Μεγάλη Συναυλία Κουβανικής μουσικής στην Αθήνα #NoMásBloqueo

facebook event
Προς τιμή της Ημέρας Πολιτισμού στην Κούβα.

Αυτή η σημαντική και ιστορική συνάντηση των Κουβανών καλλιτεχνών είναι αφιερωμένη στον ηρωικό λαό της Κούβας και στα εκατομμύρια των φίλων που τόσο στην Ελλάδα όσο και στον υπόλοιπο κόσμο απαιτούν από τον βορειοαμερικάνικο ιμπεριαλισμό. #NoMásBloqueo στην Κούβα και θα προσφερθεί σε όλους τους Κουβανούς και στις οικογένειες τους που ζουν εδώ, στους φίλους της Κούβας καθώς επίσης και σε όλους... όσους είναι αντίθετοι στον αποκλεισμό που έχει επιβάλλει η κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών κατά της Κούβας.

Είσοδος Ελεύθερη

Ο αποκλεισμός κατά της Κούβας, του Φρέι Μπέτο

Frei Betto

Πριν βγει ο Οκτώβρης η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ θα ψηφίσει, για άλλη μια φορά, την πρόταση να σταματήσει ο αποκλεισμός των ΗΠΑ στην Κούβα, όπως γίνεται εδώ και 25 χρόνια.

Την προηγούμενη χρονιά, από τις 193 χώρες μέλη του ΟΗΕ, οι 191 ενέκριναν τον τερματισμό του αποκλεισμού. Μόνο δύο ψήφισαν κατά: οι ίδιες οι ΗΠΑ και το Ισραήλ. 

Είναι τουλάχιστον αντιφατικό η βορειοαμερικανική κυβέρνηση να έχει τοποθετηθεί κατά δεδομένου ότι ο πρόεδρος Ομπάμα είναι δηλωμένα αντίθετος στην τιμωρία που έχει επιβληθεί στην Κούβα από το 1962.

Η άρση αυτού του μέτρου δεν εξαρτάται από τον επικεφαλής της εκτελεστικής εξουσίας στις ΗΠΑ αλλά εξαρτάται από το Κογκρέσο, που κυριαρχείται τώρα από τους ρεπουμπλικάνους. Και έως τώρα οι βουλευτές έχουν προτιμήσει να αναβάλουν το ζήτημα.

Βρισκόμαστε λοιπόν μπροστά σε μια τρομερή κατάσταση: ο πρόεδρος των ΗΠΑ αποκαθιστά τις διπλωματικές σχέσεις της χώρας του με την Κούβα, χάρη στη μεσολάβηση του πάπα Φραγκίσκου, και τα μέλη του κογκρέσου επιμένουν να διατηρούν την κύρωση που τόσες ζημιές προκαλεί στην οικονομία και την ζωή του κουβανικού λαού.

Εξαιτίας των περιορισμών στις εμπορικές σχέσεις ανάμεσα στις δύο χώρες η Κούβα αναγκάζεται να εισάγει προϊόντα από πιο απομακρυσμένες αγορές, προσαυξάνοντας την τιμή του φορτίου. Και δεν μπορεί να αποκτήσει φάρμακα ούτε προϊόντα υψηλής τεχνολογίας που κατασκευάζονται μόνο στις ΗΠΑ. Η ζημιά έχει υπολογιστεί σε 100 δισεκατομμύρια δολάρια κατά τη διάρκεια των τελευταίων 54 ετών.

Όταν ρώτησα το Φιντέλ, το Φλεβάρη του προηγούμενου έτους, πώς έβλεπε αυτός την αποκατάσταση των σχέσεων με τον ισχυρό γείτονα από το Βορρά, το ξεκαθάρισε ότι ακόμα είναι νωρίς για να πανηγυρίσουμε. Εκκρεμούν η άρση του αποκλεισμού και η επιστροφή της ναυτικής βάσης του Γκουαντάναμο, που χρησιμοποιείται σήμερα από την κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών ως φυλακή για υποτιθέμενους τρομοκράτες οι οποίοι απήχθησαν σ’ όλο τον κόσμο από πράκτορες ασφαλείας των ΗΠΑ, στο περιθώριο όλης της διεθνούς νομοθεσίας.

