Την ύπαρξη αυτοκρατορία προγενέστερης των Ίνκας στο Περού υποστηρίζουν νέα ευρήματα

Αρχική δημοσίευση: ispania.gr

Ο Πολωνός ερευνητής, Κριστόφ Μακόφσκι, ανακοίνωσε την προηγούμενη Παρασκευή ότι η πρόσφατα ανακάλυψη ενός νεκρικού θαλάμου με λείψανα από περισσότερες από 50 γυναίκες ευγενείς της φυλής Ουάρι, στο Ουαρμέι του βόρειου Περού, αντιστοιχεί σε μια αυτοκρατορία προγενέστερη των Ίνκα, η οποία, όπως και αυτή των Ίνκα, περιλάμβανε και άλλους πολιτισμούς και επεκτάθηκε με τη στρατιωτική ισχύ.

Ο Μακόφσκι έδειξε ότι οι Ουάρι, των οποίων το κέντρο βρισκόταν στην περιοχή των Νότιων Άνδεων της Αρεκίπα, ήταν μια συνομοσπονδία, όπως κάθε αυτοκρατορία. Είχε τάξη ευγενών και ηγέτη, σαν τον Μάνκο Καπάκ, τον πρώτο αυτοκράτορα των Ίνκα. Αυτός ο ηγέτης, χάρη στη στρατιωτική του δύναμη, πέτυχε να ενσωματώσει πολύ κόσμο, με τη θέλησή του ή με τη βία.

Το εύρημα, όπως είπε, προσφέρει πολύτιμες πληροφορίες σχετικά με την παρακμή του βόρειου προ-ινκαϊκού πολιτισμού Μοτσίκα και την κατάκτηση των πολιτισμών της βόρειας ακτής του Περού από την αυτοκρατορία Ουάρι.

Σύμφωνα με τον Μακόφσκι, τα παραπάνω επιβεβαιώνουν τη σημασία που δίνουν στους Ουάρι οι μελετητές αυτού του πολιτισμού, ως πιθανού πρωταγωνιστή μιας απότομης αλλαγής στην ιστορία του πολιτισμού των Άνδεων κατά την περίοδο μεταξύ 600 και 1000 μ.Χ.

Ο Πολωνός αρχαιολόγος δήλωσε ότι υπήρξαν και επιρροές των πολιτισμών του Βορρά στο Νότο, αλλά όχι βαθιές. Αντίθετα, από το 600 μ.Χ. παρατηρείται καθολική αλλαγή στις τεχνολογίες, στις τεχνικές κατασκευής, στον τρόπο ένδυσης, κόμμωσης, ύφανσης και βαφής, στη χειροτεχνία, στη διάδοση των γνώσεων του χαλκού καθώς και το απόγειο της παραγωγής αργύρου. Με άλλα λόγια, οι γνώσεις που προέρχονται από το Νότο επιβάλονται στο Βορρά και αλλάζουν όλα τα σύμβολα εξουσίας και τα στοιχεία τελετουργίας.

Πηγή: Telesur

El Caso de Costas Sakkas, en huelga de hambre desde el 4 de junio

Costas Sakkas, un anarquista de 29 años, sigue en huelga de hambre por más de 30 días, desde el 4 de junio. Sakkas fue detenido el 4 de diciembre de 2010 por posesión de armas de fuego y supuesta participación en una organización terrorista desconocida. Él solo admitió la posesión de las armas y sus principios anarquistas.

Sin embargo, 4 meses después, y sin ninguna evidencia más, se acusa por ser miembro de la organización de lucha armada “Sinomosía Pirínon tis Fotiás” – SPF – (Conspiració de Nucleos del Fuego). El mismo Sakkas afirma que es víctima de una maquinacíón por parte del entonces ministro de Justicia, Cristos Papoutsis, con el fin de promocionar un éxito de su gobierno contra el terrorismo.

