθέσεις απαγωγής παιδιών κατά την περίοδο της δικτατορίας, αλλά νεαρούς που είχαν αμφιβολίες για την πραγματική τους ταυτότητα.

Ο Ιγνάσιο Ουρμπάν ήταν μια τέτοια περίπτωση. Ζούσε στην πόλη Ολαβαρία, στην επαρχία του Μπουένος Άιρες, μαζί με τη σύζυγό του, τη σχεδιάστρια μόδας Σελέστε Μαδουένια. Η τελευταία μάλιστα λέγεται ότι τον προέτρεψε να ερευνήσει την ταυτότητά του λόγω της φυσιογνωμικής ομοιότητας του με την Εστέλα Καρλότο.  Ο Ουρμπάν είναι γνωστός πιανίστας, συνθέτης αλλά και διευθυντής τοπικού ωδείου. Μάλιστα ως μουσικός έχει συνεργαστεί με οργανώσεις ανθρώπινων δικαιωμάτων υπέρ της μνήμης για τα θύματα της δικτατορίας. Είναι το 114ο παιδί θυμάτων της στρατιωτικού καθεστώτος που βρίσκει την πραγματική του ταυτότητα. Εκκρεμούν άλλες 400 περίπου παρόμοιες υποθέσεις.

Την Πέμπτη ο Γκουίντο (πλέον) Μοντόγια Καρλότο ανέβασε στο λογαριασμό του στο Twitter την πρώτη φωτογραφία μαζί με τη γιαγιά του. "Ευχαριστώ, ευχαριστώ πολύ" γράφει ως υπότιτλο.

Πανευτυχής και η Εστέλα Καρλότο που μετά από 36 χρόνια μπόρεσε να βρει και να αγκαλιάσει τον εγγονό της. "Θέλω να μοιραστώ αυτή την τεράστια χαρά που μας προσφέρει σήμερα η ζωή, να βρω αυτό που έψαχνα και ψάχναμε τόσα χρόνια. Η Λάουρα θα χαμογελάει από τον ουρανό".




 

Κυριακή 3 Αυγούστου 2014

Η έκθεση με τις ακουαρέλες του Αντόνιο Γκερέρο στο Μαϊάμι


Δεκαπέντε ακουαρέλες και ποιήματα θα σημαδέψουν στο Μαϊάμι της Φλόριδας τα δεκαπέντε χρόνια εγκλεισμού των Πέντε Κουβανών σε φυλακές των ΗΠΑ. Τα έργα είναι του Αντόνιο Γκερέρο, ενός εκ των "Πέντε", καταδικασμένων για τη διείσδυση και συγκέντρωση πληροφοριών από κουβανικές αντικυβερνητικές τρομοκρατικές οργανώσεις που δρουν από την πολιτεία της Φλόριδας κατά της Κούβας.

Πρόκειται για τη γνωστή έκθεση "Θα πεθάνω όπως έχω ζήσει" (Yo me muero como viví), η οποία βρίσκεται σε περιοδεία στη χώρα μας από το Μάιο (βλ. και redgriega.blogspot.gr), και έχει ήδη παρουσιαστεί ή προγραμματίζεται να γίνει σε πολλές χώρες. Ο τίτλος προέρχεται από ένα στίχο του τραγουδιού El necio (ο Ηλίθιος) του Σίλβιο Ροντρίγκες και περιλαμβάνει τους 17 μήνες απομόνωσης στην "Τρύπα" του Ομοσπονδιακού Κέντρου Κράτησης της Φλόριδας, που εμπόδισαν τους Πέντε να έχουν πρόσβαση σε μια δίκαιη δίκη.

Η εκδήλωση των εγκαινίων της έκθεσης θα γίνει στην αίθουσα Sweet Records, το Σάββατο 9 Αυγούστου 6:30 - 9:30 μμ. Στην παρουσίαση θα συμμετέχει ο Ρίτσαρντ Κλουγκ, ένας εκ των δικηγόρων των Πέντε.

Ο συμβολισμός αυτής της έκθεσης είναι μεγάλος, καθώς γίνεται στην πόλη όπου έγινε η σύλληψη των Χεράρδο Ερνάντες, Ραμόν Λαμπανίνο, Αντόνιο Γκερέρο, Φερνάντο Γκονσάλες και Ρενέ Γκονσάλες το Σεπτέμβριο του 1998, και είναι επίσης η βάση των αντικαθεστωτικών κουβανοαμερικανών από την εποχή της φυγής των οπαδών του Μπατίστα.

Πηγή: Cubadebate

Δευτέρα 28 Ιουλίου 2014

Μήνυμα του Αντόνιο Γκερέρο για την 26η Ιούλιου

Εκ μέρους των Πέντε Κουβανών Ηρώων, ο Αντόνιο Γκερέρο έστειλε τον παρακάτω χαιρετισμό στον κουβανικό λαό για την Ημέρα Εθνικής Εξέγερσης της 26ης Ιουλίου, επέτειο που γιορτάστηκε φέτος στην επαρχία Αρτεμίσα (δυτική Κούβα). Η επιστολή δημοσιεύτηκε σε διάφορα έντυπα κουβανικά μέσα.

Στον αγαπημένο λαό μας:

Με πλήρη σιγουρία ότι υπερασπιζόμαστε πάντα τα αξιοπρεπή και πατριωτικά ιδανικά των επαναστατών που επιτέθηκαν ηρωικά στους στρατώνες Μονκάδα και Μπαγιάμο, υπό την ηγεσία του κομαντάντε μας Φιντέλ.
Με πλήρη σιγουριά ότι θα συνεχίσουμε να οικοδομούμε το σοσιαλισμό και θα συνεχίσουμε να είμαστε αλληλέγγυοι με τους λαούς του κόσμου.
Με πλήρη σιγουριά ότι η μάχη για την απελευθέρωσή μας δε θα σταματήσει μέχρι να επιστρέψουμε στην αγαπημένη πατρίδα.
Μαζί με όλους εσάς, σε μια φυλακή των Ηνωμένων Πολιτειών, θα γιορτάσουμε αυτή την 26η Ιουλίου, γεμάτοι χαρά, αγωνιστικό πνεύμα και αισιοδοξία.
Ξέρουμε ότι τα καθήκοντα είναι περίπλοκα και οι στόχοι δύσκολοι, αλλά κάθε κουβανός και κάθε κουβανή που αγαπά την Επανάσταση ξέρει να εκτιμά όλο το αίμα που χύθηκε για την πλήρη ανεξαρτησία μας και ποτέ δε θα επιτρέψει να χαθεί αυτή η μεγαλειώδης κατάκτηση.
Να δουλεύεις σκληρά, να δουλεύεις καλά είναι το σύνθημα και η Αρτεμίσα είναι το παράδειγμα αυτού που μπορεί να γίνει.

Θα νικήσουμε!
Πέντε σφιχτές αγκαλιές
Αντόνιο Γκερέρο Ροντρίγκες
25 Ιουλίου 2014
Ομοσπονδιακή Φυλακή Μαριάνα


Πηγή: Cubadebate