Για να πάρετε μια ιδέα του τι εστί ο αποκλεισμός – καταδικασμένος από τους τρεις τελευταίους πάπες και από την επισκοπή της Κούβας – αρκεί να πούμε ότι ένα ζευγάρι από τη Νέα Υόρκη μπορεί να αγοράσει, σ’ ένα ταξιδιωτικό γραφείο της Πέμπτης Λεωφόρου, ένα εισιτήριο ταξιδιού για να επισκεφτεί το Ιράν, ακόμα και τη Βόρεια Κορέα, αλλά όχι την Κούβα. Ο αποκλεισμός το απαγορεύει. Τα ταξίδια των βορειοαμερικανών στο νησί της Καραϊβικής επιτρέπονται μόνο κάτω από ένα σύνολο εξαιρέσεων, όπως οικογενειακοί δεσμοί, ιατρική θεραπεία, θρησκευτικοί λόγοι, ακαδημαϊκή έρευνα κλπ.

Σε κάποια περίσταση ο Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες ταξίδεψε από την Αβάνα στη Νέα Υόρκη και έφερνε στη βαλίτσα του μια κουβανική παραγγελία: ν’ αποκτήσει το ανταλλακτικό μιας κινηματογραφικής μηχανής που κατασκευάστηκε στις Ηνωμένες Πολιτείες τη δεκαετία του 1950. Ο Γκάμπο έκανε το αίτημα στο κατάστημα που πουλά εξαρτήματα παλιού κινηματογραφικού εξοπλισμού. Κατέγραψε τον κωδικό του μηχανήματος και συμφώνησε να επιστρέψει την επόμενη μέρα για να μάθει αν είχε βρεθεί το ανταλλακτικό. Ναι, ήταν διαθέσιμο στο κατάστημα, αλλά του είπαν ότι δεν μπορούσαν να του το πουλήσουν, γιατί γνώριζαν ότι επρόκειτο για μια συσκευή σε ιδιοκτησία κουβανών και γι’ αυτό ο νόμος του αποκλεισμού απαγόρευε την διάθεση.

Μετά την αποκατάσταση των διπλωματικών σχέσεων ανάμεσα στις δύο χώρες, και με περισσότερο από ένα εκατομμύριο κουβανούς να μένουν στις ΗΠΑ, μόνο η συντηρητική έλλειψη κοινής λογικής εξηγεί τη διατήρηση αυτής της κύρωσης.

 
Πηγή: Cubadebate

Ρώσος νομπελίστας καλεί τις ΗΠΑ να άρουν το αποκλεισμό κατά της Κούβας

Ο ρώσος πανεπιστημιακός, Ζορές Αλφιέροφ, βραβείο Νόμπελ Φυσικής 2000, τάχθηκε πριν λίγες μέρες κατά του αποκλεισμού (εμπάργκο) που διατηρούν οι Ηνωμένες Πολιτείες κατά της Κούβας. Από το 1962, ο Αλφιέροφ εργάζεται στο πεδίο των ετεροδομών ημιαγωγών. Οι συνεισφορές του στη Φυσική και την τεχνολογία ημιαγωγών είχαν σαν αποτέλεσμα επιτεύγματα στα πεδία των λέιζερ, των φωτοηλεκτρικών κυττάρων, των LED και των επιταξιακών διαδικασιών κατασκευής μικροσυστατικών.


Ακολουθεί η ανοιχτή επιστολή του ρώσου επιστήμονα:

Απευθύνομαι σε όλες τις χώρες, και κατά πρώτο λόγο στις Ηνωμένες Πολιτείες, καλώντας να μπει τέλος στον οικονομικό, εμπορικό και χρηματοπιστωτικό αποκλεισμό κατά της Κούβας.

Ο λαός της Κούβας επέλεξε τη ζωή της ανάπτυξης και έδειξε σε όλο τον κόσμο ότι παρόλο τον αποκλεισμό, έχει αναπτύξει επιτυχώς την εκπαίδευση, τον αθλητισμό, την υγεία· οι κουβανοί ζουν σε μια χώρα ελεύθερη και έχουν ένα από τα μεγαλύτερα προσδόκιμα ζωής στον κόσμο.

Καθώς επισκέπτομαι συχνά τόσο τις ΗΠΑ όσο και την Κούβα, γνωρίζω τη χαρά που προκαλεί και στις δύο χώρες η αποκατάσταση των διπλωματικών σχέσεων ανάμεσα στις ΗΠΑ και τη Δημοκρατία της Κούβας.

Κυβερνόντες των ΗΠΑ, γίνετε άξιοι συνεχιστές των δημοκρατικών παραδόσεων της χώρας σας, σταματήστε τον αποκλεισμό κατά της Κούβας και την κατοχή του Γκουαντάναμο!

