Σάββατο 22 Μαρτίου 2014

Η πρόεδρος της Βραζιλίας αναγνώρισε την πρόοδο του προγράμματος Más Médicos



Η πρόεδρος της Βραζιλίας Ντίλμα Ρούσεφ, επαίνεσε την Τετάρτη το έργο 571 επαγγελματιών της υγείας από ξένες χώρες, οι οποίοι έχουν ενσωματωθεί στο πρόγραμμα Más Médicos (ισπανικά) ή Mais Médicos (πορτογαλικά), δηλ. «Περισσότεροι Γιατροί», και προσφέρουν τις υπηρεσίες τους στην ΒΑ πολιτεία Σεαρά.

Από τους 743 ειδικούς στην πρωτοβάθμια περίθαλψη που έχει ζητήσει η κυβέρνηση της πολιτείας έχουν προσληφθεί ήδη 571, οι οποίοι εγγυώνται ιατρική κάλυψη σε 1,9 εκατ. κατοίκους, σύμφωνα με τις δηλώσεις της Ρούσεφ στο δήμο Σομπράλ. Η πρόεδρος δεσμεύτηκε επιπλέον ότι μέχρι το τέλος του μηνός θα έχουν φτάσει και οι υπόλοιποι γιατροί, έτσι ώστε να καλυφθεί όλος ο πληθυσμός της περιοχής.

Σύμφωνα με πηγές του Υπουργείου Υγείας, ο στόχος της κυβέρνησης είναι να ξεπεραστεί ο αριθμός των 13.000 γιατρών τον Απρίλιο, έτσι ώστε να έχουν άμεση πρόσβαση στην υγεία περισσότερα από 45 εκατ. κάτοικοι στην πολυπληθέστερη χώρα της Λατινικής Αμερικής. 

Από αυτούς τους γιατρούς σχεδόν 12.000 είναι κουβανοί, κατανεμημένοι στους 4.070 δήμους των 26 πολιτειών της χώρας, το ομοσπονδιακό διαμέρισμα της πρωτεύουσας Μπραζίλια και σε 32 ειδικά διαμερίσματα ιθαγενών. 

Κατά τη διάρκεια της επίσκεψής της στο Σομπράλ, η πρόεδρος ανήγγειλε επίσης την έγκριση κονδυλίου 244 εκατ. ρεάλ (103 εκατ. δολάρια) για έργα παροχής νερού στην περιοχή, η οποία αντιμετωπίζει έντονο πρόβλημα ξηρασίας.

Πηγή: Cubadebate

Κυριακή 9 Μαρτίου 2014

Ο Γκάμπο γιόρτασε τα 87α του γενέθλια

 

Ο νομπελίστας κολομβιανός συγγραφέας Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες γιόρτασε την Πέμπτη (6/3) τα 87α του γενέθλια στο σπίτι του στην Πόλη του Μεξικού, όπου είχε συνάντηση με ρεπόρτερ οι οποίοι του πρόσφεραν λουλούδια και γλυκά και του ευχήθηκαν ευτυχισμένα γενέθλια.

Προς το μεσημέρι, ο συγγραφέας του βιβλίου "Εκατό Χρόνια Μοναξιά" βγήκε από τον ξύλινη πόρτα του σπιτιού του άψογα ντυμένος, με γκρι κοστούμι και κίτρινο τριαντάφυλλο στο πέτο.

Ο γεννημένος το 1927 στην Αρακατάκα λογοτέχνης χαιρέτισε εγκάρδια κάθε έναν από τους δημοσιογράφους που περίμεναν από νωρίς το πρωί έξω από το σπίτι του. Αυτοί τραγούδισαν Las Mañanitas μπροστά στον Γκάμπο, ο οποίος τους χειροκρότησε, έβγαλε φωτογραφίες με ορισμένους και επέστρεψε στην κατοικία του, στο Ελ Πεδρεγάλ του Σαν Άνχελ, όπου διαμένει εδώ και πάνω από 30 χρόνια.

Πηγή: Cubadebate

Παρασκευή 7 Μαρτίου 2014

Τσάβες: Μια ζωή αφιερωμένη στην Επανάσταση

Στις 5 Μαρτίου συμπληρώθηκε ένας χρόνος από την φυσική απώλεια του κομαντάντε Ούγκο Τσάβες, του ανθρώπου που αφιέρωσε τη ζωή του για την επανάσταση στη Βενεζουέλα και τη Λατινική Αμερική. Η κουβανική εφημερίδα Granma, σαν αφιέρωμα, ξεχώρισε κάποιες φωτογραφίες που τον δείχνουν σε σημαδιακές στιγμές της ζωής του.