Poco antes de cumplir 18 meses encarcelado sin juicio – máximo period de prisión preventina según la constitución griega – Sakkas se acusa por 160 ataques con explosivos, por los cuales SPF se ha asumido la responsabilidad. En consecuencia, su periodo de prisión preventiva se extiende hasta los 30 meses.

Dicha periodo – el máximo por dos casos judiciales según la ley – expira el 4 de junio, y Sakkas toma la gran decisión de empezar una huelga de hambre como ultimo medio de proclamar su inocencia y pedir su liberación. Hasta ahora ha perdido por lo menos el 10% de su peso y su estado de salud sigue deteriorando.

La semana pasada fue crítica para su caso, porque los jueces rechazaron la última petición de liberación por parte de la defensa. Además, el partido de Nueva Democracia (derecha), que constituye el elemento mayoritario del gobierno de coalición griego, caracterizó Sakkas como “acusado por anarquísmo”: Una incuestionable demostración de persecución por creencias políticas.

Costas Sakkas concluye su declaración, en la que explica las razones por las cuales se hace la huelga de hambre, con unos versos del poema “Muere Lentamente”de Pablo Neruda, el poeta de la lucha y también del amor.

Muere lentamente [...],
quien no arriesga lo cierto por lo incierto
para ir detrás de un sueño,
quien no se permite por lo menos una vez en la vida,
huir de los consejos sensatos.    

[...] Evitemos la muerte en suaves cuotas,
recordando siempre que estar vivo
exige un esfuerzo mucho mayor
que el simple hecho de respirar.

Ο Λεονάρδο Παδούρα στον Ιανό

 

Την Τετάρτη 26/6, στις 8.00 μ.μ., ο Λεονάρδο Παδούρα Φουέντες ήταν ο επίσημος προσκεκλημένος στην εκδήλωση του βιβλιοπωλείου Ιανός, στα πλαίσια της σειράς «Συγγραφείς του Κόσμου». Ο δημοφιλής και στην Ελλάδα Kουβανός συγγραφέας μίλησε με τον Ανταίο Χρυσοστομίδη για το τελευταίο του βιβλίο, «Ο άνθρωπος που αγαπούσε τα σκυλιά», αλλά και για άλλα θέματα. Τη μετάφραση έκανε ο Κώστας Αθανασίου, ο μεταφραστής των βιβλίων του συγγραφέα που έχουν εκδοθεί στα ελληνικά.

Ο Λεονάρδο Παδούρα είπε σχετικά με το πιο πάνω βιβλίο - για το οποίο μεταξύ άλλων τιμήθηκε και με το Athens Prize for Literature 2012 - ότι χρειάστηκε έρευνα 5 ετών και ότι δε θα μπορούσε να το γράψει πριν το '90, όταν άνοιξαν τα αρχεία της ΕΣΣΔ και έγιναν γνωστά πράγματα μέχρι τότε άγνωστα από την ιστορία της χώρας, ιδιαίτερα σχετικά με τη δολοφονία του Τρότσκι. Η πλοκή και οι βασικοί χαρακτήρες ακολουθούν τις ιστορικές πηγές, στο βαθμό που ήταν διαθέσιμες και μπορούσαν να ελεγχθούν. Γι’ αυτό το σκοπό συνεργάστηκε με πολλούς ιστορικούς και ερευνητές στην Ισπανία, τη Ρωσία, τις ΗΠΑ κ.α. Προϊόν μυθοπλασίας είναι κυρίως η ζωή του Ραμόν Μερκαδέρ μετά τη φυγή του από την Ισπανία, περίοδο για την οποία γνωρίζουμε ελάχιστα πράγματα λόγω καταστροφής των σχετικών αρχείων, πιθανότατα από τον ίδιο το Στάλιν.

"Τιτανομαχία" Λεονάρδο Παδούρα και Πέτρου Μάρκαρη

Για το κλείσιμο του 5ου Φεστιβάλ ΛΕΑ που οργάνωσε και φέτος το Ινστιτούτο Θερβάντες, οι διοργανωτές επιφύλαξαν μια «τιτανομαχία» ανάμεσα σε δύο διεθνώς καταξιωμένους συγγραφείς της αστυνομικής λογοτεχνίας, τον Λεονάρδο Παδούρα και τον Πέτρο Μάρκαρη. Τη συζήτηση συντόνισε ο διευθυντής του Ινστιτούτου Θερβάντες της Αθήνας, Βίκτορ Αντρέσκο.