Ας δυνωμώσει η κοινή αλληλεγγύη μας υπέρ του ευ ζην του ανθρώπινου είδους, κατά της πολιτικής που απαγορεύει την ελευθερία και το δικαίωμα του λαού της Κούβας να επιλέγει το κοινωνικό του σύστημα.

Zhores Alferov
Βραβείο Νόμπελ Φυσικής
Διδάκτωρ Τιμής Ένεκεν Πανεπιστημίου της Αβάνας
Μέλος Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών και Εθνικής Ακαδημίας Μηχανικών των ΗΠΑ
18 Οκτώβρη 2016

Πηγή: Cubadebate

Σον Πεν και Άντι Γκαρσία: Ποιος μονοπωλεί τα ΜΜΕ όταν μιλάει για την Κούβα;

του José Manzaneda (1)

Δύο διάσημοι αμερικανοί ηθοποιοί των οποίων ταινίες κάνουν αυτό τον καιρό πρεμιέρα έχουν κάνει πρόσφατα δηλώσεις σχετικά με την Κούβα.

Ο Σον Πεν, που προωθεί την ταινία του The Gunmen [Οι οπλοφόροι], δήλωσε σε μέσο των ΗΠΑ (2) ότι το λεγόμενο "εμπορικό εμπάργκο" (των ΗΠΑ στην Κούβα) είναι πρακτικά ένας αποκλεισμός" και το χαρακτήρισε ως μέτρο "απαρχαιωμένο". Τόνισε τις "θετικές συνέπειες της Κουβανικής Επανάστασης, όπως ο "αλφαβητισμός" και θεώρησε ότι μια υποθετική ομαλοποίηση των σχέσεων ανάμεσα στις δύο χώρες δε θα φέρει μόνο "εκπληκτικές αλλαγές στο Νησί", αλλά επίσης η Κούβα "θα εμπλουτίσει πολιτιστικά της ΗΠΑ".

Ο Άντι Γκαρσία, που παρουσιάζει αυτές τις μέρες την ταινία του Enamorarse [Να ερωτεύεσαι], φάνηκε αντίθετα, "πολύ θυμωμένος με το (υποτιθέμενο) τέλος του αποκλεισμού και την προσέγγυση της κυβέρνησης του Μπάρακ Ομπάμα στην καστρική Κούβα", όπως διαβάζουμε στην ισπανική εφημερίδα Faro de Vigo. "Οποιαδήποτε βοήθεια δωθεί στην Κούβα στην πραγματικότητα δίδεται στην κουβανική κυβέρνηση, σαν να λέμε, στο καστρικό καθεστώς και στην καταπίεσή του", διαβεβαίωσε. Αρνήθηκε ακόμα και την ίδια την ύπαρξη του αποκλεισμού: "Αυτό για το εμπάργκο είναι ένα παραμύθι", δήλωσε στην εφημερίδα  El País. "Το εμπάργκο που πρέπει να άρει (η κουβανική κυβέρνηση) είναι το εμπάργκο στα ανθρώπινα δικαιώματα, που τόσο λείπουν στον κουβανικό λαό", πρόσθεσε.

Αλλά, σε ποια μέσα πιστεύετε ότι έχουν εμφανιστεί οι δηλώσεις καθενός από αυτούς τους ηθοποιούς; Πόσοι άνθρωποι μπόρεσαν να τις διαβάσουν, κατά συνέπεια, σε κάθε περίπτωση; Ας εξετάσουμε τις μεγάλες ισπανικές εφημερίδες. Οι τρεις μεγαλύτερες ημερήσιες εφημερίδες σε κυκλοφορία δημοσιεύουν καθεμία από μια συνέντευξη... του Άντι Γκαρσία. Και στις τρεις, σκοπός της συνέντευξης είναι η τελευταία του ταινία. Ωστόσο, και στις τρεις, ο τίτλος δεν κάνει αναφορά σ' αυτήν, αλλά στην πολιτική επιλογή του ηθοποιού σχετικά με την Κούβα, χώρα στην οποία -προφανώς- δεν διαδραματίζεται η συγκεκριμένη ταινία.

"Άντι Γκαρσία: Αυτό που πρέπει να αλλάξει στην Κούβα είναι το καστρικό εμπάργκο στα ανθρώπινα δικαιώματα", είναι τίτλος της ABC. "Ο Άντι Γκαρσία και η αγαπημένη του Κούβα", βάζει τίτλο η El País. "Άντι Γκαρσία: Οι ΗΠΑ δικαιωνίζουν τους Κάστρο", τιτλοφορεί η El Mundo.