Ο Ούγκο Ραφαέλ Τσάβες Φρίας (στο κέντρο) γεννήθηκε στη Μπαρίνας στις 28 Ιουλίου 1954. Γόνος ταπεινής οικογένειας, ονειρευόταν να γίνει παίκτης του μπέιζμπολ ή ζωγράφος. Πολύ μικρός για να βγάλει τα προς το ζην πουλούσε παραδοσιακά γλυκά arañas, εξ ου και το προσωνύμιο arañero.

Ο Ούγκο Τσάβες σπουδαστής στρατιωτικής σχολής. Κατά τη διάρκεια της στρατιωτικής του εκπαίδευσης απέκτησε τις αξίες της πατριωτικής παράδοσης του βενεζολάνικου στρατού, σύμφωνα με το παράδειγμα του Σιμόν Μπολίβαρ.


4 Φλεβάρη 1992: Ο τότε συνταγματάρχης των αλεξιπτωτιστών επικεφαλής του αποτυχημένου κινήματος κατά της νεοφιλελεύθερης λαίλαπας της κυβέρνησης του Κάρλος Αντρές Πέρες. Το κίνημα απέτυχε "για την ώρα", όπως είπε χαρακτηριστικά ο Τσάβες σε τηλεοπτικό του μήνυμα, κάνοντας ουσιαστικά την είσοδό του στην πολιτική σκηνή.
Δεκέμβρης 1994: Πρώτη επίσκεψη στην Κούβα και συνάντηση με το Φιντέλ Κάστρο. Η αρχή μιας μεγάλης φιλίας.


2 Φλεβάρη 1999: Ο Τσάβες ορκίζεται πρώτη φορά πρόεδρος,
έχοντας κερδίσει τις προεδρικές εκλογές του Δεκεμβρίου του προηγούμενου έτους.


Στις 11 Απρίλη 2002 η (πρώην) άρχουσα τάξη και τα μεγάλα μέσα ενημέρωσης της Βενεζουέλας
επιχειρούν πραξικόπημα και απομακρύνουν προσωρινά τον εκλεγμένο πρόεδρο. Δύο μόλις 24ωρα
μετά ο Τσάβες επιστρέφει θριαμβευτής στο προεδρικό μεγάρο Μιραφλόρες.


Με το Ραούλ Κάστρο στο Σαντιάγο της Κούβας, 2007
3 Δεκέμβρη 2011, ιδρυτική σύνοδος της CELAC στο Καράκας. Ο Τσάβες άφησε τη σφραγίδα του σ' αυτό τον οργανισμό περιφερειακής ολοκλήρωσης της Λατινικής Αμερικής, όπως επίσης στην ALBA, την UNASUR και την PetroCaribe.
Στις 7 Οκτώβρη 2012, αν και πάσχει από καρκίνο, ο Τσάβες επανεκλέγεται
με πειστική διαφορά πρόεδρος της Βενεζουέλας.
8 Δεκέμβρη 2012. Το τελευταίο πολιτικό διάγγελμα του Τσάβες, ανάμεσα στον πρόεδρο της βουλής
Ντιοσντάνο Καμπέγιο και τον Υπουργό Εξωτερικών (και μετέπειτα πρόεδρο) Νικολάς Μαδούρο
Η τελευταία γνωστή φωτογραφία του Ούγκο Τσάβες στην Αβάνα,
ανάμεσα στις κόρες του Ρόσα Βιρχίνια και Μαρία Γκαμπριέλα.
Χιλιάδες βενεζολάνοι συνοδεύουν τον ηγέτη τους στην τελευταία του κατοικία.

Πηγή: Granma

Τρίτη 25 Φεβρουαρίου 2014

Ο Ν. Μαδούρο καταγγέλει τη δολοφονία του πυγμάχου Αντόνιο Σερμένιο

Antonio Cermeño (1969-2014)
Ο πρόεδρος της Βενεζουέλας, Νικολάς Μαδούρο, έκφρασε τη λύπη του σήμερα για τη δολοφονία του παγκόσμιου πρωταθλητή πυγμαχίας Αντόνιο Σερμένιο, του οποίου το πτώμα βρέθηκε τα ξημερώματα σε ερημική περιοχή στα δυτικά της επαρχίας Μιράντα. Ο Μαδούρο έγραψε στο λογαριασμό του στο Twitter: "Σήμερα απήχθη και δολοφονήθηκε από μαφιόζους ο Παγκόσμιος Πρωταθλητής μας Αντόνιο Σερμένιο, ιδρυτής του Κινήματος για την Ειρήνη".