Οι δύο συγγραφείς, οι οποίοι συμπτωματικά έχουν γράψει από 8 αστυνομικά μυθιστορήματα, συμφώνησαν ότι το αστυνομικό μυθιστόρημα είναι λογοτεχνικό είδος της πόλης - της Αβάνας, της Βαρκελώνης, της Αθήνας, κατά περίπτωση - και ότι υπάρχει συνάφεια τόσο στη λογοτεχνία όσο και στην κουλτούρα και στην ιδιοσυγκρασία γενικότερα των λαών της «περιφέρειας», πιο συγκεκριμένα της Νότιας Ευρώπης και της Λατινικής Αμερικής, σε αντίθεση με τη λογοτεχνία και την κουλτούρα της Βόρειας Ευρώπης και Αμερικής.

Ο Παδούρα ειδικά υποστήριξε ότι το σύγχρονο αστυνομικό μυθιστόρημα οφείλει πολλά σε συγγραφείς της περιφέρειας όπως ο Μανουέλ Βάσκες Μονταλμπάν, ο Πάκο Ιγνάσιο Τάιμπο ΙΙ, ο Αντρέα Καμιλέρι και ο Μάρκαρης. Για τον εαυτό του είπε ότι άρχισε να γράφει στις αρχές της δεκαετίας του 90, μια δύσκολη εποχή για την Κούβα ("Ειδική Περίοδος"), όταν στη λογοτεχνία ξεπηδούσαν νέα ρεύματα που ξέφευγαν από τα περισσότερο πολιτικά και ενθουσιώδη μοτίβα των προηγούμενων δεκαετιών, με νωπό ακόμα το θρίαμβο της Κουβανικής Επανάστασης. Έκανε ακόμα αναφορά στο νέο βιβλίο του με τίτλο Herejes που θα κυκλοφορήσει το Σεπτέμβριο στην Ισπανία.

Στο λιμάνι της Αβάνας το ιστιοφόρο "Σιμόν Μπολίβαρ"

Το ιστιοφόρο σκάφος της Σχολής Σιμόν Μπολίβαρ (ΒΕ-11), το οποίο θεωρείται "πρεσβευτής χωρίς σύνορα" της Βενεζουέλας στις θάλασσες του κόσμου, έδεσε τη Δευτέρα στην αποβάθρα Σιέρρα Μαέστρα του λιμανιού της Αβάνας, όπως ανακοίνωσε ο πρέσβης της Βενεζουέλας στην Κούβα, Εντγκάρδο Αντόνιο Ραμίρες.

Ο διπλωμάτης θύμισε σε συνέντευξη τύπου ότι τον Ιούνιο του 2007, ο κομαντάντε Ούγκο Τσάβες και ο πρόεδρος Ραούλ Κάστρο έκαναν τα αποκαλυπτήρια στην Αβάνα του αγάλματος του Φρανσίσκο ντε Μιράντα, του Ναυάρχου της Ειρήνης, στον οποίο το πλήρωμα του σκάφους θα αποδόσει τιμές, καθώς επίσης και στον Σιμόν Μπολίβαρ και στον Χοσέ Μαρτί.

Η επίσκεψη του "Μπολίβαρ" συνοδεύεται από πρόγραμμα διάφορων δραστηριοτήτων, όπως συναντήσεις με αξιωματούχους του λιμανιού και τις αρχές της πόλης, επισκέψεις σε τόπους ιστορικού και πολιτιστικού ενδιαφέροντος στην Αβάνα, στο μαυσωλείο του Τσε στη Σάντα Κλάρα, καθώς και διάφορες αθλητικές δραστηριότητες με δόκιμους της Ναυτικής Ακαδημίας Γκράνμα.