Αντιθέτως, καμία από τις τρεις μεγάλες εφημερίδες δεν ενδιαφέρεται για τις δηλώσεις -επικριτικές μεν για την πολιτική των ΗΠΑ, απόλυτα "στρατευμένες" δε με την κουβανική υπόθεση- του ηθοποιού Σον Πεν. Ούτε μια από αυτές.

Η μεταχείρηση σε όλες τις συντεντεύξεις του Άντι Γκαρσία, επιπλέον, είναι μια απεριόριστα γλυκερή ευγένεια. Κάτι συγκλονιστικό όταν αυτός ο ηθοποιός, του οποίου η οικογένεια εγκατέλειψε την Κούβα όταν έπεσε η δικτατορία του Φουλχένσιο Μπατίστα, υπερασπίζεται τις θέσεις της άκρας δεξιάς του Μαϊάμι: Είναι τιμητικό μέλος της Ταξιαρχίας 2506, που σχηματίστηκε από μισθοφόρους που επιχείρησαν να εισβάλουν στην Κούβα από τον Κόλπο των Χοίρων, και έχει συμμετάσχει σε δημόσιες δράσεις τόσο λυπηρές όσο η υποστήριξη στην απαγωγή ενός κουβανού αγοριού, του Ελιάν Γκονσάλες το 1999 (3).

Η ιδεολογία του Άντι Γκαρσία γίνεται προφανής στη μοναδική ταινία που έχει σκηνοθετήσει, "La ciudad perdida" (4) ένας νοσταλγικός ύμνος στην αστική κοινωνία της Κούβας του Μπατίστα, στην οποία ο Τσε Γκεβάρα είναι κτηνώδης δολοφόνος και όπου εξαφανίζονται οι πεινασμένες οικογένειες, τα παιδιά του δρόμου, ο αγρότης χωρίς γη ή τα εκατομμύρια αναλφάβητοι της Κούβας πριν την Επανάσταση. Το ισπανικό πρακτορείο EFE, σε άλλη συνέντευξη που αναπαρήγαγαν διάφορες εφημερίδες, περιγράφει αυτή την ταινία ως "οικογενειακό δράμα ενός εξόριστου κουβανού, εμπνευσμένου από την οικογενειακή ιστορία του Άντι Γκαρσία". Σαν αποτέλεσμα, είναι μια ταινία που παίρνει την κοινωνική και πολιτική οπτική -και τις αντιλήψεις δικαιοσύνης και ελευθερίας- μιας αστικής κουβανικής οικογένειας της εποχής, όπως αυτή του Άντι Γκαρσία, ιδιοκτήτρια μιας σημαντικής βιομηχανίας αρωμάτων στην Αβάνα.

 Αλλά καθόλου την οπτική του αγροτικού πληθυσμού της Κούβας της εποχής -πλειοψηφικού τότε στη χώρα- του οποίου περισσότερο από 47% ήταν αναλφάβητοι, περισσότερο από 50% δεν μπορούσε να στείλει τα παιδιά του στο σχολείο και περισσότερο από 85% στερούνταν τρεχούμενου νερού στις άθλιες κατοικίες τους.

Είναι, όπως φαίνεται, η Κούβα "της ελευθερίας" την οποία ονειρεύονται οι εξτρεμιστές κουβανοαμερικανοί όπως ο ηθοποιός Άντι Γκαρσία... δια χειρός αγαπητών συνεντευξιαστών.

Πηγή: Cubadebate.cu

Σημειώσεις
(1) Ο Χοσέ Μανθανέδα είναι δημοσιογράφος από τη Χώρα των Βάσκων και διευθυντής του ηλεκτρονικού τηλεοπτικού καναλιού (webtv) Cuba Información.
(2) βλ. προηγούμενη ανάρτηση Ο Σον Πεν κατακρίνει τον αποκλεισμό κατά της Κούβας και εγκωμιάζει τους κουβανούς 
(3) Για την υπόθεση του Ελιάν που συγκλόνισε ΗΠΑ και Κούβα και είχε αντίκτυπο και στον υπόλοιπο κόσμο πριν 15 χρόνια βλ. Elián González: "Θα προτιμούσα να περνάω απαρατήρητος"
(4) Στην Ελλάδα προβλήθηκε με τίτλο "Αβάνα,χαμένη πόλη"