Ο αρχηγός του κράτους διέκρινε τη συμμετοχή του μποξέρ στην ίδρυση και λειτουργία του Κινήματος Ειρήνη και Ζωή, στο οποίο είχε αφιερωθεί ιδιαίτερα. Ο Μαδούρο τόνισε ότι η ιδέα της ένταξης της νεολαίας της Βενεζουέλας στον αθλητισμό, και με αυτό τον τρόπο της απομάκρυνσής της από την εγκληματικότητα, ήταν ιδέα του Σερμένιο, ο οποίος συμμετείχε τακτικά στις συναντήσεις για την ειρήνη και τη ζωή που οργανώνει με διάφορους κοινωνικούς φορείς ο πρόεδρος της χώρας.

Ο Σερμένιο απήχθη από αγνώστους μαζί με την οικογενειά του στα ανατολικά του Καράκας και 24 ώρες αργότερα βρέθηκε νεκρός από τις αρχές. Ήταν 45 ετών και τελευταία εργαζόταν ως προπονητής.

Ο Αντόνιο Σερμένιο υπήρξε παγκόσμιος πρωταθλητής ελαφρών βαρών στις κατηγορίες πετεινού και φτερού. Κέρδισε πρώτη φορά τον παγκόσμιο τίτλο το 1995 και τον υπερασπίστηκε επιτυχώς 9 φορές, έως το 2008. Είχε ρεκόρ 45 νίκες σε 52 αγώνες, από αυτές τις 31 με νοκ άουτ.

Πηγή: Telesur
Συμπληρωματικές πληροφορίες: Wikipedia


Τρίτη 18 Φεβρουαρίου 2014

Το Εθνικό Βραβείο Λογοτεχνίας της Κούβας για το 2013 στη Ρέινα Μαρία Ροντρίγκες

Το πιο σημαντικό βραβείο των κουβανικών γραμμάτων, το Εθνικό Βραβείο Λογοτεχνίας, δόθηκε για το 2013 στην ποιήτρια Ρέινα Μαρία Ροντρίγκες, από τα χέρια του Υπουργού Πολιτισμού, Ραφαέλ Μπερνάλ, ως μέρος του προγράμματος της 23ης Διεθνούς Έκθεσης Βιβλίου της Αβάνας.

Στην αίθουσα Νικολάς Γκιγιέν του φρουρίου Σαν Κάρλος ντε λα Καμπάνια, συναντήθηκαν οι αρχές του πολιτισμού και σημαντικοί διανοούμενοι για να γιορτάσουν την αναγνώριση σε μια από τις πιο σημαντικές φωνές της σύγχρονης κουβανικής λογοτεχνίας.

Η Μάρτα Λέσμες, μέρος της κριτικής επιτροπής, επαίνεσε το έργο της Ροντρίγκες, το οποίο χαρακτήρισε ευρύ και αποδεδειγμένης ωριμότητας. "Σε ένα περιβάλλον όπου τόσες γυναίκες υποψήφιες έχουν δεχτεί αυτή τη σημαντική τιμή, έρχεται κάτα κάποιο τρόπο να βραβεύσει επίσης όλες εκείνες τις συγγραφείς που το αξίζουν και δεν το έχουν λάβει", είπε χαρακτηριστικά.

Η τιμώμενη ευχαρίστησε για το βραβείο, το οποίο αφιέρωσε στην οικογένειά της και ζήτησε περισσότερο από μια προσωπική τιμή, να είναι μια τιμή μοιρασμένη στους συναδέλφους που κατά τη δεκαερτία του 1980 συζητούσαν, δημιουργούσαν και ανέλυαν μαζί την πραγματικότητα και τη λογοτεχνία της εποχής.

Η Ροντρίγκες (Αβάνα, 1952), μια από τις περισσότερο μελετημένες συγγραφείς σε διάφορα ακαδημαϊκά μέσα στο δεύτερο μισό του 20ου αιώνα, χαρακτηρίζεται από μια νεωτερική ποίηση και από διαρκή αναζήτηση.

Έχει δημοσιεύσει σε διάφορες ανθολογίες και περιοδικά σε Λατινική Αμερική, Βόρεια Αμερική και Ευρώπη, και έχει μεταφραστεί σε γλώσσες όπως τα ρώσικα, τα βιετναμέζικα, τα αραβικά και τα γερμανικά. Έχει να επιδείξει τη Διάκριση Εθνικού Πολιτισμού, δύο βραβεία Casa de las Américas, το Τάγμα των Τεχνών και των Γραμμάτων της Γαλλίας, με το βαθμό του ιππότη, και το μετάλλιο Αλέχο Καρπεντιέρ.

Πηγή: Cubadebate/AIN